Στο Μενίδι η Καθημερινότητα Κυλάει Ανεπηρέαστη από Φόνους, Νόμους και Κανονικότητα

FYI.

This story is over 5 years old.

Ρεπορτάζ

Στο Μενίδι η Καθημερινότητα Κυλάει Ανεπηρέαστη από Φόνους, Νόμους και Κανονικότητα

Έξι μήνες μετά τον θάνατο του 11χρονου Μάριου, τίποτα δεν έχει αλλάξει στο Μενίδι​, στην άκρη της πόλης.

«Πού είναι ο Μαύρος;», ρωτάει ο χρήστης. Από τον τόνο της φωνής του καταλαβαίνω ότι έχει νεύρα. Έχει φάει πολλή βροχή μέχρι να φτάσει εδώ και θέλει να πάρει τη δόση του τώρα.Έξι Μήνες Μετά τον Θάνατο του 11χρονου Μάριου, Τίποτα Δεν Έχει Αλλάξει στο Μενίδι

«Μέσα είναι», του λέει ένας πιτσιρικάς από την αυλή του σπιτιού. Είναι γύρω στα 15, όμως μιλάει με τσαγανό. Φοράει ένα ξεφτισμένο φούτερ με στάμπα No Fear και στη ζώνη του έχει κρεμασμένη μία αλυσίδα. Στο κινητό του παίζει ένα λαϊκό τραγούδι.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο χρήστης, βρόμικος και ταλαιπωρημένος, με βήμα αργό αλλά νευρικό, μπαίνει στην αυλή και ανεβαίνει τα σκαλιά. Περνά το κατώφλι της ανοιχτής πόρτας και χάνεται στο σκοτάδι. Στο βάθος του δωματίου, τον περιμένει ο Μαύρος, με ένα στριφτό τσιγάρο στα χείλη. Τον κοιτάζει, χαμογελάει και τον ρωτάει πόση ποσότητα θέλει. Ο χρήστης απαντά ψευδίζοντας, καθώς η χρήση τού έχει κοστίσει πολλά δόντια.

Ουσία και χρήματα αλλάζουν χέρια. Ο χρήστης φεύγει.

Διαβάστε ακόμη: Έτσι Είναι να Ζεις στο Μενίδι Ανάμεσα σε Σφαίρες, Ναρκωτικά και τα «Στενά των Ποιητών»

Μετά από λίγα λεπτά, μπαίνει άλλος. Μετά και άλλος, και άλλος. Για ένα τέταρτο, ο Μαύρος δεν σταματά να βάζει βρόμικα χαρτονομίσματα στην τσέπη του. Μόλις τελειώσουν οι πελάτες, βάζει τα χαρτονομίσματα σε ένα ασφαλές σημείο, πλάι σε μερικά μαχαίρια και ένα περίστροφο, το οποίο, όπως λέει, «αγαπάω πολύ».

«Πάω να στρίψω κανένα τσιγάρο, μέχρι να ανέβει το επόμενο λεωφορείο από Αθήνα», μου λέει. «Εσύ πρέπει την κάνεις».

Προτού φύγω, ρωτάω τον Μούχλα: «Πώς ήξερες τι ουσία ήθελε;».

Ο Μαύρος χαμογελά: «Τόσες φορές που έρχονται, ξέρω τι ζημιά τους κάνει κάθε ναρκωτικό. Μόνο η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη τούς γαμάει έτσι τα δόντια».

Οι έμποροι με τα παρατσούκλια

Βγαίνω από το σπίτι και περπατάω στα λασπωμένα στενά της Αγίας Μαύρας. Πρόκειται για μία συνοικία του Μενιδίου, λίγα βήματα από το σημείο όπου ο 11χρονος Μάριος σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα τον περασμένο Ιούνιο. Έξι μήνες μετά τον θάνατό του, το Μενίδι φαίνεται να παραμένει ένας χώρος όπου ο Μαύρος, ο Τσαμπίκος και άλλοι έμποροι ναρκωτικών με περίεργα παρατσούκλια μπορούν να κάνουν ελεύθερα τη δουλειά τους, σε μια περιοχή που αισθάνονται ότι τους ανήκει ολοκληρωτικά.

