Φωτογραφίες: Πάνος ΚέφαλοςΔεν θυμάμαι πότε και πώς ανακάλυψα την dednewb, αλλά μπορώ με σιγουριά να πω ότι με το που άκουσα το «trvefashionblackmetal» γούσταρα όσο δεν πάει. Το συμπεριέλαβα στη λίστα με τα αγαπημένα μου ελληνικά κομμάτια για το 2016, ενώ ακόμη μετρούσε μόλις λίγες ημέρες ζωής. Ευτυχώς, σήμερα, τέσσερις μήνες αργότερα, ο ενθουσιασμός μου για το συγκεκριμένο τραγούδι παραμένει ο ίδιος. Η 25χρονη Νιόβη -όπως είναι το κανονικό της όνομα- είναι μια πολύ σπάνια περίπτωση για τα ελληνικά δεδομένα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρόκειται για μια «hate her or love her» περίπτωση καλλιτέχνιδας, η οποία έχει ένα star quality που το βρίσκεις σπάνια σε underground καλλιτέχνη, ακόμη και στο εξωτερικό. Είναι από τις κλασικές περιπτώσεις που καταλαβαίνεις ότι κάποιος έχει αυτό το «κάτι», το οποίο όμως αδυνατείς να ορίσεις. Ήθελα εδώ και κάποιο διάστημα να μιλήσω μαζί της και τελικά το κανονίσαμε πριν από λίγες μέρες. Το ραντεβού ορίστηκε στο σπίτι μου, για να κάνουμε τη φωτογράφιση με την ησυχία μας. Ήρθε στην ώρα της και αφού χαιρετηθήκαμε, ακούμπησε στο πάτωμα την τεράστια τσάντα που κουβαλούσε, μέσα από την οποία βγήκε ένα γλυκύτατο πομεράνιαν. Όπως με ενημέρωσε η Νιόβη, το όνομά του είναι Τσάρλι και είναι έξι χρονών. Αφού έγιναν λοιπόν οι απαραίτητες συστάσεις και παραγγείλαμε καφέ, αράξαμε στον καναπέ και τα είπαμε.
VICE: Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική;
dednewb: Αν το πιάσουμε από την αρχή, με τη μουσική ξεκίνησα να ασχολούμαι από τα έξι μου. Αρχικά με το βιολί, αλλά, όταν μετακόμισα στην Ελλάδα, δεν ήθελα να το συνεχίσω, επειδή είχα δεθεί με τον καθηγητή μου. Έτσι, στα 13 μου ξεκίνησα κλασική κιθάρα, συνέχισα με ηλεκτρική, μπάσο και τύμπανα. Όχι πολύ οργανωμένα, κάπως πιο χύμα. Κάπου εκεί, λίγο μετά τα 18 μου, άρχισα να έχω πίστη στα φωνητικά μου. Πάντα μου άρεσαν, αλλά στην αρχή ντρεπόμουν. Σκάλωνα, επειδή τραβάς αρκετά την προσοχή πάνω σου. Τελικά το αποφάσισα, έκανα ελάχιστα μαθήματα φωνητικής και για κάποιο διάστημα τραγουδούσα μόνη μου, στο μπάνιο (γέλια). Γύρω στα 23, όμως, με έπιασε μια καταθλιψάρα και έφτασα στο σημείο να μη μου αρέσει τίποτα από αυτά που κάνω και κάπως έτσι πήρα την απόφαση να ασχοληθώ μόνο με αυτό που με κάνει χαρούμενη. Τώρα, πως έκατσε να κάνω το συγκεκριμένο στιλ μουσικής, δεν έχω ιδέα. Έγραφα στίχους και είχα μόλις γνωρίσει τον FlokosH, ο οποίος έφτιαχνε beats. Του είπα, «για φέρε κανένα beat να χώσω». Έτσι ξεκίνησα και σιγά-σιγά, ξεκίνησα να το κάνω πιο οργανωμένα.
