Ο Δημήτρης Είναι Escort, Έχει Επιλέξει Αυτήν τη Δουλειά και το Λέει Ανοιχτά

«Σε αυτήν τη δουλειά υπάρχει έντονα το διαπροσωπικό κομμάτι. Είναι πολύ σημαντικό που αναπτύσσεις μια πιο στενή επαφή με κάποιον. Δεν είναι μόνο σεξουαλικό, υπάρχει και ένα κομμάτι πιο ανθρώπινο και ως έναν βαθμό πιο πνευματικό», λέει στο VICE ο Δημήτρης, ο οποίος είναι 28 χρονών και εργάζεται ως escort τα τελευταία δέκα χρόνια - άτυπα από το 2012 και πιο συστηματικά από το 2015.

Οι sex workers είναι στιγματισμένοι και αντιμετωπίζουν στερεότυπα και προκαταλήψεις μιας κοινωνίας που είναι βαθιά χωμένη στον συντηρητισμό και τον καθωσπρεπισμό. Ένα ταμπού που ο Δημήτρης αντιμετωπίζει αρκετά συχνά, έχει να κάνει με τις διαπροσωπικές σχέσεις. «Για παράδειγμα, όταν βγαίνω ραντεβού με ένα αγόρι, φοβάμαι πολλές φορές να αποκαλύψω αυτό το κομμάτι της δουλειάς, γιατί θα ξεκινήσουν ερωτήσεις. Οπότε, στο κομμάτι των σχέσεων και τις ερωτικές γνωριμίες, έχω πολύ σοβαρό θέμα». Σε ό,τι αφορά τους πελάτες, «υπάρχει έντονο το κομμάτι της αρρενωπότητας, που καμιά φορά μπορεί να καταστεί και τοξική. Θέλουν να μην είσαι θηλυπρεπής και να μιλάς με συγκεκριμένο τρόπο».

Πόσο δύσκολο είναι για έναν escort να κάνει σταθερή σχέση; Όπως εξηγεί ο ίδιος, δεν έχει πολύ μεγάλη εμπειρία στις σχέσεις. «Είχα μια σχέση πιο παλιά, όταν ήμουν πιο μικρός. Το τότε αγόρι μου, το γνώριζε. Είχα σταθεί και εγώ τυχερός γιατί το παιδί αυτό ήταν ακτιβιστής, ασχολιόταν πολύ με το LGBTQ κίνημα, οπότε ήταν ανοιχτόμυαλος. Υπήρχαν προβλήματα βέβαια ως προς το κομμάτι της κτητικότητας, ερωτήσεις για το πού πηγαίνω, εάν είναι ο άλλος πιο ωραίος κ.λπ. Θα μιλήσω για την Ελλάδα, γιατί εδώ ζω, εδώ δουλεύω, εδώ ερωτεύομαι, εδώ γνωρίζω ανθρώπους. Νομίζω πως υπάρχει μεγάλο στίγμα και δύσκολα κάποιος θα καθίσει να αποδεχτεί και να συζητήσει κάτι τέτοιο. Πολλές φορές ο άλλος δεν θέλει να σε μοιράζεται, μπορεί να νιώσει πως σε θέλει για τον εαυτό του, μπορεί να φοβάται για τις ασθένειες, καθώς υπάρχει στίγμα πως ένας escort δεν προσέχει τον εαυτό του, δεν παίρνει μέτρα προφύλαξης, είναι εκτεθειμένος στον HIV και σε άλλα ΣΜΝ. Αν το δούμε έτσι ανοιχτά, όποιος άνθρωπος κάνει πολύ συχνά σεξ, μπορεί να είναι εκτεθειμένος σε τέτοιου είδους ασθένειες. Απλώς σε εμάς λειτουργεί πολύ στιγματιστικά».

