Mo Skillz: «Αν Μπορούσα να Πάω τον Χρόνο Πίσω θα Έκανα Πολύ Διαφορετικές Επιλογές»

Οι πιο νέοι τον γνωρίζουν από τα βίντεο που ανέβαζε στο Διαδίκτυο, μέσω των οποίων σατίριζε τα εγχώρια rap δρώμενα, ενώ οι πιο παλιοί τον ξέρουν ως μέλος του Family The Label και των Funked Up. Ωστόσο, ο Δημοσθένης -ευρύτερα γνωστός ως Mo Skillz- δεν είναι τίποτα από αυτά τα δύο. Αν θέλει κάποιος να δει τον πραγματικό του πρόσωπο θα το βρει εύκολα σε κομμάτια όπως το «Camorra», το «Κανείς» ή την πρόσφατη συνεργασία του με τον Iratus με τίτλο «Επί Πτωμάτων». Ο Έλληνας rapper αποφάσισε να δηλώσει εμφατικά το «παρών» έπειτα από χρόνια απουσίας και να συστηθεί ξανά στο κοινό.

Επικοινώνησα μαζί του λίγο μετά την καραντίνα, με αφορμή αυτή τη νέα αρχή.

Ήμουν περίεργος να μάθω τι τύπος είναι, αλλά και όσα έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος. Αυτό που μου έκανε εντύπωση μιλώντας με τον Mo Skillz είναι η ευγένειά του και η έλλειψη τουπέ. Μεταξύ άλλων μιλήσαμε για το lockdown, τον ερχομό της κόρης του -που γεννήθηκε εν μέσω κορονοϊού-, το rap, τον Askunkfunk Giz, τον Iratus και φυσικά, για τον αγαπημένο του ποδοσφαιριστή που πέρασε ποτέ από τον Ολυμπιακό, τον Giovanni.

VICE: Πώς πέρασες την καραντίνα;
Μο Skillz: Περιμένοντας την μπέμπα, γράφοντας καινούργια τραγούδια, αλλά και κάποια κωμικά κείμενα τα οποία ψάχνω τρόπο να διοχετεύσω προς τα έξω. Όλη η καραντίνα είχε να κάνει με την μπέμπα, τη μουσική και -thank God- σχεδόν χωρίς τζόγο.

Τι άλλαξε με τη γέννηση του παιδιού σου;
Η γυναίκα μου, μου χάρισε το ομορφότερο δώρο. Μία πανέμορφη γυναικάρα 4,2 κιλών. Τι άλλαξε ε; Όταν πήρα αυτό το πλάσμα στα χέρια μου ένιωσα ότι ξαναγεννήθηκα. Ακούγεται κάπως κλισέ, αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια. Μου έχει δώσει απίστευτη χαρά και δύναμη, και την ευχαριστώ τόσο πολύ γι' αυτό. Είναι τρομερό το πόσες «μαγικές» δυνάμεις έχει ένα τόσο μικροσκοπικό πλάσμα και με πόση θετική ενέργεια μπορεί να σε πλημμυρίσει. Ειδικά όταν μιλάμε για ένα άνθρωπο σαν εμένα, που κατά κύριο λόγο ζούσε στο σκοτάδι για πάρα πολλά χρόνια. Τώρα που ήρθε αυτός ο ανθρωπάκος στον κόσμο μας, νιώθω σαν να άνοιξε όλα τα φώτα.

Άκουγα τις προάλλες το «Κανείς» και αναρωτιόμουν αν υπάρχει κάτι για το οποίο να μετανιώνεις περισσότερο.
Μετανιώνω για πολλά. Κυρίως για το γεγονός ότι ήμουν προορισμένος να κάνω πολλά πράγματα και άφηνα από μόνος μου πίσω τον εαυτό μου. Ωστόσο, όλο αυτό αυτό το βλέπω σαν ευκαιρία ώστε να λειτουργήσω σαν πηγή έμπνευσης, για όσους θεωρούν ότι είναι αργά για να πετύχουν τους στόχους τους. Θέλω να αποδείξω ότι ακόμα και αν όλα έχουν πάει σκατά, ακόμα και αν είναι αργά, αν έχεις τους εθισμούς σου ή ψυχολογικά προβλήματα, μπορείς να παλέψεις και να τα καταφέρεις.

Αν θέλεις να μιλήσουμε στα ίσια, μετανιώνω επειδή έκανα λάθος και σ' ό,τι αφορά τα μουσικά. Δεν είμαι από τους τύπους που λένε «δεν θα άλλαζα τίποτα». Αν μπορούσα να πάω τον χρόνο πίσω θα έκανα πολύ διαφορετικές επιλογές. Τώρα που είμαι φουλ ενεργός βγάζω τον εαυτό μου και κάνω ακριβώς αυτά που θέλω. Δίνω την προσωπικότητά μου, τις μπάρες μου, το «είναι» μου και βλέποντας την ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό, γουστάρω.

