Μια Ελληνίδα Αναβιώνει την Τέχνη του Burlesque

Όλες οι φωτογραφίες είναι της Swanne Vranckx.

H Μαρία Κοντέλη γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1982 . Όταν τελείωσε το σχολείο, ταξίδεψε σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, όπως η Αγγλία και η Ολλανδία, στην οποία και διέμεινε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. To 2005, παρακολούθησε στο Άμστερνταμ ένα σεμινάριο body-piercing, το οποίο έμελλε να αναδειχθεί και στην κύρια ασχολία της. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Γαλλία, όπου και διατηρεί το δικό της tattoo - body-piercing studio. Παράλληλα όμως, συμμετέχει σε pin-up φωτογραφίσεις και burlesque show, γεγονός που αποτέλεσε και την αφορμή αυτής της συνέντευξης.

Τα pin-up και το burlesque επανήλθαν, πριν κάποια χρόνια, στο προσκήνιο και άλλοτε επιτυχώς, άλλοτε όχι, πολλές λάτρεις αποπειράθηκαν να αποτελέσουν μέρος αυτής της αναβίωσης. Στη χώρα μας δεν είναι πολλοί οι νοσταλγοί της συγκεκριμένης κουλτούρας, και τα pin-up είναι μια μόδα που μάλλον έχει ήδη αρχίσει να ξεφτίζει, μιας και για να συνεχίσεις να πρεσβεύεις κάτι πρέπει πάνω απ' όλα να είσαι γνώστης του, να το αγαπάς, αλλά και να το σέβεσαι. Η Μαρία, λοιπόν, είναι μία από τις ελάχιστες αυθεντικές neo-burlesque performers και για το λόγο αυτό είναι και η καταλληλότερη να διευκρινίσει ορισμένα πράγματα πάνω στο θέμα.

VICE: Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το burlesque και τι στάθηκε αφορμή γι' αυτό;

Μαρία Κοντέλη: Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το Burlesque το 2009, μετά από τη πρόταση ενός φίλου που διοργάνωνε το "White Boppin' Tower" - γνωστό rockabilly festival στην Ελλάδα. Είχε, λοιπόν την ιδέα να συμμετάσχω, κάνοντας ένα burlesque show. Είχε ανέλπιστη επιτυχία, και πολλή πλάκα. Μετά από κάποιο διάστημα άρχισα να ασχολούμαι μ' αυτό επαγγελματικά.

Πόση ώρα σου παίρνει περίπου να ετοιμαστείς για να βγεις έξω και πόση ώρα όταν πρόκειται να πραγματοποιήσεις κάποιο show;

Εδώ γελάμε. Eξαρτάται από την περίσταση. Όταν ετοιμάζομαι για τη δουλειά μου, μου παίρνει μισή ώρα, όταν όμως πρόκειται να βγω έξω, μπορεί να μου πάρει και δύο ώρες. Όταν δε, ετοιμάζομαι για show, μπορεί να μου πάρει και τέσσερις. Κανονική ιεροτελεστία δηλαδή.

Πόσο εξοικειωμένος είναι ο κόσμος στην Ελλάδα και πόσο στις άλλες χώρες στις οποίες έχεις ταξιδέψει και έχεις συμμετάσχει σε show;

Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο εξοικειωμένος όσο στο εξωτερικό, κατά τη γνώμη μου. Κι αυτό γιατί πολύ απλά στο εξωτερικό πραγματοποιούνται πολύ πιο συχνά τέτοιου είδους show (στα πλαίσια festival, συναυλιών, κ.λπ. , όπου είχα και την τύχη να συμμετάσχω στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στη Γερμανία και σε άλλες χώρες). Τα show θυμίζουν "cabaret" περασμένων δεκαετιών, και ο κόσμος διασκεδάζει, χειροκροτεί, σφυρίζει - όπως στις ταινίες του παλιού καλού καιρού. Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι στο εξωτερικό οι γυναίκες που απαρτίζουν το κοινό είναι περισσότερες από τους άντρες, και είναι και πολύ θερμές. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν συναντάς την ίδια αντιμετώπιση - το βλέπουν περισσότερο σαν strip-show, παρά σαν «παράσταση». Νομίζω όμως πως, σιγά-σιγά, γίνεται ολοένα και πιο αποδεκτό και κατανοητό στο ελληνικό κοινό - κρίνοντας από τα show που έχω πραγματοποιήσει εδώ το τελευταίο διάστημα.