«Έχει συμβεί να δεθεί συναισθηματικά μαζί μου πελάτης. Έχω και καλές και κακές περιπτώσεις να μοιραστώ», αφηγείται ο ίδιος. «Υπήρξε πελάτης ο οποίος είχε δεθεί υπερβολικά μαζί μου και επειδή είχε οικονομική άνεση, μου έλεγε να παντρευτούμε, να πάμε στο εξωτερικό, να φύγουμε μακριά. Ήταν πολύ περίεργο όλο αυτό». Από την άλλη, «είχα και ένα πελάτη -αυτό δεν θα το ξεχάσω- που ήταν αρκετά μεγάλος σε ηλικία. Μπορεί να ήταν και 65. Μου είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι είχε έρθει σπίτι, μου είχε πει πως το μόνο που θέλει από μένα είναι να ξαπλώσουμε στο κρεβάτι για μία ώρα και να με πάρει αγκαλιά. Και τίποτα άλλο. Το κάναμε αυτό. Μετά μου εκμυστηρεύτηκε κάποια προσωπικά πράγματα για τη μητέρα του που ήταν στο νοσοκομείο. Αυτή η αίσθηση, ότι με αγκάλιασε τόσο σφιχτά και ήμασταν στο κρεβάτι, είναι κάτι που ακόμα και σήμερα το κουβαλάω. Δηλαδή το κομμάτι της μοναξιάς, που οι άνθρωποι δεν το έχουν αποδεχτεί και ψάχνουν την αγάπη, την ευχαρίστηση, το νοιάξιμο από έναν ξένο, από έναν escort. Είναι κάτι πολύ δυνατό που μπορεί να σε συγκλονίσει πολλές φορές».

Ο Δημήτρης δεν έχει σαφές και ευδιάκριτο ηλικιακό όριο, αλλά επειδή είναι αρκετά χρόνια σε αυτήν τη δουλειά, έχει τη δυνατότητα να επιλέγει τους πελάτες. Αποφεύγει πολύ μικρούς πελάτες -20 με 22 χρονών- γιατί όπως εξηγεί, δεν είναι αξιόπιστοι και μπορεί πολύ εύκολα να τον στήσουν, να τον κοροϊδέψουν ή να μην ενδιαφέρονται και να θέλουν απλά να κάνουν την πλάκα τους. Επίσης, αποφεύγει και τις πολύ μεγάλες ηλικίες, πάνω από 65-70 ετών, καθώς δεν μπορεί να λειτουργήσει. Είναι κάτι που δεν λέει, αλλά το δείχνει με τον τρόπο του. Παράλληλα, θεωρεί πολύ σημαντικό το κομμάτι της καθαριότητας και είναι κάτι που θέτει ως όρο, γιατί δεν είναι αυτονόητο πολλές φορές και μπορεί να δημιουργηθεί παρεξήγηση χωρίς λόγο. Και ζητά από τους πελάτες να έρχονται στην ώρα που έχουν κανονίσει.

«Δύσκολες στιγμές υπάρχουν», απαντά ευθέως ο Δημήτρης. «Μία σχετικά πρόσφατη και λίγο τραυματική ήταν με έναν τύπο παντρεμένο, με τον οποίο είχαμε βρεθεί. Την πρώτη φορά είχαμε περάσει πάρα πολύ ωραία. Τη δεύτερη φορά είχε γίνει λίγο περισσότερο παρεμβατικός από ό,τι θα ήθελα. Ενώ είχαμε ξεκαθαρίσει ότι εγώ αυτά που προσφέρω είναι κυρίως ερωτικό μασάζ και παιχνίδια, αυτός ήθελε να προχωρήσουμε σε ολοκληρωμένο σεξ και εγώ δεν ήθελα. Και αισθάνθηκα ότι υπήρχε μια πίεση από πλευράς του - ήταν κάτι που δεν μου άρεσε. Το συζητήσαμε βέβαια και του είπα ότι αυτό που έκανε δεν μου άρεσε καθόλου και δεν μπόρεσα να συνεχίσω. Διακόψαμε και κατέστησα σαφές ότι δεν θέλω να τα ξαναπούμε».

Κατά καιρούς έχουν υπάρξει και ανώνυμες απειλές, είτε λόγω ανταγωνισμού από άλλους escorts, είτε από κάποιους επειδή δεν μπορέσαν να βρεθούν, αλλά όπως λέει, δεν τις παίρνει πολύ σοβαρά. Δεν έχει φοβηθεί για τη σωματική του ακεραιότητα. «Ένας λόγος που δεν έχει απειληθεί η ζωή μου, είναι επειδή βάζω αγγελίες στο Ίντερνετ, οπότε δεν έρχομαι σε άμεση επαφή με τους πελάτες, δεν κάνω πιάτσα, δεν είμαι έξω στον δρόμο. Έτσι είναι λίγο πιο ασφαλές για μένα το να μιλήσω με τον πελάτη στο τηλέφωνο, να καταλάβω και εγώ με το ενστικτό μου τι κουμάσι είναι και αυτό με προστατεύει λίγο περισσότερο σε έναν βαθμό. Είμαι παιδί των αγγελιών».