Οπότε, ο πραγματικός Mo Skillz είναι όσα βλέπουμε και ακούμε τώρα.
Αυτό είμαι ρε φίλε. Δεν μου αρέσει η κατάσταση «fake it till you make it», την οποία υιοθετούν πολλοί εκεί έξω. Δεν είμαι ηθοποιός, στο rap πρέπει να υπάρχει realness.

Παίζει πολύ αυτό στο rap σήμερα. Εσύ το βλέπεις με κακό μάτι όλο αυτό;
Με κακό μάτι βλέπεις τα κακά πράγματα, τους πολέμους, τις αρρώστιες, τον καπιταλισμό. Δεν μπορείς να δεις με κακό μάτι τη μουσική - κάτι που είναι κατά βάση θετικό. Το θέμα είναι πώς θέλεις να εξελίξεις αυτό που κάνεις. Πολλά παιδιά είναι σε αυτή τη φάση -«fake it till you make it»- και τελικά τα καταφέρνουν. Εγώ σέβομαι πολύ το hustle. Όταν κάποιος ξεκινάει από το μηδέν και πετυχαίνει, είναι αξιοσέβαστο - σε όποιο μονοπάτι και αν πορεύεται.

Έχεις ασκήσει κριτική μέσω βίντεο, βέβαια, σε κάποιους νέους του χώρου.
Αυτά τα βιντεάκια ήταν χαβαλές. Ξέρεις, κάποια story που ανέβαζε και ο Askunkfunk, στα οποία μιλούσα, για παράδειγμα, για τον Mad Clip. Τον Mad τον σέβομαι άπειρα, μου έχει δείξει και αυτός σεβασμό, τα έχουμε πει πολύ καλά και από την trap φάση είναι από τους πιο αληθινούς. Κάποια στιγμή είχα πει κάτι για τον FY. Ok, εμένα δεν με αντιπροσωπεύει αυτό που κάνει το παιδί, αλλά επειδή τα κατάφερε κάνοντας αυτό που πραγματικά γουστάρει, μπράβο του. Δεν το έκανα με κακία, ήταν απλώς χαβαλές. Θεωρώ ότι σε κάθε είδος μουσικής μπορείς να βρεις καλά πράγματα.

VICE Video: Mad Clip: Μεγιστάνας Από Αλάνα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Αλήθεια, η σχέση σου με τον Askunkfunk ποια είναι;
Είναι πολύ καλός τύπος, έχει στήσει τη φάση του μια χαρά. Πορεύεται στο παρασκήνιο της φάσης και έφερε στην Ελλάδα κάτι που στην Αμερική γίνεται εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα που τελείωσε από φαντάρος είμαι σίγουρος ότι θα κάνει πολλά. Έχουμε καλή σχέση, είμαστε φιλαράκια.

Πώς θα περιέγραφες το ύφος της μουσικής που κάνεις σήμερα;
Κάνω skillful rap. Με punchlines, πολύπλοκα flows και διάφορες τεχνικές και όλο αυτό πάνω σε new-school beats. Θέλω να πω πράγματα απευθυνόμενος σε ένα πιο νεανικό κοινό που δεν έχει συνηθίσει να τα ακούει από τους new school rapper. Σκοπός μου είναι να ενώσω την αυστηρά rap φάση με τη νέα σχολή και νομίζω ότι μέχρι στιγμής τα καταφέρνω.

Έχω πάρει το respect από τεράστια ονόματα της old school φάσης, αλλά και από παιδιά που ακούν τον νέο ήχο. Να σου πω κάτι ρε φίλε; Στο τέλος της ημέρας δεν έχει σημασία ο ήχος, αλλά αυτά που λες και εκπροσωπείς. Καλή η καυλάντα, να παίξουμε στα μαγαζιά και να βγάλουμε «χαρτί». Όμως, όταν έχεις πρόσβαση μέσω της τέχνης που παράγεις σε τόσο κόσμο, καλό είναι να προσπαθήσεις ώστε να αφυπνίσεις και πέντε μυαλά. Ειδικά αν αναλογιστείς τις εποχές που ζούμε.

Πες μου λίγα λόγια και για τον Iratus με τον οποίο συνεργαστήκατε στο «Επί Πτωμάτων».
Τον σέβομαι πάρα πολύ, είχαμε ξεκόψει για χρόνια αλλά επαναπροσδιορίσαμε τη σχέση μας και πλέον είμαστε καλά φιλαράκια. Τον αγαπάω και με αγαπάει πολύ. Αυτή η συνεργασία έπρεπε να έχει γίνει χρόνια τώρα. Να ξέρεις ότι θα σκάσει track με τον Καταχθόνιο -που ήταν ανέκαθεν ο αγαπημένος μου ΖΝ- ενώ θα παίξουν και άλλες συνεργασίες «φωτιά» για τις οποίες δεν μπορώ να μιλήσω ακόμα.