Πες μου λίγο την δική σου άποψη για τα pin-up, αυτό που πρέσβευαν, αλλά και αυτό που πρεσβεύουν σήμερα.

Τα pin-up girls ήταν τα ομορφα, sexy κορίτσια που βρίσκονταν "καρφιτσωμένα" στους τοίχους (εξ ου και η ονομασία "pin-up") των αγοριών ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα - και κυρίως στον B' παγκόσμιο πόλεμο, χαμογελαστά, χαριτωμένα και πληθωρικά. Η περίοδος μεταξύ '40s και '70s, ίσως ήταν η πιο δημοφιλής των pin-up, με την Bettie Page να κατέχει δικαιωματικά τον τίτλο της "Queen of Pin-Ups", και τον Gil Elvgren να δημιουργεί γνωστά pin up girls' illustrations. Τα πρότυπα που λανσάρονται σήμερα είναι, ως επί το πλείστον, ανδροπρεπή και ανορεξικά. Τα pin-up girls όμως αντιπροσώπευαν μια αθώα, αστεία, ελκυστική, παιχνιδιάρικη και κατά συνέπεια, αληθινή γυναικεία ομορφιά.

Υπάρχουν αυθεντικά σύγχρονα pin-up; 

Πιστεύω πως ναι, υπάρχουν σύγχρονα pin-up - μεταξύ των οποίων συγκατελέγονται η Sabina Kelley, η Masuimi Max, η Micheline Pitt και αρκετές άλλες.

Παρακολουθείς, γενικά, τη μόδα ή δεν σε ενδιαφέρει καθόλου; Προτιμάς να φοράς μόνο ότι αρέσει σ' εσένα και θεωρείς ότι σου ταιριάζει;

Παρακολουθώ τη μόδα, ναι. Απλώς προτιμώ να φοράω ό,τι θεωρώ ότι μου ταιριάζει. Το προσωπικό στυλ είναι για εμένα ένα είδος σφραγίδας. Αλλά και παγίδας, ενίοτε. Αν δεν δύνασαι να το υποστηρίξεις.

Πες μου τρεις από τις πλεόν αγαπημένες σου μπάντες.

Crazy Cavan 'n' the Rythm Rockers, Demented are Go, The Cramps.

Το καλύτερο live που έχεις παρακολουθήσει ποτέ μέχρι στιγμής;

Ένα από τα καλύτερα ήταν αυτό του Robert Gordon με τους Polecats στο Viva Las Vegas festival, στο Las Vegas.

Κάποια φεστιβάλ (του εξωτερικού προφανώς) τα οποία ξεχωρίζεις και έχεις τιμήσει/τιμάς συχνά; Τι συναντά κανείς εκεί;

Tο Psychobilly Meeting στην Ισπανία, όπου πηγαίνω κάθε χρόνο. Εκεί συναντάς Psychobillies και Rockers απ' όλο τον κόσμο, και παρακολουθείς live τις καλύτερες μπάντες του είδους.

Τι σχόλια ακούς συνήθως κατά τη διάρκεια των show - ή και μετά;

Αρκετά καλά σχόλια, θα έλεγα. Δεν έχω ακούσει ποτέ κάτι πρόστυχο. Τα περισσότερα δε, είναι αστεία και προέρχονται από φίλους που απλώς θέλουν να με κάνουν να γελάσω πάνω στη σκηνή.

Μια γυναίκα καλλιτέχνις που θαυμάζεις;

Η Dita Von Teese, γιατί συμμετείχε στην αναβίωση της τέχνης του burlesque, αλλά και γιατί πρόκειται για ένα πρότυπο «εναλλακτικής ομορφιάς» - μια αντιπρόταση σε ό,τι ανδροπρεπές μας πλασάρουν ως ιδανικό.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.