Αφήνω πίσω μου την Αγία Μαύρα και κατευθύνομαι προς τη λεωφόρο Δημοκρατίας, τον δρόμο όπου τα αστικά λεωφορεία αφήνουν πολλές δεκάδες χρήστες καθημερινά. Εκεί συναντώ τον Κώστα, έναν 25χρονο κάτοικο της περιοχής, που ξέρει καλά το Μενίδι. «Ξέρω, ένα προς ένα, πέντε σπίτια σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το σπίτι μου, που πωλούν ό,τι ναρκωτικό μπορείς να φανταστείς. Έχω μπει σε μερικά από αυτά και ξέρω τα ονόματα αυτών που κάνουν το εμπόριο, τα πρόσωπά τους. Κάθε σπίτι έχει διαφορετικές ποιότητες και τιμές, πας εκεί όπου αντέχει η τσέπη σου. Το παρατσούκλι του κάθε εμπόρου συχνά δείχνει την ποιότητα των ουσιών που πουλάει. Όποιος δεν έχει ζήσει το Μενίδι μπορεί να καταλάβει τα σπίτια που πουλάνε ναρκωτικά από το ότι πολλές ώρες της ημέρας έχουν ανοιχτές τις πόρτες τους», μου λέει.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Δεν μπορούμε, ως δημοτική Αρχή, να ασκήσουμε εξουσία σε συγκεκριμένες περιοχές του Μενιδίου, επειδή έχουν γίνει γκέτο. Σε αυτά τα μέρη, υπάρχουν άτομα με όπλα» - Παναγιώτης Πολυμενέας, Αντιδήμαρχος Αχαρνών

Την ίδια εικόνα μού διηγήθηκαν πολλοί κάτοικοι του Μενιδίου. Ένα κοινό νήμα διαπερνούσε τις διηγήσεις τους: «Ξέρουμε πού γίνεται το εμπόριο και πού υπάρχουν τα όπλα, αλλά η κατάσταση δεν αλλάζει». Την ίδια εικόνα περιέγραψε στο VICE και ο Αντιδήμαρχος του Δήμου Αχαρνών, Παναγιώτης Πολυμενέας: «Πολύ πριν από τον θάνατο του Μάριου, είχαμε δώσει στην Αστυνομία στοιχεία που αφορούσαν περιοχές και σπίτια, όπου υπήρχαν ενδείξεις για εμπόριο ναρκωτικών ουσιών. Δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα. Δεν γίνεται να ξέρουν οι απλοί πολίτες πού γίνεται το εμπόριο και να μην ξέρει η Αστυνομία. Η κεντρική διοίκηση γνωρίζει, αλλά δεν έχει την πολιτική βούληση να δώσει λύση».

Σύμφωνα με τον κ. Πολυμενέα, η γκετοποίηση συνοικιών του Μενιδίου έχει οδηγήσει στο να είναι αδύνατη η επιβολή του νόμου και η διασφάλιση της προστασίας των πολιτών σε περιοχές όπου, σύμφωνα με τα στοιχεία της Αστυνομίας, υπάρχουν υψηλά ποσοστά διαρρήξεων και άλλων εγκληματικών πράξεων: «Δεν μπορούμε, ως δημοτική Αρχή, να ασκήσουμε εξουσία σε συγκεκριμένες περιοχές του Μενιδίου, επειδή έχουν γίνει γκέτο. Σε αυτά τα μέρη, υπάρχουν άτομα με όπλα. Δεν μπορούμε να κάνουμε έλεγχο για πολεοδομικές παραβάσεις και άλλα ζητήματα της αρμοδιότητας του Δήμου. Η κατάσταση θυμίζει τις φαβέλες της Βραζιλίας».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Άποψη από την οδό Μενέλαου Λουντέμη, πλησίον της Λεωφόρου Δημοκρατίας, στο Μενίδι.

