Οι 20χρονοι Μπροστάρηδες της Μάχης Κατά του ISIS Δεν Κρατούν Όπλα

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Εάν χρειαστείς ποτέ ένα αλεξίσφαιρο γιλέκο μέσα στα μεσάνυχτα ή θελήσεις να περάσεις από ένα σημείο ελέγχου, επανδρωμένο από δύστροπους φρουρούς, θα χρειαστείς έναν fixer. Πρόκειται για τους ντόπιους που καθοδηγούν τους ξένους δημοσιογράφους σε όλων των ειδών τις καταστάσεις, από εργαστήρια παραγωγής μεθαμφεταμίνης στις Φιλιππίνες, μέχρι εμπόλεμες ζώνες στη Μέση Ανατολή.

Ένας καλός fixer θα γνωρίζει τα πάντα για την κατάσταση ασφαλείας, για το πώς να αποκτήσεις πρόσβαση σε δυσπρόσιτες περιοχές και να καταφέρεις να βρεις αποκλειστικά θέματα που δεν γνωρίζει κανείς άλλος. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι αυτοί δεν παίρνουν σχεδόν καμία αναγνώριση για την επικίνδυνη δουλειά που κάνουν. Στη Μοσούλη, έχουν παίξει τεράστιο ρόλο στον τρόπο με τον οποίο γίνονται τα ρεπορτάζ σχετικά με το ISIS και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κάθε μέρα, κερδίζοντας εκατοντάδες δολάρια, παρά το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς είναι ακόμα 20άρηδες.

Τώρα που τελείωσε η μάχη κατά του ISIS στη Μοσούλη, μίλησα με μερικούς από τους ανθρώπους που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που καταγράφεται η μάχη από τους δημοσιογράφους.

Οι δημοσιογράφοι, μερικές φορές, ζητούν πράγματα που δεν περιμένεις. Στη Μοσούλη, την ημέρα που ξεκίνησε η επιχείρηση απελευθέρωσης του δυτικού τμήματος, ήμουν με έναν δημοσιογράφο που επέμενε να πάει δίπλα στην πρώτη γραμμή, τη στιγμή που αγνοούνταν τρεις βομβιστές αυτοκτονίας. H περιοχή ήταν γεμάτη ελεύθερους σκοπευτές και ο στρατός πυροβολούσε ένα drone του ISIS εκεί κοντά. Ήταν επικίνδυνο, όμως εκείνος δεν καταλάβαινε.

Είμαι fixer εδώ και έναν χρόνο, σχεδόν. Βρήκα δουλειά σε μια ΜΚΟ μετά το πανεπιστήμιο και όταν είχα χρόνο, εργαζόμουν ως fixer για διασκέδαση. Η μητέρα μου ανησυχεί για εμένα, γι' αυτό δεν της λέω συνήθως πού είμαι και τι έχω δει.

Έχω εκπαιδευτεί καλά στην παροχή πρώτων βοηθειών ψυχικής υγείας –που αποτελούν τον τρόπο με τον οποίο αξιολογείται ένα ψυχικό τραύμα- και στην αυτοφροντίδα για την ψυχική υγεία. Όταν άκουσα για πρώτη φορά ιστορίες από επιζώντες του ISIS, δεν μπορούσα να κοιμηθώ και να δουλέψω φυσιολογικά. Όμως τώρα βλέπω ότι η ΜΚΟ για την οποία δουλεύω έχει αρχίσει να τους βοηθάει και νιώθω καλύτερα.

Διαβάστε ακόμη: Οι Γυναίκες Δεν Αμείβονται Λιγότερο Μόνο στην Google Αλλά σε Όλο τον Κόσμο

Τίποτα δεν είναι προβλέψιμο, όμως πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση – έτσι είναι η ζωή στο Ιράκ. Ακόμα και αν δεν έχεις άδεια, πρέπει να πείσεις τους φύλακες να σε αφήσουν να περάσεις. Με ανησυχούν, όμως, τα ψεύτικα σημεία ελέγχου – έχουμε τόσες ένοπλες και στρατιωτικές ομάδες που είναι δύσκολο να ξέρεις αν ένα σημείο ελέγχου είναι πραγματικό ή όχι. Υπάρχουν άνθρωποι, είτε από το ISIS είτε από άλλες οργανώσεις, που στήνουν ψεύτικα σημεία ελέγχου και πολλοί έχουν σκοτωθεί σε αυτά.

