Ανοίξαμε τον Φάκελο της Ηλεκτρονικής Μουσικής στην Ελλάδα με τον Johnny Gerontakis

Όταν σε προηγούμενο άρθρο μου σχετικά με την πτώση του clubbing στην Ελλάδα έγραφα ότι τουλάχιστον αισθάνομαι τυχερός που πρόλαβα να ζήσω -μεταξύ άλλων- «από πρώτο χέρι το trend των RnB βραδιών», είχα στο μυαλό μου το W club, το οποίο ξεκίνησε δειλά-δειλά από ένα μικρό υπόγειο στο Κολωνάκι και έφθασε μέχρι την glamourous παραλιακή.

Ο άνθρωπος που έφτιαχνε τις βραδιές μας τότε, τόσο ως DJ όσο και ως ιδιοκτήτης του W, σήμερα έχει συνδέσει το όνομά του με το μεγαλύτερο πάρτι επί ελληνικού εδάφους, το Show Me Love. Ενώ, σε αντίθεση με μένα που τότε τρελαινόμουν για την RnB, αυτός -χωρίς βέβαια να απορρίπτει και την RnB- δηλώνει ένας κολλημένος house-άς, που έχει μέχρι και tattoo «Ι Love House Music» - όχι ότι χωρίς το tattoo δεν το καταλαβαίνεις.

Μεθαύριο θα παίξει μουσική με τον MC Steve -ως το γνωστό πια δίδυμο Ace2Ace- σε ένα από τα μεγαλύτερα events που έχει φιλοξενήσει ποτέ η Ελλάδα, στο live του Martin Garrix στο Gazi Music Hall. «Πάτησα» πάνω σε αυτό το event και του ζήτησα να βρεθούμε, να τα πούμε. Ο MC Steve, ο μουσικός παρτενέρ του, πιστός στην αδυναμία συνεννόησης μαζί του, δεν ήρθε για καφέ μαζί μας, αν και μίλησαν μια-δυο φορές στο τηλέφωνο.

Με τον Johnny Gerontakis, για τον οποίο ο λόγος, απολαμβάνουμε αυτές τις πρώτες ζεστές ημέρες του 2016 στα μέρη του, στη Γλυφάδα. Μιλάμε κάνα πεντάλεπτο αλλά εγώ ήδη σκέφτομαι ότι, φεύγοντας από εκεί, θα πάρω τηλέφωνο την παρέα με την οποία «λιώναμε» στο W αλλά και στα Show Me Love και θα τους πω με ποιον ήμουν για καφέ.

Σε κάποια φάση συνειδητοποιώ ότι τα λέμε τόσο ωραία, οπότε τον διακόπτω για να του πω πως ό,τι λέει από εδώ και πέρα μαγνητοφωνείται. «Είμαι άρρωστος με το clubbing, είναι το ναρκωτικό μου. Μου αρέσει το lifestyle του clubbing και θα προσπαθήσουμε με τον Steve να το επαναφέρουμε. Με τέτοιον τρόπο όμως που δεν θα πάει πίσω το μουσικό μας project. Δεν το λέω εγωιστικά, αλλά είναι πολύ σημαντικό για μας να πούμε ότι αφήσαμε κάτι καλό σε αυτήν τη σκηνή στην Ελλάδα, δεδομένου ότι οι σωστοί clubbers είναι μειονότητα εδώ. Να αφήσουμε κάτι καλό, όπως το W για το οποίο συζητάμε, καλή ώρα», είναι οι πρώτες ηχογραφημένες κουβέντες που ακούω καθώς γράφω τη συνέντευξη.

Μιλάει στον πληθυντικό, διότι πια δεν είναι μόνος του. Tα τελευταία επτά χρόνια ο MC Steve είναι ο άνθρωπος που δίνει το hype μέσω μικροφώνου σε κάθε μουσική παράσταση του Johnny και οι Ace2Ace, όπως μετονομάστηκαν για να είναι πιο εύκολο να τους αποκαλούν στο εξωτερικό, είναι ένα μουσικό project που θέλουν να φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται. Οι Ace2Ace έχουν βάλει για τα καλά την Ελλάδα στον παγκόσμιο χάρτη της EDM μουσικής, καταφέρνοντας επί δύο χρονιές να εξασφαλίσουν μια ελληνική παρουσία στο Music Week του Μαϊάμι.

