Ποιος Κυνηγάει την Πωλήτρια;

Πριν από μερικές μέρες επισκέφτηκα με μια φίλη μου το Κολωνάκι, που όπως όλοι ξέρουν, έχει χάσει την παλιά του αίγλη, όπως άλλωστε και όλα τα πράγματα που ζουν κάτω από τον ελληνικό ήλιο. Σκοπός της επίσημης επίσκεψής μας στη χώρα του παρωχημένου γκλάμουρ ήταν η αλλαγή ενός ζευγαριού παπουτσιών που αγοράστηκαν σε λάθος νούμερο. Το τηλεφώνημα που δέχτηκα από τη φίλη μου στις 8:30 το πρωί του Σαββάτου ξεκίνησε κάπως έτσι: «ΕΞΥΠΝΗΣΕΣ;;; ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΝΑ ΕΡΤΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΟΛΩΝΑΚΙΝ ΕΝΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΚΑΤΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΠΟΥ ΕΝ ΜΟΥ ΚΑΜΝΟΥΝ». Εννοείται ότι η φίλη μου η οποία επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμη, είναι Κύπρια - κάτι που ίσως δεν χρειαζόταν να αναφέρω - μια που όλοι γνωρίζουν ότι οι μόνες που αγοράζουν παπούτσια από το Κολωνάκι στην Ελλάδα του σήμερα είναι οι Κύπριες - και η Ντένη Μαρκορά.

Mπαίνοντας στην μπουτίκ, μας υποδέχτηκε η πωλήτρια-επικεφαλής. Ήμασταν ευγενέστατοι, το ορκίζομαι. Η αντίδρασή της ήταν επιπέδου sister Judy στο περσινό AHS Asylum. Δεν απόρησα. Μια φορά - και όχι πριν από πολύ καιρό - υπήρξα και εγώ στη θέση της.

Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση καλή μου πωλήτρια, ξέρω τι περνάς. Αλλά τι γίνεται με αυτούς που δεν γνωρίζουν τον γολγοθά σου; Τι συμπέρασμα θα έβγαζε κάποιος που δεν έχει περάσει ολόκληρα δωδεκάωρα διπλώνοντας μεταξωτά πουκάμισα, μέχρι να βιώσει μια near death experience; To ευρύ κοινό αγνοεί το μαρτύριό σου, βασανίζεται από άλλα σημαντικά προβλήματα, όπως το αν πετάει μια κλωστoύλα στο πουλοβεράκι, αν το δερματάκι στο παπουτσάκι έχει πάνω λίγη κόλλα και αν η κουμπότρυπα δεν χωράει ακριβώς το κουμπάκι - γι αυτό επίτρεψέ μου να ρίξω λίγο φως στην σκοτεινή σου Οδύσσεια, ως κάποιος που κατάφερε να ξεφύγει από τον βούρκο και προσπαθεί για ένα καλύτερο αύριο.

Αρχικά θα πρέπει να θέσω το εξής: Όλοι υποφέρουν στη δουλειά τους. Όλοι κουράζονται, ακόμα και η Ελένη. (Τι εννοείς ποια Ελένη;) Γιατί λοιπόν η πωλήτρια φαίνεται να πάσχει από μανία καταδίωξης;

Γιατί στην πραγματικότητα την καταδιώκουν. Η δουλειά της είναι να αντιμετωπίσει και να εξυπηρετήσει δεκάδες ίσως και εκατοντάδες διαφορετικούς ανθρώπους που εισβάλλουν καθημερινά στο κάστρο της. Όλοι τους έχουν διαφορετικό παρελθόν, υπόβαθρο, προορισμό και ψυχολογικά προβλήματα. Καμία πωλήτρια που γνώρισα στη ζωή μου δεν είχε πτυχίο ψυχολογίας - και έχω γνωρίσει πολλές.

