Αυτοί που Πραγματικά Θέλουν να «Ξεβλαχέψουν» την Ελλάδα

FYI.

This story is over 5 years old.

Δικαιώματα

Αυτοί που Πραγματικά Θέλουν να «Ξεβλαχέψουν» την Ελλάδα

Ο Παναγιώτης Μήλας, η Χρύσα Κατσαρίνη και ο Γιώργος Κουνάνης μιλούν για την κακοποίηση ζὠων, τον σεξισμό και τα LGBTQ δικαιώματα.
VICE Staff
Κείμενο VICE Staff

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ο ένας, είναι ένας καθημερινός ήρωας που προσπαθεί να σώσει ανυπεράσπιστα ζώα. Ο άλλος, ένας διαθεματικός ακτιβιστής και drag performer που με αφορμή μια λεκτική αστυνομική επίθεση, αποφάσισε να μιλάει πιο δυνατά για τα δικαιώματα του. Η τρίτη, είναι ένας άνθρωπος που έχει πάρει το μότο «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς», και μέσα από το χιούμορ του stand-up ξορκίζει τους δαίμονες της κοινωνίας. Τρεις άνθρωποι, τρεις διαφορετικές ιστορίες απ' αυτές που χρειαζόμαστε. Οι καθημερινοί ήρωες που παίρνουν τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και τα κάνουν δράση, τέχνη, αντίδραση. Οι ήρωες που θέλουμε.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Φύλακας Άγγελος των Ζώων

Ο Παναγιώτης Μήλας ηγείται των Angels, μιας πρωτοβουλίας που δραστηριοποιείται στην αντιμετώπιση περιστατικών κακοποίησης ζώων, προσπαθώντας να διαδώσει την ιδέα της φιλοζωίας.

Η ζωή του Παναγιώτη άλλαξε για πάντα, όταν γνώρισε τον πρώτο του σκύλο, τον Ντίζελ. «Η ζωή μου χωρίζεται σε δύο μέρη, πριν από τον Ντίζελ και μετά τον Ντίζελ. Δεν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι, άμα δεν ζήσεις με σκύλο», λέει στο VICE.

Ένα βράδυ, την ώρα που ο Παναγιώτης είχε βγάλει βόλτα τον Ντίζελ, οι δύο τους συνάντησαν έναν άστεγο στον δρόμο. Ο Παναγιώτης δεν τον πρόσεξε αμέσως, όμως ο Ντίζελ στάθηκε μπροστά του, περιμένοντας χάδια. Στην αρχή, ο άστεγος φοβήθηκε, όμως μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έγινε κουβάρι με τον σκύλο, παίζοντας χαρούμενος μαζί του. «Τι μου έμαθε ο σκύλος μου; Εγώ, που είμαι άνθρωπος, τον συνάνθρωπό μου τον προσπέρασα. Ο Ντίζελ λεφτά δεν έχει, ελληνικά δεν μιλάει, δεν ανήκει καν στο ανθρώπινο είδος, είναι σκύλος - και όμως, του έφτιαξε τη μέρα. Από τότε, έχω γίνει ενεργός εθελοντής και με τους ανθρώπους. Είμαστε μια ομάδα που προσφέρουμε ρούχα και φάρμακα σε αστέγους. Άλλαξα τελείως και αυτά μου τα έμαθε ένα ζώο», λέει στο VICE.

