Στο YouTube αυτήν τη στιγμή γίνεται πα-νι-κός. Χιλιάδες βίντεο ανεβαίνουν καθημερινά, με περιεχόμενο ό,τι μπορεί -ή δεν μπορεί- να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους. Συχνά επικίνδυνο, άλλοτε εποικοδομητικό. Το νούμερο των subscribers βρίσκεται στα ύψη, με κανάλια που φτάνουν τους 60.000.000 συνδρομητές. Πόσοι youtubers όμως έχουν πραγματικά κάτι να σου πουν;Πολλοί ξεκίνησαν το κανάλι τους ψάχνοντας διέξοδο από την κατάθλιψη, τις διατροφικές διαταραχές, τη μοναξιά. Μίλησαν για προσωπικά θέματα, βοήθησαν με τον τρόπο τους τα άτομα που τους παρακολουθούσαν και εκτοξεύθηκαν, μοιράζοντας θετικά vibes και ελπίδα. Τι σχέση έχει, όμως, το μικρό και ταπεινό ελληνικό YouTube με όλα αυτά;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για το ελληνικό YouTube γενικότερα, δεν ξέρω να σου πω. Για την DatLilly όμως, ξέρω. Στα 26 της, η DatLilly έχει ζήσει πολλά. Bullying, διατροφικές διαταραχές, κατάθλιψη, ορφανοτροφεία. Αλλά και χαρές, εκδρομές, χαμόγελα, συνταγές. Μίλησε ανοιχτά για όλα στο κανάλι της στο YouTube, χωρίς ντροπές και μάσκες, βοηθώντας παιδιά με παρόμοια προβλήματα, αλλά και καταφέρνοντας να περάσει θετική διάθεση και αισιοδοξία σε όλους όσοι την παρακολουθούν. Σήμερα, μετράει 40.000 subscribers.
VICE: Θα ήθελα να μου πεις λίγα πράγματα για τη ζωή σου, πριν από το YouTube.
DatLilly: Όταν ήμουν τεσσάρων ετών, οι γονείς μου χώρισαν. Μέχρι τα επτά μου, ζούσα με τη μητέρα μου. Στα επτά μου μετακόμισα σε ένα ορφανοτροφείο, μετά πήγα σε ένα άλλο και ούτω καθεξής. Στα 15 μου, έχασα και τους δύο μου γονείς. Στα 18 μου βγήκα από το ίδρυμα παιδικής προστασίας. Ήταν δύσκολο, επειδή μέχρι τότε ζούσα σε μια φούσκα. Δεν έβγαινα καθόλου από το ίδρυμα. Δεν είχα δει τον έξω κόσμο. Βγήκα και ήταν λες και ήρθα από το πιο μακρινό χωριό κάποιου άλλου πλανήτη. Είχα μάθει να είμαι πάντα απασχολημένη, να έχω κόσμο γύρω μου, να μην έχω χρόνο να σκέφτομαι, να μην μένω μόνη. Οπότε, μόλις βγήκα, έτσι όπως ένιωθα χαμένη, αγχώθηκα. Είχα κοινωνικό άγχος και ξέσπασμα με διατροφικές διαταραχές. Έγινα πολύ κλειστή. Δεν μπορούσα να συναναστραφώ με κόσμο. Αυτό εντάθηκε, όταν τελείωσα τις σπουδές και την πρακτική μου, όπου αποφάσισα να κάτσω να ξεκουραστώ. Έκανα λάθος, επειδή όσο καθόμουν, σκεφτόμουν και έπεφτα ψυχολογικά. Δεν είχα κάτσει ποτέ να σκεφτώ όλα αυτά που μου είχαν συμβεί. Ξέκοψα από παντού. Ευτυχώς, λίγο αργότερα γνώρισα το αγόρι μου, τον Dee, που με στήριξε φουλ. Τα πράγματα, όμως, δεν πήγαιναν τόσο καλά και έτσι, ζήτησα βοήθεια από ειδικούς. Στην αρχή με παρακολουθούσε ψυχίατρος, μετά ψυχολόγος και παθολόγος. Είχα βουλιμία και νευρική ανορεξία. Υπήρχαν φάσεις που έχανα κιλά και μετά ξεσπούσε σε βουλιμία και μετά πάλι ανορεξία και μετά ορθορεξία με βουλιμικά επεισόδια. Είναι να μην μπεις σε αυτό το τριπάκι. Ένιωθα ότι είχα πέσει τόσο, που δεν πάει πιο κάτω. Δεν μπορούσα να διανοηθώ να βγω στον έξω κόσμο, να πιάσω δουλειά.
