Προσωπικές Εξομολογήσεις για το Σεξ στο Διαδίκτυο

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Βαθιά μέσα μας, σχεδόν όλοι μας, είμαστε ηδονοβλεψίες που θέλουμε, με πάθος, να παρακολουθούμε αυτά που οι άλλοι κάνουν πίσω από κλειστές κουρτίνες και παράθυρα. Αυτό που μας συναρπάζει όλους, βέβαια, είναι το σεξ. Δεν μιλάω για τα απλά και ευκολονόητα μόνο, τα οποία βρίσκουμε ας πούμε στις Διαδικτυακές τσόντες.

Μιλάω για το σεξ της διπλανής πόρτας. Αυτό που κάνουν οι γείτονές σας, ο «νόστιμος» τύπος από το γραφείο, ακόμα και οι γονείς μας. Αληθινό σεξ, με βρεγμένους λεκέδες, ψεύτικους οργασμούς και λερωμένα σεντόνια.

Τώρα πλέον, μπορείς να διαβάζεις για τη σεξουαλική ζωή απλών/καθημερινών ανθρώπων, online. Μπορείς να τους πεις, αν θες, online επιδειξίες, μπορείς να τις πεις crowdfunded εξομολογήσεις, αλλά νέα site όπως το The Casual Sex Project, το Slop Sandwich και το Hot To Make Me Come (HTMMC), επιτρέπουν στους επισκέπτες τους να διαβάσουν για το σεξ που κάνουν άλλοι άνθρωποι, αλλά και να μοιραστούν ανώνυμα τις δικές τους εμπειρίες. Επικοινωνήσαμε με τους ιδρυτές αυτών των sites για να μάθουμε τι είναι αυτό που «ανάβει» τους followers τους, οι οποίοι είναι πλέον εκατοντάδες χιλιάδες.

Στην περίπτωση του HTMMC, κάθε Tumblr post είναι μια προσωπική έκθεση που εξηγεί πώς μια γυναίκα φτάνει σε οργασμό. Η ανώνυμη ιδρύτρια του HTMMC, η Sylvia, μου είπε ότι έστησε το site για να δημιουργήσει μια πλατφόρμα όπου θα μπορούν οι γυναίκες να πουν ό,τι θέλουν, να πουν για τον οργασμό, το σεξ και τα ραντεβού τους, αλλά δεν μπορούσαν μέχρι τώρα. «Είναι κάποια πράγματα που δεν μπορείς να πεις σε έναν σύντροφο, ούτε καν σε κάποιο πολύ έμπιστο πρόσωπο», είπε.

Στο Casual Sex Project, οι άνθρωποι γράφουν για τις περιστασιακές σεξουαλικές τους εμπειρίες απαντώντας σε ερωτήσεις (Πριν πόσο καιρό το έκανες; Πώς ξεκίνησε; Τι σας οδήγησε σε αυτό; Το είχατε σχεδιάσει; Ποιος το ξεκίνησε;), με τις απαντήσεις να χωρίζονται σε κατηγορίες (σύντομη σχέση/ομαδικό σεξ/ σεξ με πρώην σύντροφο/άλλο). Η ιδρύτρια Dr. Zhana Vrangalova, έστησε το site για να ενισχύσει την ακαδημαϊκή της έρευνα, καθώς διδάσκει ανθρώπινη σεξουαλικότητα στο New York University.

«Θέλαμε να φτιάξουμε έναν χώρο, όπου ο κόσμος θα μπορούσε να μιλάει για το περιστασιακό σεξ. Μιλάμε για αυτό συχνά, αλλά είναι πάντα «άσπρο ή μαύρο». Είναι είτε "μην το κάνεις, είναι απαίσιο" είτε "είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο και όλοι πρέπει να μπούνε στο Tinder". Από την ακαδημαϊκή μου έρευνα, ήταν εμφανές ότι υπήρχε μια πολυμορφία αναφορικά με το πιστεύει ο κόσμος πως είναι το περιστασιακό σεξ. Θέλαμε, λοιπόν, να υπάρχει ένας χώρος όπου θα μπορούσε να εκφραστεί αυτό».

Το Slop Sandwich, αν και δεν είναι ένας ιστότοπος που μιλάει αποκλειστικά για το σεξ, προσκαλεί τους συμμετέχοντες σε αυτό, να γράφουν βιογραφικές εκθέσεις σχετικά με περίεργα ή ντροπιαστικά περιστατικά που τους έχουν συμβεί. Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι θα βρει κανείς πολλές ιστορίες για σεξ, μιας και τίποτα δεν έχει τη δυνατότητα να σε κάνει να αισθανθείς τόσο περίεργα και τόσο ντροπιαστικά όσο το σεξ.