«Μου έχει συμβεί να μου φερθούν με υποτιμητικό τρόπο. Θυμάμαι ένα περιστατικό, που ήμουν σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο και ήμουν με ένα πελάτη. Ενώ είχαμε πει ξεκάθαρα ότι θα βρεθούμε για μία ώρα και είχαμε συμφωνήσει τις υπηρεσίες και την αμοιβή, πάνω στα 45 λεπτά ήθελε να εκσπερματίσει, για να ξανατελειώσει μετά από λίγο. Και εγώ νευρίασα. Γιατί αισθάνθηκα ότι δεν σέβεται εμένα και τον χρόνο μου. Και υπήρξε διαπληκτισμός. Μου είπε ότι είμαι escort, πως πρέπει να κάνω ό,τι θέλει ο πελάτης, ότι αυτό που κάνω είναι αντιεπαγγελματικό, ότι δεν κολλάω ένσημα... Ήταν πάρα πολύ άσχημος ο τρόπος που το έθιξε. Η αγένεια είναι κάτι που με εξοργίζει.

»Εγώ ως άνθρωπος δεν είμαι καθόλου αγενής και προσπαθώ να έχω ενσυναίσθηση, να καταλαβαίνω και τις ανάγκες του άλλου. Γιατί πέρα από το σεξουαλικό κομμάτι, μοιράζεσαι το σώμα σου με έναν άνθρωπο. Ένας άνθρωπος νοικιάζει το σώμα σου για μία ώρα, για να περάσει καλά, να ευχαριστηθεί, να πείτε κάποια πράγματα, να πιείτε ένα ποτό, ένα καφέ. Κάποια πράγματα δεν μπορώ να τα αντεχτώ. Γι' αυτό πολλές φορές όταν με παίρνουν τηλέφωνο και αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι σωστά αυτά τα άτομα, δεν εκλαμβάνουν τη δουλειά που κάνω στα σοβαρά και θεωρούν ότι εγώ έχω άπλετο χρόνο να μιλάω στο τηλέφωνο και να τον παίζουν χωρίς να βρεθούμε. Αυτά μπορεί να με εξοργίσουν, να με τρελάνουν».

Ο Δημήτρης έχει επιλέξει να μη μιλήσει στην οικογένειά του για το επάγγελμά του, όπως δεν έχει αποκαλύψει και το γεγονός ότι είναι gay. Αγαπά τους γονείς του, αλλά θέλει να κρατά ισορροπίες. Για εκείνον, οικογένεια είναι οι φίλοι του, τους οποίους ρωτά και εμπιστεύεται απόλυτα, αφού όλοι τους είναι υποστηρικτικοί σε σχέση με το επάγγελμά του.

Μέσα σε αυτά τα χρόνια, ο Δημήτρης έχει κάνει κάποια διαλείμματα από τη δουλειά, όπως για παράδειγμα την περίοδο που ξέσπασε ο κορονοϊός. Ένας λόγος που θα τον ωθούσε να το παρατήσει, είναι πως δεν υπάρχει σταθερό ωράριο. Έτσι, πρέπει να βρίσκεται συνέχεια στο σπίτι και να περιμένει να χτυπήσει το τηλέφωνο, χωρίς να έχει κοινωνική ζωή. Χρειάζεται να κυνηγά τους πελάτες. Αυτό είναι αποτρεπτικό για εκείνον. «Και σίγουρα, με τα χρόνια, μεγαλώνω, ωριμάζω, έχει κάνει τον κύκλο του αυτό, υπάρχει και μια έντονη τάση να συνδέεται το sex working με το σώμα και την εμφάνιση, πράγμα που έχω αντιμετωπίσει πολλά χρόνια. Δηλαδή έχει τύχει να νιώθω υποδεέστερος. Χρειάζεται αυτή η δουλειά να είσαι συνέχεια ανταγωνιστικός για να είσαι στην κορυφή και μπορεί να γίνει κουραστικό, μπορεί να σε στεναχωρήσει».

Σε σχέση με τις αντιλήψεις που κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία, ο Δημήτρης βλέπει πως υπάρχει μεγάλη πρόοδος ως προς τα LGBTQ ζητήματα, ωστόσο στο κομμάτι του sex working βρισκόμαστε εκατοντάδες χρόνια πίσω. Δεν υφίσταται καν. Και αυτό συμβαίνει καθώς οι περισσότεροι έχουν ακόμα στο μυαλό τους ότι sex working κάνουν μόνο οι γυναίκες. Δεν αντιλαμβάνονται καν ότι υπάρχουν και άντρες που κάνουν αυτή τη δουλειά. Ο κόσμος όμως το θεωρεί κατακριτέρο, δεν το έχει αποδεχτεί, δεν μιλά καν γι' αυτό, δεν ξέρει ότι υπάρχει.

