Η Αμνησία Πέους Υπάρχει

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι δεν μπορώ να θυμηθώ το “vibe” τους, το joie de vivre τους. Αυτό που λέω είναι ότι, αν μου δείξετε μια σειρά γεννητικών οργάνων, θα μπορούσα να προσδιορίσω ένα ή δύο μάξιμουμ. Ορισμένα έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, σίγουρα. Μπορώ όμως να τα θυμηθώ όπως τα μάτια, τα χείλη ή οι τρίχες του σώματος πρώην συντρόφων; Με τίποτα.

Αν σε κάποια τρελή κατάσταση, η ζωή μου εξαρτιόταν από το να σχεδιάσω τα πέη που έχω δει στα σχεδόν 30 χρόνια της ζωής μου, δεν θα ζούσα για πολύ. Και ξέρω ότι δεν είμαι μόνο εγώ έτσι. Πράγματι, ένα άτομο που ρώτησα σχετικά δήλωσε ευθαρσώς: «Δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα πουλί που έχω δει». Καλώς ήρθατε σε αυτό που το VICE ονομάζει «αμνησία πέους».

Η αμνησία αυτή δεν πρέπει να συγχέεται με την αμνησία που προκαλείται από το πέος – όπου το πέος είναι τόσο καλό που σε κάνει να ξεχνάς ότι ο ιδιοκτήτης του είναι ένα τεράστιο red flag. Η αμνησία του πέους είναι όταν μπορείς να θυμηθείς πολύ καλά τον άνδρα αλλά όχι το πουλί του. Συνοψίζεται από μια ανώνυμη νεαρή γυναίκα ως εξής: «Δεν μπορώ καν να θυμηθώ ποιος είχε πετσάκι». Είναι όμως αυτή η κατάσταση τόσο διαδεδομένη όσο υποψιάζομαι; Και, αν ναι, υπάρχει κάποιος επιστημονικός λόγος που την εξηγεί;

Προτού συμβουλευτώ τους ειδικούς, έκανα μια εξαιρετικά αντιεπιστημονική δημοσκόπηση κατά τη διάρκεια ενός Σαββατοκύριακου σε μια εκδρομή με εννέα φίλες – τις περισσότερες από τις οποίες γνωρίζω για πάνω από 20 χρόνια και των οποίων τους νυν και πρώην συντρόφους τους έχω συναντήσει πολλές φορές.

«Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις το πέος των πρώην σου, σε περίπτωση που σου έδειχναν πολλά, θα το ξεχώριζες»; Η ηχηρή απάντηση ήταν όχι. Πάντα ρομαντική, μια φίλη αμύνθηκε λιγάκι: «Ίσως σε ό,τι αφορά τις σοβαρές σχέσεις, που είναι μεγάλο μέρος της ζωής σου»;

Όμως, επέμεινα. Ακόμα κι αν μιλάμε για κάποιον με τον οποίο ήσασταν για πολύ καιρό, αν σου έδιναν μια φωτογραφία του πεσμένου πέους του, μπορείς να πεις με σιγουριά, «Αυτό το πουλί είναι του πρώην μου;».

«Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να το κάνω με τον τωρινό φίλο μου», απάντησε αμέσως μια φίλη που θα ονομάσουμε Lily, αναφερόμενη στον επί οκτώ περίπου χρόνια σύντροφό της. «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ξεχωριστά», είπε η ρομαντική της ομάδας. «Αλλά δεν θα το αναγνώριζα».

Η αμνησία του πέους φαίνεται να διέπεται από μια περίεργη λογική. Τα αιδοία είναι σχεδόν πανομοιότυπα. Φυσικά, το καθένα έχει τις δικές του ιδιορρυθμίες, αλλά εκτός από την αλλαγή hairstyle, τα αιδοία των γυναικών παραμένουν σχεδόν ίδια ανεξάρτητα από την κατάσταση. Δεν ισχύει το ίδιο με τα πέη. Όπως το θέτει η 20χρονη Chloe, «Tα βλέπεις σε διάφορες φάσεις διέγερσης».

Υπάρχει επίσης ένας άλλος πρακτικός λόγος για τον οποίο μπορεί κανείς να τα ξεχάσει. Αυτός ο λόγος εκφράζεται πιο συνοπτικά από τον ηθοποιό James Spader: Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου στις Κάννες το 1996 για το Crash του David Cronenberg, ένα μέλος του κοινού σχολίασε ότι «ένα από τα συμβατικά πράγματα» στην αντισυμβατική ταινία ήταν ότι «οι γυναίκες είναι πιο γυμνές από τους άνδρες» και ρώτησε το πάνελ γιατί δεν υπήρχε ανδρικό γυμνό. 

Ο James Spader –χαλαρός, καπνίζοντας και με γυαλιά ηλίου- σκύβει στο μικρόφωνο. «Νομίζω ότι έχει να κάνει περισσότερο με τη γεωγραφία παρά με οτιδήποτε άλλο», λέει ειρωνικά. «Στις περισσότερες από τις σκηνές γαμιόμασταν και όταν γαμιέσαι δεν βλέπεις το πέος». Μήπως λοιπόν η αμνησία του πέους είναι περίπτωση γεωγραφίας;

Ευτυχώς, κάποιοι έχουν κάνει πιο επιστημονικά αυστηρές εξερευνήσεις. Μια μελέτη του 2015 για τις προτιμήσεις των γυναικών ως προς το μεγέθους του πέους, δείχνει ότι τα απλά δεδομένα του χρόνου μπορεί να ευθύνονται. «Οι περισσότερες μπορούν να θυμηθούν αν ένα πέος περιγράφεται «μεγάλο», «μεσαίο» ή «μικρό», ή δεν περιγράφεται καθόλου», λέει η μελέτη, αλλά αναφέρθηκε επίσης ότι, ενώ «οι περισσότερες γυναίκες θυμήθηκαν το σωστό μοντέλο, τόσο σε μήκος όσο και σε φάρδος, μόνο οι μισές περίπου το επέλεξαν μετά από καθυστέρηση μόλις δέκα λεπτών.

