Ο Αφροαμερικάνος Μυστικός Αστυνομικός που Διείσδυσε στην Κου Κλουξ Κλαν στο Κολοράντο

Μέλη της ΚΚΚ, σήμερα, την ώρα που κάνουν τα δικά τους. Photo via Flickr user arete13

Σήμερα η Κου Κλουξ Κλαν είναι κατά κύριο λόγο ένα αστείο με το οποίο δεν γελάς, μια ομαδούλα από αδαείς ρατσιστές, οποίοι μεταμφιέζονται και συμμετέχουν σε κακοοργανωμένες πορείες διαμαρτυρόμενοι για τη μετονομασία πάρκων. Ωστόσο πριν από μισό αιώνα, η δύναμη της ΚΚΚ εκτεινόταν από άκρη σε άκρη της Βόρειας Αμερικής, κουκουλοφορεμένα μέλη της πραγματοποιούσαν βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονούσαν ακτιβιστές που μάχονταν για τα ατομικά δικαιώματα στο Νότο. Τη δεκαετία του 1970, εσωτερικές διαμάχες και η διείσδυση του FBI αποδυνάμωσε την ΚΚΚ. Ωστόσο εξακολουθούσε να είναι αρκετά επικίνδυνη ώστε το 1979 μέλη της να σκοτώσουν πέντε διαδηλωτές στη Βόρεια Καρολίνα.

Εκείνη την εποχή ο Ron Stallworth, ο πρώτος μαύρος μπάτσος στο Κολοράντο Σπρινγκς διείσδυσε στην τοπική οργάνωση της ΚΚΚ. Η ιστορία του έγινε πρωτοσέλιδο το 2006. Εξήγησε πως βρέθηκε τυχαία στην οργάνωση και κατάφερε να γίνει ο ηγέτης της σε τοπικό επίπεδο υποδυόμενος τον ρατσιστή στο τηλέφωνο και στέλνοντας στη θέση του ένα λευκό συνάδελφο του στις συναντήσεις της ΚΚΚ. Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το βιβλίο του ‘Black Klansman’, όπου γράφει για την εμπειρία του. Έτσι θεώρησα ότι ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να μιλήσουμε για το πώς ξεσήκωσε το κόλπο από την ταινία Blazing Saddles (και ένα που έγινε επιθεώρηση στο βραχύβιο τηλεοπτικό σόου του Dave Chappelle).

VICE: Πως μπήκατε καταρχάς στην αστυνομία και πόσο γρήγορα αντιληφθήκατε ότι το να δουλεύετε ως μυστικός ήταν αυτό που σας ταίριαζε;

Ron Stallworth: Η οικογένεια μου μετακόμισε από το Ελ Πάσο του Τέξας στο Κολοράντο Σπρινγκς, το καλοκαίρι του 1972. Είχα έναν θείο που ήταν λοχίας στο στρατό και υπηρετούσε στο Φορτ Κάρσον. Η αδερφή της μαμάς μου ήταν παντρεμένη μαζί του. Σκεφτόμουν να ενταχθώ στο αστυνομικό τμήμα του Ελ Πάσο, που είχε χαμηλώσει το όριο ηλικίας εισαγωγής στην ακαδημία της αστυνομίας από τα 21 στα 20, εφόσον κατά την αποφοίτηση είχε γίνει 21 ετών. Πλησίαζα τα 20, και τότε άρχισα να ενδιαφέρομαι για μια καριέρα στην αστυνομία.

