Συναντώ την Κατερίνα Στικούδη στο «Βέμπο», το θέατρο που τη στεγάζει αυτήν την σεζόν. Είμαστε λίγες ημέρες μετά τη συγκέντρωση των ανθρώπων του Πολιτισμού, που «πλημμύρισαν» το Σύνταγμα απαιτώντας την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος 85, ενώ οι καταλήψεις θεάτρων και σχολών και οι παραιτήσεις καθηγητών είναι σε εξέλιξη. Ανάμεσα στους ανθρώπους που βρέθηκαν στο Σύνταγμα και που αντιδρούν στο νομοσχέδιο βρίσκεται και η ίδια. «Εμένα μ’ ενόχλησε αυτό που γίνεται και γι' αυτό ήμουν εκεί», λέει χαρακτηριστικά στην συνέντευξή της στο VICΕ και μιλά για το πώς έχει αντιμετωπιστεί στον χώρο του θεάματος συνολικά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Στις διαφορετικές καλλιτεχνικές ταυτότητες της ζωής σου πώς αντιμετωπίστηκες;
Κατερίνα Στικούδη: Ο δρόμος δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα. Για κανέναν μας πιστεύω. Το θέμα είναι πώς θα διαχειριστούμε εμείς τα όνειρά μας και την πορεία μας. Το πόσο το βάζεις κάτω, το πόσο υπάρχουν εμπόδια και συνεχίζεις να τα ξεπερνάς. Ως κλάδος πώς σε υποδέχτηκαν αντίστοιχα στη μουσική και πώς στο θέατρο;
Αυτό είναι κάτι που το συζητάω πάρα πολύ με τους κολλητούς μου. Ψιλο-δειλά. Δεν έχει τύχει να το πω δημόσια. Χωρίς να θέλω να συγκρίνω καταστάσεις και ανθρώπους, γιατί σε έναν τομέα δεν είναι όλοι το ίδιο, ο καθένας είναι ξεχωριστός -κάποιος θα σου δώσει αγάπη, κάποιος όχι, κάποιος ειλικρίνεια, κάποιος φεύγοντας θα πει άλλα από αυτά που σου έδειχνε όταν ήσουν μπροστά- όμως δεν ξέρω, με τους ηθοποιούς νιώθω πάρα πολύ άνετα. Νιώθω ότι είμαστε μία παρέα και δεν ενδιαφέρει κανέναν από πού κρατάει η σκούφια μου. Είτε αυτό έχει να κάνει με την προέλευσή μου στον χώρο του θεάματος πριν από 18 χρόνια, είτε με την καταγωγή μου, που είμαι βέρα Θεσσαλονικιά. Πλάκα κάνω για το δεύτερο.Πραγματικά νιώθω αυτό το πράγμα με τους ηθοποιούς. Στο τραγούδι είναι λίγο πιο σκληρά τα πράγματα. Ίσως έτυχε. Ίσως και το είδος που έκανα να ήταν λίγο ενοχλητικό, επειδή δεν είχαμε συνηθίσει γυναίκες να ραπάρουν δέκα χρόνια πριν που ήταν ακόμα πιο συντηρητικά τα πράγματα. Τώρα υπάρχουν κάποια πράγματα που συμβαίνουν, όπως το #MeToo που θα υποστηρίξει μία γυναίκα την άλλη, θέλω να πιστεύω. Κάπου ο άλλος θα σκεφτεί δεύτερη φορά πώς θα κριτικάρει και πώς θα σχολιάσει κάποιον. Θέλω να πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό. Αλλά νομίζω έχει να κάνει και με το είδος, που λίγο τους «πηρούνιζε».