DatLilly: Όταν ήμουν τεσσάρων ετών, οι γονείς μου χώρισαν. Μέχρι τα επτά μου, ζούσα με τη μητέρα μου. Στα επτά μου μετακόμισα σε ένα ορφανοτροφείο, μετά πήγα σε ένα άλλο και ούτω καθεξής. Στα 15 μου, έχασα και τους δύο μου γονείς. Στα 18 μου βγήκα από το ίδρυμα παιδικής προστασίας. Ήταν δύσκολο, επειδή μέχρι τότε ζούσα σε μια φούσκα. Δεν έβγαινα καθόλου από το ίδρυμα. Δεν είχα δει τον έξω κόσμο. Βγήκα και ήταν λες και ήρθα από το πιο μακρινό χωριό κάποιου άλλου πλανήτη. Είχα μάθει να είμαι πάντα απασχολημένη, να έχω κόσμο γύρω μου, να μην έχω χρόνο να σκέφτομαι, να μην μένω μόνη. Οπότε, μόλις βγήκα, έτσι όπως ένιωθα χαμένη, αγχώθηκα. Είχα κοινωνικό άγχος και ξέσπασμα με διατροφικές διαταραχές. Έγινα πολύ κλειστή. Δεν μπορούσα να συναναστραφώ με κόσμο. Αυτό εντάθηκε, όταν τελείωσα τις σπουδές και την πρακτική μου, όπου αποφάσισα να κάτσω να ξεκουραστώ. Έκανα λάθος, επειδή όσο καθόμουν, σκεφτόμουν και έπεφτα ψυχολογικά. Δεν είχα κάτσει ποτέ να σκεφτώ όλα αυτά που μου είχαν συμβεί. Ξέκοψα από παντού. Ευτυχώς, λίγο αργότερα γνώρισα το αγόρι μου, τον Dee, που με στήριξε φουλ. Τα πράγματα, όμως, δεν πήγαιναν τόσο καλά και έτσι, ζήτησα βοήθεια από ειδικούς. Στην αρχή με παρακολουθούσε ψυχίατρος, μετά ψυχολόγος και παθολόγος. Είχα βουλιμία και νευρική ανορεξία. Υπήρχαν φάσεις που έχανα κιλά και μετά ξεσπούσε σε βουλιμία και μετά πάλι ανορεξία και μετά ορθορεξία με βουλιμικά επεισόδια. Είναι να μην μπεις σε αυτό το τριπάκι. Ένιωθα ότι είχα πέσει τόσο, που δεν πάει πιο κάτω. Δεν μπορούσα να διανοηθώ να βγω στον έξω κόσμο, να πιάσω δουλειά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η λύση σε όλο αυτό πώς ήρθε;Δεν είχα τι να κάνω και λέω, «Δεν τραβάω ένα βίντεο να μιλάω;». Είχα πολύ άγχος. Έλεγα «τι, τώρα θα μιλάω στην κάμερα; Μόνη μου; Τι ξεφτίλα!».