dednewb: Αν το πιάσουμε από την αρχή, με τη μουσική ξεκίνησα να ασχολούμαι από τα έξι μου. Αρχικά με το βιολί, αλλά, όταν μετακόμισα στην Ελλάδα, δεν ήθελα να το συνεχίσω, επειδή είχα δεθεί με τον καθηγητή μου. Έτσι, στα 13 μου ξεκίνησα κλασική κιθάρα, συνέχισα με ηλεκτρική, μπάσο και τύμπανα. Όχι πολύ οργανωμένα, κάπως πιο χύμα. Κάπου εκεί, λίγο μετά τα 18 μου, άρχισα να έχω πίστη στα φωνητικά μου. Πάντα μου άρεσαν, αλλά στην αρχή ντρεπόμουν. Σκάλωνα, επειδή τραβάς αρκετά την προσοχή πάνω σου. Τελικά το αποφάσισα, έκανα ελάχιστα μαθήματα φωνητικής και για κάποιο διάστημα τραγουδούσα μόνη μου, στο μπάνιο (γέλια). Γύρω στα 23, όμως, με έπιασε μια καταθλιψάρα και έφτασα στο σημείο να μη μου αρέσει τίποτα από αυτά που κάνω και κάπως έτσι πήρα την απόφαση να ασχοληθώ μόνο με αυτό που με κάνει χαρούμενη. Τώρα, πως έκατσε να κάνω το συγκεκριμένο στιλ μουσικής, δεν έχω ιδέα. Έγραφα στίχους και είχα μόλις γνωρίσει τον FlokosH, ο οποίος έφτιαχνε beats. Του είπα, «για φέρε κανένα beat να χώσω». Έτσι ξεκίνησα και σιγά-σιγά, ξεκίνησα να το κάνω πιο οργανωμένα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πού μεγάλωσες;«Μήπως να γίνεις και Wicca που ήσουν και πιο παλιά; Στο τέλος εκεί θα φτάσεις. NO TALENT, NO TALENT, NO TALENT, NO TALENT»
Γεννήθηκα στην Κούβα και όταν ήμουν ενός έτους, πήγαμε στη Γερμανία, όπου μείναμε για δέκα χρόνια και μετά ήρθαμε στην Ελλάδα. Το 2010 έφυγα ξανά για Βερολίνο, αλλά πλέον μένω μόνιμα Αθήνα.Τι έκανες την εποχή της κατάθλιψης;
Σπούδαζα ψυχολογία στην Αθήνα. Γενικά, μου άρεσε ως τομέας, αλλά είχα πέσει σε χρονιές που γίνονταν συνεχώς καταλήψεις και τα πάντα στη ζωή μου πήγαιναν πίσω. Τότε, είπα στον εαυτό μου, «ειλικρινά, θες να το κάνεις αυτό, μετά τη σχολή»; Η απάντηση ήταν «όχι». Αφού λοιπόν, πρακτικά, δεν λειτουργούσε η σχολή, έκανα στο ενδιάμεσο ένα πτυχίο κομμωτικής σκύλων και παράλληλα προσπάθησα να γίνω δασκάλα γιόγκα - έχω σχεδόν τελειώσει, μου λείπει μόνο να πάρω το τελικό πτυχίο. Όμως και πάλι, δεν μπορώ να πω ότι αυτά είναι πράγματα που με ολοκληρώνουν και για τα οποία ζω.
Αλήθεια, πώς βγήκε το καλλιτεχνικό σου όνομα;
Με λένε Νιόβη, που στα αγγλικά είναι Niobe και σε όλους έβγαινε κάτι σαν «Νιούμπ». Το πήρα, λοιπόν και πρόσθεσα το «ded» (νεκρός), επειδή, λόγω των όσων περνούσα τότε, ένιωθα πως μέσα μου είχα σκοτώσει, ψυχικά, τον εαυτό μου. Βγήκε τελικά το dednewb, δηλαδή, νεκρή Νιόβη (γέλια).Θα μπορούσαμε να πούμε πως η μουσική σου ακροβατεί ανάμεσα σε witch house και rap;
Ναι, Μέμφις κυρίως. Δεν γουστάρω την κλασική hip hop, αλλά ούτε και τα «τραπόμπιτα». Πρακτικά, Μέμφις, witch house, ενώ έχω και κάποιες επιρροές από ηλεκτρονική μουσική. Βέβαια, υπάρχουν και κάποια κομμάτια black metal εντελώς, που δεν κολλάνε με τα υπόλοιπα. Αυτό συμβαίνει, επειδή παλιά ήμουν φουλ black metal. Από εκεί βγήκε και το «trvefashionblackmetal» που έχει γίνει και βίντεο κλιπ. Είναι εμπνευσμένο από μια ακραία μπάντα του χώρου.