Κατερίνα Στικούδη: Ο δρόμος δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα. Για κανέναν μας πιστεύω. Το θέμα είναι πώς θα διαχειριστούμε εμείς τα όνειρά μας και την πορεία μας. Το πόσο το βάζεις κάτω, το πόσο υπάρχουν εμπόδια και συνεχίζεις να τα ξεπερνάς. Ως κλάδος πώς σε υποδέχτηκαν αντίστοιχα στη μουσική και πώς στο θέατρο;
Αυτό είναι κάτι που το συζητάω πάρα πολύ με τους κολλητούς μου. Ψιλο-δειλά. Δεν έχει τύχει να το πω δημόσια. Χωρίς να θέλω να συγκρίνω καταστάσεις και ανθρώπους, γιατί σε έναν τομέα δεν είναι όλοι το ίδιο, ο καθένας είναι ξεχωριστός -κάποιος θα σου δώσει αγάπη, κάποιος όχι, κάποιος ειλικρίνεια, κάποιος φεύγοντας θα πει άλλα από αυτά που σου έδειχνε όταν ήσουν μπροστά- όμως δεν ξέρω, με τους ηθοποιούς νιώθω πάρα πολύ άνετα. Νιώθω ότι είμαστε μία παρέα και δεν ενδιαφέρει κανέναν από πού κρατάει η σκούφια μου. Είτε αυτό έχει να κάνει με την προέλευσή μου στον χώρο του θεάματος πριν από 18 χρόνια, είτε με την καταγωγή μου, που είμαι βέρα Θεσσαλονικιά. Πλάκα κάνω για το δεύτερο.Πραγματικά νιώθω αυτό το πράγμα με τους ηθοποιούς. Στο τραγούδι είναι λίγο πιο σκληρά τα πράγματα. Ίσως έτυχε. Ίσως και το είδος που έκανα να ήταν λίγο ενοχλητικό, επειδή δεν είχαμε συνηθίσει γυναίκες να ραπάρουν δέκα χρόνια πριν που ήταν ακόμα πιο συντηρητικά τα πράγματα. Τώρα υπάρχουν κάποια πράγματα που συμβαίνουν, όπως το #MeToo που θα υποστηρίξει μία γυναίκα την άλλη, θέλω να πιστεύω. Κάπου ο άλλος θα σκεφτεί δεύτερη φορά πώς θα κριτικάρει και πώς θα σχολιάσει κάποιον. Θέλω να πιστεύω ότι συμβαίνει αυτό. Αλλά νομίζω έχει να κάνει και με το είδος, που λίγο τους «πηρούνιζε».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είναι ένα είδος που γίνεται αρκετές φορές σεξιστικό.
Γίνεται. Άλλο η ραπ και άλλο η τραπ ωστόσο, είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Δυστυχώς, για χρόνια υπήρχε μία κατάσταση που τη γυναίκα την ήθελε υπό, κατώτερη, την ήθελε να είναι πολύ περιορισμένη στο τι θα κάνει στη ζωή της και ποιοι θα είναι οι στόχοι της.
Πρέπει η μία να στηρίζει την άλλη. Είτε δημόσια, για παράδειγμα μία δημοσιογράφος που θα σχολιάζει στην τηλεόραση ένα βίντεο με μία άλλη γυναίκα, είτε σε μία παρέα σε έναν καφέ που σχολιάζει μία γυναίκα που μόλις πέρασε. Εγώ νιώθω τυχερή γιατί έχω φίλες που με αγαπάνε και ξέρω τι σημαίνει πραγματική φιλία και γυναικεία αλληλεγγύη. Το ζω, το βιώνω κάθε μέρα. Εγώ από μικρή ήμουν μαχήτρια. Από μικρή ήθελα να στέκομαι στα πόδια μου, δεν ήθελα να έχω ανάγκη κανέναν. Ήθελα να έχω τη δουλειά μου, να είμαι ανεξάρτητη, να έχω τους στόχους μου, να μην περιμένω κανέναν άνδρα να με σώσει, να με ταΐσει, να με φροντίσει ή να μου μεγαλώσει το παιδί. Πάντα έβλεπα τη σχέση και την οικογένεια ως κάτι ομαδικό. Δεν είσαι μόνος σου, είμαστε ομάδα. Και στο σπίτι. Θεωρώ ότι είμαστε ίσοι, όλοι μπορούμε να προσφέρουμε σε ένα σπίτι αγάπη, φροντίδα και χρήματα, ο ένας στον άλλον και στο παιδί μας. Δεν ξέρω βέβαια τι συμβαίνει στα άλλα σπίτια, αλλά στο δικό μας, αυτό συμβαίνει. Συμβάλλουμε και οι δύο στο να μεγαλώσει ο Βύρωνας.
