FYI.

This story is over 5 years old.

Μουσική

Η «Ανάσταση» της Κασέτας

H DIY αισθητική, o punk και o lo-fi ήχος βοήθησαν σε αυτή την επιστροφή.

Τα δύο τελευταία χρόνια παρατηρείται μια άνοδος στην δημοτικότητα της κασέτας. Ναι, της κασέτας που όλοι όσοι έχουμε γεννηθεί μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '80 αγαπήσαμε και μισήσαμε συγχρόνως.

Μπάντες κυκλοφορούν την μουσική τους μέσω αυτής ενώ μικρά Cassette Tape labels ξεφυτρώνουν σε Αμερική Ευρώπη και Ιαπωνία και γεμίζουν τα ράφια των underground δισκάδικων με τα χαρακτηριστικά πλαστικά (ή μη) παραλληλόγραμμα κουτάκια!

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Με αφορμή την φετινή (δεύτερη), παγκόσμια διοργάνωση του Cassette Store Day, ημέρας-γιορτής για τους ανά τον κόσμο λάτρεις του συγκεκριμένου μέσου, αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το Vinyl Microstore, ένα από τα λίγα μέρη στην Αθήνα όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί κυκλοφορίες σε κασέτα, όπου κάναμε Cassette Browsing και μιλήσαμε με τον ιδιοκτήτη του τον Κωνσταντή αλλά και μερικούς ακόμη καλλιτέχνες και συνάδελφους για το φαινόμενο της επιστροφής της κασέτας.

"Δεν είναι τυχαία η επάνοδος της κασέτας" μας λέει ο Κωνσταντής, "αρχικά σε σύγκριση με το βινύλιο δεν έχει καμία σχέση η πορεία της. Το βινύλιο μπορεί να μην πούλαγε πάντα το ίδιο, όμως δεν χάθηκε ποτέ από το προσκήνιο και την παραγωγή σε αντίθεση με την κασέτα η οποία με την εμφάνιση του CD εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά".

Πως όμως έχουμε ξαφνικά τα τελευταία χρόνια τόσες κυκλοφορίες στο συγκεκριμένο format και ειδικά από Label που κυκλοφορούν σχεδόν αποκλειστικά σε αυτό;

Η απάντηση του Κωνσταντή μας κάλυψε. "Έχει να κάνει με την άνοδο της DIY αισθητικής, του punk και του lo-fi ήχου. Για παράδειγμα ο Ariel Pink κυκλοφορεί δίσκους στων οποίων τις παραγωγές προσπαθεί να μιμηθεί τον ήχο της κασέτας όταν αυτή έχει χρησιμοποιηθεί πολύ. Αυτό το μπούκωμα και η θολούρα είναι άποψη πάνω στην παραγωγή. Είναι μια γενικότερη αισθητική".

Σίγουρα πολλοί θα σπεύσουν να κατηγορήσουν την κασέτα για κακή ποιότητα ήχου, μπερδέματα με τη ταινία της και για μια γενικότερη άνευ λόγου "χιψτεριά".

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ok, ίσως με τα δύο πρώτα να συμφωνούσαμε υπό συνθήκες (για το τρίτο έχουμε γράψει παλιότερα). Όμως αν θέλαμε να κάνουμε αντίλογο θα λέγαμε πως η κασέτα είναι ίσως το μόνο μέσο που προσφέρει μια ρομαντική DIY αμεσότητα. Τι πιο όμορφο από το να αγοράζεις την κυκλοφορία ενός καλλιτέχνη γνωρίζοντας πως έχει κάτσει την προηγούμενη νύχτα και έχει γράψει μία προς μία τις κασέτες του; Ενώ τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας την ίδια στιγμή τοποθετούσαν τα sleeves στα κουτάκια τους;

Όπως και να 'χει, σίγουρα τα label  και οι καλλιτέχνες που επιλέγουν να δισκογραφήσουν σε κασέτα δεν δείχνουν να νοιάζονται για τα παραπάνω. Στην τελική, εν έτει 2014 η μουσική μοιράζεται έτσι κι αλλιώς μέσω διαδικτύου όπως και αν κυκλοφορεί σε hardware. Οι κυκλοφορίες αυτές αποσκοπούν στο να χαρίσουν στους fan της εκάστοτε μπάντας κάτι το οποίο έχει μια συλλεκτική και συναισθηματική αξία.

