Η «Human Rights Watch (HRW)» έχει συγκεντρώσει δεκάδες μαρτυρίες από ανθρώπους που κρατούνται από την αστυνομία, τι οποίες έβγαλε στην δημοσιότητα και εξιστορούν τα βασανιστήρια και την κακομεταχείριση που λαμβάνουν οι κρατούμενοι κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων και της προφυλάκισης τους στην Κίνα. Η Επιτροπή διαπίστωσε κακομεταχείριση από την αστυνομία και εξακολουθεί να αποτελεί μείζον πρόβλημα παρά τις μεταρρυθμίσεις που υποκινήθηκαν από την κινεζική κυβέρνηση για το 2009 και το 2010, μετά από δημόσια κατακραυγή για την κτηνωδία της επιβολής του νόμου.

Το δικαστικό σύστημα της Κίνας διευκολύνει την κακομεταχείριση των κρατούμενων από την αστυνομία, όπως είπε η HRW, με τους αξιωματικούς να κρατούν υπόπτους για 37 ημέρες πριν από την άσκηση τους μπροστά από ένα δικαστή. Μεταξύ 70 και 90 τοις εκατό των ανθρώπων που κρατούνται δεν έχουν δικηγόρους, και οι δικηγόροι δεν επιτρέπεται να είναι παρόντες κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων. Υπάρχει επίσης, έλλειψη πρόσβασης σε γιατρούς και τα μέλη της οικογένειας.

Το Υπουργείο Δημόσιας Ασφάλειας, το οποίο έχει την ευθύνη για την αστυνομία, ισχυρίστηκε ότι η χρήση των εξαναγκαστικών ομολογιών έχει μειωθεί σημαντικά, ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων.

Ο Κινέζος Πρόεδρος, Xi Jinping, ξεκίνησε μια τεράστια εκστρατεία κατά της διαφθοράς, μετά την ανάληψη της εξουσίας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την επίσημη επιβαρύνση που εκδόθηκε εναντίον του, από τον πρώην ανώτατο αξιωματούχο ασφαλείας Zhou Yongkang. Τον Νοέμβριο, η χώρα έχει προγραμματιστεί να εμφανιστεί ενώπιον της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων.

Υπάρχουν επαγγέλματα που δουλεύεις το 8ωρο σου και μετά μπορείς να επιστρέψεις στο σπίτι σου. Ενδεχομένως να έχεις ελεύθερα και τα σαββατοκύριακα για κάποια εξόρμηση στην φύση, αν φυσικά το θελήσεις. Όλα αυτά, προφανώς και δεν είναι εφικτά για κάποιον που είναι αστροναύτης. Έχει πολύ ακαθόριστο πρόγραμμα και έναν τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής. Οι επιστήμονες της NASA, αποφάσισαν να κατασκευάσουν μέσα στις εγκαταστάσεις του διαστημόπλοιου, έναν κήπο. Η χρησιμότητα του εν λόγω κήπου θα είναι διπλή. Αφενός θα μπορούν οι αστροναύτες να έχουν πρώτες ύλες για να καταναλώνουν, με αποτέλεσμα να διασφαλιστεί ότι δεν θα πεινούν και ούτε η NASA θα χρειάζεται να κάνει δαπανηρές αποστολές ανεφοδιασμού. Και αφετέρου, το να βλέπουν και να ζουν σε ένα περιβάλλον που τους θυμίζει το «σπίτι» τους θα τους κάνει πιο ευτυχισμένους και πιο υγιείς από ποτέ.