Ο Ντίζελ ενέπνευσε τον Παναγιώτη να κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά και για τα ζώα. Γι’ αυτό δημιούργησε τους Angels, μιας που δεν ήθελε πια να ακούει για αυτούς που κακοποιούν τα ζώα τους σε κοινή θέα, χωρίς να ντρέπονται, χωρίς να φοβούνται, χωρίς να τιμωρούνται. Ήθελε να δράσει, για να κάνει τα πράγματα λίγο καλύτερα, όσο του το επέτρεπαν οι δυνάμεις του. Αρχικά, οι Angels έφτιαξαν μία σελίδα στο Facebook και πολλοί ανταποκρίθηκαν αμέσως, δείχνοντας ότι ο κόσμος τελικά αλλάζει προς το καλύτερο. Χιλιάδες μηνύματα ξεκίνησαν να φτάνουν στη σελίδα από αγνώστους που ήθελαν να καταγγείλουν περιστατικά βίας κατά των ζώων ή ήθελαν οι ίδιοι να γίνουν μέρος αυτής της προσπάθειας. Οι Angels ξεκίνησαν να αναλαμβάνουν ολόκληρη τη διαδικασία της καταγγελίας κακοποίησης ζώων, ώστε να μπει ένα τέλος στην ανεξέλεγκτη δράση όσων βασανίζουν ζώα. «Δεν μπορούσα άλλο να ανεχτώ ότι αυτοί που κακοποιούν ζώα είναι και οι μάγκες της γειτονιάς. Το τατουάζ που έχω στο κεφάλι και στο πρόσωπο είναι μήνυμα γι’ αυτούς που κάνουν κακό στα ζώα: “Death to animal abusers”», λέει ο Παναγιώτης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η προσπάθεια του Παναγιώτη και των Angels έφερε χειροπιαστά αποτελέσματα. Μέχρι σήμερα, δεκάδες σκύλοι έχουν απομακρυνθεί από τους ανθρώπους που τους κακοποιούσαν, βρίσκοντας καταφύγιο σε εκείνους που τους φροντίζουν και τους αγαπούν. Ο ίδιος λέει ότι οι τετράποδες ψυχές αξίζουν κάθε δυνατή προσπάθεια: «Σε ένα από τα πιο δυνατά περιστατικά μας, δεχτήκαμε καταγγελία για ένα κουταβάκι, το οποίο δέρνανε. Το σκυλάκι το είχαν δεμένο με σπάγκο, ούτε καν με λουράκι και όταν ο αστυνομικός είπε στον ιδιοκτήτη να το λύσει, για να το πάρουμε στο Τμήμα, δεν λυνόταν ο κόμπος. Τότε, εκείνος πήγε να το κόψει με ένα ψαλιδάκι. Το ζωντανό, που είχε φάει τόσο ξύλο από τα χέρια του, όταν το πλησίασε, για να του κόψει τον κόμπο, γύρισε και του έγλειφε τα χέρια. Αυτά είναι τα πλασματάκια που δεν έχουν φωνή, τα πλάσματα που χτυπάς και γυρνάνε και σου γλείφουν τα χέρια. Γι’ αυτά τα πλασματάκια δίνουμε την ψυχή μας».

Ο Drag Performer Ακτιβιστής

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που μας αλλάζουν για πάντα και μας κάνουν να συνειδητοποιούμε τους στόχους που θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή μας. Μια τέτοια στιγμή ήρθε για τον Γιώργο Κουνάνη, διαθεματικό ακτιβιστή και drag performer με την persona ActiVista, όταν μια μέρα έκανε βόλτα χέρι-χέρι με τον αρραβωνιαστικό του στο κέντρο της Αθήνας. «Καθώς περπατούσαμε, μια διμοιρία αστυνομικών κάτω από την Ακρόπολη ξεκίνησαν να μας σχολιάζουν. Ένας από αυτούς ξεκίνησε να λέει: “Τι; Ζευγάρι είναι; Και ποιος είναι ο άνδρας;”», διηγείται ο ίδιος στο VICE.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Γιώργος και ο σύντροφός του αποφάσισαν να αντιδράσουν απέναντι στην κοινωνικά ρατσιστική συμπεριφορά. Έτσι κάλεσαν την Αστυνομία, νομικούς και ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται για την προστασία των δικαιωμάτων της LGBTQ+ κοινότητας. «Όταν αντιδράσαμε, αστυνομικοί επέλεξαν να μας εκφοβίσουν, όπως κάνουν συνήθως. Ξεκίνησαν να απειλούν, ο ένας μάλιστα συνέχιζε να επαναλαμβάνει την ερώτηση: “Τώρα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ποιος είναι ο άνδρας, εν τέλει;”. Εμείς ανταπαντούσαμε, “Ο ρόλος σας είναι να μας προστατεύετε και να υπηρετείτε τα δικαιώματά μας και όχι να επιτίθεστε σε εμάς και να μας ασκείτε την οποιασδήποτε μορφής βία”», λέει ο Γιώργος.