Με λένε Νιόβη, που στα αγγλικά είναι Niobe και σε όλους έβγαινε κάτι σαν «Νιούμπ». Το πήρα, λοιπόν και πρόσθεσα το «ded» (νεκρός), επειδή, λόγω των όσων περνούσα τότε, ένιωθα πως μέσα μου είχα σκοτώσει, ψυχικά, τον εαυτό μου. Βγήκε τελικά το dednewb, δηλαδή, νεκρή Νιόβη (γέλια).Θα μπορούσαμε να πούμε πως η μουσική σου ακροβατεί ανάμεσα σε witch house και rap;
Ναι, Μέμφις κυρίως. Δεν γουστάρω την κλασική hip hop, αλλά ούτε και τα «τραπόμπιτα». Πρακτικά, Μέμφις, witch house, ενώ έχω και κάποιες επιρροές από ηλεκτρονική μουσική. Βέβαια, υπάρχουν και κάποια κομμάτια black metal εντελώς, που δεν κολλάνε με τα υπόλοιπα. Αυτό συμβαίνει, επειδή παλιά ήμουν φουλ black metal. Από εκεί βγήκε και το «trvefashionblackmetal» που έχει γίνει και βίντεο κλιπ. Είναι εμπνευσμένο από μια ακραία μπάντα του χώρου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποιους;«Πιο πολύ μου τη σπάει το online hating. Σκέψου, σε κάποια φάση είχαν φτιάξει και hate pages για μένα»
Τους Sektemtum. Είναι ο τραγουδιστής των Mütiilation που έφτιαξε αυτό το σχήμα, για να πει ένα μεγάλο «fuck you» στην black metal σκηνή. Γίνονται triggered εύκολα και όταν συμβαίνει αυτό, κάνεις πράγματα, όπως το να πεις «trvefashionblackmetal» και τρελαίνονται. Λένε, «καλά βάζεις τη λέξη fashion δίπλα στο black metal; Ντροπή». Εμένα μου αρέσει αυτό το rebelion, οπότε το έβγαλα.
Το αγαπημένο σου μήνυμα μίσους που έχεις λάβει;
Υπάρχουν τόσα πολλά (γέλια). Το αγαπημένο μου, όμως, είναι ένα που μου είχε στείλει κάποιος που ήμασταν φίλοι παλιά. Μου πέταξε ατάκα του στιλ, «μήπως να γίνεις και Wicca που ήσουν και πιο παλιά; Στο τέλος εκεί θα φτάσεις. NO TALENT, NO TALENT, NO TALENT, NO TALENT». Προσωπικά, το βλέπω αυτό ως «rage quit». Για να γράψεις κάτι τέτοιο, σημαίνει πως είσαι πολύ εκνευρισμένος από κάτι, το οποίο ουσιαστικά δεν θα έπρεπε να σου προκαλεί θυμό. Το θεωρώ τραγελαφικό, ειδικά το σημείο που μου είπε για τη Wicca, μιας κι εγώ δεν ντρέπομαι για τον εαυτό μου και αυτά που πίστευα. Ειδικά σήμερα, που όλοι οι πόζεροι προσπαθούν να φανούν Wicca και σατανιστές.Σου αρέσει να προκαλείς;
Κοίτα, δεν το κάνω επίτηδες (γέλια). Δεν το προσπαθώ ιδιαίτερα, απλώς «τριγκεράρονται» εύκολα και μου φαίνεται αστείο το πώς αντιδρά κάποιος σε αυτήν την κατάσταση. Είναι η φάση που θέλουν να φανούν ανώτεροι, αλλά αποτυγχάνουν και κουτρουβαλάνε σε μια κατηφόρα νεύρων και μπερδέματος.