«Επίσης, υπάρχει μια αντίληψη ότι τα αγόρια που εργαζόμαστε σε αυτό, βγάζουμε εύκολα και γρήγορα χρήματα. Αυτό είναι ανακριβές. Μπορεί να είναι γρήγορα χρήματα, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολα. Θεωρούν ότι είμαστε βίζιτες και λένε πως ο καθένας μπορεί να το κάνει. Και ένας ακόμη λόγος που δεν το παίρνει κανείς στα σοβαρά, είναι διότι είναι μια δουλειά η οποία δεν φαίνεται κάπου, δεν έχει ωράριο, δεν έχει εργασιακά δικαιώματα. Και αυτό την καθιστά αθέατη. Εγώ δεν έχω ασφάλεια, άνεργος είμαι στα χαρτιά. Με αυτόν τον τρόπο καλύπτω φάρμακα, με βάση τον ΑΜΚΑ μου ως άνεργος». Μία ακόμη προβληματική αντίληψη έχει να κάνει με τις ασθένειες. «Μπορεί να στιγματιστεί κάποιος ότι δεν προσέχει, ότι κολλάει ασθένειες. Αυτό ισχύει και για τις κοπέλες. Η κοινωνία δεν μιλάει γι' αυτό και λένε πως δεν είναι έτοιμη. Αλλά χρειάζεται να προηγηθεί ένας νόμος ή κάποιο νομοθετικό πλαίσιο, έτσι ώστε να ακολουθήσει η κοινωνία. Δεν θα αρχίσει να αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά πρέπει να καταλάβουν πως εγώ έχω επιλέξει να κάνω αυτή τη δουλειά, δεν με έχει αναγκάσει κανείς να την κάνω και αυτό το λέω πολύ ανοιχτά. Σίγουρα δεν θα την κάνω όλη μου τη ζωή. Ωστόσο, είναι μία δουλειά που με ευχαριστεί, μου προσφέρει κάποια χρήματα, μπορώ να αγοράζω κάποια πράγματα και παίρνω ικανοποίηση από αυτή», τονίζει ο Δημήτρης.

Υπάρχει νομικό πλαίσιο προστασίας για τους escort; «Στην Ελλάδα, σε ό,τι αφορά την εργασία στο σεξ, υπάρχει ο νόμος του 1999 περί εκδιδομένων προσώπων, που αφορά άντρες και γυναίκες αλλά απευθύνεται μόνο στους οίκους ανοχής. Δηλαδή μπορεί να εργαστεί νόμιμα κάποιο πρόσωπο, μόνο σε οίκο ανοχής», ξεκαθαρίζει μιλώντας στο VICE η δικηγόρος του Red Umbrella Athens*, Αγγελική Σουγλέ. Ωστόσο, όπως τονίζει, η διαδικασία είναι αρκετά γραφειοκρατική, με αποτέλεσμα ελάχιστα άτομα να εφοδιάζονται με άδειες εργασίας. «Όταν μιλάμε για άνδρες εργαζόμενους στο σεξ σε οίκο ανοχής, ο νομοθέτης έχει κάνει αυτή την πρόβλεψη για τα τρανς άτομα, γιατί παραδοσιακά male sex workers δεν εργάζονται σε οίκους ανοχής. Η εργασία για τους άνδρες sex workers γίνεται κυρίως μέσω ίντερνετ σε ειδικές πλατφόρμες που υπάρχουν και σε πιάτσες cruising. Οπότε δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο που να καλύπτει την εργασία στο σεξ κατ' αυτόν τον τρόπο. Άρα η εργασία στο σεξ από τους άντρες γίνεται παράνομα, παρ' ότι υπάρχει αίτημα από μεγάλο κομμάτι της κοινότητας που θα ήθελαν να δουλεύουν νόμιμα και να 'χουν ασφαλιστική κάλυψη, να φορολογούνται και να έχουν ένα νόμιμο εισόδημα».