Δεν μπορώ να περάσω από σημεία ελέγχου χωρίς κάποιον άνδρα, επειδή είναι επικίνδυνο και επειδή οι φύλακες θα ζητήσουν το τηλέφωνό μου και θα βγάλουν selfie μαζί μου. Είναι πολύ ενοχλητικό, μιας και σημαίνει ότι πάντα πρέπει να μοιράζομαι την αμοιβή μου με έναν άνδρα οδηγό ή έναν διερμηνέα, οπότε δεν θα μπορέσω να βγάλω ποτέ τόσα χρήματα όσα βγάζουν τα αγόρια.

Αν νιώθω ποτέ ότι οι fixer δεν παίρνουν αρκετή αναγνώριση; Μερικές φορές, ναι. Απ' την άλλη, όμως, πληρωνόμαστε καλά. Έτσι είναι η ζωή.

Περνάω πολύ χρόνο στην πρώτη γραμμή και μια φορά έμεινα για δέκα μέρες στη Μοσούλη. Μια μέρα, μπήκαμε στην πόλη με την ταξιαρχία επίλεκτων δυνάμεων του Iρακινού Στρατού, γνωστή και ως Golden Division. Μετά από λίγα λεπτά, μας είπαν να επιστρέψουμε στη βάση έξω από την πόλη, επειδή ήταν πολύ επικίνδυνα, αλλά καθώς επιστρέφαμε, έπαθε ζημιά η ρόδα του αυτοκινήτου μου. Έστειλα τους δημοσιογράφους πίσω στα τεθωρακισμένα οχήματα, όμως επειδή το αυτοκίνητο είναι πολύτιμο, δεν μπορούσα να το αφήσω. Αυτό σημαίνει ότι βρέθηκα μέσα στη Μοσούλη ολομόναχος για μια ώρα, πράγμα που είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα που έχω κάνει.

Παρ' όλο που είναι η δουλειά μου να βρίσκομαι σε τόσο επικίνδυνα μέρη, η μοναδική εκπαίδευση που έχω λάβει είναι κάποια μαθήματα πρώτων βοηθειών, το 2013. Όλα τα άλλα, τα έχω μάθει πάνω στη δουλειά.

Μιας και η μάχη στη Μοσούλη έχει τελειώσει τώρα, ετοιμάζομαι να αρχίσω δουλειά στη Χαουίτζα, αφού οι μάχες έχουν εντατικοποιηθεί εκεί, όμως δεν με ανησυχεί αυτό, επειδή έχω καλύτερες επαφές εκεί. Οι επαφές είναι πολύ σημαντικές και παρ' όλο που μερικοί fixer έχουν κόντρες μεταξύ τους, όταν επιστρέφουμε από τη Μοσούλη το απόγευμα, πίνουμε όλοι μαζί ένα ποτό και μοιραζόμαστε όσες πληροφορίες έχουμε.

Εγώ σπουδάζω μηχανικός και είμαι ταυτόχρονα fixer, οπότε δεν έχω πολύ χρόνο, γι' αυτό προσπαθώ να εργάζομαι ως fixer τα Σαββατοκύριακα, όμως δεν μπορείς πάντα να το προγραμματίσεις.

Το πιο σημαντικό είναι ότι η δουλειά μου είναι μέρος του αγώνα κατά του ISIS. Είμαι ο λόγος που τα μέσα ενημέρωσης είναι σε θέση να δείξουν στον κόσμο τι είναι το ISIS και αυτό με κάνει να θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτήν τη δουλειά.

Το βασικότερο χαρακτηριστικό ενός καλού fixer είναι η ειλικρίνεια – πρέπει να εξηγήσεις με ειλικρίνεια στους δημοσιογράφους τους κινδύνους και να τους ενημερώνεις για όλα όσα κάνεις. Πέρα από αυτό, πρέπει να είσαι πολύ επικοινωνιακός. Είναι απαραίτητο να έχεις καλές διασυνδέσεις, πολιτική συνείδηση και να είσαι διαρκώς ενημερωμένος για την κατάσταση. Πρέπει να είσαι ο πρώτος που θα βρει ένα θέμα και θα το πουλήσει στους δημοσιογράφους. Πρέπει να είσαι γρήγορος, ευέλικτος –πολύ ευέλικτος– και έτοιμος να δουλέψεις πολλές ώρες, χωρίς να σε ενοχλεί.