Υπάρχουν τόσα πολλά (γέλια). Το αγαπημένο μου, όμως, είναι ένα που μου είχε στείλει κάποιος που ήμασταν φίλοι παλιά. Μου πέταξε ατάκα του στιλ, «μήπως να γίνεις και Wicca που ήσουν και πιο παλιά; Στο τέλος εκεί θα φτάσεις. NO TALENT, NO TALENT, NO TALENT, NO TALENT». Προσωπικά, το βλέπω αυτό ως «rage quit». Για να γράψεις κάτι τέτοιο, σημαίνει πως είσαι πολύ εκνευρισμένος από κάτι, το οποίο ουσιαστικά δεν θα έπρεπε να σου προκαλεί θυμό. Το θεωρώ τραγελαφικό, ειδικά το σημείο που μου είπε για τη Wicca, μιας κι εγώ δεν ντρέπομαι για τον εαυτό μου και αυτά που πίστευα. Ειδικά σήμερα, που όλοι οι πόζεροι προσπαθούν να φανούν Wicca και σατανιστές.Σου αρέσει να προκαλείς;
Κοίτα, δεν το κάνω επίτηδες (γέλια). Δεν το προσπαθώ ιδιαίτερα, απλώς «τριγκεράρονται» εύκολα και μου φαίνεται αστείο το πώς αντιδρά κάποιος σε αυτήν την κατάσταση. Είναι η φάση που θέλουν να φανούν ανώτεροι, αλλά αποτυγχάνουν και κουτρουβαλάνε σε μια κατηφόρα νεύρων και μπερδέματος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δηλαδή, δεν στενοχωρήθηκες ποτέ με αυτές τις αντιδράσεις ;
Το μίσος δεν με έχει στεναχωρήσει, εκτός από κάποιες στιγμές που μπορεί να έχει συσσωρευτεί αρκετό στη ζωή μου και τύχει να περνάω παράλληλα και άσχημα. Εκεί θα σκεφτώ πως με μισούν πάρα πολλοί άνθρωποι και γενικά δεν έχω κάνει κάτι, για να με μισούν, στην πραγματικότητα είμαι πάρα πολύ καλό άτομο (γέλια). Είμαι ψυχούλα και σκέφτομαι πως εγώ θα μπορούσα να είμαι καλά με αυτούς τους ανθρώπους και αυτό δεν συμβαίνει, επειδή εκείνοι δεν είναι cool μαζί μου. Θα ήταν πολύ πιο ωραία τα πράγματα, αν ήμασταν όλοι καλά μεταξύ μας.
Το μίσος δεν με έχει στεναχωρήσει, εκτός από κάποιες στιγμές που μπορεί να έχει συσσωρευτεί αρκετό στη ζωή μου και τύχει να περνάω παράλληλα και άσχημα. Εκεί θα σκεφτώ πως με μισούν πάρα πολλοί άνθρωποι και γενικά δεν έχω κάνει κάτι, για να με μισούν, στην πραγματικότητα είμαι πάρα πολύ καλό άτομο (γέλια). Είμαι ψυχούλα και σκέφτομαι πως εγώ θα μπορούσα να είμαι καλά με αυτούς τους ανθρώπους και αυτό δεν συμβαίνει, επειδή εκείνοι δεν είναι cool μαζί μου. Θα ήταν πολύ πιο ωραία τα πράγματα, αν ήμασταν όλοι καλά μεταξύ μας.