Σκεπτόμενοι αυτό αποφασίσαμε να ρωτήσουμε ακόμη  δύο ανθρώπους σχετικά με τις αναμνήσεις που έχουν για το αγαπητό αυτό format. Ο Συνάδελφος και φίλος Διονύσης Ματιάτος μοιράστηκε μαζί μας την εξής όμορφη ανάμνηση: "Έχω ετοιμοπόλεμες ακόμη και σήμερα σε ένα κουτί τις κασέτες από την εφηβική και νεανική μου ηλικία. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα το Nevermind των Nirvana σε original κασέτα που μου είχε δώσει ο ξάδερφος μου ο Τζίμης από το Μόντρεαλ του Καναδά! Ακόμη την έχω και πολύ χαίρομαι γι' αυτό. Όπως και τις κασέτες στις οποίες ηχογραφούσαν οι φίλοι μου τα νέα τους και μου τις έστελναν στην Αγγλία όταν σπούδαζα εκεί το 1997. Κάτι σαν αναλογικό podcast καθώς υπήρχαν και μουσικά διαλείμματα με τα τελευταία κομμάτια της εποχής".

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Κωνσταντίνος Κύρτσης είναι ένας νέος καλλιτέχνης που έχει κυκλοφορήσει μέρος της μουσικής του σε κασέτα μας λέει: "Πάντα θεωρούσα πως η μαγνητική ταινία είναι ένα από τα πιο έγκυρα και αξιόπιστα μέσα αποτύπωσης και αναπαραγωγής ήχου. Εκτός αυτού, η κασέτα ως αντικείμενο για εμένα αντιπροσωπεύει αρκετές παιδικές αναμνήσεις. Τα ηχογραφημένα παραμύθια σε κασέτες που συνόδευαν τα παιδικά βιβλία, το δημοσιογραφικό μαγνητόφωνο που δεν αποχωριζόμουν ποτέ, και η ανακάλυψη ενός εκ των ειδώλων μου, του Nick Cave, μέσα απο μια κασέτα της αδελφής μου σε ηλικία 10 χρονών είναι από τις πιο δυνατές αναμνήσεις μου".

Η μουσική σκηνή της Ελλάδας δεν έχει μείνει ασυγκίνητη από όλα τα παραπάνω και αυτό το καταλάβαμε από τα ράφια του Vinyl Microstore όπου είδαμε από κασέτα Black Metal συγκροτήματος με εξώφυλλο τον Κώστα Μήτρογλου (η οποία αγοράστηκε ενώ ήμασταν στο μαγαζί) μέχρι και συλλογές με ηλεκτρονική μουσική! Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι η ελευθερία που δίνει στους καλλιτέχνες όσον αφορά το artwork και το packaging. Είδαμε κάποιες πραγματικά καταπληκτικές (γραφιστικά αλλά και καλλιτεχνικά) συσκευασίες!

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει και στο γεγονός πως εντός και εκτός συνόρων έχουν αρχίσει σιγά - σιγά και κάποιες λιγότερο underground δισκογραφικές να κυκλοφορούν κάποια περιορισμένα αντίτυπα σε κασέτα. Για παράδειγμα στην Ελλάδα η Inner Ear έχει ήδη κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ σε αυτό το format με τελευταία να είναι αυτά των υπέροχων Mech_nimal με τίτλο "Secret Science" και των εξίσου υπέροχων Film με τίτλο "Eclipse".

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ανακεφαλαιώνοντας και καταλήγοντας θα απαντήσουμε σε τυχόν απορίες λέγοντας τα εξής.

- Όχι, η κασέτα δεν θα αλλάξει τον τρόπο που ακούμε μουσική.

- Όχι, η κασέτα δεν θα αντικαταστήσει το βινύλιο.

- Όχι, η κασέτα δεν θα γίνει το next big thing ούτε θα πουλήσει χιλιάδες αντίτυπα (σε καμία περίπτωση).

Απλώς, είναι ένας όμορφος τρόπος να θυμόμαστε, εμείς οι ρομαντικοί, όλες τις στιγμές που περάσαμε ηχογραφώντας από το ράδιο καινούρια τραγούδια ευχόμενοι πως δεν θα μιλήσει ο παρουσιαστής, όλες τις ώρες που περάσαμε γράφοντας mixtapes για εκδρομές ή για αγαπημένα μας πρόσωπα (αναγκασμένοι να ακούμε ένα - ένα τα τραγούδια), όλες τις φορές που βρίζαμε όταν δεν έφτανε ακριβώς η διάρκεια της πλευράς και αναγκαζόμασταν να κόψουμε ένα τραγούδι στη μέση.

Διάολε, δεν πάμε να κάνουμε καμιά επανάσταση, απλώς να γουστάρουμε…

Εγχώρια label που κυκλοφορούν σε κασέτα: Inner Ear, Disco Tocopilla, Phase!, KiNETiK Records, Pink Motel Records.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το Vinyl Microstore (Διδότου 34,Αθήνα) για την φιλοξενία και τη πολύτιμη βοήθεια του.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.