Η Φύση Δεν Είναι Τόσο Όμορφη Όσο το Instagram

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Πέρα από το Ίντερνετ, τα μόνα άλλα πράγματα που έχω σταματήσει με επιτυχία είναι να βγαίνω με μαλάκες και να πίνω αλκοόλ. Το πρώτο συνέβη σχεδόν τυχαία, αλλά το τελευταίο ήταν δική μου απόφαση. Όταν σταμάτησα το ποτό, το έκοψα μαχαίρι, επειδή φοβόμουν ότι θα πέθαινα αν δεν άλλαζα συμπεριφορά. Όταν έκοψα το Ίντερνετ (χθες), το έκανα επειδή είχε ξεκινήσει να μοιάζει με παράσιτο που με έτρωγε σιγά-σιγά ζωντανή.

Μπήκα σταδιακά σ’ αυτές τις σκοτεινές μέρες αποσύνδεσης, σβήνοντας Twitter, Instagram και Facebook από το κινητό μου και ύστερα μπήκα στο τρένο που με πήγε στο δάσος. Στο τρένο έσβησα και άλλες εφαρμογές –Slack, BuzzFeed, Reddit, Chrome, Gmail- και έφτιαξα ξανά την αρχική μου οθόνη με τις λίγες εφαρμογές που επέτρεψα στον εαυτό μου να χρησιμοποιεί (μηνύματα, τηλέφωνο και κάμερα). «Χάζεψε απ’ το παράθυρο», είπε ο φίλος μου γελώντας, ενώ κοίταζα εμμονικά το ουσιαστικά αχρηστεμένο τηλέφωνό μου. Καθώς το τρένο έφτανε στον ποταμό Χάντσον είπε, «Κοίτα τι όμορφο που είναι το νερό». Είχε δίκιο, ήταν πανέμορφο, αλλά ήταν τόσο όμορφο όσο το feed μου στο Instagram;

Όταν φτάσαμε στον σταθμό, ήμουν σχεδόν τελείως αποσυνδεμένη. Προτού πάμε στο κατάλυμά μας, καθίσαμε δίπλα στο ποτάμι που άστραφτε απ’ τον ήλιο, ενώ εγώ κοίταζα με αγωνία το καινούργιο και πολύ βαρετό μου τηλέφωνο, επιπλήττοντας από μέσα μου τον εαυτό μου που ξέχασα τα γυαλιά μου και τα ακουστικά μου στο σπίτι, καπνίζοντας ένα τσιγάρο με λύσσα σαν να εξαρτιόταν η ζωή μου από αυτό. Ο φίλος μου, πολύ πιο ικανός στο να μην είναι συνδεδεμένος 24/7, τριγύριζε στο πάρκο, διάβαζε πλακέτες και κοίταζε το παράξενο γλυπτό ενός αναποδoγυρισμένου μπρούτζινου άνδρα που φορούσε ένα σκουφάκι κολύμβησής και γυαλιά και βουτούσε στη μαρμάρινη βάση.

Η τελευταία μου γεύση γλυκιάς, ατελείωτης ροής πληροφορίας ήταν όταν κάλεσα ένα Uber από τον σταθμό, για να πάω στην «καλύβα» μου, που τελικά ήταν περισσότερο ένα χαριτωμένο σπίτι των προαστίων, σε μια πόλη κοντά στο Γουέστποϊντ. Για μένα, που είμαι γέννημα θρέμμα του Μανχάταν και που η βασική ιδέα εξόρμησης στη φύση είναι να βολτάρεις στο Πρόσπεκτ Παρκ, το σκηνικό έμοιαζε με απάτητο δάσος. Για τον φίλο μου, που είναι τελείως κολλημένος με τη φύση, δεν κέρδιζε καν τον χαρακτηρισμό «δάσος». Διαφέρουμε στα βασικά. Μήπως να το διαλύσουμε;

