Ζητήσαμε από Κόσμο να μας Περιγράψει τις Χειρότερες Καλοκαιρινές Διακοπές του

Οι περισσότεροι άνθρωποι περιμένουν πώς και πώς τις καλοκαιρινές διακοπές. Εκτός κι αν είναι μίζεροι τύποι σαν εμένα, που γουστάρω τον χειμώνα και το κρύο. Δεν τους αδικώ, είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια άδεια που μπορεί να πάρει κάποιος από τις υποχρεώσεις του και συνήθως συνδυάζεται με αξέχαστα ταξίδια και όμορφες εμπειρίες.

Τις περισσότερες φορές, το αντίκτυπο που αφήνουν είναι θετικό και σε αναζωογονούν. Ωστόσο, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όλα πάνε στραβά, ή τουλάχιστον, όχι όπως τα είχες φανταστεί. Όντας αυτός ο μίζερος «χειμερινός» τύπος λοιπόν, αποφάσισα να χαλάσω το κέφι των φίλων μου λίγο πριν φύγουν για κάποιο νησί, ζητώντας να μου περιγράψουν τις χειρότερες καλοκαιρινές διακοπές που έχουν πάει.

Παρακάτω, όσα μου αφηγήθηκαν (φανταστείτε με να το λέω αυτό έχοντας ένα «σατανικό» γέλιο με μπόλικη ηχώ)!

Οι πιο fail διακοπές που έχω πάει ήταν το 2013 στην Κεφαλονιά - ήμουν ακόμα φοιτήτρια τότε. Παρένθεση: Λίγες ημέρες πριν, είχα πάει στον οδοντίατρο για ένα τσεκ. Να σημειωθεί ότι ήταν γύρω στα 50, χωρισμένος, με τρία παιδιά. Πάνω στη συζήτηση με ρώτησε πού θα πάω διακοπές και του είπα. Φτάνοντας στο νησί, την πρώτη μέρα, βλέπω εισερχόμενη κλήση από ένα κινητό που δεν ήξερα. Το σηκώνω και ήταν εκείνος. Βρήκε το κινητό μου από την καρτέλα μου και με ενημέρωσε πως φτάνει Κεφαλονιά την επόμενη μέρα και αν θέλω μπορούμε να βρεθούμε. Έκλεισα το τηλέφωνο σοκαρισμένη. Την επόμενη μέρα με βομβάρδισε με κλήσεις, πρέπει να ήταν περισσότερες από δέκα, χωρίς να λάβει απάντηση.  

Κυκλοφορούσα με τη φίλη μου στο νησί και έτρεμα στην ιδέα μην τον δω μπροστά μου, ένιωθα ήδη παραβιασμένη. Κάποια στιγμή σηκώνει το τηλέφωνο εκείνη, του λέει να το σταματήσει και του το κλείνει. Οι υπόλοιπες ημέρες των διακοπών κύλησαν με ένα ανυπόφορο άγχος, σε κάθε βήμα φοβόμουν μην τον δω μπροστά μου, μην τον πετύχω μόνη μου, καθώς δεν μπορούσα να ξέρω πώς θα αντιδράσει. Μέχρι να φύγω από το νησί, δεν κατάφερα να χαλαρώσω και να αποβάλλω όλο αυτό το στρες. Ήταν ό,τι χειρότερο μου έχει συμβεί.
- Νίκη*

Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Καλοκαίρι 2008 στην Κύθνο, με την τότε κοπέλα μου. Από τις πρώτες φορές που έχω κλείσει δωμάτιο ξενοδοχείου online στη ζωή μου! Φτάνουμε στο νησί και παίρνουμε τηλέφωνο το ξενοδοχείο. Το σηκώνει ένας αγενέστατος άνθρωπος μεγάλης ηλικίας. Μας ενημερώνει ότι δεν υπάρχει κλεισμένο δωμάτιο με το όνομά μου και ενώ του εξηγώ ότι μου έχει έρθει e-mail επιβεβαίωσης, φωνάζει σαν τρελός και μου το κλείνει στα μούτρα. Ευτυχώς, μια κυρία με ενοικιαζόμενα δωμάτια έτυχε να μας ακούσει και μας ρώτησε «παιδιά τι συνέβη;». Της εξηγούμε την κατάσταση και μας απαντάει: «Ναι, είναι ο κύριος Κώστας, είναι γέρος και το κάνει συνέχεια αυτό».

Βλέποντας την απελπισία που ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας, συμπληρώνει: «έχω ένα δωμάτιο υπηρεσίας αν θέλετε να μείνετε απόψε, απλά αύριο θα πρέπει να το αδειάσετε επειδή έρχεται ο γιος μου και μένει εκεί». Αρπάξαμε την προσφορά -δεν μας χρέωσε καν η γυναίκα, παρότι θέλαμε να πληρώσουμε- με σκοπό να ανασυγκροτηθούμε. Όσο κι αν ψάξαμε, όμως, δεν βρήκαμε άλλο δωμάτιο στο νησί. Έτσι, αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό και την επόμενη μέρα για ένα μπάνιο και να φύγουμε. Το μόνο που μου έμεινε από αυτή την εμπειρία ήταν ο μαλάκας ξενοδόχος, η καλοσύνη της άγνωστης κυρίας και μια ταμπέλα με το μενού μιας ταβέρνας η οποία ενημέρωνε τους ξένους τουρίστες ότι υπάρχουν και “fright tomato balls” -αντί για fried tomato balls- το οποίο ακούγεται σαν μια πολύ δυνατή ταινία τρόμου των 80’s.
- Γιάννης