Πότε θα σε δούμε να κάνεις και live;
Θέλω να στήσω κάποια πραγματάκια όπως ακριβώς τα φαντάζομαι και θα ξεκινήσω. Γάμα το «χαρτί», θέλω να το κάνω για την επαφή με το κοινό. Δεν γίνεται να κάνεις τέχνη και να μην αποζητάς την επαφή με τον κόσμο.

Τι έχεις κρατήσει από τις μέρες των Funked Up και του Family;
Ήταν μία εποχή που άκουσα περισσότερο άλλους ανθρώπους και όχι τον εαυτό μου. Ο Νίκος Βουρλιώτης έχει καταφέρει να πορευτεί μέσα στα χρόνια στον χώρο και είναι ακόμη ενεργός. Τον σέβομαι γι' αυτό, αλλά εγώ δεν άνηκα εκεί. Το λάθος ήταν δικό μου, δεν έχει κάποιο νόημα να κατηγορουμε τους άλλους.

Πού μεγάλωσες και πώς ήσουν ως έφηβος;
Μεγάλωσα στο Φάληρο και στην εφηβεία ήμουν λίγο παράξενος. Γκραφιτάς, hip-hop fan, άκουγα μόνο Αμερική. Από Ελλάδα για πολύ καιρό μόνο TXC, ήμουν «άρρωστος» μαζί τους. Στην αρχή έγραφα μόνο στα αγγλικά, αλλά όταν άκουσα τον Ευθύμη και αργότερα το «Ρίμα για Χρήμα» αποφάσισα να το γυρίσω στα ελληνικά. Low Bap δεν έψηνα καθόλου. Ήμουν «γηπεδικός», με διαρκείας στον Ολυμπιακό. Τσαμπουκάς, έπαιζα πολύ συχνά ξύλο. Βέβαια, έχω φάει πιο πολύ ξύλο απ' όσο έχω δώσει (γέλια). Στη συνέχεια έφυγα για σπουδές στην Ιταλία και έκτοτε όλα πήραν τον δρόμο τους.

Αγάπησες την Ιταλία;
Ήταν μια «στάση» για να πάρω το πτυχίο. Ωστόσο, όταν έχεις φάει τόσα χρόνια σε ένα μέρος δεν γίνεται να μην το αγαπήσεις. Είναι ερωτεύσιμη χώρα.

Είχες γυρίσει και το κλιπ του «Camorra» στην Ιταλία και μάλιστα σε ζόρικες περιοχές.
Ναι, είχαμε πάει στη Νάπολη. Σε μια περιοχή που την ελέγχει η μαφία. Ήταν τρομερή εμπειρία. Βέβαια, οι Ναπολιτάνοι στενοχωριούνται που όλοι βλέπουν την πόλη τους ως «πόλη της μαφίας». Όταν έλεγα σε ντόπιους ότι είχα πάει να γυρίσω ένα κλιπ για το τραγούδι μου, που λέγεται «Camorra», μου έλεγαν «είμαστε καλοί άνθρωποι εδώ». Ξέρεις, δεν θέλουν να τους βλέπουν όλοι με αυτόν τον τρόπο. Είναι όμορφη πόλη και αν δεν είσαι χαζός για να πας να μπλέξεις με «βέρια» της μαφίας δεν θα σε πειράξει κανείς. Επίσης, η «παρουσία» του Maradona σε όλη την πόλη είναι απίστευτη. Είναι ο θεός τους, ο θεός της πόλης.

Μιας και ανέφερες τον Maradona, θέλω να με αποχαιρετίσεις αναφέροντας τους αγαπημένους σου ποδοσφαιριστές όλων των εποχών;
Ο Giovanni απ' τον Ολυμπιακό. Έπιανα πολλές φορές τον εαυτό μου να πηγαίνει γήπεδο για να δει περισσότερο τι θα κάνει ο «μάγος». Από άλλες ομάδες Ronaldo -ο κανονικός, το «φαινόμενο»- και ο Adriano. Κατά κύριο λόγο Αργεντίνοι και Βραζιλιάνοι. Ο Ortega, επίσης, ξέρεις, τα δεκάρια, αυτοί ήταν το βίτσιο μου εμένα.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Στην Πλατεία Θεάτρου θα Βρεις Πορνεία, Ναρκωτικά και Κλεμμένα Κινητά

Η Νύχτα που Κάηκε το Θρυλικό «Μινιόν» - Mία Υπόθεση που Παραμένει Ανεξιχνίαστη

Το Άλμπουμ της Ζωής του Μίμη Δομάζου