Σταμάτησα την ψυχοθεραπεία. Με πίεζε πολύ και αποφάσισα να προσπαθήσω μόνη μου. Ο μεγαλύτερος δάσκαλος είναι το ίντερνετ, οπότε ξεκίνησα να ψάχνω άλλα άτομα που έχουν περάσει τα ίδια. Δεν έβρισκα τίποτα στην Ελλάδα. Ξεκίνησα να ψάχνω στο ξένο YouTube, όπου βρήκα youtubers που είχαν ξεπεράσει τις διατροφικές διαταραχές με την αυστηρή χορτοφαγία. Έτσι, αποφάσισα να το δοκιμάσω. Βλέποντας όλες αυτές τις κοπέλες που μιλούσαν για τις εμπειρίες τους στην κάμερα, ένιωθα όμορφα. Μου άρεσε αυτό που έκαναν. Αν η μέρα είχε 24 ώρες, τις 12 έβλεπα YouTube. Ήταν η μόνη μου διέξοδος, για να ξεφεύγω από την πραγματικότητα. Έτσι ξεκίνησε το YouTube για μένα. Ήθελα να βοηθήσω τον εαυτό μου και το να φτιάχνω βιντεάκια για το YouTube - πίστευα πως θα με βοηθήσει. Δανείστηκα μια κάμερα κι έναν Mac και ξεκίνησα να το ψάχνω. Ήθελα να μοιραστώ τα βιώματά μου, για να κάνω και άλλους ανθρώπους να μην φοβούνται, να μην το βάζουν κάτω. Στην αρχή, όλα τα βίντεο περιστρέφονταν γύρω από το φαγητό και την αυστηρή χορτοφαγία. Δεν είχα ξεπεράσει, όμως, τις διαταραχές, με αποτέλεσμα πολλές φορές να ανοίγω την κάμερα και να με πιάνουν τα κλάματα, επειδή μπορεί να είχα γυρίσει μόλις από το μπάνιο όπου να τα είχα βγάλει όλα. Το μοιραζόμουν, επειδή αφενός δεν με έβλεπε πολύς κόσμος και δεν ένιωθα ότι εκτίθεμαι πολύ, αφετέρου ήταν σαν το ξόρκιζα, όταν τα έλεγα. Ουσιαστικά, είμαι καλά από τον Ιούνιο που μας πέρασε. Μέχρι τότε, είχα 19.000 συνδρομητές. Τα Χριστούγεννα του 2016 είχα 1.000. Τώρα, έχω 40.000.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πότε και πώς έβγαλες το 1ο σου βίντεο;
Ένα βράδυ, ο Dee είχε δουλειά. Ήταν να δούμε τον τελευταίο κύκλο του Walking Dead και τον περίμενα να τελειώσει. Δεν είχα τι να κάνω και λέω, «Δεν τραβάω ένα βίντεο να μιλάω;». Είχα πολύ άγχος. Έλεγα «τι, τώρα θα μιλάω στην κάμερα; Μόνη μου; Τι ξεφτίλα!». Έκατσα στο γραφείο μου, έβαλα την κάμερα απέναντί μου και ένιωσα ότι είχα να πω τόσα πολλά, βγήκαν σαν χείμαρρος τα λόγια από μέσα μου. Μιλούσα για το πώς να ξεπεράσεις την κατάθλιψη. Το τράβηξα μια φορά, επειδή έλεγα πράγματα που δεν μπορούσα να τα σκεφτώ δεύτερη φορά και να τα πω με τον ίδιο αυθορμητισμό. Το ανέβασα αμέσως.Είχες views;
Δεν κοίταζα και δεν με ένοιαζε. Πιο πολύ με ένοιαζε να τα βγάλω από μέσα μου.
Ντρέπεσαι καθόλου μπροστά στην κάμερα;
Ντρέπομαι πολύ περισσότερο να κάτσω και να μιλήσω με σένα. Με την κάμερα, δεν νιώθω ότι μιλάω σε κόσμο, αλλά ότι μιλάω σε έναν φακό. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι μιλάω σε 40.000 άτομα.
Ένα βράδυ, ο Dee είχε δουλειά. Ήταν να δούμε τον τελευταίο κύκλο του Walking Dead και τον περίμενα να τελειώσει. Δεν είχα τι να κάνω και λέω, «Δεν τραβάω ένα βίντεο να μιλάω;». Είχα πολύ άγχος. Έλεγα «τι, τώρα θα μιλάω στην κάμερα; Μόνη μου; Τι ξεφτίλα!». Έκατσα στο γραφείο μου, έβαλα την κάμερα απέναντί μου και ένιωσα ότι είχα να πω τόσα πολλά, βγήκαν σαν χείμαρρος τα λόγια από μέσα μου. Μιλούσα για το πώς να ξεπεράσεις την κατάθλιψη. Το τράβηξα μια φορά, επειδή έλεγα πράγματα που δεν μπορούσα να τα σκεφτώ δεύτερη φορά και να τα πω με τον ίδιο αυθορμητισμό. Το ανέβασα αμέσως.Είχες views;
Δεν κοίταζα και δεν με ένοιαζε. Πιο πολύ με ένοιαζε να τα βγάλω από μέσα μου.
