No Fomo Friends: Οι Φίλοι που Βλέπουμε Μία Φορά τον Χρόνο

Όλες οι συναντήσεις μας με την Ε. καταλήγουν σε έξαλλα γέλια, σφηνάκια και την «απειλητική» υπόσχεση ότι αυτήν τη φορά θα ξαναβρεθούμε ό,τι και να γίνει, σε λιγότερο από χρόνο. Και οι δύο, την ώρα που το λέμε, το εννοούμε και το θέλουμε. Αυτές οι υποσχέσεις, όμως, μοιάζουν λίγο με εξαγγελίες στη ΔΕΘ – θα ήταν γαμάτα αν γίνονταν πράξη, αλλά ξέρεις ότι μοιάζουν με σενάριο επιστημονικής φαντασίας.

Υπάρχει ένα είδος φιλίας όμως, που καμία σημασία δεν έχει αν θα ξαναβρεθείτε σε ένα, δύο ή τρία χρόνια. Θα τους λέγαμε NFFs ή No Fomo Friends εκείνους τους σημαντικούς, αλλά μακρινούς φίλους και θα εξηγήσουμε παρακάτω γιατί. Στο άρθρο θα επικεντρωθούμε σε όλους αυτούς λοιπόν, που δεν είναι στην (πολλές φορές μίζερη) καθημερινότητά μας. Αν τα φέρει έτσι η ζωή και αρχίσουμε να τους βλέπουμε σταθερά μέσα στο τρίμηνο, η φιλία μας αλλάζει κατηγορία.

Στη δεκαετία των 20-30 (ειδικά στην αρχή της), η σχέση μας με τους κολλητούς/ές θυμίζει σε πολλά ερωτική ή και την υποκαθιστά σε μερικές περιπτώσεις. Είμαστε όλη τη μέρα μαζί, τσακωνόμαστε για μαλακίες, θέλουμε να έχουμε δίκιο σε όλα.

Παρατηρώ γύρω μου ότι όσο πιο στενή είναι μια φιλική σχέση, τόσο πιο πολύ οι εντάσεις αρχίζουν να θυμίζουν μικροκαυγάδες ζευγαριών. Να σημειώσουμε, βέβαια, ότι συνήθως μιλάμε για singles, overthinkers με πολύ ελεύθερο χρόνο.

Υπάρχουν ολόκληρες παρέες που είναι λες και έχουν εθιστεί στη μιζέρια. Συναντιούνται σχεδόν καθημερινά για να συζητήσουν πόσο λάθος πάνε όλα στη ζωή τους και να ξεδώσουν, μην τυχόν και χρειαστεί να κάνουν κάτι για αυτό.

Απ’ την άλλη, έχουμε κάποιους ανθρώπους που δεν είναι στην καθημερινότητά μας, για διάφορους λόγους, αλλά σε μια άλλη ζωή θα μπορούσαν να είναι κολλητοί μας. Συναντιόμαστε -στην καλύτερη- μία φορά το εξάμηνο και ο ενθουσιασμός του να προλάβουμε να κάνουμε μια ανακεφαλαίωση όλων όσων έχουν συμβεί στη ζωή μας, μοιάζει με την επίδραση κανονικού καφέ, όταν πίνεις decaf.

Κάθε φορά, συμπυκνώνουμε τρελά σκηνικά και γεγονότα σε ένα ξέφρενο τρίωρο. Ακούγοντας την Ε. να μιλάει για όσα είδε και έζησε τον τελευταίο χρόνο είναι λες και βλέπω σειρά που δεν θέλω να τελειώσει. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.

Η συνάντηση με αυτό το είδος φίλων μοιάζει λίγο με επίσκεψη στον ψυχολόγο. Αφηγούμαστε τη ζωή μας σε έναν άνθρωπο που δεν είναι μέρος της πρακτικά, παίρνουμε απόσταση και βλέπουμε τα «επεισόδιά» της πιο καθαρά και με μεγάλες δόσεις χιούμορ. Η συνάντηση μετατρέπεται σε ένα μικρό απολογισμό της χρονιάς, με στοιχεία stand-up comedy.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η σταθερή μας παρέα, αρκετές φορές, είναι πηγή fomo. Δεν θέλεις να λείπεις επειδή νιώθεις πως όταν λείπεις είναι που θα συμβεί το καλό. Αντίθετα, οι δικοί μου και οι δικοί σας μακρινοί φίλοι είναι οι απόλυτοι No Fomo Friends.

Δεν μας αφορά αν πήγαν για μπάνιο με την παρέα τους και δεν μας κάλεσαν ή αν το βράδυ που επιλέγουμε να μείνουμε σπίτι, εκείνοι παρτάρουν δίχως αύριο. Σίγουρα, η κολλητή που θα πάρουμε τηλέφωνο στις 3.00 τη νύχτα, για να κλάψουμε μαζί είναι ανεκτίμητη - κανείς δεν αντιλέγει. Όμως, είναι καλό στη ζωή να διατηρούμε ζωντανή τη σχέση και με τους NFFs μας.

Όταν βρεθούμε, θα περάσουμε φανταστικά. Μετά, θα επιστρέψουμε ο καθένας/καθεμία στη ζωή του, γνωρίζοντας ότι το επόμενο ραντεβού μπορεί να αργήσει, αλλά θα έρθει. Και σίγουρα, θα είναι το highlight εκείνης της βδομάδας.

 Περισσότερα από το VICE

Εντυπωσιακές Φωτογραφίες της Ελλάδας από Ψηλά

Η Έλενα Τοπαλίδου Κάποτε Έφυγε από την Παλιά της Ζωή με Ένα Αμάξι Όπως στα «Μαγνητικά Πεδία»

Σε Ένα Μικρό Χωριό της Πιερίας το Έδαφος Βγάζει Φωτιά

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.