Μία Παρασκευή, στα τέλη Μαρτίου, ο δημοσιογράφος, Florian Bauer, της γερμανικής τηλεόρασης και ένα μικρό συνεργείο με κάμερα από το ARD, έναν γερμανικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, πάρκαραν το νοικιασμένο αυτοκίνητό τους σε ένα σκονισμένο πάρκινγκ στα προάστια της Ντόχα, στο Κατάρ. Είχαν «πετάξει» εκεί από το προηγούμενο βράδυ και αυτό ήταν το πρώτο τους «γύρισμα» στη βιομηχανική ζώνη, που στεγάζει τα εκατομμύρια των Νοτιοασιατών περιστασιακών εργαζομένων, που έφερε το έθνος του Κόλπου, για την κατασκευή υποδομών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022. Μια ομάδα εργαζομένων από το Νεπάλ, πλησίασε το συνεργείο, μετά από λίγα λεπτά, με την προθυμία να τους δείξουν, γύρω από τον κοιτώνα τους, πώς ήταν το ρεπό τους.

Τα αεροπορικά ταξίδια, για πολλούς είναι δύσκολα. Μπορεί να φταίει το υψόμετρο που για μερικούς λειτουργεί καθαρά ως τρόμος ή να τους ενοχλέι η άνεση που δεν μπορούν να έχουν λόγω των στενών καθισμάτων – αλλά ίσως εκείνο που πειράζει τους περισσότερους είναι το φαγητό που αντικειμενικά, αν δεν είσαι στην πρώτη θέση είναι τουλάχιστον χάλια. Πρέπει να περιμένεις πεισματικά να έρθει η σειρά σου για να εξυπηρετηθείς από την αεροσυνοδό και αν εκείνη την ώρα που θα περάσει, τύχει να είσαι στην τουαλέτα πρέπει να περιμένεις άλλη τόση ώρα για να ξαναέρθει ή να μείνεις τελικά νηστικός.

Μια γερμανική εταιρεία, έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα και βρήκε την λύση. Η ιδέα είναι ότι μέσω κάποιων ειδικών ζωνών και κάτω από το πάτωμα θα μπορεί να γίνεται η διανομή φαγητού. Αυτό θα επιτρέψει στο πλήρωμα της πτήσης να εξυπηρετεί τρόφιμα και ποτά στους επιβάτες πιο εύκολα, ενώ ταυτόχρονα τα «ρομπότ» θα κάνουν την δουλειά τους. Να σημειωθεί πως αυτή η ιδέα είναι εμπνευσμένη από τον εφευρέτη Martin Limanoff το 1965.

Περάστε κάποιο χρονικό διάστημα στην κοινότητα των μαχητικών αθλημάτων και θα ακούσετε τη φράση «Ο μαχητής X κερδίζει μόνο λόγω της ικανότητάς του». Όταν το ακούω αυτό, είναι σαν κάποιος να έχει χύσει χυμό λεμονιού πάνω σε χίλια μικρά κοψίματα στα αυτιά μου. Είναι μία απολύτως ηλίθια άποψη, που δείχνει μια πλήρη έλλειψη κατανόησης των δεξιοτήτων, που εμπλέκονται για την αξιοποίηση της «ικανότητας». Ποντάρετε σε έναν Jon Jones ή Semmy Schilt και θα σας δείξω μια ντουζίνα από Stefan Struves ή Ιαν Nortes.

Τούτου λεχθέντος, το μέγεθος μετράει πραγματικά. Δεν είναι ωραίο να το σκεφτόμαστε, αλλά οι κορυφαίοι «μεσαίων βαρών», στον κόσμο, είναι πιθανόν να συνθλίβονταν από δευτεροκλασάτους «βαρέων βαρών», υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αγωνίζονταν με ανόητο τρόπο. Ένας μεγάλος άνθρωπος που ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει το βάρος του, είναι ένας εφιάλτης. Κοιτάξτε τις εμφανίσεις του Josh Barnett, στο Metamoris, ενάντια σε πιο μικρόσωμους άνδρες. Ωστόσο, εκείνες οι εμφανίσεις ήταν εντυπωσιακές, διότι ήξερε πώς να κάνει χρήση της κάθε λίβρας του, γεγονός που από μόνο του είναι τεχνική δεξιότητα. Ωστόσο, είτε αγωνίζεσαι με τον Josh Barnett είτε με κάποιον τύπο με μερικά κιλά παραπάνω, είναι χάλια να βρίσκεσαι στη θέση του πιο μικρόσωμου ανθρώπου.