Οι Φάτσες των Ανθρώπων Όταν Βλέπουν Ποδόσφαιρο

To άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE Germany.

Τελικά, πέρα από τους celebrity και τις τεράστιες τσάντες Marc Jacobs, o Juergen Teller γουστάρει και το ποδόσφαιρο. Το καινούργιο του βιβλίο, ακολουθεί τον φωτογράφο, την οικογένειά του και τους μαθητές του σε μια μεθυσμένη, γεμάτη λουκάνικα διαδρομή που έλαβε χώρα το καλοκαίρι του 2014, όταν και η Γερμανία σήκωσε το παγκόσμιο κύπελλο στη Βραζιλία.

Για να το θέσουμε απλά, το Siegerflieger είναι ένας συνδυασμός της αγάπης του Teller για τη φωτογραφία, την οικογένεια και το ποδόσφαιρο. Αν όμως κοιτάξεις λίγο πιο προσεκτικά τις φωτογραφίες, με λίγο περισσότερο συναίσθημα, παρατηρείς πως είναι ουσιαστικά ένας ύμνος στη σχέση ενός πατέρα και του γιου του, μια σχέση που δεν συνδέεται μόνο με το αίμα, αλλά και από την κοινή αγάπη για το ποδόσφαιρο. Μίλησα πρόσφατα στον Juergen κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του στο CFA του Βερολίνου.

VICE: Γεια σου Juergen, μπορείς να μου μιλήσεις λίγο για το νέο σου βιβλίο;
Juergen Teller: Το βιβλίο είναι μια συλλογή από φωτογραφίες που αποτυπώνουν την περασμένη μου χρονιά που ήταν ιδιαίτερα συναρπαστική. Είναι ένα χαρούμενο, τρελό και χαοτικό βιβλίο. Ήθελα να το κάνω πολύ προσωπικό, ήθελα να είναι ένα βιβλίο για το δικό μου 2014, αλλά ταυτόχρονα και ένα βιβλίο που ήταν αφιερωμένο στη Γερμανία.

Επειδή ταξιδεύω ανά τον κόσμο, η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολύ χρόνο για την οικογένεια μου και τη Γερμανία. Πήγαμε στον τελικό του μουντιάλ και αυτή ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή που έπρεπε να αποθανατίσω. Άρχισα να διδάσκω στην Academie der Bildenden Künste της Νυρεμβέργης και δούλευα μαζί με 18 φοιτητές, κάτι που για μένα ήταν μια μεγάλη αλλαγή. Είναι φοβερό το πόσα μου έδωσαν και πόσα κατάφερα κι εγώ με τη σειρά μου να τους δώσω. Όταν πηγαίνω εκεί, μένω στη μητέρα μου και κάθε πρωί με πηγαίνει στη σχολή.

Πολύ γλυκό! Έρχεται και σε παίρνει μετά;
Όχι, επιστρέφω με ταξί. Πίστεψα ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να δοκιμάσω κάτι τέτοιο. Πριν από οχτώ χρόνια, δεν θεωρώ ότι ήμουν έτοιμος να διδάξω και σε δέκα χρόνια από τώρα ίσως να είμαι πολύ μεγάλος, οπότε αισθάνθηκα ότι αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή. Άρχισα να ψάχνω διάφορα μέρη και για πρώτη φορά χρησιμοποίησα ψηφιακή κάμερα, που ήταν μια εντελώς καινούργια εμπειρία για μένα.

Τι είναι αυτό που σου αρέσει στην ψηφιακή κάμερα;
Νομίζω ότι ένιωσα λίγο πιο ελεύθερος, δεν είχα να ανησυχώ συνέχεια για το φιλμ και τις μπαταρίες. Δεν μου κόστιζε τίποτα, οπότε άρχισα να παίζω με όλο αυτό στα 80α γενέθλια του θείου μου, έτσι για πλάκα. Με το φιλμ, θα ξόδευα πολύ χρόνο για να σκεφτώ τι θα κάνω.