Πρέπει να ήμουν κάπου μεταξύ 8-9 ετών και είχαμε πάει διακοπές οικογενειακώς στην Κω. Την ημέρα που φτάσαμε, έτυχε να γεμίζουν την πισίνα του ξενοδοχείου, η οποία είχε μια κλίση, σαν τσουλήθρα από τα ρηχά στα βαθιά. Πριν τη γεμίσουν, μαζί με κάποια ακόμη παιδάκια, κάναμε τσουλήθρα στα πλακάκια της. Οι επόμενες μέρες δεν ήταν καθόλου διασκεδαστικές, αφού είχε συγκαεί ο πισινός μου και δεν μπορούσα ούτε να σταθώ, ούτε να κάτσω πουθενά. Επίσης, είχα γίνει ο περίγελος της οικογένειας. Γελούσαν όλοι μαζί μου.
- Μαρία

Τριήμερο με την παρέα στην Ελαφόνησο, έπειτα από αρκετό κόπο ώστε να συντονιστούμε. Το δωμάτιο που είχαμε κλείσει και είχαμε πληρώσει το είχαν δώσει! Μείναμε το πρώτο βράδυ στο αμάξι. Στη συνέχεια -πάλι καλά- βρήκαμε άκρη και ενώ γινόταν χαμός. Το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν ότι πάτησα αχινό και έπρεπε να περάσω μια ολόκληρη μέρα με τα αγκάθια του μέχρι να πάω στην Αθήνα για να μου τα βγάλουν, αφού εκεί δεν είχαν κάποιον να μας βοηθήσει και δεν βρίσκαμε διαθέσιμο καράβι για να φύγουμε!
-Δήμητρα

Είμαι 17 ετών και αποφασίζω να κάνω τη χάρη στη μητέρα μου και να περάσουμε ένα τριήμερο στο εξοχικό κάποιων θείων μου, στη Λευκάδα. Αυτοί έχουν δύο παιδιά, τα οποία είναι λίγο πιο μικρά από μένα. Δεν κάναμε πολλή παρέα και έτσι δεν γνώριζα πολλά γι’ αυτούς. ‘Επειτα από οκτώ ώρες ταξιδιού -είχαν συμβεί κάποια ατυχήματα στον δρόμο- φτάσαμε. Τότε κατάλαβα ότι πρόκειται για θρήσκους και αυστηρούς γονείς, οι οποίοι είχαν συγκεκριμένους κανόνες για τα παιδιά τους και έπεφταν οικογενειακώς για ύπνο από τις 9 το βράδυ!

Είχα το Mp3 Player μου, κάποια κόμικς και αν θυμάμαι καλά ένα Gameboy Advance μαζί μου, όμως έφτασα πολύ κοντά στην τρέλα. Υπήρχαν στιγμές μέσα στο βράδυ που απλά κοίταζα τον τοίχο και αισθανόμουν όπως o Dale Cooper από το Twin Peaks, όταν βρισκόταν στο Black Lodge. Δεν λέω, συμπαθητικοί άνθρωποι, αλλά με έφτασαν στα όρια της τρέλας!
- Αντώνης

Είναι πολύ εύκολο να τις φέρω στο μυαλό μου, επειδή μου συνέβη φέτος. Τον Μάιο (οριακά καλοκαίρι, αλλά ήταν αργά, άρα περνάει) είχα πάει με μια φίλη μου σε ένα φεστιβάλ στην Αγγλία. Εκεί έπαιζαν πολλές μπάντες που έκαναν επιτυχία στα 90’s και ελάχιστα νέα group που ακούγονται σήμερα. Έτσι, η μέση ηλικία του κοινού ήταν ακριβώς αυτό: μέση ηλικία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, εμείς, που είμαστε κοντά στα 40, να αποτελούμε τα «πιτσιρίκια» της φάσης. Σε αυτό το πλαίσιο πρόσθεσε και το fact ότι οι περισσότεροι εκεί μέσα ήταν Βρετανοί. Ήμασταν λοιπόν σαν την «εξωτική» μύγα μεσα στο γάλα. Για δυο μέρες τραβούσαμε παντού τα βλέμματα, κυρίως 60άρηδων Άγγλων, το οποίο, από τη μία είναι αστείο, αλλά παράλληλα και ενοχλητικό. Τουλάχιστον τα live ήταν καλά!
-Κωνσταντίνα

* Κάποια ονόματα έχουν αλλαχτεί.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Ο Buzz Κοιτάζει το Game Κατάματα και Κάνει Ραπ για τον Δρόμο

Ματωμένα MacBook και Μετρητά: Μέσα στους Βίαιους Server του Discord Όπου Νέοι Φλεξάρουν τα Εγκλήματά

Περιπέτεια ή Poverty Porn; Εταιρεία Χρεώνει 4.000 Δολάρια για Πεζοπορία σε Μεταναστευτική Διαδρομή

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.