Platonisch naaktfoto’s naar je vrienden sturen is heel bevredigend

Ik open Snapchat en zie een vriendin naakt op het toilet zitten, met een biertje erbij. Ze heeft me een selfie gestuurd met de tekst "aan het poepen", en ik ben zeer vereerd dat ze aan mij heeft gedacht op dit moment. "Ik ben blij voor je," typ ik terug.

Een paar weken later loop ik in een hotelkamer rond met een badjas aan die meer kost dan de winkelwaarde van al mijn eigen broeken bij elkaar. Ik sla de badjas open, ga tegenover een spiegel staan en maak een paar selfies. Degene die ik het leukst vind stuur ik naar een paar van mijn beste vriendinnen. Even betreur ik dat ik vrijgezel ben en dat er geen man in mijn telefoon staat die het waard is om mij naakt te zien, maar daarna word ik overvallen door een warm, fijn gevoel, vol voldoening en vrede. Ik kan mijn lichaam – waarmee ik, voor alle duidelijkheid, het merendeel van de tijd niet blij mee ben – delen met de mensen van wie ik het meeste houd.

Ik heb wel naaktfoto's van mezelf naar mensen gestuurd met wie ik aan het daten was, en daardoor ben ik erachter gekomen wat mijn meest flatterende (oftewel, misleidende) hoeken zijn, wat de beste manier is om mijn rug te krommen en in welke hoek ik mijn telefoon moet houden om mijn kont het rondst te laten lijken. Maar het zijn de alledaagse naaktfoto's – sommige sexy, sommige weerzinwekkend – die ik naar mijn vrienden stuur, die me meer vreugde opleveren dan een sext ooit zou kunnen. Om eerlijk te zijn hoef ik namelijk niet per se foto's van pikken te zien.

Wanneer ik, in een expliciet platonische context en met toestemming, naaktfoto's naar mijn vriendinnen stuur, vier ik mijn lichaam met mensen die het met mij vieren en het niet als uitnodiging beschouwen om een pikkenfoto terug te sturen. (Voor alle duidelijkheid, er zijn zeker gelegenheden voor een goed getimede dickpic, maar de mannelijke seksuele interpretatie van mijn naaktheid kan een beetje saai worden: elke keer dezelfde pikken in de dezelfde hoeken, met dezelfde berichten erbij. De liefde en aanmoediging die ik van mijn vriendinnen ontvang is allesbehalve dat. Een mannelijke vriend van me zei tegen me: "Ik denk dat niemand er echt om staat te springen om mijn pik te zien" en daar ben ik het, dikwijls, mee eens.)

Dus waarom zijn naaktfoto's zo gedeseksualiseerd voor me? Ik houd absoluut van sexten, maar voor mij is het geschreven woord geiler, meer seksueel geladen dan een contextloze foto van een geslachtsorgaan. "Ik heb al vier jaar lang geen naaktfoto meer gestuurd," vertelde een vriendin me. "Ik kies er nu voor om seksueel expliciete berichten te sturen – dat geeft minder risico en is eerlijk gezegd bevredigender. Ik ben nog nooit klaargekomen door een dickpic, maar wel door wat een jongen naar me heeft geschreven."

Vertrouwen is van het allergrootste belang als je anno 2017 sexy foto's van jezelf stuurt, en daarom voelen de vriendschappelijke naaktfoto's zo veilig voor me: ik heb mijn vrienden altijd meer vertrouwd dan mijn bedpartners. En de afgelopen twee maanden heb ik mijn naaktfoto's slechts uitsluitend naar mijn vriendinnen gestuurd, omdat ik op dit moment hard probeer om dates te ontwijken. (Ik heb het druk! Ik wil me bezighouden met tuinieren! Ik sport niet genoeg!) Dit betekent dat ik geen seks heb, en al een tijdje niet meer heb gehad. En net zoals ik andere manieren heb gevonden om mezelf seksueel gezien te onderhouden, heb ik andere personen gevonden naar wie ik mijn net-wakker-en-mijn-huid-ziet-er-niet-uit-foto's en tiet-schiet-tevoorschijn-uit-mijn-badpak-op-een-lieve-manier-foto's kan versturen: namelijk mijn allerbeste vriendinnen. Zij juichen mij toe en ik juich hen toe als ze hun foto's naar mij sturen.