Στο ξεκίνημα της καρίερας της, η πωλήτρια είναι άνθρωπος ευγενικός, πρόσχαρος, αγαπά τη ζωή. Λίγο προτού παραιτηθεί από τη δουλειά - και τη ζωή - η εικόνα της είναι διαστρεβλωμένη: Δεν αντέχεί να ακούει τακούνια, παθαίνει ταχυκαρδία όταν βλέπει να στρίβει στη γωνία ένα oversized καμηλό παλτό και τα αγγεία στο πρόσωπό της σπάνε όταν ακούει λέξεις σχετικές με την ένδυση, όπως φούστα, φόρεμα, ταγέρ, μπιζού και Dolce & Gabbana. Ο καταλύτης στην ψυχολογία της πωλήτριας είναι οι πελάτισσές της.

Ακολουθούν κάποιες ενδεικτικές κατηγορίες πελατισσών που απειλούν την ψυχική υγεία της πωλήτριας:

Image via

Η τρελή

Παλιότερα την είχε χτυπήσει λεωφορείο ενώ διέσχιζε την λεωφόρο Κηφισίας για να φτάσει στο Golden Hall, πράγμα που την οδήγησε στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα. Μιλάει ασταμάτητα, λέει ασυναρτησίες και πετάει το λεοπάρ Sonia Rykiel παλτό που αγόρασε με την αποζημίωση που πήρε από το Ελληνικό Δημόσιο πάνω στις άλλες πελάτισσες, σπέρνοντας τον τρόμο. Βρίζει την πωλήτρια και επιμένει να επιστρέψει ένα περσινό κασμηρένιο πλεκτό που μπήκε στο πλύσιμο, προτού πάθει κρίση πανικού και κλειστεί στο δοκιμαστήριο ουρλιάζοντας: «ΕΧΩ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ».

Η fashion blogger / icon

Είναι γύρω στα 25 αλλά είναι σοφή. Γνωρίζει τι χρώμα είναι τα μάτια και των 40 Φλωρεντιανών παρθένων που ύφαναν σε αργαλειούς το φόρεμα που φόρεσε στα προπέρσινα Όσκαρ η Σάρα Τζέσικα Πάρκερ. Γνωρίζει σε ποιο νοσοκομείο γεννήθηκε η κόρη της Άννα Γουίντουρ, πώς ονομάζεται ο σκύλος του Alexander Wang και από πού αγόρασε τις καρέκλες του εξοχικού της στη Νότια Γαλλία η Victoria Beckham. Ό, τι κι αν έxει να της πει η πωλήτρια, είναι SO LAST YEAR.

Η πλούσια

Η πλούσια πελάτισσα αξίζει το βάρος της (πριν τη λιποαναρρόφηση) σε χρυσό. Εμφανίζεται πάντα με δύο λιγότερο πλούσιες φίλες της. Η πωλήτρια ακούει λέξεις όπως Gstaad, θαλαμηγός, Καρολίνα, Chopard και έχω ανάγκη να ξεσκάσω λίγο. Η φωνή της είναι γλυκιά αλλά το βλέμα της λέει «φέρε μου ενα έξτρα σμολ φτωχούλα μου και κάνε γρήγορα, με περιμένουν στα Hogan». Δοκιμάζει όλα τα δερμάτινα και όταν κοιτάει την τιμή αναφωνει: «3,000 ευρώ, ΜΟΝΟ». Μόλις ολοκληρώσει τις αγορές της, η πλούσια πελάτισσα θα πάει για καφέ στο Pastis, αφήνοντας την πωλήτρια να αμφιβάλει για τις αποφάσεις που έχει πάρει στη ζωή της και να σκέφτεται κατά πόσον θα έπρεπε να είχε επιλέξει να δουλέψει στο αντρικό τμήμα των Brooks Brothers.

Η «αχ αγαπούλα μου»

Η κυρία αυτή βρίσκεται σε μονοήμερη εκδρομή στην Αθήνα, με απώτερο στόχο να συσσωρεύσει όσο το δυνατόν περισσότερα ρούχα μέσα σε μια βαλίτσα που έφερε από τη Λαμια/Λάρισσα/Τρίκαλα/Ρόδο.