Πάντως αυτό που κάνεις έχει άμεση σχέση με τη μόδα - σωστά;
Ναι, από μικρή ήθελα ούτως ή άλλως να ασχοληθώ με τη μόδα, απλώς δεν είχα την αυτοπεποίθηση. Κάποια στιγμή, βέβαια τη βρήκα. Αυτή την εποχή θέλω να βγάλω merch, το οποίο όμως να μην είναι απλές εκτυπώσεις, αλλά να έχει περισσότερο τη μορφή μιας σειράς ρούχων. Γενικά, θέλω να είναι κάτι ολοκληρωμένο αυτό που κάνω. Δεν είναι πως μου αρέσει μόνο η μουσική. Μου αρέσει επίσης η ζωγραφική, η μόδα και όλα αυτά που κάνουν την Τέχνη και εγώ θέλω να δραστηριοποιηθώ σε όλο της το φάσμα.Αυτό φαίνεται και στο όμορφα ιδιαίτερο στιλ σου. Γενικά, σου λένε βλακείες στον δρόμο;
Ναι, ακούω καλά σχόλια, αλλά και κραξίματα του τύπου, «πού πας μωρή»; Βέβαια, χέστηκα, επειδή, για να δει ο άλλος κάποιον στον δρόμο και να του πει στο άσχετο κάτι τέτοιο, μάλλον κάτι δεν πάει καλά με τον ίδιο. Δεν με πτοούν πάντως, ειδικά στον δρόμο, που μπορώ να αντικρίσω τον άλλον κατάματα και να του την πω. Πιο πολύ μου τη σπάει το online hating. Σκέψου, σε κάποια φάση είχαν φτιάξει και hate pages για μένα.
Ναι, από μικρή ήθελα ούτως ή άλλως να ασχοληθώ με τη μόδα, απλώς δεν είχα την αυτοπεποίθηση. Κάποια στιγμή, βέβαια τη βρήκα. Αυτή την εποχή θέλω να βγάλω merch, το οποίο όμως να μην είναι απλές εκτυπώσεις, αλλά να έχει περισσότερο τη μορφή μιας σειράς ρούχων. Γενικά, θέλω να είναι κάτι ολοκληρωμένο αυτό που κάνω. Δεν είναι πως μου αρέσει μόνο η μουσική. Μου αρέσει επίσης η ζωγραφική, η μόδα και όλα αυτά που κάνουν την Τέχνη και εγώ θέλω να δραστηριοποιηθώ σε όλο της το φάσμα.Αυτό φαίνεται και στο όμορφα ιδιαίτερο στιλ σου. Γενικά, σου λένε βλακείες στον δρόμο;
Ναι, ακούω καλά σχόλια, αλλά και κραξίματα του τύπου, «πού πας μωρή»; Βέβαια, χέστηκα, επειδή, για να δει ο άλλος κάποιον στον δρόμο και να του πει στο άσχετο κάτι τέτοιο, μάλλον κάτι δεν πάει καλά με τον ίδιο. Δεν με πτοούν πάντως, ειδικά στον δρόμο, που μπορώ να αντικρίσω τον άλλον κατάματα και να του την πω. Πιο πολύ μου τη σπάει το online hating. Σκέψου, σε κάποια φάση είχαν φτιάξει και hate pages για μένα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πιστεύεις πως ξεκινάς μειονεκτικά στη μουσική πραγματικότητα της Ελλάδας, επειδή είσαι γυναίκα;
Γενικά, η Ελλάδα είναι μια κλειστόμυαλη χώρα και αυτό το έζησα από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εδώ. Μιλάμε για μια κοινωνία που θέλει φουλ να σε κρατάει κάτω και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις γυναίκες. Βέβαια, στην ελληνική πραγματικότητα η γυναίκα είναι στην κουζίνα. Στη Γερμανία που μεγάλωσα εγώ ισχύει το αντίθετο, δηλαδή ο άνδρας είναι στην κουζίνα και η γυναίκα είναι το δυναμικό πρόσωπο. Είναι μια μητριαρχική κοινωνία. Βέβαια, εγώ αυτό το θεωρώ ως το άλλο άκρο. Κατά την άποψή μου, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν άκρα. Θεωρώ ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να υπάρχει συνεννόηση και συνεργασία, αλλιώς το χάσαμε το μέτρο μας.Έχουν βελτιωθεί τα πράγματα τελευταία που ανεβαίνει και το φεμινιστικό κίνημα;
Κοίτα, το θεωρώ καλό από τη μία, επειδή γουστάρω να αναλαμβάνουν οι γυναίκες τα ηνία και να χώνονται. Θα έλεγα, μάλιστα, πως με θεωρώ true φεμινίστρια, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, επειδή πιστεύω πως ο φεμινισμός του 2017 έχει καταλήξει στο άλλο άκρο, του στιλ, «μισώ τους άνδρες». Ξέρεις, όχι ο φεμινισμός ο ίδιος, αλλά αυτοί που δηλώνουν φεμινιστές. Το αντιλαμβάνονται πολύ λάθος, σκέψου πως έχω ακούσει από ελληνίδα φεμινίστρια τη φράση, «μιλάς και εσύ που έχεις πάρει τη μισή Αθήνα». Αγάπη μου, αν μου λες εμένα για τον αριθμό αυτών που έχω πηδήξει, τότε κάτι πάει λάθος με τον φεμινισμό σου.