Όταν έγινα δόκιμος, αμέσως αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω μυστικός αστυνομικός γιατί δεν μου αρέσουν οι στολές. Φοράς τη στολή με τον ίδιο τρόπο, βηματίζεις ρυθμικά με τον ίδιο τρόπο. Αυτή δεν είναι η προσωπικότητα μου. Όταν είδα πρώτη φορά τους αξιωματικούς στη δίωξη ναρκωτικών να τριγυρίζουν-εκείνους τους τύπους με τις μακριές γενειάδες και τα μακριά μαλλιά που μοιάζουν με χίπιδες από το Σαν Φρανσίσκο- μου άρεσε το γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν στην πραγματικότητα αστυνομικοί που έφεραν όπλα και σήματα. Σκέφτηκα ότι αυτό ήταν το πιο κουλ πράγμα, δηλαδή να μοιάζεις έτσι αλλά να είσαι αστυνομικός. Έτσι ξεκίνησα να προσπαθώ να μπω στη δίωξη. Κάθε φορά που έβλεπα τον επικεφαλής της δίωξης ναρκωτικών, άρχιζα να τον ρωτάω για τη δουλειά που έκαναν, πως ξεκίνησαν να την κάνουν, βασικά τον ρωτούσα πώς να γίνω μυστικός αστυνομικός. Κάθε φορά που τον έβλεπα, έλεγα «Γεια, Art βάλε με στη δίωξη!». Αυτό έγινε η καθημερινότητα μου. Έγινε ένα είδος αστείου μεταξύ μας. Όταν τον έβλεπα στο τμήμα, πάντα γελούσε και έλεγε «Όταν γίνεις 21 ετών και φορέσεις στολή για δυο χρόνια, έλα να δεις».

Πως μπορείτε να περιγράψετε τις φυλετικές σχέσεις στο Κολοράντο Σπρινγκς εκείνη την περίοδο;

Το πρόγραμμα των δόκιμων είχε σχεδιαστεί για να ενισχυθεί η πρόσληψη μειονοτήτων στο τμήμα, κυρίως μαύροι. Υπό αυτή την έννοια, το πρόγραμμα ήταν αποτυχημένο. Προσέλαβαν μόνο δυο μαύρους, εμένα και μια γυναίκα η οποία μπήκε περίπου ένα χρόνο μετά από μένα.

Μου είχαν πει συγκεκριμένα ότι δεν θα ήμουν ευπρόσδεκτος από την ιεραρχία, γιατί το τμήμα κυριαρχούνταν από λευκούς τόσο πολύ καιρό. Μου είπαν περισσότερες από μία φορές μέλη της επιτροπής ενώπιον της οποίας έδωσα συνέντευξη «Ουσιαστικά, θα είσαι στην ίδια θέση με την Jackie Robinson. Θα είσαι το μόνο μαύρο πρόσωπο στο τμήμα. Θα σε προκαλούν με κάθε ευκαιρία και θα είσαι σε εχθρικό περιβάλλον. Η πρόκληση για σένα είναι να υπάρχεις σε αυτό το εχθρικό περιβάλλον χωρίς να αντεπιτίθεσαι». Ανέφεραν την Jackie Robinson δύο ή τρεις φορές. Μου παράθεσαν και κάποια σενάρια: «Πως θα ένιωθες εάν κάποιος αξιωματικός σε πλησίαζε και σε έλεγε αράπη; Ή κάποιος πολίτης;». Μου πέταξαν δυο ή τρία σενάρια περί ‘αράπη’, χρησιμοποιώντας τη λέξη αράπης. Αυτά το 1972. Αυτό ήταν το περιβάλλον στο οποίο ζούσα, και στο οποίο ήθελα να στρώσω το δρόμο για τις μελλοντικές γενιές. Παρεμπιπτόντως, άλλαξε κάτι; Μπορώ να σου πω αυτή τη στιγμή, ότι ο προϊστάμενος σε αυτό το τμήμα είναι μαύρος και φίλος μου. Υπάρχει επίσης γυναίκα υποδιοικήτρια ανάμεσα σε 43 αξιωματικούς οι οποίοι είναι μαύροι.

Είχατε την ευκαιρία σου ως μυστικός επειδή ο Stokely Carmichael, ο ηγέτη των Μαύρων Πανθήρων ερχόταν στην πόλη. Τι μπορείτε να μου πείτε για αυτή την περίπτωση;

Ανησυχούσαν για την φλογερή και στομφώδη ρητορική του και την ικανότητα του να ξεσηκώνει τις μάζες μέσω της χρήσης των λέξεων. Οπότε με ρώτησαν εάν ήθελα να πάω ως μυστικός στο νυχτερινό κλαμπ μαύρων που τον φιλοξενούσε. Ήξεραν ότι ήθελα να εργαστώ ως μυστικός. Αυτή ήταν η ευκαιρία μου. Μου έδωσαν μια ειδική αποστολή, την οποία και ανέλαβα με ανυπομονησία.