Γίνεται. Άλλο η ραπ και άλλο η τραπ ωστόσο, είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους. Δυστυχώς, για χρόνια υπήρχε μία κατάσταση που τη γυναίκα την ήθελε υπό, κατώτερη, την ήθελε να είναι πολύ περιορισμένη στο τι θα κάνει στη ζωή της και ποιοι θα είναι οι στόχοι της.
Σε σχέση με τις γυναικείες διεκδικήσεις πώς βλέπεις αυτό το κίνημα;Εγώ από μικρή ήμουν μαχήτρια. Ήθελα να έχω τη δουλειά μου, να είμαι ανεξάρτητη, να έχω τους στόχους μου, να μην περιμένω κανέναν άνδρα να με σώσει.
Πρέπει η μία να στηρίζει την άλλη. Είτε δημόσια, για παράδειγμα μία δημοσιογράφος που θα σχολιάζει στην τηλεόραση ένα βίντεο με μία άλλη γυναίκα, είτε σε μία παρέα σε έναν καφέ που σχολιάζει μία γυναίκα που μόλις πέρασε. Εγώ νιώθω τυχερή γιατί έχω φίλες που με αγαπάνε και ξέρω τι σημαίνει πραγματική φιλία και γυναικεία αλληλεγγύη. Το ζω, το βιώνω κάθε μέρα. Εγώ από μικρή ήμουν μαχήτρια. Από μικρή ήθελα να στέκομαι στα πόδια μου, δεν ήθελα να έχω ανάγκη κανέναν. Ήθελα να έχω τη δουλειά μου, να είμαι ανεξάρτητη, να έχω τους στόχους μου, να μην περιμένω κανέναν άνδρα να με σώσει, να με ταΐσει, να με φροντίσει ή να μου μεγαλώσει το παιδί. Πάντα έβλεπα τη σχέση και την οικογένεια ως κάτι ομαδικό. Δεν είσαι μόνος σου, είμαστε ομάδα. Και στο σπίτι. Θεωρώ ότι είμαστε ίσοι, όλοι μπορούμε να προσφέρουμε σε ένα σπίτι αγάπη, φροντίδα και χρήματα, ο ένας στον άλλον και στο παιδί μας. Δεν ξέρω βέβαια τι συμβαίνει στα άλλα σπίτια, αλλά στο δικό μας, αυτό συμβαίνει. Συμβάλλουμε και οι δύο στο να μεγαλώσει ο Βύρωνας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Νιώθεις ότι μία εντυπωσιακή γυναίκα, όπως εσύ, χρειάζεται διπλή προσπάθεια για να αποδείξει την αξία της;Αν δεν πήγαινα στο Your Face Sounds Familiar, να βάλω μία μάσκα, να τραγουδήσω με ένα διαφορετικό σώμα κι ένα διαφορετικό πρόσωπο, μπορεί κάποιοι άνθρωποι να είχαν μείνει στις παλιές τους ιδέες για μένα.
Ξεκάθαρα. Δυστυχώς. Και δεν το λέω με παράπονο. Όμως δεν θεωρώ ότι υπάρχει άσχημος άνθρωπος. Απεριποίητος μπορεί για τον δικό του λόγο. Άσχημος όμως δεν θεωρώ ότι υπάρχει. Ο καθένας μας έχει το δικό του φως. Αρκεί να το ανακαλύψει και να το αναδείξει. Αυτό πιστεύω. Κι ας φαίνεται λίγο ρομαντικό.Πολλές φορές αν υπάρχει μία εντυπωσιακή εικόνα μπορεί να πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο για κάποια πράγματα. Δηλαδή, αν δεν πήγαινα στο Your Face Sounds Familiar, να βάλω μία μάσκα, να τραγουδήσω με ένα διαφορετικό σώμα κι ένα διαφορετικό πρόσωπο, μπορεί κάποιοι άνθρωποι να είχαν μείνει στις παλιές τους ιδέες για μένα. Και μπορεί κάποιοι άνθρωποι να έχουν μείνει ήδη. Και δεν πειράζει. Άλλος βλέπει το δάσος άλλος βλέπει το δέντρο. Καλοδεχούμενοι όλοι.