Γενικά, η Ελλάδα είναι μια κλειστόμυαλη χώρα και αυτό το έζησα από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου εδώ. Μιλάμε για μια κοινωνία που θέλει φουλ να σε κρατάει κάτω και αυτό δεν ισχύει μόνο για τις γυναίκες. Βέβαια, στην ελληνική πραγματικότητα η γυναίκα είναι στην κουζίνα. Στη Γερμανία που μεγάλωσα εγώ ισχύει το αντίθετο, δηλαδή ο άνδρας είναι στην κουζίνα και η γυναίκα είναι το δυναμικό πρόσωπο. Είναι μια μητριαρχική κοινωνία. Βέβαια, εγώ αυτό το θεωρώ ως το άλλο άκρο. Κατά την άποψή μου, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν άκρα. Θεωρώ ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να υπάρχει συνεννόηση και συνεργασία, αλλιώς το χάσαμε το μέτρο μας.Έχουν βελτιωθεί τα πράγματα τελευταία που ανεβαίνει και το φεμινιστικό κίνημα;
Κοίτα, το θεωρώ καλό από τη μία, επειδή γουστάρω να αναλαμβάνουν οι γυναίκες τα ηνία και να χώνονται. Θα έλεγα, μάλιστα, πως με θεωρώ true φεμινίστρια, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, επειδή πιστεύω πως ο φεμινισμός του 2017 έχει καταλήξει στο άλλο άκρο, του στιλ, «μισώ τους άνδρες». Ξέρεις, όχι ο φεμινισμός ο ίδιος, αλλά αυτοί που δηλώνουν φεμινιστές. Το αντιλαμβάνονται πολύ λάθος, σκέψου πως έχω ακούσει από ελληνίδα φεμινίστρια τη φράση, «μιλάς και εσύ που έχεις πάρει τη μισή Αθήνα». Αγάπη μου, αν μου λες εμένα για τον αριθμό αυτών που έχω πηδήξει, τότε κάτι πάει λάθος με τον φεμινισμό σου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE Video: ATH KIDS_Τα Παιδιά της Αθήνας
Πίσω στη μουσική: πριν από περίπου ενάμιση μήνα κυκλοφόρησες και το δεύτερο EP σου.
Γενικά, ήταν να βγει νωρίτερα, τέλη του 2016, αλλά λόγω κάποιων δυσκολιών άργησε και βγήκε μέσα στο 2017. Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό σε αυτό, επειδή θεωρώ πως στο πρώτο ήμουν μέσα σε ένα καλούπι. Εντάξει, γενικά κάνω διάφορα πράγματα ηχητικά, αλλά τώρα διάλεξα κάποιες παραγωγές που ήταν πολύ κοντά στη φάση μου και πολλές φορές ήμουν μπροστά στη διαδικασία του χτισίματός τους.Πόσο σημαντικό είναι για σένα το κλιπ;
Πάρα πολύ και δεν το είχα συνειδητοποιήσει, νόμιζα πως θα μπορούσα να κάνω δουλειά μόνο μέσω SoundCloud και να είμαι εντάξει. Καταλαβαίνω πως ο κόσμος θέλει να βλέπει εικόνα, το έχω δει και σε μένα που σκέφτομαι κάποια τραγούδια τα οποία μου αρέσουν και λέω, «αν αυτό το τραγούδι δεν είχε κλιπ, τι θα σου έλεγε;». Πολλές φορές, μάλιστα, κάποια τραγούδια μου αρέσουν μόνο με βίντεο κλιπ. Τελικά, κατάλαβα πως παίζει σημαντικό ρόλο και καμιά φορά πιο πολύ κι απ' το ίδιο το κομμάτι. Για το κοινό, όχι για μένα.
