Μιχάλη, Πώς Είναι να Είσαι από τους πιο Νέους Ραδιοφωνικούς Παραγωγούς της Χώρας;

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι γεννιούνται με ένα χάρισμα. Ο Μιχάλης Καμάκας είναι ένας από αυτούς, αφού έτσι και ακούσεις την μπάσα φωνή του δεν μπορείς να την μπερδέψεις με κάποιου άλλου. Ήταν ζήτημα χρόνου λοιπόν, μιας και είναι τύπος που την ψάχνει με τη μουσική, να βρει μια θέση πίσω από τα μικρόφωνα κάποιου ραδιοφωνικού σταθμού. Τον γνωρίσαμε αρχικά από τη συχνότητα του Nostos, όμως πλέον «απαλύνει» τα hangover μας κάθε Σάββατο και Κυριακή (12-2 το μεσημέρι) από τη συχνότητα του Kosmos 93.6 στα FM, όπου παρουσιάζει την εκπομπή Urban Sounds.

Παράλληλα τρέχει το Gig Time, ένα podcast στο οποίο καλεί ανθρώπους της ευρύτερης μουσικής σκηνής και μιλάει μαζί τους για τις αγαπημένες τους συναυλιακές εμπειρίες. Επίσης, αναλύει την ιστορία κάποιων σημαντικών θεσμών, όπως είναι για παράδειγμα το Glastonbury Festival και ο «ναός του punk», το CBGB.

Τελευταία, έχει ξεκινήσει και τα Urban Live Sounds. Live sessions όπου εμφανίζονται κάποια από τα πιο hot ονόματα της εγχώριας σκηνής. Αν σε όλα αυτά προσθέσεις και ένα ντοκιμαντέρ το οποίο ετοιμάζει, καταλαβαίνεις ότι ο Μιχάλης είναι πολύ busy αυτή την περίοδο. Με αφορμή όλα τα παραπάνω αποφάσισα να μιλήσω μαζί του και να μάθω περισσότερα για όσα κάνει αυτός ο ωραίος και ενδιαφέροντας τύπος.

VICE: Ο περισσότερος κόσμος σε γνωρίζει μέσω της εκπομπής που κάνεις στο Kosmos 93,6. Πώς ξεκίνησε η πορεία σου στο ραδιόφωνο;
Μιχάλης Καμάκας: Δεν ήταν κάποιο παιδικό όνειρο. Άκουγα μεν από μικρός πολύ ραδιόφωνο, αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ να ασχοληθώ. H ιστορία ξεκινά όταν τελείωσα με τις σπουδές και το φανταρικό. Ήμουν στα «χαμένα» ως προς το τι μέλλει γενέσθαι. Τότε προέκυψε μια πρόταση από έναν γνωστό μου να επιστρέψω στην Κατερίνη (όπου και μεγάλωσα) και να εργαστώ σε ένα τοπικό ραδιόφωνο, κάνοντας ένα καθημερινό μαγκαζίνο, ενώ παράλληλα κάλυπτα και διαφορά θέματα.

Ελεύθερο, τοπικό ρεπορτάζ δηλαδή. Λίγους μήνες αργότερα γύρισα στην Αθήνα για λογαριασμό του Nostos Radio. Στη συνέχεια πέρασα από το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ -στο κομμάτι της δημοσιογραφικής επιμέλειας των εκπομπών- και πλέον είμαι στο Kosmos.

Είσαι από τους πιο νέους ραδιοφωνικούς παραγωγούς της χώρας. Πώς βλέπεις να αντιλαμβάνονται οι συνομήλικοί σου -ή και οι μικρότεροι- το ραδιόφωνο ως μέσο;
Για να είμαι ειλικρινής, αυτό είναι κάτι που δεν το έχω και τόσο ξεκάθαρο στο μυαλό μου. Είναι, αν θέλεις, μια συνεχής προσπάθεια. Το να πιάνεις τον παλμό, να μιλάς στη ψυχή του ακροατή, είτε με τη μουσική που παίζεις είτε με αυτά που λες. Για ένα πράγμα πάντως είμαι σίγουρος: Ότι το ραδιόφωνο, αν θέλει να κατέχει μια σημαντική θέση στην pop κουλτούρα του αύριο, οφείλει να επιστρέψει στη διαδραστικότητα και στην επικοινωνία που είχε στο παρελθόν - κάτι που δεν έχω προλάβει, για να πω την αλήθεια.

Το κυριότερο, πάντως, είναι το να έχει έναν ραδιοφωνικό λόγο με ουσία. Να μην αναλώνεται δηλαδή σε φτηνό ξόδεμα χρόνου με ατάκες τύπου «Δευτερούλα σήμερα. Κάντε υπομονή. Πριν το καταλάβετε θα έρθει και η Παρασκευούλα». Η νέα γενιά έχει πολλά ερεθίσματα πανταχόθεν για να κάθεται και να ακούει για «πουλάκια που κελαηδούν», «Δευτέρες, Τετάρτες, Παρασκευές» και πάει λέγοντας.

Τι πιστεύεις πως έχει να προσφέρει στην εποχή του streaming και των playlists;
Είναι ένα ερώτημα που, δικαίως, πλανάται στον αέρα τα τελευταία χρόνια. Προσωπικά, ανήκω και εγώ σε αυτούς που «καταναλώνουν» καθημερινά πολύ μουσικό υλικό στις πλατφόρμες streaming. Και εδώ, πάντως, το ραδιόφωνο μπορεί να έχει έναν χρηστικό ρόλο.