Η γκετοποίηση στο Μενίδι

Συνοικίες του παλαιού Μενιδίου ξεκίνησαν να μετατρέπονται σε πιάτσες ναρκωτικών κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Η τότε κυβέρνηση αποφάσισε ότι η Ομόνοια έπρεπε να μετατραπεί από αγορά πορνείας και ναρκωτικών, σε μια κανονική πλατεία ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Όμως το πρόβλημα δεν λύθηκε, απλώς μεταφέρθηκε 15 χιλιόμετρα βορειότερα. Η μετακίνηση της εμπορίας στο Μενίδι -που οξύνθηκε στα χρόνια της κρίσης- προκάλεσε γενικότερη υποβάθμιση της περιοχής. Το εμπόριο έφερε την γκετοποίηση και η γκετοποίηση έφερε τον περαιτέρω αποκλεισμό συγκεκριμένων ομάδων από τον κοινωνικό ιστό, οι οποίες ξαφνικά αισθάνθηκαν ότι μπορούν εύκολα και γρήγορα να βγάλουν πολλά λεφτά - και τα έβγαλαν. Όμως εκτός από χρήματα, τα ναρκωτικά φέρνουν και την προσοχή των Αρχών. Έτσι, οι έμποροι φρόντισαν να αποκτήσουν τα όπλα που χρειάζονταν, για να προστατευθούν από όποιον επιχειρούσε να παραβιάσει την περιοχή τους ή να βάλει τέλος στην επικερδή δραστηριότητά τους. Τα λεφτά και τα όπλα έφεραν μια αίσθηση ισχύος και ένα κοινωνικό status, που έπρεπε να εκδηλωθεί κοινωνικά. Μεγάλα και ακριβά σπίτια χτίστηκαν πλάι σε παραπήγματα καταυλισμών. Πολυτελή αυτοκίνητα ξεκίνησαν να κυκλοφορούν στα γεμάτα λακκούβες και λάσπη στενά. Γλέντια, μουσική στη διαπασών, χρήση ουσιών και πυροβολισμοί στον αέρα με πιστόλια: όλα αυτά είχαν σκοπό να δείξουν ποιος είναι το νέο αφεντικό σε μία περιοχή, όπου πλέον έμπαινες μόνο για δύο λόγους: είτε για να αγοράσεις είτε για να πουλήσεις ναρκωτικά. Η παραπάνω εικόνα έγινε καθημερινότητα, μέχρι που τον περασμένο Ιούνιο ο Μάριος έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα. Το γεγονός προκάλεσε την αντίδραση των κατοίκων, την προσοχή των ΜΜΕ και την αντανακλαστική κινητοποίηση των Αρχών.

Αστυνομία: «Θετικά αποτελέσματα»

Άλλαξε τίποτα μέχρι σήμερα; Το VICE επικοινώνησε με την Ελληνική Αστυνομία, σχετικά με την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στο Μενίδι. Στα στοιχεία που μας έδωσε, η Αστυνομία χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα των προγραμμάτων αστυνόμευσης στο Μενίδι «θετικά», αφού όπως αναφέρει, στο πλαίσιο των ειδικών επιχειρήσεων στο Μενίδι κατά το διάστημα 7 Οκτωβρίου έως14 Νοεμβρίου, συνελήφθησαν 342 άτομα και κατασχέθηκαν ναρκωτικές ουσίες, πιστόλια και φυσίγγια.