Είδες εσύ στον εαυτό σου κάποια αλλαγή με τον ερχομό του παιδιού; Αυτό που ακούμε από τις μαμάδες μας «θα γίνεις μάνα και θα καταλάβεις» ήρθε και επιβεβαιώθηκε;
Αχ, η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα ότι θα κυνηγάω τον Βύρωνα με το αβγό στο χέρι. Αλλά κι όμως συμβαίνει. Αλλάζουν πάρα πολλά πράγματα. Αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τον κόσμο, αλλάζουν οι ευαισθησίες σου. Εγώ έχω γίνει πλέον πάρα πολύ ευσυγκίνητη. Δύσκολα βλέπω ειδήσεις χωρίς να δακρύσω. Γενικά έχω πάρα πολύ καιρό να δω τηλεόραση, γιατί δεν ανοίγουμε λόγω του Βύρωνα - δεν ανοίγουμε γιατί θέλουμε να μεγαλώσει λίγο για να έρθει σε επαφή με οθόνες. Αλλάζει όμως ο τρόπος σκέψης 100%. Δεν είσαι ο πρωταγωνιστής της ζωής σου πλέον εσύ. Κάνεις ένα βήμα πίσω σε όλα. Κι εγώ το κάνω με πολλή χαρά. Δεν με νοιάζει αν θα κοιμηθώ, δεν με ενδιαφέρει πόσο θα κουραστώ. Προτεραιότητα πλέον στη ζωή μου είναι το χαμόγελό του. Το βλέπεις και λιώνεις. Δεν περιγράφεται με λόγια αυτό. Εύχομαι πραγματικά σε όποιον ονειρεύεται να γίνεις γονιός να του το δώσει ο Θεός απλόχερα.
Αχ, η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα ότι θα κυνηγάω τον Βύρωνα με το αβγό στο χέρι. Αλλά κι όμως συμβαίνει. Αλλάζουν πάρα πολλά πράγματα. Αλλάζει ο τρόπος που βλέπεις τον κόσμο, αλλάζουν οι ευαισθησίες σου. Εγώ έχω γίνει πλέον πάρα πολύ ευσυγκίνητη. Δύσκολα βλέπω ειδήσεις χωρίς να δακρύσω. Γενικά έχω πάρα πολύ καιρό να δω τηλεόραση, γιατί δεν ανοίγουμε λόγω του Βύρωνα - δεν ανοίγουμε γιατί θέλουμε να μεγαλώσει λίγο για να έρθει σε επαφή με οθόνες. Αλλάζει όμως ο τρόπος σκέψης 100%. Δεν είσαι ο πρωταγωνιστής της ζωής σου πλέον εσύ. Κάνεις ένα βήμα πίσω σε όλα. Κι εγώ το κάνω με πολλή χαρά. Δεν με νοιάζει αν θα κοιμηθώ, δεν με ενδιαφέρει πόσο θα κουραστώ. Προτεραιότητα πλέον στη ζωή μου είναι το χαμόγελό του. Το βλέπεις και λιώνεις. Δεν περιγράφεται με λόγια αυτό. Εύχομαι πραγματικά σε όποιον ονειρεύεται να γίνεις γονιός να του το δώσει ο Θεός απλόχερα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εμένα μου άρεσε πολύ αυτή η εικόνα που πήρατε το παιδί μαζί στη διαδήλωση των καλλιτεχνών στο Σύνταγμα.Όλο αυτό είναι πολύ άσχημο. Ουσιαστικά βάλλεται ο πολιτισμός με έναν πολύ περίεργο τρόπο. Είναι κάτι που αφορά οποιονδήποτε ενεργό πολίτη. Πρέπει όλους να μας αφορά. Η τέχνη, ο πολιτισμός, το θέατρο, η μουσική είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουμε στη ζωή μας.