Στο χάος που επικρατεί με τις δεκάδες χιλιάδες νέες κυκλοφορίες καθημερινά, ο ραδιοφωνικός παραγωγός -όπως και ο μουσικοκριτικός- οφείλει να «φιλτράρει» όλο αυτό το υλικό και να το παρουσιάσει στον ακροατή με ένα εμπεριστατωμένο review. Να συμβάλλει από τη δική του πλευρά στο να αναδεικνύονται στην εκάστοτε εποχή καλλιτέχνες που αποτελούν μουσική πρόταση.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια «άνθιση» στην εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή. Πώς το βιώνεις όλο αυτό ως ραδιοφωνικός παραγωγός;
Ανέκαθεν έβγαιναν εξαιρετικές δουλειές, αλλά τα τελευταία χρόνια διαπιστώνεται ραγδαία εξέλιξη. Νιώθεις ότι σε επίπεδο παραγωγής οι εγχώριοι καλλιτέχνες το έχουν πάει στο next level. Πολλά από τα άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μέσα στη χρονιά που μας πέρασε, θα μπορούσαν χωρίς υπερβολή να σταθούν και σε μεγαλύτερες μουσικές βιομηχανίες του εξωτερικού. Όπως το Time 2 Love της Irene, το The Grand Design του Iam Nothe, το Apo makria του Lorqa, Mild Conquest από τους Steams, η πρόσφατη συνεργασία του Kill Emil με τη Danai Nilsen.

Κομμάτια από τα προαναφερθέντα άλμπουμ μπορούν να καταλάβουν περισσότερο ραδιοφωνικό χώρο. Όπως για μένα, θέση στο ραδιόφωνο έχει και το Ανισόπεδη Ντίσκο του Pan Pan, από τη στιγμή που είναι ένα κομμάτι το οποίο παίζει σε πολλά bar. Το ραδιόφωνο οφείλει να αφουγκράζεται το τι παίζει στην πόλη.

Καλή «πάσα» για να μιλήσουμε και για το Urban Live Sounds.
Παίζοντας από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στο Κosmos εγχώριες παράγωγες και μιλώντας γι’ αυτές, σκέφτηκα πως θα ήταν ακόμη πιο ωραίο και ωφέλιμο να έρχονται τακτικά στο στούντιο Έλληνες καλλιτέχνες και να εμφανίζονται ζωντανά. Έτσι προέκυψε το Urban Live Sounds. Επί της ουσίας, είναι ένα «ένθετο» της εκπομπής. Καλλιτέχνες έρχονται στα στούντιο της ΕΡΤ, παρουσιάζουν τη μουσική τους και μια «ανατρεπτική», ας την πούμε, διασκευή σε κάποιο γνωστό track - βάσει της προσωπικής τους οπτικής και αισθητικής. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με ένα mini interview.

Παράλληλα είσαι podcaster. Θεωρείς ότι τα podcast είναι το «νέο ραδιόφωνο»;
Όταν πρωτοήρθαν τα podcast στην Ελλάδα, υπήρχε όντως το αφήγημα πως είναι το «νέο ραδιόφωνο». Δεν νομίζω πως ισχύει κάτι τέτοιο. Έχουν αρκετές διαφορές σαν μέσα. Σιγουρά τα podcast θα αποκτήσουν μεγαλύτερη δυναμική μέσα στα επόμενα χρόνια - και μακάρι. Πάντως, το ραδιόφωνο, αν κάνει σωστά τη δουλειά του δεν έχει να φοβάται κάτι. Τα δύο αυτά μέσα μπορούν να συμπορευθούν και να αλληλοσυνδέονται.

Θέλω να μου πεις και για το δικό σου podcast, το Gig Τime.
Το να κάνω podcast «στροβίλιζε» στο μυαλό μου τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ήθελα να σχετίζεται με ιστορία και pop κουλτούρα. Το καλοκαίρι που μας πέρασε, το γεγονός πως βρεθήκαμε και πάλι σε συναυλιακούς χώρους, είδαμε ξανά από κοντά αγαπημένους καλλιτέχνες και επαναφέραμε τη συνήθεια να συζητάμε για συναυλίες με φίλους και συναδέλφους, «γέννησε» την ιδέα για το Gig Time.

Το podcast ουσιαστικά πραγματεύεται την ιστορία σημαντικών live, μεγάλων φεστιβάλ και μουσικών σκηνών, από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο. Φιλοξενούμε στο στούντιο καλεσμένους, οι οποίοι, μιλάνε για τις αγαπημένες τους συναυλιακές εμπειρίες.

Τελικά, τι σημαίνει για σένα το ραδιόφωνο και τι σχεδιάζεις από εδώ και στο εξής;
Θέλω απλά να πω ότι το ραδιόφωνο αποτέλεσε το «εισιτήριο» για να ανακαλύψω επαγγελματικούς κόσμους και στόχους που δεν είχα ποτέ ονειρευτεί, όπως τα ντοκιμαντέρ με τα οποία επίσης ασχολούμαι, για παράδειγμα. Σχετικά με το αύριο, θα ήθελα να συνεχίσω τα project που έχω ξεκινήσει. Να εξελίσσομαι και να εξελίσσονται και αυτά μαζί μου.

Το ραδιόφωνο θα ήθελα να είναι η επαγγελματική σταθερά μου, παράλληλα με ό,τι άλλο καταπιάνομαι. Θα ήθελα να συνεχίσω να επιλέγω τη μουσική στις εκπομπές μου και να αποκτήσουν την επιθυμητή δυναμική τα sessions που έχουμε ξεκινήσει στο Kosmos, αλλά και το Gig Time.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Ο Αγώνας Δρόμου του Παναγιώτη από την Ηρωίνη στον Μαραθώνιο

«Δούλεψα σε Studio με Μεξικανούς Gangster» - Ο Joza Είναι Νομάς Tattoo Artist

Γιατί Αποκαλούμε «Μαϊμού» τις Απομιμήσεις Γνωστών Προϊόντων;

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.