Ωστόσο, η προσεκτική παρατήρηση των στοιχείων αφήνει ερωτηματικά ως προς την αποτελεσματική αντιμετώπιση της εγκληματικότητας στην περιοχή. Από τις 342 συλλήψεις, μόλις το 8,4% (29/342) αφορά στην εμπορία ναρκωτικών και μόλις το 1,4% (5/342) σε παραβιάσεις του νόμου περί όπλων. Από το σύνολο των παραβιάσεων που βεβαιώθηκαν, εκείνες που αφορούν στην εμπορία ναρκωτικών είναι μόλις το 2,7% (29/1054) και αυτές για τα όπλα το 0,5% (6/1054). Αντίθετα, η συντριπτική (άνω του 90%) πλειονότητα των παραβιάσεων και των συλλήψεων αφορά στον ΚΟΚ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Διαβάστε ακόμη: Μια Κουβέντα με τον Πρόεδρο των Ελλήνων Ρομά για το Γκέτο στο Μενίδι

Σχολιάζοντας στο VICE τα στοιχεία της Αστυνομίας, ο αντιδήμαρχος Παναγιώτης Πολυμενέας αναφέρει: «Οι αριθμοί των συλλήψεων και των κατασχέσεων όπλων και ναρκωτικών είναι πολύ μικροί σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος. Είναι ντροπιαστικό για την Αστυνομία να λέει ότι βρήκε επτά περίστροφα και κυνηγετικά όπλα σε μια περιοχή όπου κάθε βράδυ μεθυσμένα άτομα παίρνουν όπλα και πυροβολούν στον αέρα». Ο αντιδήμαρχος Μενιδίου υποστηρίζει ότι η αύξηση των αστυνομικών επιχειρήσεων στο Μενίδι δεν είναι η λύση του προβλήματος: «Έχοντας ασχοληθεί με το ζήτημα τα τελευταία 20 χρόνια -τόσο ως πολίτης, όσο και ως αντιδήμαρχος- μπορώ να πω ότι έχω δει τουλάχιστον άλλες πέντε φορές την Αστυνομία να κλιμακώνει τους ελέγχους και τις περιπολίες της στο Μενίδι, όταν συμβαίνει κάτι αρνητικό και οι πολίτες διαμαρτύρονται. Όμως τέτοιου είδους μέτρα είναι προσωρινά -πιο πολύ για να μας καθησυχάσουν-, δεν λύνουν το πρόβλημα, ατονούν και σύντομα επιστρέφουμε στην προηγούμενη κατάσταση. Λύση είναι να μπει η Αστυνομία στα σπίτια που γίνεται εμπορίας ναρκωτικών - και αυτό δεν συμβαίνει».


[VICE Video] Μπήκαμε με την Κάμερα του VICE στην Πιάτσα Όπου Διακινείται η πιο Επικίνδυνη Ηρωίνη στην Αθήνα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Στον σιδηροδρομικό σταθμό των ναρκωτικών

Αφού τριγυρίσω στην Αυλίζα, τον Άγιο Δημήτριο, τους Σαράντα Μάρτυρες και το Πυργούθι -τις συνοικίες του Μενιδίου κάτω από τη Λεωφόρο Δημοκρατίας- περπατώ δύο χιλιόμετρα και φτάνω στον σιδηροδρομικό σταθμό των Αχαρνών. Εκεί βρίσκονται οι συνοικίες της Αγίας Σωτήρας και του Λουτρού, όπου απλώνονται τα φτωχόσπιτα του καταυλισμού των Ρομά.

Παραπήγματα των Ρομά βρίσκονται πλάι σε σπίτια φτωχών παλιννοστούντων από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οικονομικών μεταναστών και Ελλήνων που ζουν σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, όπου οι ευκαιρίες για κοινωνική ανέλιξη –ακόμη και επιβίωση- είναι λίγες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Η ιδιομορφία της περιοχής (σ.σ.: της συνοικίας Αγία Σωτήρα) είναι τέτοια που η αστυνόμευση-επιτήρηση είναι από αρκετά δύσκολη έως αδύνατη» - έγγραφο της ΕΛ.ΑΣ.