«Από εκεί και πέρα, η έλλειψη νομοθετικού πλαισίου, οδηγεί σε μία ανασφάλεια, γιατί αν τους συμβεί κάτι εν ώρα εργασίας από κάποιον πελάτη που παρουσιάσει κάποια παραβιαστική συμπεριφορά ή τελέσει κάποιο αδίκημα εις βάρος τους, αυτό τους κωλύει να το καταγγείλλουν. Πολλές φορές έχουμε λάβει παράπονα για stealthing, που είναι η διαδικασία κατά την οποία ο πελάτης μπορεί να αφαιρέσει το προφυλακτικό κατά τη διάρκεια της πράξης και δεν καταγγέλλεται γιατί φοβούνται μην μπλέξουν χειρότερα ή βρεθούν κατηγορούμενοι για παράνομη εργασία», προσθέτει. «Έχουν τύχει και περιστατικά που κάποιοι τόλμησαν να πάνε στην αστυνομία και να πουν ότι ο πελάτης τους βίασε, τους κακομεταχειρίστηκε ή έβγαλε το προφυλακτικό χωρίς τη συναίνεσή τους, οι αστυνομικοί είναι επιθετικοί απέναντί τους και τους αποτρέπουν να καταγγείλλουν, δεν δέχονται τις καταγγελίες τους πολλές φορές. Τους λένε πως θα γίνουν ρεζίλι, ότι θα πάνε κατηγορούμενοι για βίζιτες κ.λπ».

Όπως επισημαίνει η Αγγελική, «σίγουρα η νομοθεσία θα έπρεπε να είναι πολύ πιο συμπεριληπτική και να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα για όλο το φάσμα των εργαζόμενων στο σεξ, για όλες τις έμφυλες ταυτότητες. Ουσιαστικά ο νομοθέτης εξαιρεί τους ανθρώπους που δουλεύουν από το Ίντερνετ ή ως freelancers εκτός οίκων ανοχής. Συνεπώς θα έπρεπε να υπάρξει ένας νόμος συμπεριλητπικός που να γίνεται η εργασία και σε οίκο ανοχής και σε ξενοδοχεία και οπουδήποτε επιθυμεί το σεξεργαζόμενο άτομο να ασκήσει το επάγγελμά του. Το πιο σύγχρονο μοντέλο για την εργασία στο σεξ είναι της Νέας Ζηλανδίας, η οποία είναι πρωτοπόρος στην αναγνώριση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στη σεξεργασία έχει ένα πολύ πρωτοποριακό νόμο που αναγνωρίζει στα σεξεργαζόμενα άτομα πλήρη εργασιακά δικαιώματα. Εκεί υπάρχουν συνδικαλιστικές οργανώσεις που διεκδίκησαν και έγινε μεγάλος αγώνας για να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των σεξεργαζόμενων, αλλά και το ίδιο το κράτος στάθηκε αντάξιο των περιστάσεων και τους τα αναγνώρισε. Αυτό φάνηκε πάρα πολύ στον κορονοϊό, που sex workers της Ν. Ζηλανδίας πήραν επιδόματα, έκατσαν σπίτι, έκαναν καραντίνα -όπως κάθε εργαζόμενο άτομο- σε αντίθεση με την Ελλάδα που δεν υπήρξε καμία μέριμνα για αυτόν τον πληθυσμό. Όπως είπε και ο Δημήτρης, εκείνη την περίοδο δεν εργάστηκε και δεν είχε εισοδήματα. Ενώ, αν ήταν αναγνωρισμένο το επάγγελμά του, θα μπορούσε και εκείνος να πάρει κάποιο επίδομα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε αυτές τις συνθήκες».

* Το Red Umbrella Athens δημιουργήθηκε το 2015 και είναι Πρωτοβάθμιος Φορέας Πρόληψης και Ενδυνάμωσης εργαζομένων στο σεξ, που προάγει τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις της εργασίας στο σεξ. Στο Κέντρο Ημέρας του Red Umbrella Athens κάθε Τετάρτη παρέχονται δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης, ενδυνάμωσης και μείωσης βλάβης από ψυχολόγους και συμβούλους σεξουαλικής υγείας και νομική υποστήριξη από δικηγόρο. Επίσης όλες οι υπηρεσίες συμβουλευτικής, ψυχολογικής και νομικής υποστήριξης παρέχονται και διαδικτυακά όλη την εβδομάδα για όλη την Ελλάδα.Εξυπηρετεί ήδη γυναίκες, άντρες και τρανς εργαζόμενα στο σεξ άτομα σε επτά γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, ρωσικά, φαρσί και αραβικά) και αυτή τη περίοδο είναι υπό σχεδιασμό ένα δεύτερο κέντρο ημέρας στο Μοναστηράκι, για τους άνδρες εργαζόμενους στο σεξ. Περισσότερα για το Red Umbrella Athens θα βρείτε εδώ, εδώ και εδώ.

Ο Steve Δημιουργεί Comics για να Ακουστούν οι Φωνές των Queer Ατόμων

Το να Είσαι Community Guide στο Metaverse του Facebook Είναι Εφιαλτική Δουλειά

Η πιο Άκυρη Ερώτηση που Έγινε Ποτέ στο «Ποιος Θέλει να Γίνει Εκατομμυριούχος;»

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.