Τι είναι αυτό που σε περιόριζε;
Κολλάω λίγο στις συνήθειές μου. Μου αρέσει το πώς είναι η κάμερα, το πώς είναι οι φωτογραφίες, μου «έκανε» και δεν είχα λόγο να αλλάξω. Αναγκάστηκα όμως να αλλάξω γιατί δεν ήμουν ικανοποιημένος με την ποιότητα του χαρτιού. Υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσα να βρω φιλμ και μετά το χαρτί άρχισε να γίνεται όλο και πιο αδύνατο, μέχρι που ήταν απαράδεκτο πια.

Μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες που βλέπετε τα ματς. Η φωτογραφία δεν μπορεί να βγάλει τα συναισθήματα που βγάζει το ποδόσφαιρο.
Είναι τρελό! Ταυτόχρονα όμως είναι και φοβερά απελευθερωτικό. Η ζωή μπορεί να είναι δύσκολη και καταθλιπτική, αλλά και πανέμορφη. Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που τα ξεχνάς όλα και είσαι αρκετά τυχερός να είσαι εκεί, μέσα σε εκείνη τη στιγμή, χωρίς να μπορείς να την ελέγξεις. Βλέπεις ένα μάτσο τύπους να κυνηγάνε μια μπάλα και είναι φανταστικό.

Φαντάζομαι ότι το να βλέπεις ποδόσφαιρο με τον γιό σου είναι ένας τελείως διαφορετικός τρόπος να απολαμβάνεις το άθλημα.
Τελείως! Υπάρχει ένας απίστευτα τρελός δεσμός που έχεις με τον γιο σου όταν βλέπεις ποδόσφαιρο. Είναι τόσο γλυκός και θεότρελος, τόσο δυνατός και φανταστικός. Υπήρχε μια απίστευτη αίσθηση ευφορίας όταν πήραμε το παγκόσμιο κύπελλο και ήθελα να διατηρήσω αυτήν την τρέλα με χαρούμενες φωτογραφίες, οπότε και έγινα μέρος της ψηφιακής επανάστασης.

Σε πολλές φωτογραφίες βλέπουμε κι εσένα. Αυτές ποιος τις έβγαζε;
Η βοηθός μου η Karen. Εγώ έστηνα το κάδρο και τη βασική ιδέα και αυτή φωτογράφιζε. Κανονικά θα μου στοίχιζε μια περιουσία για να τα φωτογραφίσω όλα αυτά. Έχω κόψει πάρα πολλά. Η Karen απλά τραβούσε συνέχεια, κάτι που τελικά με βόλεψε.

Τον τελευταίο καιρό ασχολείσαι πολύ με τα προσωπικά σου projects έτσι δεν είναι;
Ναι, αλλά καμιά φορά αν μου «κολλάει» κάτι τότε βγαίνει πολύ γρήγορα, ενώ άλλες φορές είναι μια πολύ πιο χρονοβόρα διαδικασία. Συνήθως ασχολούμαι με πολλά projects ταυτόχρονα. Ένα editorial για περιοδικό, ένα βιβλίο, μια έκθεση στο Hong Kong… κάπως έτσι πάει.

Ακούω ότι θα κάνεις και το πρώτο σου τατουάζ;
Δεν κατάλαβα ποτέ μου τα τατουάζ. Γιατί να θέλεις να σημαδέψεις το σώμα σου; Δεν με πειράζουν τα τατουάζ των άλλων, απλά δεν είναι κάτι που κατάλαβα ποτέ μου. Το καλοκαίρι όμως ο γιός μου έκανε ένα από αυτά τα τατουάζ με henna οπότε σκέφτηκα ότι ήταν φανταστική ιδέα. Αισθάνθηκα πιο δυνατός, πιο άντρας! Είχα πειστεί ότι θα έκανα ένα κανονικό όταν γύριζα στο Λονδίνο, αλλά τελικά δεν το έκανα.

Περισσότερα από το VICE

Οι Γυναίκες που τα Έβαλαν με τη Χρυσή Αυγή

Φοιτήτριες που Πληρώνουν τα Πανεπιστημιακά Δίδακτρά τους Κάνοντας τις Ερωτικές Συνοδούς

Τρόμαξα Παρακολουθώντας την Εκπομπή «Με Αρετή και Τόλμη» για τον Ελληνικό Στρατό