Ο ηθελημένος ή αθέλητος κοινωνικός αποκλεισμός των Ρομά έχει διαμορφώσει στον καταυλισμό τους στην Αγία Σωτήρα ένα καλά μελετημένο πλαίσιο εμπορίας ναρκωτικών ουσιών. Σύμφωνα με φωτογραφικό υλικό που έχει στη διάθεσή του το VICE, μέσα στον καταυλισμό γίνεται η προετοιμασία των ναρκωτικών ουσιών. Τη συνέχεια την είδα με τα μάτια μου, περνώντας μερικές ώρες σε ένα παγκάκι του σταθμού. Δεν πέρασε μισή ώρα, προτού εμφανιστεί μια κυρία, κρατώντας ένα μωρό στην αγκαλιά της. Όταν χρήστες έφτασαν στο σημείο με αστικό λεωφορείο που έρχεται από τα Κάτω Πατήσια, τους έδωσε ουσίες και πήρε χρήματα. Αργότερα, άλλες γυναίκες και έφηβοι έκαναν το ίδιο πράγμα. Έδιναν ουσίες, έπαιρναν χρήματα και γύριζαν στον καταυλισμό. Ξανά και ξανά. Σύμφωνα με έγγραφο της Αστυνομίας, κάθε μισή ώρα πέντε χρήστες φτάνουν στον σταθμό, για να αγοράσουν ναρκωτικά - και αυτό γίνεται από την έναρξη μέχρι τη λήξη των δρομολογίων των λεωφορείων.

Αυλή σπιτιού στο Μενίδι.

Οι αόρατοι

Οι λόγοι που το εμπόριο κάνουν γυναίκες με παιδιά και ανήλικοι, είναι πολλοί: πρώτον, αμφότεροι φαίνονται λιγότερο ύποπτοι. Δεύτερον, ο νόμος αντιμετωπίζει πιο ευνοϊκά τους ανήλικους σε σχέση με τους ενήλικους και έτσι είναι πιο εύκολο να γλιτώσουν τα δικαστήρια. Τρίτον, πολλοί ανήλικοι Ρομά δεν είναι δηλωμένοι στο ληξιαρχείο και άρα είναι «αόρατοι» για το κράτος. Αυτό τους επιτρέπει να σχηματίζουν πιο εύκολα συμμορίες και να πωλούν τις ουσίες.

Άποψη της οδού Μόρνου, την οποία καθημερινά διασχίζουν εκατοντάδες χρήστες, για να πάνε από τη στάση του λεωφορείου έως τα σπίτια που πωλούν τα ναρκωτικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Οι νεροχύτες που καταπίνουν ναρκωτικά

Αφήνω τον σταθμό και περπατώ στην οδό Κύπρου, που διασχίζει τον καταυλισμό των Ρομά. Έξω από κάποια σπίτια βρίσκονται γυναίκες, ο ρόλος των οποίων είναι να ειδοποιούν -στη διάλεκτο των Ρομά- τους εμπόρους και τους χρήστες που βρίσκονται μέσα στα σπίτια, σε περίπτωση που εμφανιστεί η Αστυνομία. Αν γίνει κάτι τέτοιο, οι έμποροι πετούν τις απαγορευμένες ουσίες σε ειδικά διαμορφωμένους νεροχύτες, με σωληνώσεις που μπορούν να χωρέσουν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών. Σύμφωνα με έγγραφο της Αστυνομίας, γυναίκες και παιδιά κρατούν τσίλιες και φωνάζουν «σύρμα», όταν Αστυνομικοί πλησιάζουν στην περιοχή. Στα γύρω στενά, οι έμποροι βάζουν σκουπίδια και μπάζα στους δρόμους, για να κάνουν πιο δύσκολη την πρόσβαση στην περιοχή.