Αν και τα γυναικεία περιοδικά μοίραζαν απλόχερα συμβουλές για το σεξ πολύ πριν το γεννηθεί το Διαδίκτυο, το επίπεδο λεπτομερών περιγραφών και η ποικιλία των εμπειριών που παρουσιάζουν τόσο το HTMMC όσο και το TCSP, πιθανώς να σόκαραν τη μέση αναγνώστρια ενός γυναικείου περιοδικού.

Παρά το γεγονός ότι αυτά τα sites είναι μόλις μερικών μηνών, είναι ήδη ιδιαίτερα δημοφιλή. Η Dr. Vrangalova, μου αποκάλυψε πως το Casual Sex Project λαμβάνει 100.000 unique visitors και 700.000 unique views τον μήνα, με 1.300 ιστορίες να έχουν κατατεθεί στο site από 100 χώρες, μέσα στους πέντε μήνες ύπαρξής του. Από την μεριά του, το HTMMC αναφέρει πως έχει 1,5 εκατομμύρια page views από τον Αύγουστο που ξεκίνησε, με τη Sylvia να μου λέει πως δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με όλα τα email που λαμβάνει.

Όλα τα παραπάνω sites έχουν συγκεκριμένους κανόνες. «Ο βασικός μας κανόνας είναι πως δεν υποβιβάζουμε και δεν εξευτελίζουμε κανέναν», λέει ο Spencer, ο συνιδρυτής του Slop Sandwich, με τη Meghan, η οποία συμμετείχε και αυτή στην ίδρυση του site, να συμπληρώνει πως «δεν θέλουμε να ανεβάσουμε ιστορίες που μιλάνε για τη φοβερά καυτή γκόμενα που "καμάκωσες" και τώρα μιλάς για αυτή με υποτιμητικό τρόπο. Δεν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον σε αυτό και, επιπλέον, αυτή δεν είναι μια ιστορία στην οποία πρωταγωνιστείς, είναι απλά ένα κείμενο που μας λέει τη γνώμη σου για αυτήν τη γυναίκα».

Στο Casual Sex Project, η Dr. Vrangalova εξηγεί πως «υπάρχει πλέον μια αρκετά ενεργή κοινότητα αντρών εκεί έξω, που ποστάρει διαρκώς κείμενα που περιέχουν φαντασιώσεις βιασμού. Είναι πάντα η ίδια ιστορία, η κοπέλα δεν γουστάρει, ο τύπος την πιέζει σωματικά και προφορικά και, τότε, η κοπέλα αρχίζει και έχει αυτούς τους τρελούς οργασμούς και κάνει πρωκτικό σεξ για πρώτη φορά και τελειώνει είκοσι φορές. Σε αυτές τις περιπτώσεις λέμε απλά "όχι, αυτό δεν είναι ΟΚ" και πολύ απλά δεν το ποστάρουμε».

H Dr. Vrangalova, πρόσφατα, έκανε μια έρευνα στους αναγνώστες της για να μάθει τους λόγους που επισκέπτονταν το site. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως τα περισσότερα άτομα, το κάνουν για να μάθουν τι είδους σεξ κάνει ο κόσμος εκεί έξω. Άλλος ένας λόγος ήταν πως το να διαβάζει κάποιος για τη σεξουαλική ζωή των άλλων, τον βοηθάει να εκλογικεύσει τη δική του σεξουαλική ζωή. Έτσι, μπορεί επιτέλους να πει πως «Α, αφού αρέσει και σε άλλους αυτό, τότε είμαι εντάξει».

Αν δεν νιώθετε και πολύ άνετα στο να πείτε στον σύντροφό σας ότι δεν σας αρέσει η τεχνική του, μία επίσκεψη στο HTMMC θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι δεν είστε μόνοι εκεί έξω. Αν μη τι άλλο, είναι ένας καλός τρόπος να «ψαρέψετε» καλές συμβουλές για το σεξ, που μπορείτε μετά να δοκιμάσετε σπίτι σας, κάτι το οποίο φαίνεται να γνωρίζει καλά η Sylvia. «Υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία μπορεί να πάρει μαζί του ο αναγνώστης, οπότε αν μια συμβουλή που θα διαβάσει σε ένα κείμενο τον οδηγήσει σε μια ευχάριστη σεξουαλική εμπειρία, τότε αυτό είναι φανταστικό. Πολλές φορές, τα άρθρα των περιοδικών δεν σου παρέχουν την προοπτική και το βάθος που μπορεί να ψάχνεις. Το HTMMC παρέχει περισσότερες πληροφορίες από περισσότερες γυναίκες».