«Αχ αγαπούλα μου, δεν μπορείς να καταλάβεις τι έπαθε η κόρη μου η Νίτσα - θυμάσαι ε, σπουδάζει λογιστική στην Κομοτηνή! Και να φανταστείς, γλίστρησε την ίδια μέρα που πέθανε η γάτούλα της Ελένης - σου είπα για την Ελένη ε; Μένει από κάτω, αυτή που χώρισε η καημενούλα δεύτερη φορά πέρυσι γιατί ο μαλάκας την κεράτωνε. Αχ αγαπούλα μου θα μου φέρεις ένα τέτοιο σε μίντιουμ;». Η αχ αγαπούλα μου θεωρεί ότι η πωλήτρια ενδιαφέρεται υπερβολικά για ό, τι έχει να της πει, μια που δεν μπορεί να τρέξει με φόρα και να διαπεράσει το γυαλί στη βιτρίνα του καταστήματος, αφού κάποιος την πληρώνει για να βρίσκεται εκεί και να προσπαθεί να πουλήσει.

Η γριά

Η μεγάλη σε ηλικία πελάτισσα δεν φέρει 100 τοις εκατό την ευθύνη γι΄αυτό που της συμβαίνει. Γεννήθηκε προτού εφευρεθεί η τηλεόραση και είναι ικανή να ρωτήσει την πωλήτρια τουλάχιστον πέντε φορές σε πόσα χρώματα βγαίνει η ίδια μαύρη μπλούζα, για να πάρει κάθε φορά την απάντηση «μόνο σε μαύρο». Συγκρίνει το κάθε τι που βλέπει με κάτι που είχε αγοράσει στα 40s, στα 50s ή στα 60s, ενώ κάθε φορά που τελειώνει τη βόλτα της και είναι έτοιμη να φύγει, ανακαλύπτει κάτι που είχε δει πριν από δέκα λεπτά αλλά το ξέχασε, έτσι η διαδικασία επαναλαμβάνεται για άλλη μια φορά. Η ώρα έχει 9 παρά 5 και το κατάστημα πρέπει να κλείσει, κάτι που προβληματίζει ιδιαίτερα την πωλήτρια.

Η στυλίστρια

Η στυλίστρια έχει πάρει valium γιατί πρέπει να φωτογραφίσει κάτι δερμάτινα κολάν για το ELLE, να γράψει τις λεζάντες για μια νεκρή φύση με δαχτυλίδια, να κλείσει μια σουίτα στο Μεγάλη Βρεττανία για τη φωτογράφιση της Ευγενίας Μανωλίδου και να μιλήσει στο τηλέφωνο / να φτιάξει καφέ στην διευθύντρια του περιοδικού. Θεωρεί λογικό να ζητήσει από την πωλήτρια να της φτιάξει 5 outfits με θέμα: «Η κοκκινοσκουφίτσα συναντά τον Salvador Dali στον κήπο του πεπρωμένου», μέχρι να πεταχτεί στο Attica για να επιστρέψει κάτι παπούτσια και να ντύσει τις Μέλισσες και τη Δούκισσα Νομικού. Η στυλίστρια δεν είναι ακριβώς πελάτισσα αφού δεν πληρώνει ποτέ, αντιθέτως χρεώνει τα προϊόντα που θα χρειαστεί σε ένα τιμολόγιο. Κατά την επιστροφή τους θα λείπουν τα μισά και η πωλήτρια το ξέρει.

Screenshot via

Ο λόγος που δεν έχω αναφερθεί στις κατηγορίες των ανδρών πελατών, είναι ότι όλοι οι άνδρες ανήκουν σε μια κατηγορία. Αν είσαι γυναίκα, βρίσκεσαι εκεί έξω και ανήκεις σε μια από αυτές τις κατηγορίες, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα - οι πωλήτριες βιώνουν ένα μικρό θάνατο όταν σε βλέπουν. Αν πάλι δεν ανήκεις σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες, οι πωλήτριες βρίσκονται σε κατάσταση έκστασης γιατί ένα λεπτό προτού μπεις στο κατάστημα, βγήκε κάποια που ανήκει.