Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν Νεκροθάφτη

Ο Τάσος είναι 55 χρονών και κάνει τη συγκεκριμένη εργασία τα τελευταία 29 χρόνια. Πριν από αυτό, δούλευε ως μηχανικός σε καράβια και ως χόμπι έχει το ψάρεμα. Δουλεύει στο κοιμητήριο του Π. Φαλήρου - εκεί όπου είχε γίνει η ταφή του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Μου εξομολογείται πως του αρέσει η δουλειά που κάνει, αλλά σχεδόν σε κάθε απάντηση υπογραμμίζει τη δυσκολία του επαγγέλματος. Ακόμη, μου τονίζει πως οι άνθρωποι θα έπρεπε να γνωρίσουν πολλά πράγματα για τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά υπερισχύει το αίσθημα του φόβου.

VICE : Πώς και ασχολήθηκες με αυτό το επάγγελμα;
Τάσος: Η ανάγκη με έκανε να ασχοληθώ, αλλά, καθώς περνούσαν τα χρόνια, κατάλαβα πως είμαι γεννημένος γι' αυτό. Για παράδειγμα, όταν ήμουν στο Στρατό στη Σαμοθράκη, για να βγούμε για έξοδο περνάγαμε από ένα νεκροταφείο και ο μόνος που δεν φοβόταν να περάσει, ήμουν εγώ.

Περίγραψέ μας μια μέρα στη δουλειά σου.
Το πρωί κάνω τις εκταφές και το απόγευμα πραγματοποιώ τις κηδείες. Είναι δύσκολη εργασία, απαιτεί σωματική και κυρίως ψυχική δύναμη. Έρχομαι καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους και πολλοί είναι συναισθηματικά φορτισμένοι ή νευρικοί, πρέπει να τους αντιμετωπίσω, να μιλήσω μαζί τους, να τους ενθαρρύνω, να τους συμπονέσω. Ακόμη, αν χρειαστεί, να τους εξηγήσω για ποιο λόγο κάνουμε την κάθε διαδικασία. Δεν είναι μόνο το εργασιακό κομμάτι, αλλά και πολλά άλλα που σχετίζονται με την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων που είναι γύρω μου.

Δουλεύεις με ωράριο ή ανάλογα την περίσταση;
Δουλεύω και με ωράριο και ανάλογα την περίσταση. Δουλεύω, δηλαδή, από τις 7.30 το πρωί μέχρι όσο πάει. Τους καλοκαιρινούς μήνες που έχει περισσότερο φως μπορεί να κάτσω μέχρι και τις 7 το απόγευμα. Αν δεν υπάρχει κάποια κηδεία, μπορεί να φύγω και στις 12.00 το μεσημέρι. Από τη Δευτέρα ως το Σάββατο ακολουθώ πάνω-κάτω αυτό το πρόγραμμα.

Πες μου ένα περιστατικό που σου έχει συμβεί και δεν θα το ξεχάσεις ποτέ.
Η αλήθεια είναι πως είναι πολλά. Ίσως το πιο δύσκολο στη δουλειά που κάνω είναι όταν χρειάζεται να κάνω εκταφή και δεν έχουν λιώσει τα σώματα, αλλά βγαίνουν ολόκληρα από τις σακούλες. Άλλα άσχημα περιστατικά είναι όταν κάνω την εκταφή και υπάρχουν πολλές κατσαρίδες ή γενικά έντομα, τα οποία ανεβαίνουν πάνω μου. Είναι πολύ δύσκολο επάγγελμα, δεν μπορεί να το κάνει ο κάθε ένας.

Ζορίστηκες στην αρχή ή εξοικειώθηκες γρήγορα;
Δεν αντιμετώπισα μεγάλες δυσκολίες στο ξεκίνημα, μου άρεσε η δουλειά που κάνω από την αρχή, ήταν σαν να ήξερα πώς θα κάνω την εργασία του νεκροθάφτη. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, την αγαπάω τη δουλειά μου.

Υπάρχουν στιγμές χαράς εν ώρα εργασίας;
Σε αυτήν τη δουλειά, όχι, δεν υπάρχουν στιγμές χαρές. Οι συνθήκες εργασίας δε σε κάνουν να χαμογελάς.

Πώς αντιμετωπίζουν οι φίλοι σου τη δουλειά που κάνεις;
Οι φίλοι το αποδέχονται. Όμως οι άνθρωποι που θα συναντήσω σε μία παρέα και θα με ρωτήσουν τι δουλειά κάνω, το αντιμετωπίζουν περίεργα. Θα ξεκινήσουν να σταυροκοπιούνται και να φτύνουν τον κόρφο τους. Βέβαια, στις γυναίκες λέω ότι είμαι αρχαιολόγος - υπάρχουν και περιπτώσεις που τους αρέσει η δουλειά που κάνω, όταν τελικά τους το λέω. Από την άλλη, υπάρχει και μια μικρή μερίδα ατόμων που εκτιμούν το επάγγελμά μου.

Δείτε Ακόμα: Είναι Πολύ Ακριβό να Πεθαίνεις στην Ελλάδα

Η εργασία σου ως νεκροθάφτης, σε έχει βοηθήσει και στη ζωή σου;
Έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος. Μιας και είμαι στην καθημερινότητα του θανάτου, έχω μάθει να εκτιμάω την αξία της ζωής.

Προτού τους «αποχαιρετήσεις», φαντάζεσαι τι ζωή μπορεί να είχαν;
Ανάλογα με το πώς φαίνεται ο κάθε άνθρωπος, μπορώ να διαισθανθώ αν ήταν καλοζωισμένος ή όχι. Αλλά δεν κάνω σκέψεις για το τι ήταν στη ζωή του.

Υπάρχει παράδεισος;
Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει κάνεις. Εγώ πιστεύω πως η Κόλαση και ο Παράδεισος είναι αυτό που ζούμε τώρα.

Περισσότερα από το VICE

Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν Πορτιέρη

Αυτόν τον Χειμώνα οι Διαχειριστές Ήταν μια Κόλαση

«Έκανα και τους Αλήτες να με Σέβονται» - Μία Συζήτηση με την Κατερίνα Στανίση για την Ευρώπη, την Εκκλησία και τους Παντρεμένους