FYI.

This story is over 5 years old.

Άποψη

Πώς ο Johan Cruyff Μετέτρεψε το Ποδόσφαιρο σε Τέχνη

Αν η μπάλα έχει καλλιτεχνικά στοιχεία, τότε η ντρίμπλα του Cruyff είναι σίγουρα κάτι που το αποδεικνύει.
OR
Κείμενο Oscar Rickett

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Sports. Το ποδόσφαιρο είναι έκφραση. Κάτι τέτοιο μπορεί να μη φαίνεται και πολύ, το πρωί του Σαββάτου που παίζεις 5Χ5 και σου σπάει τα πόδια ένας συνάδελφος 100 κιλών ή όταν βλέπεις έναν αγώνα Β' Εθνικής, αλλά και πάλι: φαντάζεσαι κάτι και προσπαθείς να το εκτελέσεις, βγάζεις τις σκέψεις σου και συναισθήματα σε ένα κομμάτι γης. Κάποιες φορές, αυτό που εκφράζεις στο γήπεδο μπορεί να σε προβληματίσει. Μπορεί να συνειδητοποιήσεις ότι είσαι πιο θυμωμένος απ' ό,τι νόμιζες. Ή ότι έχεις άγχος για τις ικανότητές σου γενικά - όχι μόνο ως προς την μπάλα. Αλλά αν παίζεις ποδόσφαιρο, όσο κακός κι αν είσαι, θα βιώσεις στιγμές καλλιτεχνικής δημιουργίας - όταν κάνεις μια τέλεια πάσα, καταφέρνεις μια δύσκολη ντρίμπλα ή βάζεις ένα φοβερό γκολ. Κάνεις κάτι που –για σένα, αν μη τι άλλο- είναι όμορφο. Τις περισσότερες φορές θα τα σκατώσεις, αλλά ακόμη και τότε θα προσπαθείς να εκφράσεις κάτι. Πίσω από κάθε βιντεάκι στο YouTube όπου ένας 40άρης λογιστής φαντάζεται τον εαυτό του ως Messi του 5Χ5, υπάρχει το όνειρο της αγνής έκφρασης στο γήπεδο. Κανείς δεν κατάφερε να δείξει ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι καλλιτεχνική έκφραση όπως ο Johan Cruyff, ο Ολλανδός μέσος και αργότερα προπονητής που πέθανε στα 68 του χρόνια. Ανάμεσα σε ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του '70 –παίχτες που έφτυναν, περπατούσαν βαριά και γρύλιζαν- ο Cruyff ήταν κάτι ανάμεσα σε William Turner και Pablo Picasso: ταλαντούχος τεχνίτης, αλλά και άκρως εφευρετικός καινοτόμος. Υπήρξαν κι άλλοι σπουδαίοι παίκτες που έκαναν απίστευτα πράγματα με την μπάλα, αλλά ο Cruyff πάντρεψε τις εξαιρετικές ικανότητές του με το όραμά του για το πώς θα έπρεπε να παίζεται το ποδόσφαιρο, ένα όραμα που μοιράζονταν, αν και όχι πάντα ήρεμα, οι γύρω του.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ


Η περίφημη ντρίμπλα του Cruyff –κίνηση που εφηύρε ο Ολλανδός και που κάποτε έμοιαζε αδύνατη, ενώ τώρα την αντιγράφουν συχνά- συνοψίζει όλα αυτά. Βρισκόμαστε στα 1974, σε έναν αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ολλανδίας ενάντια στη Σουηδία. Ο Cruyff παίρνει την μπάλα στα αριστερά, κοντά στη μεγάλη περιοχή. Ο αμυντικός Jan Olsson τον μαρκάρει, τον πιάνει απ' τη φανέλα. Προσπαθεί να πάρει την μπάλα από τον Ολλανδό μέσο. Ο Cruyff κάνει προσποίηση ότι θα πασάρει, περνάει την μπάλα στο δεξί του πόδι πίσω από το αριστερό, κάνοντας στροφή 180 μοιρών και ξεφεύγει από τον Σουηδό αντίπαλό του, που ορμά προς την άλλη κι ύστερα σαστισμένος παραπατάει προς τα πίσω, χωρίς να ξέρει τι του έχει συμβεί.


Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Αν το ποδόσφαιρο είναι τέχνη ή αν έχει καλλιτεχνικά στοιχεία, τότε η ντρίμπλα του Cruyff είναι σίγουρα κάτι που το αποδεικνύει. Είναι το άθλημα ως χορός, ως μπαλέτο, ο τέλειος συνδυασμός σωματικού ελέγχου και εφευρετικότητας. Ο Cruyff, που κάθε άλλο παρά ταπεινός ήταν, δήλωσε κάποτε: «Κατά μία έννοια, μάλλον είμαι αθάνατος». Ακόμη κι αν δεν ήταν από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών, χάρη στην ντρίμπλα του θα τον θυμόμαστε για πάντα. Υπάρχουν παίκτες που τελειοποιούν την ικανότητά τους στο παιχνίδι. Και υπάρχει κάποιος σαν τον Cruyff που φαντάζεται κάτι, το ονειρεύεται και το πραγματοποιεί. Ως παίκτης και προπονητής, κέρδισε πληθώρα τίτλων, κυρίως με τον Άγιαξ και την Μπαρτσελόνα – ομάδες στις οποίες συμμετείχε παρά το γεγονός ότι τον ήθελε η Ρεάλ Μαδρίτης, μια πολύ πιο μεγάλη ομάδα εκείνη την εποχή. Ο Cruyff είχε ισχυρά πιστεύω, στα οποία επέμενε. Δήλωσε τότε ότι δεν μπορούσε να πάει στη Ρεάλ, επειδή το όνομά της «είχε συνδεθεί με τη δικτατορία του Franco». Τα ποδοσφαιρικά του πιστεύω ήταν πιο γνωστά: αποτέλεσε πρότυπο για το Ολοκληρωτικό Ποδόσφαιρο (totaalvoetbal), το άνετο, εντυπωσιακό και συναρπαστικό στιλ παιχνιδιού που ακόμη λατρεύεται στο Άμστερνταμ και την Καταλονία. «Η ποιότητα χωρίς αποτέλεσμα είναι ανώφελη», δήλωνε ο Cruyff. «Αλλά ένα αποτέλεσμα χωρίς ποιότητα είναι βαρετό». Υπήρχε όμως ποίηση στο γεγονός ότι ένας πετυχημένος παίκτης σαν τον Cruyff ποτέ δεν κέρδισε το Μουντιάλ με την καινοτόμα εθνική ομάδα της Ολλανδίας της οποίας ηγείτο τη δεκαετία του '70. Κάθε ιστορία χρειάζεται ένα τραγικό στοιχείο. Η τέχνη χρειάζεται θλίψη, θυμό, αναταραχή και αυτή η ολλανδική ομάδα τα προσέφερε όλα αυτά. Σήμερα, όλα αυτά συνιστούν όσα θυμόμαστε για τον Cruyff, τον πρωτοπόρο Ολλανδό μετρ, τον χορευτή του μπαλέτου με τα ποδοσφαιρικά παπούτσια, τον καλλιτέχνη ως σταρ του ποδοσφαίρου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Περισσότερα από το VICE

Η Ικαριώτισσα που Αναγκάστηκε να Ζει στο Ίδιο Χωριό με τον Ρουφιάνο που την Κατέδωσε επί Χούντας

Πώς να Επιβιώσεις την Πρώτη Ώρα μιας Πυρηνικής Επίθεσης

Φωτογραφίες Ρουμάνων που (Δεν) Παλεύουν το πιο Kαυτό Καλοκαίρι του Τελευταίου Μισού Αιώνα

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.