Γιατί όχι; Μαζί παντού. Σαφώς και διεκδικούμε πράγματα, γι’ αυτό ήμασταν και στη συγκέντρωση. Μπορεί αύριο-μεθαύριο το παιδί μου να θέλει να γίνει ηθοποιός. Κι όχι μόνο αυτό. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε μόνο το προσωπικό συμφέρον. Πρέπει να σκεφτόμαστε το συλλογικό. Βρέθηκα εκεί να στηρίξω το γεγονός ότι ένας άνθρωπος που έχει σπουδάσει, έχει μελετήσει, δεν γίνεται να υποτιμηθεί το πτυχίο του και η μόρφωσή του. Έχεις ένα πτυχίο και είσαι απόφοιτος Λυκείου; Δεν το καταλαβαίνω. Εμένα μ’ ενόχλησε αυτό που γίνεται και ήμουν εκεί. Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε στον καναπέ μας. Ήμουν εκεί και για τους συναδέλφους, και για όσους έχουν αφιερώσει την ζωή τους πάνω σε αυτό, έχουν σπουδάσει, έχουν κουραστεί, έχουν δώσει την ψυχή τους. Δεν μπορούν να σβήσουν όλα αυτά, να αναιρεθεί όλη αυτή η προσπάθεια με μία απόφαση. Όλο αυτό είναι πολύ άσχημο. Ουσιαστικά βάλλεται ο πολιτισμός με έναν πολύ περίεργο τρόπο. Είναι κάτι που αφορά οποιονδήποτε ενεργό πολίτη. Πρέπει όλους να μας αφορά. Η τέχνη, ο πολιτισμός, το θέατρο, η μουσική είναι ό,τι πιο σημαντικό έχουμε στη ζωή μας. Οπότε όταν ο άλλος κάνει τόσα όνειρα, τόση δουλειά, σπουδάζει και ξαφνικά μία μέρα του λένε ότι δεν αναγνωρίζεται ο κόπος σου και το πτυχίο, ε δεν είναι πολύ άσχημο; Μακάρι να γίνει κάτι με όλες αυτές τις κινητοποιήσεις που γίνονται και να ευαισθητοποιηθούν αυτοί που πήραν αυτήν την απόφαση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το κοινό σου πώς αντέδρασε που βρέθηκες εκεί;
Το πήραν μόνο θετικά. Εξάλλου εκεί υπήρχαν πολλοί καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάματος.Συνδέεσαι κάπως με την Μποφίλιου; Ανεβάσατε κι ένα story μαζί από την κινητοποίηση.
Η Νατάσα είναι μια από της αγαπημένες μου τραγουδίστριες, θαυμάζω τη φωνή της, την προσωπικότητά της και όλα αυτά που τη χαρακτηρίζουν. Όταν την είδα πάνω στη σκηνή πρώτη φορά, η θεατρικότητά της και ο τρόπος που ερμηνεύει με μάγεψαν.
Το πήραν μόνο θετικά. Εξάλλου εκεί υπήρχαν πολλοί καλλιτέχνες από τον χώρο του θεάματος.Συνδέεσαι κάπως με την Μποφίλιου; Ανεβάσατε κι ένα story μαζί από την κινητοποίηση.
Η Νατάσα είναι μια από της αγαπημένες μου τραγουδίστριες, θαυμάζω τη φωνή της, την προσωπικότητά της και όλα αυτά που τη χαρακτηρίζουν. Όταν την είδα πάνω στη σκηνή πρώτη φορά, η θεατρικότητά της και ο τρόπος που ερμηνεύει με μάγεψαν.
Πέρα από αυτό, έχεις μία κοινωνική δράση που αφορά και τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα.
Ναι, πάντα. Πρέπει να καταλάβουν μερικοί ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να πούμε σε κανέναν ποιον θα αγαπήσει. Έχω πάρει μέρος σε πολλά Pride, της Βιέννης, της Σερβίας, της Κύπρου, στη Θεσσαλονίκη. Τι να πω για τη Θεσσαλονίκη, για την ομάδα εκεί πάνω στον Βορρά; Θα είμαι πρέσβειρα του Europride που θα γίνει του χρόνου στη Θεσσαλονίκη. Είμαι και Θεσσαλονικιά, με αγαπάνε πάρα πολύ και δεν υπήρχε περίπτωση να μη στηρίξω κάτι τέτοιο. Κι εγώ όταν ξεκίνησα υπήρχαν άνθρωποι που μου έλεγαν γιατί κάνεις το ένα, γιατί το άλλο, γιατί τραγουδάς. Πόσο μάλλον σκεφτείτε την κριτική που δέχονται τα άτομα που βιώνουν τέτοιες διακρίσεις.
