Nick Varon: Μια Κουβέντα με Έναν από τους πιο «Υποτιμημένους» Έλληνες DJ

Ο Nick Varon είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες DJs και αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό με μία απλή ματιά στο βιογραφικό του. Έχει εμφανιστεί σε κάποια από τα σημαντικότερα clubs παγκοσμίως, όπως -μεταξύ άλλων- το Crobar στη Νέα Υόρκη -στο πλευρό του Hernan Cattaneo- και το AGEHA στο Τόκιο. Πασίγνωστοι συνάδελφοί του συμπεριλαμβάνουν το όνομά του σε λίστες με τους αγαπημένους τους DJs, ενώ, η δισκογραφική του συνέπεια είναι αξιοζήλευτη. Μίλησα μαζί του κατά τη διάρκεια ενός ολιγοήμερου διαλείμματος από την περιοδεία του -το ετήσιο Touring Home για τους γνωρίζοντες- και είχα την ευκαιρία να μάθω περισσότερα για την μέχρι στιγμής πορεία του αλλά και για τα μελλοντικά του σχέδια.

VICE: Σύμφωνα με το βιογραφικό στην επίσημη σελίδα σου ξεκίνησες παίζοντας jazz και rock μουσική. Πώς έγινε η μετάβαση στην ηλεκτρονική;
Nick Varon: Βασικά, αυτά ήταν τα πιο έντονα ακούσματά μου. Rock ακούω μέχρι και σήμερα. Eιδικά στο σπίτι όταν θέλω να χαλαρώσω. Πειραματιζόμουν συνεχώς παίζοντας κιθάρα και λίγο πιάνο, όμως όταν ανακάλυψα το DJing κατάλαβα πως αυτός ήταν ο τομέας μέσω του οποίου θα μπορούσα να εκφραστώ καλύτερα και να μοιραστώ το πάθος μου με τον κόσμο.

Είσαι συγχρόνως DJ αλλά και παραγωγός, σωστά;
Ναι, ειδικά τον τελευταίο χρόνο έχω βγάλει αρκετές δουλειές και σύντομα θα βγουν ακόμα περισσότερες. Πιο πρόσφατα, κυκλοφόρησα μέσω της Sound of Everything δύο κομμάτια, λίγο διαφορετικά από ό,τι είχα κάνει μέχρι στιγμής. Δηλαδή, λίγο πιο downtempo, ραδιοφωνικά. Τώρα ετοιμάζω ένα E.P. για την Per-Vurt αλλά και την επιστροφή μου στη Sudbeat που είναι και το label με το οποίο συνεργάζομαι περισσότερο.

Είναι σημαντικό για έναν DJ να έχει και τη δική του δισκογραφία;
Πλέον, όποιος θέλει να έχει φιλοδοξίες πρέπει να δείχνει δείγματα σε παραγωγικότητα αρκετά συχνά και σε επίπεδο άνω του μετρίου.

Τις δικές σου συνθέσεις τις παίζεις στα set σου;
Για να είμαι ειλικρινής όχι, γιατί θέλω πάντα να παίζω τα κομμάτια που θεωρώ καλύτερα σε ένα set και, συνήθως, βρίσκω καλύτερα από τα δικά μου. Αλλά είμαι χαρούμενος γιατί τελευταία τις παίζουν άλλοι DJs μεγάλου βεληνεκούς.

Έχεις μοιραστεί τα decks με DJ όπως οι Paul Oakenfold, Paul Van Dyk και Armin Van Buuren. Tι έμαθες παίζοντας δίπλα σε αυτά τα «ιερά τέρατα» της ηλεκτρονικής μουσικής;
Η ψυχραιμία που έχουν όταν παίζουν, ο τρόπος που προσεγγίζουν το κοινό και πώς διαμορφώνουν το set τους - αποτέλεσαν κάτι σαν πανεπιστημιακές διαλέξεις για μένα.

H χειρότερη σου εμπειρία ως DJ;
Το να εμφανιστώ κάπου που δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος. Ευτυχώς, μου έχει συμβεί μόνο μία φορά μέχρι στιγμής.

Έπαιζες για κάποια χρόνια στο Venue, ένα κλαμπ «σταθμό» για την Αθήνα. Ποια νύχτα θυμάσαι πιο έντονα από το συγκεκριμένο μαγαζί;
Το 2003 είχε πάει το Venue στη Βάρκιζα. Για εμένα, είναι το καλύτερο μαγαζί που έχει υπάρξει ποτέ. Ήταν μια βραδιά με πανσέληνο που έπαιζε ο Sasha και ήταν ένα από τα καλύτερα set που έχω ακούσει ποτέ σαν ακροατής αλλά και σαν επαγγελματίας. Επίσης, στο closing το 2005 άνοιξα κι έκλεισα τη βραδιά με τον Paul Oakenfold. Ήταν μια εμφάνιση που θεωρώ κομβική στην καριέρα μου, μιας και μετά έφυγα για το εξωτερικό. Ήταν σαν να με έσπρωξε προς κάποια μεγαλύτερα πράγματα.