«Αδύνατη η αστυνόμευση»

Πολλοί πολίτες του Μενιδίου πιστεύουν ότι η παγίωση της εγκληματικότητας στην περιοχή είναι συνδυασμός της έλλειψης πολιτικής βούλησης από την κεντρική διοίκηση και της αδυναμίας δράσης ενός χρεοκοπημένου Δήμου. Ο Γιώργος Κουλόγιαννης, πρόεδρος του Συλλόγου Κατά της Εγκληματικότητας και των Ναρκωτικών Δήμου Αχαρνών, λέει στο VICE: «Για πολλά χρόνια, ο Δήμος Αχαρνών, για να γλιτώσει την οικονομική διάλυση, πίεζε την κεντρική εξουσία για οικονομική βοήθεια, αφήνοντας το ζήτημα της εγκληματικότητας σε δεύτερη μοίρα. Αυτό, σε συνδυασμό με την ανοχή κατοίκων της περιοχής, οδήγησε στη χρόνια εγκληματικότητα, η οποία είναι αρμοδιότητα του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, δηλαδή περισσότερο της κυβέρνησης και λιγότερο της τοπικής αυτοδιοίκησης».

Παρότι η Αστυνομία υποστηρίζει πως η αποτίμηση της καταπολέμησης της εγκληματικότητας στο Μενίδι είναι θετική, η εικόνα παγίωσης της εμπορίας και της οπλοφορίας σε συγκεκριμένες συνοικίες είναι κάτι που έχει αποτυπωθεί και σε αναφορές της ΕΛΑΣ. Σύμφωνα με έγγραφο που δημοσίευσε το Protagon, με ημερομηνία σύνταξης την 18 Μαΐου 2016, «η ιδιομορφία της περιοχής (σ.σ.: Αγίας Σωτήρας, πλησίον του σταθμού) είναι τέτοια που η αστυνόμευση-επιτήρηση είναι από αρκετά δύσκολη έως αδύνατη». Πράγματι, ελλείψει σχεδίου πόλεως και εφαρμογής της πολεοδομικής νομοθεσίας, στους καταυλισμούς των Ρομά έχει διαμορφωθεί ένα πλέγμα χαμόσπιτων και παραπηγμάτων, που καθιστά αδύνατο να μάθει κανείς απ’ έξω τι γίνεται πίσω από μάντρες και κάτω από υπόστεγα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα αποτυπώθηκαν ήδη στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, στις οποίες η Χρυσή Αυγή συγκέντρωσε σχεδόν 12%.

Κάτοικος της περιοχής λέει στο VICE: «Η Αστυνομία περνάει από τους γύρω δρόμους του καταυλισμού, αλλά δεν μπαίνει στις επικίνδυνες περιοχές. Λες και κάποιο μέρος δεν πρέπει ή δεν μπορεί να αγγίζεται. Μια μέρα, είδα πέντε αστυνομικούς από την ομάδα ΔΙΑΣ να έχουν περικυκλώσει έναν χρήστη κοντά στη στάση του λεωφορείου. Εκατό μέτρα παραπέρα γίνεται το εμπόριο. Είναι λες και η διοίκηση της Αστυνομίας θέλει να παραμείνει ίδια η κατάσταση, λες και κάποιος κερδίζει από αυτό».

Το αυγό του φιδιού

Η απουσία της κεντρικής διοίκησης και η αδράνεια ενός από τους πλέον προβληματικούς δήμους της Ελλάδας, έχει δημιουργήσει στο Μενίδι πρόσφορο έδαφος για τη δράση ακροδεξιών οργανώσεων. Όπως καταγγέλλουν πολίτες του Μενιδίου στο VICE, έφηβοι και νέοι, ηλικίας 15-20 ετών, σχηματίζουν ομάδες στις γειτονιές με υψηλή εγκληματικότητα και ασκούν βία κατά τοξικοεξαρτημένων και Ρομά. Ένας νεαρός κάτοικους του Μενιδίου είπε στο VICE ότι «η λογική πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία είναι ότι αφού δεν κάνει κάτι η Αστυνομία, θα κάνουμε εμείς. Το κάνουμε, για να καθαρίσουμε τον τόπο μας από τη βρωμιά και την εγκληματικότητα. Αν το κάνουμε συνέχεια, κάποια στιγμή θα φύγουν από εδώ».