Βλέπω ότι οι απόψεις διίστανται πάνω σε αυτό. Εγώ θεωρώ ότι όποιος θέλει να δώσει αγάπη σε ένα παιδάκι, πρέπει να του επιτρέπεται. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδάκια εκεί έξω που είναι μόνα τους. Γενικά το κομμάτι της τεκνοθεσίας είναι πολύ δυσλειτουργικό στην Ελλάδα.
Ναι, πάντα. Πρέπει να καταλάβουν μερικοί ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να πούμε σε κανέναν ποιον θα αγαπήσει. Έχω πάρει μέρος σε πολλά Pride, της Βιέννης, της Σερβίας, της Κύπρου, στη Θεσσαλονίκη. Τι να πω για τη Θεσσαλονίκη, για την ομάδα εκεί πάνω στον Βορρά; Θα είμαι πρέσβειρα του Europride που θα γίνει του χρόνου στη Θεσσαλονίκη. Είμαι και Θεσσαλονικιά, με αγαπάνε πάρα πολύ και δεν υπήρχε περίπτωση να μη στηρίξω κάτι τέτοιο. Κι εγώ όταν ξεκίνησα υπήρχαν άνθρωποι που μου έλεγαν γιατί κάνεις το ένα, γιατί το άλλο, γιατί τραγουδάς. Πόσο μάλλον σκεφτείτε την κριτική που δέχονται τα άτομα που βιώνουν τέτοιες διακρίσεις.
Ένα από τα πάγια αιτήματα της κοινότητας που είναι ψηλά στην ατζέντα τώρα είναι να περάσει ο νόμος για την ισότητα στον γάμο και την τεκνοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια.Για την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, εγώ θεωρώ ότι όποιος θέλει να δώσει αγάπη σε ένα παιδάκι, πρέπει να του επιτρέπεται.
Βλέπω ότι οι απόψεις διίστανται πάνω σε αυτό. Εγώ θεωρώ ότι όποιος θέλει να δώσει αγάπη σε ένα παιδάκι, πρέπει να του επιτρέπεται. Υπάρχουν πάρα πολλά παιδάκια εκεί έξω που είναι μόνα τους. Γενικά το κομμάτι της τεκνοθεσίας είναι πολύ δυσλειτουργικό στην Ελλάδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μετά την πρώτη του διαδήλωση με τους καλλιτέχνες θα δούμε το μωρό και στο Pride της Θεσσαλονίκης;
Δεν ξέρω, μπορεί. Συναυλία είναι, μουσική είναι. Γιατί όχι; Εγώ θα κάνω ένα βήμα να τον φέρω. Είναι 16 μηνών ακόμα, τώρα αρχίζει να έρχεται στο θέατρο και σε λίγες ημέρες θα πάει στην πρώτη του συναυλία. Στην Κύπρο πάντως, έβλεπα τόσους γονείς με τα παιδιά τους στο Pride και ήταν εκπληκτικό. Ήταν γιορτή. Μπράβο τους.
Δεν ξέρω, μπορεί. Συναυλία είναι, μουσική είναι. Γιατί όχι; Εγώ θα κάνω ένα βήμα να τον φέρω. Είναι 16 μηνών ακόμα, τώρα αρχίζει να έρχεται στο θέατρο και σε λίγες ημέρες θα πάει στην πρώτη του συναυλία. Στην Κύπρο πάντως, έβλεπα τόσους γονείς με τα παιδιά τους στο Pride και ήταν εκπληκτικό. Ήταν γιορτή. Μπράβο τους.
Για όσους δεν την έχουν παρακολουθήσει, πες μας λίγο τι συμβαίνει στην παράσταση «Άνδρες με τα Όλα τους» που παίζεις φέτος.
Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι μέλος αυτού του θιάσου. Με έξι σέξι άνδρες, ο καθένας με το στιλ του, ο καθένας με τον τρόπο του: Ησαΐας Ματιάμπα, Αντώνης Λουδάρος, Γιώργος Γαλίτης, Σωτήρης Καλυβάτσης, Ντάνιελ Νούρκα, Θανάσης Πατριαρχέας. Και φυσικά τα κορίτσια μας, η Ελένη Καρακάση, η Παρθένα Χοροζίδου, η Ιζαμπέλα Φούλοπ. Είναι μία δουλειά πολύ απαιτητική. Το θέατρο δεν είναι να το κάνεις για την εμπειρία. Πρέπει να το λέει η ψυχούλα σου για να θες να ανέβεις στο σανίδι. Εγώ από παιδάκι φλέρταρα με διάφορες παραστάσεις. Στη Λάρισα που σπούδαζα ήμουν στο Θέατρο Τεχνών του Χρήστου Δημητριάδη. Αλλά δεν σκέφτηκα ότι θα έβλεπα τον εαυτό μου σε ένα τόσο μεγάλο θέατρο, σε μία τέτοια παράσταση. Για όλα φταίει η Θέμιδα Μαρσέλου, με την οποία γνωριστήκαμε όταν κάναμε το μιούζικαλ “Annie”. Εκείνο είχε γίνει στο Tae Kwon Do και τώρα μιλάμε για το θέατρο Βέμπο, ένα θέατρο με μεγάλη ιστορία. Γελάμε πάρα πολύ. Είμαι η Λάουρα, είμαι χορογράφος και μαθαίνω στα αγόρια να κάνουν στριπτίζ. Έχει συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, να έρθετε να μας δείτε.
Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι μέλος αυτού του θιάσου. Με έξι σέξι άνδρες, ο καθένας με το στιλ του, ο καθένας με τον τρόπο του: Ησαΐας Ματιάμπα, Αντώνης Λουδάρος, Γιώργος Γαλίτης, Σωτήρης Καλυβάτσης, Ντάνιελ Νούρκα, Θανάσης Πατριαρχέας. Και φυσικά τα κορίτσια μας, η Ελένη Καρακάση, η Παρθένα Χοροζίδου, η Ιζαμπέλα Φούλοπ. Είναι μία δουλειά πολύ απαιτητική. Το θέατρο δεν είναι να το κάνεις για την εμπειρία. Πρέπει να το λέει η ψυχούλα σου για να θες να ανέβεις στο σανίδι. Εγώ από παιδάκι φλέρταρα με διάφορες παραστάσεις. Στη Λάρισα που σπούδαζα ήμουν στο Θέατρο Τεχνών του Χρήστου Δημητριάδη. Αλλά δεν σκέφτηκα ότι θα έβλεπα τον εαυτό μου σε ένα τόσο μεγάλο θέατρο, σε μία τέτοια παράσταση. Για όλα φταίει η Θέμιδα Μαρσέλου, με την οποία γνωριστήκαμε όταν κάναμε το μιούζικαλ “Annie”. Εκείνο είχε γίνει στο Tae Kwon Do και τώρα μιλάμε για το θέατρο Βέμπο, ένα θέατρο με μεγάλη ιστορία. Γελάμε πάρα πολύ. Είμαι η Λάουρα, είμαι χορογράφος και μαθαίνω στα αγόρια να κάνουν στριπτίζ. Έχει συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, να έρθετε να μας δείτε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι άλλο ετοιμάζεις;
Ξεκινάει το Just the Two of us, βγαίνει σε λίγο καιρό η νέα ταινία του Στράτου Μαρκίδη που έχω πάρει μέρος. Κι ετοιμάζουμε νέο τραγούδι που θα κυκλοφορήσει από την Minos EMI / Universal, η οποία είναι το μουσικό μου σπίτι και ετοιμάζουμε μαζί και το νέο μου άλμπουμ το οποίο ανυπομονώ να ακούσετε.
Ξεκινάει το Just the Two of us, βγαίνει σε λίγο καιρό η νέα ταινία του Στράτου Μαρκίδη που έχω πάρει μέρος. Κι ετοιμάζουμε νέο τραγούδι που θα κυκλοφορήσει από την Minos EMI / Universal, η οποία είναι το μουσικό μου σπίτι και ετοιμάζουμε μαζί και το νέο μου άλμπουμ το οποίο ανυπομονώ να ακούσετε.
Περισσότερα από το VICEΟι "AFAB" Drag Queens της Αθήνας Δεν Θέλουν να τις Λέμε AFABΦωτογραφίες Δείχνουν Ναρκωτικά Αξίας Μισού Δισεκατομμυρίου να Γίνονται Καπνός«Είδα Όλη μου την Ιστορία σε Flashback» - Ένας Πρώην Κρατούμενος Περιγράφει τις Τελευταίες Στιγμές στη ΦυλακήΑκολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.