Από εκεί, δηλαδή το Μαϊάμι, έρχεται ουσιαστικά και ο Johnny, όπου βρισκόταν για δύο εβδομάδες. «Είναι μεγάλο δώρο να πραγματοποιείς έστω και το παραμικρό ταξίδι κάνοντας παράλληλα αυτό που σου αρέσει. Τώρα είχαμε πάει Μαϊάμι, Βανκούβερ, Λας Βέγκας και Λος Άντζελες για να παίξουμε μουσική και πληρωθήκαμε γι' αυτό. Μεγάλο πράγμα», λέει. «Είναι ευτυχία να κάνεις αυτά που σου αρέσουν», προσθέτει και εννοεί τα live DJ sets, τη μουσική παραγωγή και το promotion των διάφορων events με τα οποία καταπιάνεται.

Ο Johnny Gerontakis βασικά ζει το όνειρό του. «Θυμάμαι να σχεδιάζω στο θρανίο μου στο σχολείο το δικό μου club και εμένα να παίζω μουσική μπροστά σε πολύ κόσμο. Ακόμα και αργότερα, στα φοιτητικά πάρτι -ως φοιτητής Τουριστικών Επιχειρήσεων τότε- ονειρευόμουν να είμαι ο τύπος που παίζει μουσική. Τελικά, στα 25 μου κατάφερα να ανοίξω το δικό μου club. Τη σχολή την παράτησα», λέει. Αν ο Johnny δεν ήταν όλα αυτά που είναι σήμερα, θα ήθελε να παίζει μπάσκετ, το οποίο κάνει σαν χόμπι όταν δεν «λιώνει» στα video games, μια κακή συνήθεια που έχει ελαττώσει το τελευταίο διάστημα για να μην «καεί», όπως λέει. «Πολύ Pro Evolution και παιχνίδια περιπέτειας, τύπου Lara Croft», απαντά όταν τον ρωτάω με ποια παιχνίδια είχε πωρωθεί πολύ. Προτιμάει όμως τώρα το μπάσκετ και γενικά τον αθλητισμό για να ξεφεύγει, μιας και τον βοηθάει ώστε να εξισορροπεί την κακή ζωή του nightlife, που «έχει ωραίο περιτύλιγμα, αλλά κάνει κακό», σύμφωνα με τον ίδιο.

Αν και ζει το όνειρό του, όπως λέει, δεν μπορεί να μην έχει νέους στόχους ή ανεκπλήρωτα -έστω και μικρότερα- όνειρα. «Είμαστε ευγνώμονες γι' αυτά που έχουμε. Έχουμε ήδη παίξει σε clubs που όλοι ονειρευόμασταν και κάνουμε δικά μας event στο Cavo Paradiso στη Μύκονο, που -πίστεψέ με επειδή έχω ταξιδέψει πολύ- δεν συγκρίνεται. Ο στόχος μας είναι να συνεχίσουμε προοδευτικά αυτά που κάνουμε. Εννοείται ότι θα θέλαμε να παίξουμε στηνTomorrowland ή στο Ultra Festival, αλλά δεν μπορώ να μη σέβομαι αυτά που ήδη έχουμε» τονίζει, μιλώντας και για τον Steve.