Πήγα στο κλαμπ, με πολλές ανησυχίες κυρίως για το εάν θα με αναγνώριζαν, δεδομένου του χρόνου που φορούσα τη στολή. Φυσικά είχε ανακατευτεί το στομάχι μου. Αυτό είναι κάτι που περνάνε όλοι όσοι αναλαμβάνουν μια καινούρια αποστολή, κυρίως όταν προσπαθούν να κρατήσουν μυστική την ταυτότητα τους. Όλα ήρθαν πολύ φυσικά. Πολλές φορές η ρητορική του Stokely με άγγιξε. Αυτά που έλεγε, όντας μαύρος, είχαν πολύ νόημα για μένα. Εντυπωσιάστηκα με αυτά που έλεγε. Σε διάφορες στιγμές, όταν όλοι απαντούσαν φωνάζοντας ‘Σωστά αδελφέ! Μαύρη Δύναμη!’, ακολουθούσα κι εγώ. Και μετά σκεφτόμουν ‘Υποτίθεται ότι δουλεύεις ηλίθιε! Υποτίθεται ότι είσαι μυστικός’.

Αλλά καταφέρατε να μπείτε και να βγείτε χωρίς να σας ανακαλύψουν;

Όταν τελείωσε ο Stokely τον λόγο του, τον χειροκρότησαν θερμά και δημιουργήθηκε μια γραμμή με άτομα που ήθελαν να τον χαιρετήσουν. Μπήκα στη γραμμή. Είχαν περάσει περίπου επτά χρόνια από τότε που τον είχα παρακολουθήσει στην τηλεόραση, όταν ήμουν στο γυμνάσιο. Αυτό ήταν ένα κομμάτι σύγχρονης ζωντανής μαύρης ιστορίας, αμερικανικής ιστορίας για μένα και ήθελα να τον συναντήσω. Οπότε έκατσα στη γραμμή και έσφιξα το χέρι του.

Τον ρώτησα «Αδερφέ Stokely, ειλικρινά πιστεύετε ότι θα γίνει πόλεμος ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς κι ότι αυτοί θα σκοτώσουν κόσμο;». έσκυψε και είπε «Αδερφέ, ο πόλεμος έρχεται και θα πρέπει να σκοτώσουμε λευκούς». Έπειτα είπε «Σε ευχαριστώ αδερφέ». Έφυγα από το κλαμπ. Αυτή ήταν η σύντομη επαφή μου με ένα ζωντανό κομμάτι της μαύρης ιστορίας.

Λοιπόν, πως σας ανατέθηκε να παρακολουθείτε την Κου Κλουξ Κλαν στο Κολοράντο;

Είχα ενταχθεί στο τμήμα πληροφοριών του τμήματός μου και σε αυτό το τμήμα χειρίζεσαι διάφορα είδη θεμάτων: εγκληματολογικές πληροφορίες, οργανωμένο έγκλημα, VIP προστασία. Ένα από τα συνηθισμένα πράγματα που κάναμε ήταν να διαβάζουμε εφημερίδες για να δούμε τι και εφόσον υπήρχε να τραβήξει την προσοχή μας. Είδα λοιπόν εκείνη την αγγελία που έλεγε Κου Κλουξ Κλαν και υπήρχε μια διεύθυνση ταχυδρομικής θυρίδας. Οπότε τους έγραψα ένα γράμμα υποδυόμενος έναν λευκό ρατσιστή: έγραψα ότι μισούσα όλους τους νέγρους, τους Εβραίους, τους Ισπανόφωνους, τους Ασιάτες, τους Νοτιοευρωπαίους. Χρησιμοποίησα όλους τους υποτιμητικούς όρους που τους αρέσει να χρησιμοποιούν για τις διάφορες φυλές. Και είπα ότι ήθελα να κάνω κάτι για αυτό. Χρησιμοποιώντας μια δημοφιλή φράση της εποχής, είπε ότι ήθελα να πάρω πίσω τη χώρα μας από αυτούς τους ανθρώπους. Ωστόσο έκανα ένα κρίσιμο λάθος: υπέγραψα με το πραγματικό μου όνομα την επιστολή. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, ήμουν απρόσεκτος. Υπέγραψα με το αληθινό όνομά μου αντί με κάποιο από τα ονόματα που χρησιμοποιούσα ως μυστικός. Αλλά έγραψα το τηλέφωνο και την διεύθυνση της ταχυδρομικής θυρίδας που χρησιμοποιούσαμε ως μυστικοί αστυνομικοί. Ειλικρινά πίστευα ότι η διεύθυνση ταχυδρομικής θυρίδας δεν ήταν νόμιμη, αλλά απάντησα έτσι για παν ενδεχόμενο. Περίμενα να μου στείλουν ένα φυλλάδιο ή ενημερωτικό υλικό. Μέχρι εκεί περίμενα ότι θα έφθανε η επαφή μας.

