Foto's van onbezonnen vriendschappen tijdens warme zomerdagen

In december kreeg de Gentse Dinaya Waeyaert (27) voor haar verjaardag van haar vriendengroep een oude Nikon cadeau. Dat hebben ze geweten, want vanaf dat moment gebruikte ze het toestel uitsluitend om diezelfde vrienden op beeld te vangen. Het resultaat is Days Gone By, een reeks onbezonnen, ondeugende en uiterst intieme foto's die doen hopen dat zomerdagen en jeugdvrienden nooit verdwijnen.

We spraken Dinaya over het fotografisch stalken van vrienden, regels waar jongeren schijt aan moeten hebben, en voor altijd jong, gek en vrij willen blijven.

Vertel eens, wanneer begon je voor het eerst je vrienden te fotograferen?
Dat is iets wat ik altijd al gedaan heb, ook al had ik dat tot het ontstaan van deze serie niet echt door. Toen ik veertien was nam ik al heel veel foto's van hen. Toen was dat puur observerend, en puberaal. Ik ben hen blijven vastleggen, steeds op een andere manier, en steeds puur; hoe we op dat moment zijn.

Je nieuwe serie is enorm speels en intiem. Hoe zou je op dit moment je vriendengroep omschrijven?
In mijn ogen eigenlijk als heel gewoon. Dit is een vriendengroep die ik al zeker tien jaar ken - we zijn samen opgegroeid - en daarom bestaat er niet echt schaamte tussen ons. Heel veel mensen die vooral vrienden gemaakt hebben op de hogeschool kijken naar ons en denken: hoe kunnen zij in godsnaam zo gek en intiem met elkaar omgaan? Voor ons is dat normaal.

Sinds deze serie gepubliceerd is, hebben heel veel mensen me aangesproken met de vraag hoe ik mijn vrienden overtuigd heb om naakt te gaan. Dat vind ik altijd een beetje gek. Overtuigen? Daar gaat het niet om. Veel mensen spitsen zich toe op de naaktheid in mijn serie, maar dat zie ik niet meer. Ik schep gewoon een esthetisch beeld door een gevoel of een moment in onze vriendschap vast te leggen.

Lopen jullie wel vaak naakt rond met elkaar?
Eigenlijk totaal niet. Het is niet zo dat we allemaal gezellig samen naakt op het gras zitten. Er is gewoon een zekere onbezonnenheid en impulsiviteit. Dat meisje dat haar bikinitopje uittrekt bijvoorbeeld, toen waren we gewoon aan het lachen en helemaal aan het opgaan in de fotografie. Of die jongen die naakt in een boom klimt. We waren aan het wandelen en hij klom er met kleren aan in.

Dat beeld was zo mooi dat ik vroeg of hij zijn kleren wou uittrekken, en dat deed hij zonder aarzelen. Dat is een van mijn favoriete foto's, niet alleen omdat het beeld beweeglijk is en de kleur zo mooi, maar omdat die jongen ook een van mijn favoriete personen is. Een van de leukste feedback die ik gekregen heb komt van mensen in Gent die onze vriendengroep kennen. Zij zeiden dat we er echt opstonden zoals zij naar ons keken.

In deze serie leg je naar eigen zeggen "het scharniermoment tussen jeugd en volwassenheid" vast. Wat bedoel je daarmee?
Ja, dat is zo moeilijk te verwoorden. Ik doel niet op de overgang van tiener naar volwassene. De mensen die ik vastleg zijn geen 'jeugd' meer. De meerderheid is bijna dertig; het zijn volwassen mensen. Maar het is een groep volwassen mensen die niet graag opgroeit. Doordeweeks hebben we een normale job, maar 's avonds zijn we nog stees allemaal kleine kinderen. Veel mensen zijn net zoals wij nog jeugdig en gek, maar zij negeren dat. Dat bedoel ik met dat scharniermoment: wij proberen die kant van onszelf ook te negeren, maar dat lukt niet. De lichamen die ik fotografeer zijn zo mooi juist omdat ze volwassen trekken beginnen aan te nemen. Het kind is fysiek aan het verdwijnen, of is al weg. Dat is die uiterlijke vergankelijkheid.

Zit er op dat scharniermoment dan ook pijn? Een soort worstelen met het vinden van een balans tussen jeugd en volwassenheid?
Jazeker. Wat ik nu gemaakt heb is heel braaf, vrolijk en kleurrijk. Het is voor veel mensen een herkenbare, nostalgische terugblik naar de vriendschappen uit hun jeugd. Als ik erop verder zou gaan, dan zou ik meer ups en downs laten zien, iets meer oprechtheid en nog meer persoonlijkheid. Onze vriendschap is fantastisch, maar er zijn natuurlijk ook slechte momenten die nu totaal niet aan bod komen. Ik wil ook de donkere kanten tonen. Bijvoorbeeld: mensen die stilaan wegvallen omdat ze zwanger zijn of nooit meer willen uitgaan, de invloed die een baan heeft op je sociale leven, op je jeugdigheid, kleinere kliekjes die ontstaan in een vriendengroep die voorheen groter was.

Je omschrijft je foto's als een weerspiegeling van "vreugde zonder regels." Aan wat voor regels moeten we schijt hebben als we volwassen worden?
Het zit hem in de kleine dingen. Vanaf dat je bijna dertig bent legt de maatschappij je van die idiote regels op. Ze worden niet opgeschreven, maar ze zijn er wel. Je weet wel, mensen die tegen je zeggen 'jullie worden hier toch al een beetje te oud voor, niet?' Ik voel dat bijvoorbeeld enorm met kleding. Ik krijg commentaar omdat ik een gescheurde broek en sneakers draag, en dat eigenlijk niet 'hoort'. Aan zulke dingen moeten we schijt hebben.

Ik kan niet stoppen met kijken naar de foto van die twee meisjes op het platteland. Wat is de context daar?
Het was toen superkoud. Je ziet het goed aan hun huid, die is wat grauwer. Een van mijn vriendinnen - dat meisje links - was heel erg ziek, maar ik vond dat ze er nog steeds erg mooi uit zag. Ik wilde haar fotograferen in het Gentse boerenlandschap maar daar had ze echt geen zin in. Begrijpelijk! Het meisje rechts daarentegen wordt supergraag gefotografeerd. Daar trok het linkse meisje zich dan weer aan op. Ze gingen samen door de velden lopen en spelen. Hun totaal andere energie, het contrast in persoonlijkheid, maakt deze foto zo sterk.

Tot slot: als je later op deze foto's terugkijkt, wat ga je je dan herinneren?
Ik hoop dat de mensen op de foto's dan nog steeds in mijn leven zijn. Als dat niet zo is, gaan deze foto's me vooral doen denken aan hoe een persoon was, eerder dan dat ik me een moment of een gemoedstoestand ga herinneren.

Meer van Dinaya vind je op haar Instagram en haar website.

Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com

Volg VICE België razendsnel op Instagram,Twitter en Facebook.