Πέρα από τις συμβουλές βέβαια, πολλές ιστορίες είναι απλά απολαυστικές - δραματικές, αστείες, ερωτικές ή και τα τρία. «Η αποστολή μας είναι να βοηθήσουμε τον κόσμο να χαλαρώσει και να μπορεί να γελάει με τον εαυτό του, με έναν υγιή τρόπο», λέει ο Spencer. Είναι βασικά αδύνατον να μην κλάψεις από τα γέλια όταν διαβάζεις το «I Lost My Virginity to a Cat».

Το ερώτημα βέβαια παραμένει: γιατί να θέλουν διάφορα άτομα να μοιραστούν τις πιο «λερωμένες», ευάλωτες και σεξουαλικές τους ιστορίες με μια κοινότητα αγνώστων; Το να περηφανεύεσαι ότι πηδήχτηκες με μια καυτή νοσοκόμα το καταλαβαίνω. Αυτό που πραγματικά με εξέπληξε περισσότερο στο HTΜMC και λιγότερο στο Casual Sex Project, είναι το πόσος κόσμος μοιραζόταν εμπειρίες κακοποίησης, από βιασμούς μέχρι βαθιά προβληματικές σχέσεις.

Η εξομολόγηση λέγεται πως είναι μια από τις χαρακτηριστικές παραδόσεις της αμερικανικής λογοτεχνίας. Η νέα Διαδικτυακή εξομολογητική τάση, ταιριάζει απόλυτα με την παράδοση ποιητών όπως ο Robert Lowell, η Sylvia Plath και ο John Berryman, οι οποίοι «αφαίρεσαν τη μάσκα», όπως χαρακτηριστικά είχε σχολιάσει ο κριτικός ML Rosenthal, ώστε να ξεσκεπάσουν οδυνηρές και ιδιαίτερα προσωπικές εμπειρίες που πολλές φορές θεωρούνταν ταμπού. Με αυτήν τους την κίνηση, κατάφεραν και οι ίδιοι να τις καταλάβουν καλύτερα.

Σύμφωνα με τη Sylvia, που ίδρυσε το HTMMC, το να γράφει κανείς για τις σεξουαλικές εμπειρίες της ζωής του μπορεί να είναι θεραπευτικό. «Ο κόσμος διψάει να μιλήσει για τα καλύτερα και τα χειρότερα της σεξουαλικής του ζωής, διότι πολλές φορές, η αίσθηση που υπάρχει είναι πως δεν υφίσταται κάποιο forum για να εκφραστούν αυτές οι εμπειρίες και αυτά τα συναισθήματα. Σκέφτομαι συχνά, αυτόν τον καιρό, ότι πολλές φορές το πιο δύσκολο άτομο που υπάρχει για να μιλήσει για το σεξ, είναι το άτομο με το οποίο κάνεις σεξ».

Ένας άλλος παράγοντας είναι η κοινωνική απομόνωση, εξηγεί η Dr. Vrangalova. «Αν, για παράδειγμα, έχεις μια εξωσυζυγική σχέση ή αν προέρχεσαι από μια συντηρητική κοινότητα, τότε ίσως να μην υπάρχει κάποιος που μπορεί να ακούσει τις ιστορίες σου χωρίς να σε κρίνει αρνητικά. Το να ποστάρεις ανώνυμα, λοιπόν, είναι ένας τρόπος να γράψεις για τις εμπειρίες σου και μέσω αυτής της διαδικασίας, να τις εκλογικεύσεις».

Βέβαια, δεν είναι το κάθε τι, που διαβάζεις online, αληθινό. Σχεδόν κάθε ψυχολογική έρευνα που αφορά τις σεξουαλικές ζωές αντρών και γυναικών, δείχνει πως το ψέμα παίζει καταλυτικό ρόλο, έτσι ώστε τα άτομα να βρίσκονται όσο πιο κοντά γίνεται στις κοινωνικές απαιτήσεις των αντίστοιχων φύλων τους. Μια μελέτη του 2015, που έγινε από το Texas State University, έδειξε πως το 60% των συμμετεχόντων σε κάποια φάση είχαν πει ψέματα, σχετικά με τον αριθμό των ερωτικών τους συντρόφων. «Υπάρχει κάτι μοναδικό στη σεξουαλικότητα, που σπρώχνει τον κόσμο να προσπαθεί να προσεγγίσει περισσότερο τις στερεοτυπικές απαιτήσεις του φύλου τους», λέει η Terri Fisher, ειδική στον τομέα της ψυχολογίας που εργάζεται στο Ohio State University. Στη μελέτη που «έτρεξε» η ίδια το 2013, οι γυναίκες βρέθηκαν να δηλώνουν ότι είχαν βρεθεί με λιγότερους ερωτικούς συντρόφους από ότι ίσχυε στην πραγματικότητα, μόνο και μόνο από τον φόβο της κοινωνικής αποδοχής. Το ακριβώς αντίθετο συνέβαινε με τους άντρες.