Η άσκηση βίας από την πλευρά πολιτών, σε μια περιοχή όπου η πολιτεία απουσιάζει, είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική ακροδεξιά. Τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα αποτυπώθηκαν ήδη στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, στις οποίες η Χρυσή Αυγή συγκέντρωσε σχεδόν 12%, ποσοστό αρκετά υψηλότερο από αυτό που συγκέντρωσε πανελλαδικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Διαβάστε ακόμη: Η Νέα Χρυσή Αυγή Εκκολάπτεται στο Μενίδι

Το πόσο ευνοεί την ακροδεξιά η εγκληματικότητα στο Μενίδι φαίνεται και από το γεγονός ότι μετά τον θάνατο του 11χρονου Μάριου, εξωκοινοβουλευτικές νεοναζιστικές ομάδες έδρασαν στην περιοχή και επιχείρησαν να στρέψουν τους κατοίκους κατά των Ρομά. Συγκεκριμένα, φωνάζοντας ρατσιστικά συνθήματα («Γύφτοι, γουρούνια, δολοφόνοι», «Γύφτοι, μουνιά, των μπάτσων μαγαζιά»), μέλη των ακροδεξιών οργανώσεων Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές και Combat 18 Hellas έκαναν πορεία σε δρόμους του Μενιδίου και έβαλαν φωτιά σε δύο σπίτια, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές, με βόμβες μολότοφ. Όλα αυτά παρουσιάστηκαν με υπερηφάνεια σε βίντεο που απαθανάτισε την εγκληματική ακροδεξιά δράση στους δρόμους του καταυλισμού.

«Το αφεντικό της περιοχής»

Κατηφορίζω τη Λεωφόρο Δημοκρατίας, για να πάρω το λεωφορείο για Αθήνα. Σε κάποια στάση, η Αστυνομία σταματά το λεωφορείο. Δύο αστυνομικοί ανεβαίνουν και κατεβάζουν τους χρήστες. Αυτό γίνεται, για να αποφευχθεί ο «συγχρωτισμός» των χρηστών με τους πολίτες, μάλλον για να σταματήσουν οι τελευταίοι να διαμαρτύρονται για το πραγματικό πρόβλημα της διακίνησης και της οπλοφορίας. Εντωμεταξύ, δύο στάσεις παραπάνω η εικόνα παραμένει η ίδια. «Πριν από μερικά χρόνια, είχαμε πει ότι θα πέσει νεκρός», λέει ο κ. Κουλόγιαννης. «Όταν έχεις όπλα και λεφτά, όταν νιώθεις ασύδοτος και ξέρεις ότι η Αστυνομία δεν θα περάσει από την πόρτα της αυλής σου, όταν μέσα σε λίγα λεπτά βγάζεις τα χρήματα που χρειάζεται για να πληρώσεις το πρόστιμο της ηχορύπανσης και τις εγγυήσεις, όταν μπορείς να εξαγοράζεις τους ανθρώπους που πρέπει, αξιοποιώντας τη διαφθορά του κράτους, αισθάνεσαι πιο δυνατός από οποιαδήποτε κεντρική διοίκηση. Είσαι το αφεντικό της περιοχής. Παρά τις προσπάθειες που γίνονται, αυτή η εικόνα παραμένει ακόμη και όταν πια λέμε ότι μένουμε στο Μενίδι, μας ρωτάνε: “Εκεί που πέθανε το παιδί;”. Αυτό πρέπει επιτέλους να αλλάξει».

Ακολουθήστε τον Θοδωρή Χονδρόγιαννο στο Facebook, στο Twitter και στο Instagram.

Περισσότερα από το VICE

Οι Λαχανόκηποι Είναι η Ξεχασμένη «Ζούγκλα» της Θεσσαλονίκης

Έχω την Υποψία ότι το Facebook Ακούει τι Λέω για να μου Πουλάει Πράγματα

Πέρασα μια Εβδομάδα σαν Ένας Επαγγελματίας Instagrammer

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.