Kate Sloan van seksblog Girly Juice vertelt me dat zij om twee redenen naaktfoto's naar haar vriendinnen verstuurt: "Om te vragen of ik deze foto naar [persoon met wie ik date/neuk] moet sturen, of juist KIJK HOE GOED MIJN [kont/buste/mond] ERUIT ZIET!!!" Een homo, die naaktfoto's deelt met zijn mannelijke homovrienden, vertelt me: "We kunnen elkaar heel goed en weten precies wat onze grenzen zijn. We houden ook echt van geslachtsdelen." Een andere vrouw zegt: "Omdat het leuk is! En omdat mijn vriendinnen knap zijn."

Ik stuur zelf naaktfoto's naar mijn vriendinnen om te zeggen: "Hey, kijk naar mijn lichaam, hier is het, het bestaat, en het is sexy – ook al heeft het al heel lang geen seks meer gehad en zal het dat waarschijnlijk ook heel lang niet meer krijgen, maar dat is oké, dat is echt oké, het gaat goed met me, oké?"

Als ik weer ga daten, in een geschifte versie van de toekomst waar mannen niet meer saai of grof tegen me zijn, ga ik absoluut weer naaktfoto's versturen, omdat het leuk is en ik niet bang ben voor de cloud – ondanks dat ik weet hoe onbetrouwbaar die is. De meeste mensen die ik voor dit verhaal sprak, zeiden dan ook tegen me dat ze geen naaktfoto's versturen omdat ze bang zijn dat ze uitlekken. Een vrouw vertelde me dat ze ze zelfs niet naar haar man stuurde, omdat "hij een idioot is en ze waarschijnlijk per ongeluk in een met zijn moeder gedeelde cloud zou zetten."

Wraakporno is ook een serieus en vreselijk probleem, en het breekt mijn hart dat veel vrouwen met wie ik sprak helemaal geen naaktfoto's van zichzelf maken, uit angst dat ze in de verkeerde, wraakzuchtige handen terechtkomen. Onze lichamen zijn van ons, en ze blijven van ons, zelfs al sturen we ze naar de mensen waarvan we houden of die we in ieder geval aardig genoeg vinden. Iedereen zou zich net zo comfortabel moeten voelen om naaktfoto's te sturen als mijn vriendin zich voelde toen ze de foto stuurde waarop ze aan het poepen is. Ik ben verdrietig dat dit niet de wereld is waarin we leven.

Een oud ex-vriendje (waarvan ik hoop dat hij deze mededeling niet interpreteert als aanmoediging om weer contact met me op te nemen) had een met wachtwoord beveiligd mapje op zijn computer, waarin naaktfoto's van mij stonden. Toen we samen waren heb ik hem laten beloven dat hij het mapje direct zou verwijderen als we uit elkaar zouden gaan. Als ik hier nu mannen over vertel, zeggen ze: "Hij heeft dat mapje 100 procent zeker weten niet verwijderd," en als dat waar is, wat goed mogelijk is, stel ik me graag zijn sombere en berouwvolle gezicht voor als hij zich aftrekt op de foto's, omdat hij weet hoe erg hij het verkloot heeft. Dat lijkt me genoeg straf voor het verbreken van zijn belofte.

Dit alles is alleen maar om te zeggen dat ik nooit president wil worden of CEO van wat dan ook wil zijn. Ik heb niet eens een mooie riem! Het is beter om te baden in de knapheid van je vrienden en naaktfoto's tussen elkaar uit te wisselen om elkaar beter te laten voelen of gewoon om jezelf te vermaken op het toilet of in een dure badjas. Dat is pas echte liefde.