Γνωρίζοντας ότι ο κόσμος λέει ψέματα για το σεξ, ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε πόσο μεγάλο μέρος αυτών των εξομολογήσεων είναι αληθινό. Αν και πρέπει να αποδέχεται ότι κάθε κείμενο που της στέλνουν είναι αληθινό, η Sylvia σχολιάζει πως «δεν θυμάμαι να έχω λάβει κάτι που να μου φάνηκε ψεύτικο». Η Dr Vrangalova συμφωνεί. «Είμαι σίγουρη πως υπάρχουν ιστορίες που δεν είναι αληθινές, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να το ελέγξεις αυτό. Οπότε, αντιμετωπίζω τα πάντα με μια ελαφριά καχυποψία».

Το να μιλάει κανείς ανοιχτά και ειλικρινά για το σεξ -ακόμα και ανώνυμα- έχει και μια φεμινιστική μεριά. Όπως εξηγεί η Dr. Vrangalova «δεν υπάρχει μόνο μια εμπειρία περιστασιακού σεξ, εξαρτάται από πολλά πράγματα. Πολύς κόσμος πιστεύει πως δεν αρέσει στις γυναίκες ή πως εκείνες δεν μπορούν να κάνουν σεξ αν δεν υπάρχει κάποια συναισθηματική σύνδεση. Αλλά υπάρχουν άφθονες ιστορίες γυναικών που περιγράφουν τέτοιες καταστάσεις που ήταν φανταστικές, που τους άλλαξαν την ζωή. Χαίρομαι, λοιπόν, που βλέπω μια θετική απεικόνιση του περιστασιακού σεξ από πολλές γυναίκες, επειδή έτσι θα μπορέσουμε να σταθούμε απέναντι σε μερικούς από τους μύθους σχετικά με το περιστασιακό σεξ».

Ακόμα και το να μιλάς για τον γυναικείο οργασμό είναι από μόνο του μια πολιτική πράξη. Από το 1998 εως το 2007, έχουν ξοδευτεί 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια αμερικανικών κρατικών κεφαλαίων για να προωθηθεί ένα μοντέλο παιδείας που αναδεικνύει την αποχή από το σεξ, έστω κι αν οι μελέτες έχουν δείξει πως η σωστή και ολοκληρωμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν ενθαρρύνει τους νέους να κάνουν σεξ σε νεαρότερη ηλικία ή πιο συχνά. Στο μεταξύ, οι Advocates for Youth αναφέρουν πως ένας στους πέντε έφηβους βιώνει κάποιο είδος κακοποίησης μέσα σε μια ρομαντική σχέση, με τις κοπέλες που βιώνουν κάποιο βίαιο ή πιεστικό περιστατικό κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού να είναι πιο ευάλωτες σε επικίνδυνες σεξουαλικές πρακτικές, όπως η απουσία προφύλαξης. Ο γυναικείος σεξουαλικός πόθος ιστορικά έχει αγνοηθεί ή υποτιμηθεί από την κοινωνία, αλλά site όπως το HTMMC και άλλα σαν και αυτό, έχουν αρχίσει να αλλάζουν αυτήν την παράδοση.

«Θέλω να βουτήξω στα άδυτα του αληθινού γυναικείου οργασμού», αναφέρει η Sylvia. «Ήθελα να ξεκινήσω έναν διάλογο σχετικά με το πώς οι γυναίκες επιτυγχάνουν την σεξουαλική τους ευχαρίστηση και ήθελα να παρουσιάσω το πλήρες εύρος του γυναικείου πόθου. Με έχουν συγκινήσει πραγματικά αυτές οι ιστορίες. Η καρδιά μου ραγίζει για εκείνες τις γυναίκες που βιώνουν κάποιο είδος κακοποίησης, κάτι που μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους. Εκτιμώ λοιπόν την ειλικρίνεια και την ωμότητα αυτών των κειμένων».

«Αν υπάρχει ένα μήνυμα που θέλει να περάσει το HTMMC, αυτό είναι πως δεν πρέπει να φοβάται κανείς να μιλήσει. Μιλήστε όταν τα πράγματα είναι καλά. Μιλήστε όταν τα πράγματα είναι άσχημα. Καμιά φορά, το να εκφράσεις πως αισθάνεσαι μπορεί να φαντάζει αδύνατο, αλλά θέλω ο κόσμος να αισθανθεί πως έχει την δύναμη να εκφραστεί».

Περισσότερα από το VICE

Πως Μοιάζει η Ζωή των Φοιτητών από τα Μπαλκόνια των Διαμερισμάτων τους;

Όταν οι Έλληνες Ήταν Πρόσφυγες: Από την Αμπχαζία

Το να Τρέχει η Κοπέλα σου σε Μαραθώνιο Είναι Ένας Εφιάλτης για Σένα