Ντρέπεσαι καθόλου μπροστά στην κάμερα;
Ντρέπομαι πολύ περισσότερο να κάτσω και να μιλήσω με σένα. Με την κάμερα, δεν νιώθω ότι μιλάω σε κόσμο, αλλά ότι μιλάω σε έναν φακό. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι μιλάω σε 40.000 άτομα.
Υπήρξε κάποιο βίντεό σου που έγινε viral και εκτόξευσε τους συνδρομητές σου;
Ναι. Έκανα ένα βίντεο στο οποίο αφηγούμουν την παιδική μου ηλικία. Από τη στιγμή που το ανέβασα, ανέβαινα 1.000 subscribers τη μέρα. Είναι τρελό νούμερο. Το έχω πλέον κρυφό αυτό το βίντεο, επειδή τα σχόλια μου προκαλούσαν ανάμεικτα συναισθήματα. Μου έγραφαν, «σε λυπάμαι». Πραγματικά, σκότωσέ με, αλλά μην μου πεις ότι με λυπάσαι. Βλέπεις έναν άνθρωπο που τα έχει περάσει όλα αυτά και σου λέει «είμαι εδώ, τα έχω περάσει, τα έχω ξεπεράσει, κοίτα, μπορείς κι εσύ να το κάνεις» και το μόνο που έχεις να πεις είναι «σε λυπάμαι»;
Ναι. Έκανα ένα βίντεο στο οποίο αφηγούμουν την παιδική μου ηλικία. Από τη στιγμή που το ανέβασα, ανέβαινα 1.000 subscribers τη μέρα. Είναι τρελό νούμερο. Το έχω πλέον κρυφό αυτό το βίντεο, επειδή τα σχόλια μου προκαλούσαν ανάμεικτα συναισθήματα. Μου έγραφαν, «σε λυπάμαι». Πραγματικά, σκότωσέ με, αλλά μην μου πεις ότι με λυπάσαι. Βλέπεις έναν άνθρωπο που τα έχει περάσει όλα αυτά και σου λέει «είμαι εδώ, τα έχω περάσει, τα έχω ξεπεράσει, κοίτα, μπορείς κι εσύ να το κάνεις» και το μόνο που έχεις να πεις είναι «σε λυπάμαι»;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς νιώθεις που έχεις εξωτερικεύσει τόσο προσωπικά ζητήματα;
Είναι δύσκολο. Κάποιες φορές, βλέπω κάποια σχόλια και λέω, «γιατί, ρε γαμώτο, έχω μιλήσει παραπάνω για τον εαυτό μου;». Βλέπω πράγματα που μπορεί να με ενοχλούν. Όσες φορές, όμως, έχω ανοίξει την κάμερα, για να μιλήσω για κάτι πιο επιφανειακό, δεν μπορώ. Πρέπει να βάλω και κάτι από Lilly μέσα.
Έχεις βγει δύο φορές στην τηλεόραση μιλώντας για τις διατροφικές διαταραχές. Το μετάνιωσες;
Όχι. Αλλά δεν θα το έκανα ξανά. Έχω πει ότι για αυτό το θέμα δεν θέλω να μιλήσω ποτέ ξανά, σε καμιά συνέντευξη, σε καμιά εκπομπή, σε καμιά εφημερίδα, σε κανένα περιοδικό - και τώρα που το συζητάμε, το συζητάμε, επειδή κάνουμε ένα πέρασμα από τη ζωή μου. Έχω κουραστεί, έχω βαρεθεί και το θέμα είναι ότι όταν κάνουμε μια συνέντευξη τέτοιου τύπου, αυτός που θα τη διαβάσει, θα έρθει να μου ζητήσει μια συμβουλή - και δεν είμαι ειδικός.
Έχω λάβει χιλιάδες μηνύματα. Δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει τέτοια μάστιγα διατροφικών διαταραχών. Μου στέλνουν φωτογραφίες με χαρακιές και αίματα, κείμενα ολόκληρα που λένε «θέλω να αυτοκτονήσω». Είναι δύσκολο. Ο κόσμος προσπαθεί να γαντζωθεί από κάπου.