«Μου λείπει το Instagram», παραπονέθηκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι του προσωρινού σπιτιού μου, μακριά από τα άγχη της αστικής ζωής, διαβάζοντας ένα κουτσομπολίστικο περιοδικό, ενώ σκεφτόμουν όλα τα αστεία σκηνικά που θα πόσταρα στο Story μου αν μπορούσα, γελώντας με ένα άρθρο για τον Brooklyn Beckham που υποτίθεται ότι παράτησε το Πάρσονς («Παίρνει “0” στη φιλία!», έγραφε το περιοδικό, λέγοντας πώς το τεράστιο εγώ του και η συμπεριφορά ντίβας δεν περνούσαν στους άλλους φοιτητές). «Γιατί δεν διαβάζεις ένα βιβλίο;», μου πρότεινε ο φίλος μου. «Όχι, ευχαριστώ», είπα και στριφογύρισα τα μάτια μου προς τα πάνω.

VICE Video: Μαθήματα Επιβίωσης στα Βουνά της Βόρειας Ελλάδας: Προσανατολισμός, Νερό, Φωτιά

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Είχα άγχος, ήδη ανησυχούσα για το τι έχανα. «Η Stacey Dash βάζει υποψηφιότητα για το Κογκρέσο», μου έστειλε μήνυμα η φίλη μου η Sarah. «Δεν θα μάθεις ποτέ αν είναι αλήθεια». Γέλασα, μην μπορώντας να αποφασίσω αν αυτή η είδηση ήταν απλώς κακή, ένα σημάδι του καταρρέοντος πολιτικού μας συστήματος ή αν ήταν τόσο κακή, ώστε να είναι καλή.

Από τότε που έκοψα το αλκοόλ, δεν ήπια γουλιά. Αλλά με το Ίντερνετ, δεν είναι τόσο εύκολο. Όταν ο φίλος μου, μου έδειξε στο Facebook ένα βίντεο με τη Fiona τον ιπποπόταμο, αναρωτήθηκαν αν «έκλεβα». Με τα μηνύματα κλέβω, εφόσον έχω iPhone και χρησιμοποιώ το iMessage; Είναι δυνατόν να κάνω τελείως log off, χωρίς να χρειαστεί να πάρω ένα κινητό με πορτάκι και να πετάξω τον υπολογιστή μου από το παράθυρο;

Ξεκίνησα να διαβάζω Το Μανιφέστο του Unabomber (εκδ. Άγνωστο) που πήρα μαζί μου κυρίως για πλάκα, αλλά και επειδή ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, όταν σκέφτηκα μεγάλα λογοτεχνικά έργα εναντίον της τεχνολογίας. «Δεν υπάρχει τρόπος να αναμορφώσεις ή να τροποποιήσεις το βιομηχανικό-τεχνολογικό σύστημα, ώστε να μην στερεί από τους ανθρώπους την αξιοπρέπεια και την αυτονομία», έγραψε ο Kaczynski. «Αν το σύστημα χαλάσει, οι συνέπειες θα είναι πολύ οδυνηρές». Η ζωή χωρίς Ίντερνετ δεν είναι απαραιτήτως οδυνηρή, αλλά έχει μια μοναξιά που προκύπτει όταν αποκόβεσαι από αυτό που σε συνδέει με όλους τους άλλους.

Περισσότερα από το VICE

Ο Ερντογάν Φοβάται τα «Κουτιά των Παπουτσιών» που Αποκάλυψε Ένας Τούρκος Φυγάς στην Ελλάδα

Ανανάδες, Μπανάνες και Fake Eκρήξεις - Φέτος το 12άρι στη Eurovision θα Πάει Λίγο πιο Εύκολα στην Κύπρο

Ακροδεξιά και Εξέδρα: Τι Συμβαίνει Μακριά από Τούμπα, Καραϊσκάκη, ΟΑΚΑ και Λεωφόρο