Μήπως θα έπρεπε λοιπόν τα άτομα με πέος να νιώθουν ήσυχα που οι σεξουαλικοί τους σύντροφοι σπάνια θυμούνται τα γεννητικά τους όργανα; Μήπως όλοι μας;

Είναι, σε τελική ανάλυση, ένα πολιτιστικό κλισέ, τα αγόρια να καυχιούνται και να υπερβάλλουν για το μέγεθος των μελών τους (σε βαθμό που μια πρόσφατη μελέτη, έδειξε ότι οι άνδρες δεν είναι αξιόπιστοι για να μετρήσουν το πέος τους μόνοι τους, ακόμη και στο όνομα της επιστήμης) και ότι όλοι οι άνθρωποι φρικάρουν με την όψη των γεννητικών οργάνων τους; Μάλιστα συχνά επιλέγουν επικίνδυνες χειρουργικές επεμβάσεις που υπόσχονται να επιμηκύνουν, να σφίξουν και να κάνουν πιο ανοιχτόχρωμο, αντί να τα αφήνουν όλα φυσικά.

Με άλλα λόγια, μήπως είναι για καλό να μη θυμόμαστε ένα πέος; Θα μπορούσε να βοηθήσει τον κόσμο να μην είναι τόσο αγχωμένος για την εικόνα του; Ας μη βιαζόμαστε. Έρευνα του 2015 για τις προτιμήσεις των γυναικών έδειξε ότι ένας σημαντικός αριθμός γυναικών όχι μόνο ξέχασαν το μέγεθος ενός πέους μετά από δέκα λεπτά, αλλά «έτειναν να υποτιμούν ελαφρώς το μήκος» αφού άργησαν να θυμηθούν.

«Θυμάμαι το πολύ μικρό πέος που είδα», λέει η Chloe. Μια άλλη φίλη δηλώνει ότι ένας από τους πρώην της δεν είχε τρίχες - είπε απ’ ακριβώς, άτριχος σαν δελφίνι - και αστειεύτηκε ότι «συνοδεύτηκε από διαταραχή μετατραυματικού σοκ». Αυτό πάντως δείχνει ότι η αμνησία του πέους συμβάλει στην προώθηση του body positivity. Υπονοεί ότι για να είναι ένα πουλί αξέχαστο, πρέπει να είναι εξαιρετικά καλό, κακό ή άσχημο. Αλλά, αυτό εξακολουθεί να μην απαντά στο ερώτημα περί αμνησίας.

«Θα μπορούσαν να υπάρχουν πολλοί λόγοι», λέει στο VICE η θεραπεύτρια σεξ και σχέσεων Georgina Vass. «Η σεξουαλική διέγερση μπορεί να καταστείλει την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου», λέει, οδηγώντας στη λήθη. Από την άλλη, σημειώνει επίσης ότι η αυξημένη κορτιζόλη, γνωστή και ως «ορμόνη του στρες», έχει αποδειχθεί ότι βλάπτει και την ανάκτηση της μνήμης.

«Αν αγχώνεσαι για κάτι πριν από τη σεξουαλική εμπειρία ή κατά τη διάρκεια», λέει η Vass, «όπως πώς θα είναι η σεξουαλική εμπειρία, αν θα έχεις καλή απόδοση ή αν θα το ευχαριστηθείς, πώς φαίνεσαι, μυρίζεις ή ακούγεσαι, ή όλα τα παραπάνω, θα ήταν πιθανόν να ξεχάσεις κάποιες λεπτομέρειες όπως η όψη των γεννητικών οργάνων του συντρόφου σας». Αλλά, προσθέτει, σε αυτό το σενάριο θα μπορούσες να ξεχάσεις και «τι χρώμα κάλτσες φορούσε».

Υπάρχουν μερικοί απλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να μη θυμάσαι ένα πέος. «Το αλκοόλ μπορεί να συμβάλλει στην απώλεια μνήμης, καθώς και στις δυσκολίες στον ύπνο», λέει η Vass. «Μαζί με τη σεξουαλική διέγερση, το στρες, το άγχος, τον κακό ύπνο και το αλκοόλ, είναι συνταγή που οδηγεί σε αμνησία πέους».

Η Vass επισημαίνει ότι αν σου αρέσει το σεξ θα έχεις «πιο θετικές εικόνες για τα γεννητικά όργανα». Μήπως λοιπόν η αμνησία του πέους αποδεικνύει ότι σημασία έχει πώς χειρίζεσαι τα γεννητικά σου όργανα;

«Έχω σαφείς εικόνες αλλά νομίζω θυμάμαι περισσότερο πώς ένιωσα παρά πώς ήταν στην όψη». Αν πάντως σε φρικάρει η σκέψη ότι η τελευταία παρτενέρ σου δεν θυμάται το πουλί σου,  μην ανησυχείς και τόσο γιατί, όπως λέει η Abby, δεν αφορά μόνο τα γεννητικά όργανα: «Ούτε τα πόδια του θυμάμαι πώς ήταν». 

Περισσότερα από το VICE

Ζήτησα από το A.I. να μου Βγάλει Πρόγραμμα Διακοπών με 300 Ευρώ για Πέντε Μέρες

Οδηγός του VICE για να Ξεμπλέξεις από τον/την Πρώην σου

27 Κανόνες για να Καπνίζεις Χόρτο Χωρίς να Είσαι Μαλάκας

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.