Όχι. Αλλά δεν θα το έκανα ξανά. Έχω πει ότι για αυτό το θέμα δεν θέλω να μιλήσω ποτέ ξανά, σε καμιά συνέντευξη, σε καμιά εκπομπή, σε καμιά εφημερίδα, σε κανένα περιοδικό - και τώρα που το συζητάμε, το συζητάμε, επειδή κάνουμε ένα πέρασμα από τη ζωή μου. Έχω κουραστεί, έχω βαρεθεί και το θέμα είναι ότι όταν κάνουμε μια συνέντευξη τέτοιου τύπου, αυτός που θα τη διαβάσει, θα έρθει να μου ζητήσει μια συμβουλή - και δεν είμαι ειδικός.
Σου στέλνουν μηνύματα ζητώντας σου συμβουλές;Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Έχω λάβει χιλιάδες μηνύματα. Δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει τέτοια μάστιγα διατροφικών διαταραχών. Μου στέλνουν φωτογραφίες με χαρακιές και αίματα, κείμενα ολόκληρα που λένε «θέλω να αυτοκτονήσω». Είναι δύσκολο. Ο κόσμος προσπαθεί να γαντζωθεί από κάπου.
Τι ηλικίες είναι τα άτομα που σου στέλνουν;
Ανήλικα παιδιά. Από 13 ετών μέχρι και 50. Κατά μέσο όρο, είναι 25 ετών και οι περισσότερες είναι αθλήτριες. Μου στέλνουν παντού. Απλά, ξέρεις τι; Είναι λίγο άδικο για μένα. Αφενός επειδή έχω παλέψει πάρα πολύ, για να είμαι καλά, αφετέρου από τα βίντεό μου θέλω να βγάζω θετικότητα. Δεν μπορώ να δίνω στον κόσμο μόνο το καλό και να παίρνω αρνητισμό. Τόσον καιρό κάνω βίντεο για το πώς να μην πέφτεις, πώς να πετυχαίνεις τους στόχους σου, πώς να βρίσκεις λόγους να χαμογελάς. Κάθομαι, τα σκέφτομαι, τα σημειώνω. Θέλω από τα βίντεό μου ο κόσμος να περνάει καλά, να γελάει, να παίρνει θετικά vibes.
Ανήλικα παιδιά. Από 13 ετών μέχρι και 50. Κατά μέσο όρο, είναι 25 ετών και οι περισσότερες είναι αθλήτριες. Μου στέλνουν παντού. Απλά, ξέρεις τι; Είναι λίγο άδικο για μένα. Αφενός επειδή έχω παλέψει πάρα πολύ, για να είμαι καλά, αφετέρου από τα βίντεό μου θέλω να βγάζω θετικότητα. Δεν μπορώ να δίνω στον κόσμο μόνο το καλό και να παίρνω αρνητισμό. Τόσον καιρό κάνω βίντεο για το πώς να μην πέφτεις, πώς να πετυχαίνεις τους στόχους σου, πώς να βρίσκεις λόγους να χαμογελάς. Κάθομαι, τα σκέφτομαι, τα σημειώνω. Θέλω από τα βίντεό μου ο κόσμος να περνάει καλά, να γελάει, να παίρνει θετικά vibes.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτά τα μηνύματα σε γυρνούν πίσω;
Μερικές φορές, ναι. Τις προάλλες, είχαμε πάει σε ένα meet up που γνώρισα κόσμο, αγκαλιαστήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες. Προς το τέλος, ήρθε μια κοπέλα που ήταν σε πολύ κακό στάδιο νευρικής ανορεξίας. Δεν μπορούσα να την αφήσω και να κάνω πως δεν βλέπω. Καθίσαμε δυόμισι ώρες και συζητούσαμε, τους έκανα πέρα όλους, δεν γνώρισα άλλο κόσμο, δεν έκανα τίποτα. Γύρισα σπίτι και τις επόμενες μέρες είχα πισωγυρίσματα. Προσπαθώ και εγώ να προστατεύω τον εαυτό μου.Μέσα από όλο αυτό, είσαι πλέον social figure, είσαι πρότυπο.