Η ζωή στο εξωτερικό ενδεχομένως να ήταν ένα όνειρο για τον ίδιο, ίσως και να 'ταν καλύτερο για την καριέρα του, αλλά το προσπάθησε και δεν του έκανε. «Πέρυσι είχα πάει στο Μαϊάμι χωρίς να ξέρω αν θα γυρίσω. Πήγα να κυνηγήσω την καριέρα εκεί, όπως λες. Κάθισα σαράντα μέρες έχοντας γνωριμίες και προοπτικές εκεί, αλλά τα ζύγισα και ένιωσα ότι δεν ταίριαζε στον τρόπο ζωής που θέλω. Είναι στον άνθρωπο» ξεκαθαρίζει, έχοντας επιλέξει να κάνει καριέρα και στο εξωτερικό αλλά με βάση του την Ελλάδα. Άλλωστε, πραγματικό όνειρό του είναι κάποια στιγμή να ανεβάσει ξανά το αθηναϊκό clubbing. «Όταν κάθε Πέμπτη στα Show Me Love μαζεύαμε 2.000-3.000 κόσμο, ήταν απίστευτα. Θέλω πολύ να υπάρξει ξανά ένα club που να είναι σήμα κατατεθέν για τους Αθηναίους clubbers τα Σαββατοκύριακα», λέει αναφερόμενος σε μια από τις κορυφαίες εποχές της ζωής και της καριέρας του. «Για άλλους, το ότι δεν έμεινα στην Αμερική μπορεί να φαίνεται χαζό. Είναι στον άνθρωπο όμως. Ίσως φταίει και το γεγονός πως, όταν ξεκινούσα, δεν υπήρχε η τάση ένας DJ να είναι σούπερ σταρ, όπως είναι ο σήμερα o Garrix ή ο Hardwell. Έχω μάθει να είμαι στη γωνία και να παίζω μουσική για να περνάει καλά ο κόσμος και έτσι να τραβάω τα βλέμματα», εξηγεί.

Μιας και αναφέρθηκε στον Martin Garrix και με αφορμή το event του Σαββάτου, ξέροντας παράλληλα ότι έχουν παίξει ξανά μαζί, του ζητώ να μου πει δυο πράγματα γι' αυτόν τον 19χρονο που έχει καταφέρει να αποκτήσει σίγουρα όχι την εμπειρία, αλλά φήμη εφάμιλλη του David Guetta ή του Calvin Harris, πιο μεγάλων σε ηλικία DJ. «Ο Garrix είναι ένα project που δουλεύτηκε από μια μεγάλη ομάδα που έχει πίσω του, με τη νοοτροπία να γίνει σταρ. Φαντάζομαι ότι ο σκοπός ήταν ο κάθε πιτσιρικάς να βρει στο πρόσωπο του Garrix το όνειρο που μπορεί να πραγματοποιηθεί. Τύπου ότι "είμαι 16 χρονών τώρα, θέλω να γίνω DJ και στα 19 μου -γιατί όχι- μπορώ να γίνω σαν τον Garrix". Εννοείται, βέβαια, ότι ο Martin έχει ταλέντο, φυσική παρουσία, κάνει σόου και επειδή τον έχω γνωρίσει, μου έκανε πολύ θετική εντύπωση. Δεν είναι καθόλου ντίβα ή κάτι τέτοιο. Απλώς ανήκει στη γενιά των DJs που γαλουχήθηκαν ως ροκ σταρ, όπως σου είπα παραπάνω», απαντάει ο Johnny.

Στον Johnny δεν αρέσει τόσο αυτή η παγκόσμια μόδα του DJ που είναι σαν ροκ σταρ σε συναυλιακού τύπου DJ set, όσο το πιο παραδοσιακό, πιο παρεΐστικο clubbing. Άλλωστε, η μουσική που άκουγε από μικρός και του αρέσει να παίζει είναι η πιο tribal/progressive house, η οποία δεν έχει τον τόσο σκληρό ήχο που ακούει πια πια το mainsteram κοινό σε αυτά τα συναυλιακά DJ set - αν και έχει παίξει κατά καιρούς ακόμα και τέτοιες, σκληρές μουσικές. Ωστόσο, προσαρμόζεται διότι θέλει να κάνει τον κόσμο να περνάει καλά, προσπαθώντας σιγά-σιγά να χτίσει το κοινό και τη μουσική που ιδανικά θα ήθελε. Γι' αυτό πλέον -έχοντας και τη δυνατότητα- επιλέγει πού και με ποιους θα παίξει, διότι οι fans που έχει επηρεάζονται από αυτόν και θέλει να τους δίνει το σωστό παράδειγμα μουσικής.