Μετά από αυτό το περιστατικό, ο Γιώργος πήρε τη μεγάλη απόφαση να δραστηριοποιηθεί ενεργά στον αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων της LGBTQ+ κοινότητας, συμμετέχοντας σε ομάδες πίεσης της κοινωνίας πολιτών. Το αίτημα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ελληνική κοινωνία είναι επιτακτικότερο από ποτέ, αφού νέες ομάδες πληθυσμών, όπως οι πρόσφυγες, έχουν την ανάγκη ουσιαστικής κατοχύρωσης των δικαιωμάτων τους. Ο Γιώργος αναφέρει σχετικά ότι, «οι LGBTQ+ πρόσφυγες υφίστανται έναν επιπλέον πόλεμο. Δραπέτευσαν από έναν πόλεμο από τη χώρα τους και έρχονται σε έναν καινούριο πόλεμο εδώ. Ο περισσότερος πληθυσμός στα κέντρα φιλοξενίας δημιουργεί ένα πλαίσιο αποκλεισμού για τους LGBTQ+ πρόσφυγες, που υπήρχε και πίσω στις χώρες τους, οπότε δεν μπορούν να είναι ο εαυτός τους. Το ίδιο ισχύει και για την ευρύτερη ελληνική κοινωνία, επειδή δεν είναι μια φιλική κοινωνία για τη μέση λεσβία, για τον μέσο πρόσφυγα, για τον μέσο μπάι, γκέι ή τρανς πρόσφυγα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Γιώργος αγωνίζεται και αλλάζει τον κόσμο, ώστε κανένας άνθρωπος στο μέλλον, οποιουδήποτε σεξουαλικού προσανατολισμού, να μην δεχθεί ρατσιστική συμπεριφορά σαν αυτή που βίωσε ο ίδιος. Αγωνίζεται για κάτι απλό και ταυτόχρονα μεγάλο: να μπορούν όλοι να κυκλοφορούν και να εκφράζονται όπως θέλουν. Όπως λέει, «δεν μπορώ να βγω κάθε μέρα να περπατήσω με τα τακούνια στους δρόμους της Αθήνας, παρότι θεωρητικά η Αθήνα είναι μία προηγμένη πρωτεύουσα, που έχει ξεκινήσει να γίνεται πολύ πιο πολύχρωμη». Αν και κάθε κοινωνική αλλαγή είναι δύσκολη, η δράση του Γιώργου δεν είναι μάταιη, αφού ο αγώνας για τα δικαιώματα της LGBTQ+ κοινότητας οδήγησε στην αναγνώριση του συμφώνου συμβίωσης για ομόφυλα ζευγάρια. Αν και τα βήματα που πρέπει να γίνουν είναι ακόμη πολλά, οι συνειδήσεις των ανθρώπων έχουν ήδη ξεκινήσει να αλλάζουν. Παράδειγμα, ο οικογενειακός κύκλος του ακτιβιστή, που αναφέρει σχετικά με τους γονείς του: «Οι γονείς μου είναι οι λατρείες μου. Έχουν εξελιχθεί απίστευτα. Έχουν περάσει από πάρα πολλά βήματα εξέλιξης. Δεν ήταν έτσι πριν από χρόνια. Είναι ένα κομμάτι αυτής της συμπλεγματικής και λοατκιφοβικής κοινωνίας. Χρειάστηκε να δουλέψω πάρα πολύ μαζί τους», συμπληρώνει.

Η αλλαγή σε κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο δίνει στο Γιώργο Κουνάνη τη δύναμη να συνεχίζει να παλεύει και για τον τελευταίο άνθρωπο που υφίσταται κοινωνικές διακρίσεις λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Όπως λέει, «Το όραμα που έχω στο μυαλό μου είναι που με κινητοποιεί, για να σηκώνομαι από το κρεβάτι κάθε μέρα και να θέλω να δουλεύω εντατικά για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ένας άνθρωπος να είναι εκεί έξω που να μην μπορεί να παντρευτεί αυτόν που θέλει, που να μην μπορεί να φιλήσει αυτόν που θέλει, να μην μπορεί να είναι ο εαυτός του στη δουλειά του, τότε αισθάνομαι ότι υπάρχει λόγος να υπάρχω, να δουλεύω, να αγωνίζομαι».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Stand Up Εναντίον Σεξισμού

«Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς», λέει ο σοφός λαός και η stand-up comedian Χρύσα Κατσαρίνη ξέρει να το εφαρμόζει στην πράξη. Η Χρύσα, που είναι ηθοποιός, διατροφολόγος και γενικότερα ένας άνθρωπος που κάνει πολλά πράγματα στην καθημερινότητά της, γνώρισε το stand-up comedy εντελώς τυχαία: «Στο δεύτερο έτος της Δραματικής, ένας συμφοιτητής μου, μού είπε να δω το “Delirious”, έναν stand-up μονόλογο του Eddie Murphy. Με το που το είδα, αποφάσισα ότι αυτό πρέπει να κάνω στη ζωή μου», λέει στο VICE.