Δεν μπορώ να το φανταστώ αυτό. Δεν με θεωρώ πρότυπο για κανέναν. Εκτός του ότι ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, δεν έχω κάτι άλλο. Είμαι αλλοπρόσαλλη. Απλά, επειδή έχω περίεργα βιώματα και τα έχω μοιραστεί, όλοι λένε πως είμαι το καλό παιδί. Δεν έχω κάνει φόνο, αλλά δεν είμαι και το καλύτερο πρότυπο. Κάθε μέρα κάνω λάθη.Πρόσεξα ότι δεν έχεις συνεργασίες με άλλους youtubers.
Είμαι μοναχικός λύκος.
Μερικές φορές, ναι. Τις προάλλες, είχαμε πάει σε ένα meet up που γνώρισα κόσμο, αγκαλιαστήκαμε, βγάλαμε φωτογραφίες. Προς το τέλος, ήρθε μια κοπέλα που ήταν σε πολύ κακό στάδιο νευρικής ανορεξίας. Δεν μπορούσα να την αφήσω και να κάνω πως δεν βλέπω. Καθίσαμε δυόμισι ώρες και συζητούσαμε, τους έκανα πέρα όλους, δεν γνώρισα άλλο κόσμο, δεν έκανα τίποτα. Γύρισα σπίτι και τις επόμενες μέρες είχα πισωγυρίσματα. Προσπαθώ και εγώ να προστατεύω τον εαυτό μου.Μέσα από όλο αυτό, είσαι πλέον social figure, είσαι πρότυπο.
Δεν μπορώ να το φανταστώ αυτό. Δεν με θεωρώ πρότυπο για κανέναν. Εκτός του ότι ήμουν πολύ καλή μαθήτρια, δεν έχω κάτι άλλο. Είμαι αλλοπρόσαλλη. Απλά, επειδή έχω περίεργα βιώματα και τα έχω μοιραστεί, όλοι λένε πως είμαι το καλό παιδί. Δεν έχω κάνει φόνο, αλλά δεν είμαι και το καλύτερο πρότυπο. Κάθε μέρα κάνω λάθη.Πρόσεξα ότι δεν έχεις συνεργασίες με άλλους youtubers.
Είμαι μοναχικός λύκος.
Δεν θέλεις να μπεις στην ελληνική κοινότητα του YouTube;
Θα έκανα collab με ένα άτομο που θα ήξερα λίγο παραπάνω. Το ελληνικό YouTube είναι παρεάκι. Μπορεί να φαίνομαι εγώ απρόσιτη, δεν ξέρω. Έχω στείλει προσωπικό μήνυμα και ξέρεις, μετά από ένα σημείο, όταν στέλνεις και βλέπεις ότι δεν υπάρχει η ίδια ζέση και από την άλλη πλευρά, λες «άστο». Σίγουρα θέλω να προχωράω μόνη μου, αλλά δεν λέω «δεν θέλω να μπεις στο κανάλι μου». Μου αρέσει να κάνω πράγματα και με άλλους ανθρώπους, αν έχουμε και κάτι καλό να βγάλουμε προς τα έξω, γιατί όχι; Νομίζω ότι δεν έχω βρει κάτι ακόμη στη φάση μου. Θα δείξει!
Θα έκανα collab με ένα άτομο που θα ήξερα λίγο παραπάνω. Το ελληνικό YouTube είναι παρεάκι. Μπορεί να φαίνομαι εγώ απρόσιτη, δεν ξέρω. Έχω στείλει προσωπικό μήνυμα και ξέρεις, μετά από ένα σημείο, όταν στέλνεις και βλέπεις ότι δεν υπάρχει η ίδια ζέση και από την άλλη πλευρά, λες «άστο». Σίγουρα θέλω να προχωράω μόνη μου, αλλά δεν λέω «δεν θέλω να μπεις στο κανάλι μου». Μου αρέσει να κάνω πράγματα και με άλλους ανθρώπους, αν έχουμε και κάτι καλό να βγάλουμε προς τα έξω, γιατί όχι; Νομίζω ότι δεν έχω βρει κάτι ακόμη στη φάση μου. Θα δείξει!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