Πού πήγες;
Αρχικά στη Νέα Υόρκη, όπου έζησα για τέσσερα χρόνια, ενώ τα τελευταία έξι ζω μόνιμα στην Βαρκελώνη. Ό,τι αφορά στην Αμερική, είχα την τύχη να περιοδεύσω σε τουλάχιστον δέκα πολιτείες της και αυτή η εμπειρία δεν συγκρίνεται με τίποτα. Γνώρισα μια τελείως διαφορετική κουλτούρα και έζησα σε μια από τις πιο multicultural πόλεις του κόσμου. Τα χρόνια που ήμουν στην Αμερική όμως, ο ήχος που αντιπροσωπεύω ήταν σε μεγάλη κάμψη καθώς επανερχόντουσαν το hip hop και το R'n'b. Επίσης, ο καιρός είχε αρχίσει να με κουράζει και αποφάσισα πως έπρεπε πλέον να ζήσω σε κάποια μεσογειακή χώρα. Πολλοί συνάδελφοί μου έμεναν στη Βαρκελώνη, την επισκέφτηκα, την ερωτεύτηκα και μέχρι σήμερα είμαστε μαζί.

Πιστεύεις πως πρέπει ένας Έλληνας μουσικός να φεύγει στο εξωτερικό για να κάνει γνωριμίες και δημόσιες σχέσεις;
Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση με το Διαδίκτυο, όπου και να ζεις είναι το ίδιο. Σίγουρα πάντως, το να κινείσαι σε μια πόλη που μένουν παραγωγοί μεγάλου βεληνεκούς και να έρχεσαι καθημερινά σε επαφή μαζί τους μπορεί να κάνει τα πράγματα να γίνουν πιο γρήγορα. Προσωπικά, επέλεξα τη Βαρκελώνη επειδή μου προσφέρει την ηρεμία που χρειάζομαι για να δουλέψω στο στούντιο. Είναι μια «οργανωμένη Αθήνα». Με βολεύει και ως τοποθεσία για τα ταξίδια μου. Μεγάλο ρόλο παίζει το γεγονός πως είναι κοντά στην Ελλάδα με την οποία έχω ισχυρούς δεσμούς.

Ο Νick Warren σε έχει περιγράψει ως έναν από τους πιο υποτιμημένους DJs παγκοσμίως. Αισθάνεσαι έτσι;
Δεν θα το έλεγα. Νιώθω πολύ τυχερός που έχω καταφέρει να κάνω το πάθος μου επάγγελμα. Σίγουρα, το να λέει ένας άνθρωπος με τις συλλογές του οποίου μεγάλωσα κάτι τέτοιο για μένα είναι συγκινητικό και τιμητικό. Με σπρώχνει ώστε να καταφέρω να κάνω αυτό το «υποτιμημένος» παρελθόν. Μου δίνει δύναμη.

Αυτήν τη στιγμή είσαι στη μέση μιας περιοδείας ανά την Ελλάδα.
Ναι, εδώ και δέκα χρόνια που λείπω, επιστρέφω κάθε καλοκαίρι και περιοδεύω στην Ελλάδα για δύο μήνες. Μετά το πέρας αυτής -τελευταία εμφάνισή μου είναι στις 28 Αυγούστου στο Island- εμφανίζομαι στο Άμστερνταμ και ακολουθούν Αίγυπτος και Αργεντινή.

Για το τέλος, θέλω να μου πεις πέντε νέους DJs που ξεχωρίζεις.
Είμαι λίγο old school, αλλά από νέους DJs στην πρώτη θέση βάζω τον Dixon, μετά τον Solomun, νούμερο τρία Hunter/Game, στην τέταρτη θέση τον Guy J και τέλος, τον Mano Le Tough.

Περισσότερα από το VICE Αφροδίσια Νοσήματα και Απαγωγές: Τα πιο Περίεργα Περιστατικά που Έχουν Ζήσει Συνοδοί Γκρουπ σε Ελληνικά Νησιά

Η Νύχτα που με Βίασε Αστυνομικός στη Φυλακή

«Φαντασιώνομαι μια Αφέντρα να μου Φοράει Γυναικεία Ρούχα»: Η Κρυφή ζωή των Sissies