Μιας και αναφέρθηκε σε fans, οι οποίοι είναι δεκάδες χιλιάδες σύμφωνα με τα likes στο facebook, δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω τι του λένε ή τι μηνύματα του στέλνουν οι πιτσιρικάδες wannabe DJs. «Κάθε μέρα δέχομαι μηνύματα που με ρωτάνε πώς θα γίνουν DJ. Προσπαθώ να τους βοηθώ όλους με τον τρόπο μου. Δεν θέλω να αποθαρρύνω κανέναν, ούτε επειδή μπορεί να μην είναι καλός ούτε επειδή δεν θέλω να μπει στην αγορά. Ίσα-ίσα, πάντα πίστευα ότι η αγορά πρέπει να ανοίξει για να εδραιωθεί και στην Ελλάδα αυτό που σήμερα αποκαλούμε EDM σκηνή και από μειονότητα να γίνουμε πλειονότητα» λέει, προσθέτοντας ότι «αν κάποια στιγμή ο κόσμος κουραστεί από εμάς, θα κάνουμε ένα βήμα πίσω. Δεν είναι ανάγκη να είμαστε μια ζωή frontmen». Ίσως εκεί καταλήξει άλλωστε μετά από χρόνια, όπως λέει, δηλαδή πίσω από τα φώτα, κάνοντας παραγωγές, promotion και άλλες λιγότερο λαμπερές δουλειές, πάντα όμως μες στη μουσική βιομηχανία.

Λίγο πριν αναχωρήσουμε από τη Γλυφάδα, για να πάει και αυτός να συνεχίσει το στήσιμο στο Gazi Music Hall για το event του Σαββάτου, και ενώ μας έχει πιάσει η καλοκαιρινή διάθεση με την άφιξη στην παρέα μας ενός φίλου του Johnny, του Χρήστου ο οποίος έχει το club Far Out στην Ίο, ζητάω από τον Johnny να μου περιγράψει το κορυφαίο σκηνικό που έχει ζήσει σε περιοδεία στην επαρχία. «Αυτό το σκηνικό πραγματικά κλαίω που δεν το έχω σε βίντεο. Είμαστε με τον Steve στα Χανιά, σε ένα ωραίο beach club, το οποίο όμως έχει προβλήματα με διπλανό ξενοδοχείο, καθώς κάνουν παράπονα οι ένοικοί του. Έρχεται η αστυνομία λοιπόν και παίρνουν ένα άτομο αυτόφωρο. Μετά παίρνουν ξανά το 100 απ' το ξενοδοχείο, οπότε έρχεται πάλι η αστυνομία και παίρνει μέσα δεύτερο άτομο. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται άλλες δύο φορές, μέχρι που οι αστυνομικοί αναγκάζονται να πάρουν μέσα το αφεντικό του μαγαζιού. Το πάρτι, παρ' όλα αυτά, συνεχίζεται κανονικά κάθε φορά που φεύγει η αστυνομία. Τελικά, μαθαίνουμε ότι η αστυνομία θα έρθει ξανά και, αυτήν τη φορά, αναγκαστικά θα πάρει τον DJ. Έτσι, βάζω έναν βοηθό από το μαγαζί να κάνει τον DJ, δείχνοντάς του τι να κάνει δήθεν, εγώ μένω πίσω και οι αστυνομικοί παίρνουν αυτόν. Με το που έφυγαν, η μουσική άνοιξε πάλι και το πάρτι συνεχίστηκε μέσα σε αποθέωση».

Φεύγοντας, ο Johnny Gerontakis μού περιγράφει λίγο τα σχέδιά του για το 2016, δίνοντας έμφαση σε κάποιες κυκλοφορίες μουσικών projects των Ace2Ace που θα βγουν εντός του χρόνου, από κάποιες διεθνείς δισκογραφικές. Ενώ ανταλλάσσουμε facebook για να κρατήσουμε επαφή και από εκεί, δύο πιτσιρικάδες τον βλέπουν και του πιάνουν την κουβέντα. Με κοιτάει με νόημα, κάνοντάς με να καταλάβω όλα αυτά που μου έλεγε πιο πριν περί μηνυμάτων στο facebook.

Περισσότερα από το VICE

Ο 20χρονος Έλληνας που Επέζησε από τον Καρκίνο και «Πεθαίνει» για το Bodybuilding

Αυτοί Είναι οι Έλληνες που Έφτιαξαν τις Εφαρμογές του Μέλλοντος

Στα Νότια Προάστια Ζουν Ακόμα Άνθρωποι των Σπηλαίων