Ένα από τα πράγματα που αναγκάζομαι να πω στους ξένους δημοσιογράφους έχει να κάνει με τη σωστή συμπεριφορά, πράγμα που είναι κατανοητό, μιας και δεν είμαστε εξοικειωμένοι ο ένας με την κουλτούρα του άλλου. Πρέπει να παρατηρείς τις θρησκευτικές παραδόσεις, όπως το να μην πίνεις νερό μπροστά σε άλλους στο Ραμαζάνι, και να προσέχεις να μη λες «fuck,» αφού οι ντόπιοι μπορεί να γνωρίζουν αυτήν τη λέξη.

Μερικές φορές στενοχωριέμαι πολύ για όσα συμβαίνουν. Έχω χάσει φίλους και σε κάποιες περιπτώσεις έχω χάσει ανθρώπους που γνώρισα την ίδια μέρα, όμως προσπαθώ να ξεκουράζομαι πάντα όταν το χρειάζομαι και να αποστασιοποιούμαι συναισθηματικά, μιας και αυτή είναι η φύση της δουλειάς μου.

Είμαι fixer εδώ και έναν χρόνο, από τότε που ξεκίνησε η επιχείρηση στη Μοσούλη. Στην αρχή ήμουν οδηγός αυτοκινήτου και η κοπέλα μου ήταν διερμηνέας. Έμαθα για τη δουλειά που κάνουν οι fixer μέσω ενός φίλου. Τώρα εργάζομαι full time, συνήθως δουλεύω πολλές ώρες τη μέρα, επτά μέρες την εβδομάδα και πηγαίνω δημοσιογράφους στην πρώτη γραμμή. Βγάζω αρκετά χρήματα, πολύ περισσότερα από αυτά που μου χρειάζονται για να επιβιώσω. Γι' αυτό ρισκάρω τη ζωή μου κάθε μέρα.

Η δουλειά μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη. Πριν από έναν μήνα, όταν ήμουν σε ένα γκρουπ που προσπαθούσε να φτάσει στην πρώτη γραμμή της Παλιάς Πόλης, συνειδητοποίησα ότι είχαμε περάσει τη γραμμή και βρισκόμασταν σε έδαφος του ISIS. Ο ομοσπονδιακός αστυνομικός μάς είχε πάει στη λάθος πλευρά και το αντιληφθήκαμε όταν πλέον περνούσαμε κρυφά μέσα από τα μικρά κενά μεταξύ των σπιτιών.

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Η ψυχολογική πίεση είναι τεράστια και αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα για εμένα. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι τη δουλειά και δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι τον θάνατο. Αυτό σημαίνει ότι θυμώνω πολύ εύκολα, ακόμα και για κάτι ανούσιο, όπως όταν κάποιος διαφωνεί μαζί μου.

Αυτό που με κάνει να νιώθω καλά για τη δουλειά μου είναι ότι έχω βοηθήσει ανθρώπους στη Μοσούλη, παρέχοντάς τους τις πρώτες βοήθειες και έχω σώσει ακόμα και ζωές. Αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα.

Όταν είμαι στην πρώτη γραμμή, βγάζω πολλές φωτογραφίες και μαζεύω πολύ υλικό. Θέλω να γίνω σκηνοθέτης όταν τελειώσει ο πόλεμος και έχω την τύχη να δουλεύω με πολλούς εξαιρετικούς δημοσιογράφους και να βλέπω πώς κάνουν τη δουλειά τους.

Περισσότερα από το VICE

Η Δίκη που Ολοκληρώθηκε στη Γερμανία για το «Άγνωστο» Πολύνεκρο Ναυάγιο Ανοιχτά της Λέσβου

Η Μάχη της Κυβέρνησης για να Πάρει Πίσω το Ελληνικό Γιαούρτι

Αυτή Είναι η πιο Όμορφη Φωτογραφία στο Ελληνικό Instagram