Η Χρύσα εκλαμβάνει το stand-up ως έναν τρόπο να βλέπεις τα πράγματα από τη θετική πλευρά τους, ακόμη και τις στιγμές που βιώνεις μια αρνητική εμπειρία. «Το stand-up είναι τρόπος ζωής», λέει η ίδια. «Οτιδήποτε κακό συμβαίνει στη ζωή μου, το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι, “αυτό θα γίνει καταπληκτικό κείμενο”. Οπότε, όλα τα βλέπω υπό το πρίσμα του stand-up, δεν υπάρχει κάτι θλιβερό που να μην το δω θετικά».

Έχοντας καταφέρει να ξεπεράσει τις αδυναμίες και τις ανασφάλειές της μέσα από την Τέχνη, η Χρύσα πιστεύει ότι το stand-up είναι ένας ακόμη τρόπος, για να μιλήσουμε για τον σεξισμό στη σημερινή κοινωνία. «Ήμουν μπροστά, όταν ένα κοριτσάκι πήγε να πει ένα ανέκδοτο στην οικογένειά του. Τότε, η μαμά του το σταμάτησε και του είπε: “Άσε να το πει ο αδερφός σου, το λέει καλύτερα”. Εκεί είναι το πρόβλημα. Όταν ένα κορίτσι μεγαλώνει λέγοντας “το δυνατό μου σημείο είναι η εξωτερική εικόνα μου”, δεν πρόκειται να αναπτύξει ισχυρή προσωπικότητα. Η εξωτερική εικόνα είναι εύθραυστη και κρατάει λίγο», λέει η κωμικός στο VICE.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Χρύσα αλλάζει τον κόσμο μιλώντας στις παραστάσεις της για τον σεξισμό, ο οποίος ακόμη και σήμερα δεν επιτρέπει στις γυναίκες να εκφράσουν την προσωπικότητα και τις δυνατότητές τους στο σύνολό τους. «Στην παράσταση μιλάω πολύ για τον σεξισμό. Είναι κάτι που δεν ακούγεται συχνά, επειδή υπάρχουν λίγες γυναίκες κωμικοί, οπότε και η φωνή τους δεν ακούγεται τόσο, όσο των ανδρών», συμπληρώνει. «Ακόμη και αν είσαι άνδρας και φεμινιστής, όσο φεμινιστική προσέγγιση και να έχεις σε κάποια κείμενα, δεν μπορείς να μιλήσεις για τον σεξισμό, όπως μιλάει μια γυναίκα, αφενός επειδή δεν το βιώνεις, αφετέρου επειδή δεν μπορείς να το διαχειριστείς και να το μεταφέρεις πάνω στη σκηνή». Η ηθοποιός λέει ότι δεν ανεβαίνει στη σκηνή ούτε για να διδάξει, ούτε για να αλλάξει τον κόσμο. Σύμφωνα με την ίδια, «Είμαι εδώ, για να σε κάνω να γελάσεις». Το αποτέλεσμα μάλλον είναι εξίσου σημαντικό για την κοινωνική αλλαγή προς την ισότητα των δύο φύλων: «Κι αν περάσεις καλά και ξεκινήσεις να σέβεσαι τις γυναίκες; Who’s the right girl for the job?», θέτει η ίδια το ερώτημα, που είναι ταυτόχρονα και η απάντηση για τον ρόλο του stand-up comedy και της Τέχνης στην καταπολέμηση του σεξισμού.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Έτσι Ήταν η Ελλάδα και ο Κόσμος το 1994, την Τελευταία Φορά που η ΑΕΚ Έπαιρνε Πρωτάθλημα

Ο Milo Yiannopoulos Δεν Μπορεί να Κυκλοφορήσει Χωρίς να τον Αποκαλέσουν «Ναζιστικό Απόβρασμα»

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

87 Μέρες, 23 Ώρες, 2 Λεπτά και 39 Δευτερόλεπτά στον Ευαγγελισμό Μεταξύ Ζωής και Θανάτου

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.