Έρχεσαι σε επαφή με τον κόσμο που σε ακούει;
Ναι, πολλές φορές μου στέλνουν άτομα και μου εξηγούν ότι δεν αισθάνονται καλά και ότι νιώθουν την ανάγκη να μου μιλήσουν. Το είχα πάθει και εγώ παλιά με έναν καλλιτέχνη, τον Bones, ένιωθα πως είχα χάσει τους φίλους μου, την κολλητή μου, τα πάντα και ήθελα πραγματικά να του μιλήσω, επειδή αισθανόμουν τους στίχους του. Δεν είχα, βέβαια, την ευκαιρία, αλλά εγώ προσπαθώ, όσο busy και να είμαι, να απαντάω σε αυτούς τους ανθρώπους. Έκλαιγα τις προάλλες, ρε συ, σκεφτόμουν πως υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που θα ήθελα να βοηθήσω και δεν μπορώ να κάνω κάτι. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να γράφω τα κομμάτια μου, με τα οποία να ταυτίζονται, αλλά θα ήθελα να μπορώ να τους πάρω μια αγκαλιά και να τους πω ότι είμαι εδώ γι' αυτούς και πως έχω περάσει τα ίδια και εγώ.
Ναι, πολλές φορές μου στέλνουν άτομα και μου εξηγούν ότι δεν αισθάνονται καλά και ότι νιώθουν την ανάγκη να μου μιλήσουν. Το είχα πάθει και εγώ παλιά με έναν καλλιτέχνη, τον Bones, ένιωθα πως είχα χάσει τους φίλους μου, την κολλητή μου, τα πάντα και ήθελα πραγματικά να του μιλήσω, επειδή αισθανόμουν τους στίχους του. Δεν είχα, βέβαια, την ευκαιρία, αλλά εγώ προσπαθώ, όσο busy και να είμαι, να απαντάω σε αυτούς τους ανθρώπους. Έκλαιγα τις προάλλες, ρε συ, σκεφτόμουν πως υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που θα ήθελα να βοηθήσω και δεν μπορώ να κάνω κάτι. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να γράφω τα κομμάτια μου, με τα οποία να ταυτίζονται, αλλά θα ήθελα να μπορώ να τους πάρω μια αγκαλιά και να τους πω ότι είμαι εδώ γι' αυτούς και πως έχω περάσει τα ίδια και εγώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Από εδώ και πέρα, τι να περιμένουμε από εσένα;
Ετοιμάζουμε δύο βιντεοκλιπάρες, ένα για το «Lycopolis» και το άλλο για ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι. Eπίσης, την Τρίτη 31 Οκτωβρίου ανοίγω το live της Princess Nokia στο Gagarin 205. Tέλος, θέλω να στήσω, όπως σου είπα και πριν, το merch μου.
Ετοιμάζουμε δύο βιντεοκλιπάρες, ένα για το «Lycopolis» και το άλλο για ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι. Eπίσης, την Τρίτη 31 Οκτωβρίου ανοίγω το live της Princess Nokia στο Gagarin 205. Tέλος, θέλω να στήσω, όπως σου είπα και πριν, το merch μου.
Περισσότερα από το VICEΤι Φανερώνει για Εσένα η Λέξη που Χρησιμοποιείς για την ΚάνναβηΟ Φλοριάν Μάρκου Eίναι ο Αλβανός Βασιλιάς των Ρινγκ από τη ΘεσσαλονίκηH Danni Daniels Κυριαρχεί στη Βιομηχανία του Πορνό με το 23 Εκατοστών Πέος τηςΑκολουθήστε την dednewb στο Facebook, το Instagram και το Soundcloud.