Τι συνέβη μετά; Πως σας έφεραν στους κόλπους τους;

Περίπου μια εβδομάδα μετά, έλαβα ένα τηλεφώνημα στη μυστική τηλεφωνική γραμμή στο γραφείο μου. Το απάντησα και ο τύπος στην άλλη πλευρά της γραμμής είπε «Μιλάω με τον RonStallworth;». Για λίγο σκέφτηκα ‘Ποιος στο καλό μου τηλεφωνεί σε αυτή τη γραμμή;’. Έπειτα εξήγησε ότι ήταν ο τοπικός υπεύθυνος της οργάνωσης της Κου Κλουξ Κλαν. Έτσι συστήθηκε. Είπε ότι πήρε το γράμμα μου. Και τότε κατάλαβα: ότι έπρεπε να βρω ένα σχέδιο πραγματικά γρήγορα.

Ήθελε να γνωρίζει γιατί αποφάσισα να ενταχθώ στην ΚΚΚ. Του είπα ξανά ότι μισούσα τους αράπηδες, τους Εβραίους, τους Ισπανόφωνους, τους Ασιάτες, τους Νοτιοευρωπαίους, τους Μεξικανούς, οι οποίοι είχαν καταλάβει τη χώρα και ότι ήθελα πίσω τη χώρα μας. Να πω ξανά ότι την ρητορική που ακούς σήμερα, την χρησιμοποιούσα τότε. Και έπειτα πρόσθεσα ακόμα κάτι για να το κάνω ακόμα πιο ενδιαφέρον. Είπα ότι η αδερφή μου βγαίνει με έναν αράπη και ότι κάθε φορά που ακουμπά τα βρώμικα μαύρα χέρια του πάνω στο λευκό σώμα της, με τσαντίζει και πως θέλω να κάνω κάτι για να αποτρέψω να συνεχιστεί αυτό στο μέλλον. Απάντησε λέγοντας «Είσαι ο άνθρωπος που ψάχνουμε!» και «Πως μπορούμε να συναντηθούμε;»

Κάπως έτσι άρχισε η έρευνα. Προφανώς δεν μπορούσα να τον συναντήσω λόγω του χρώματος του δέρματος μου, οπότε ανέβαλα τη συνάντησή μας για μια εβδομάδα, ώστε να κερδίσω χρόνο μέχρι να κανονίσω κάτι. Μιλήσαμε κι άλλο. Προσπάθησα να τον κάνω να μου πει πόσο μεγάλη ήταν η οργάνωση. Δεν έλεγε τον αριθμό, αλλά ότι ήταν σχετικά μικρή οργάνωση. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν από το Φορτ Κάρσον του Κολοράντο. Μου είπε ότι ήταν στρατιώτης στο Φορτ Κάρσον. Τον ρώτησα για τις δράσεις που σχεδίαζαν να κάνουν ως οργάνωση. Αυτή η συζήτηση άρχισε τον Οκτώβριο του ΄78. Ένα από τα πράγματα που σχεδίαζαν να κάνουν ήταν να δώσουν πακέτα με τρόφιμα την περίοδο των Χριστουγέννων σε φτωχές οικογένειες λευκών. Είπε ότι όλοι οι αράπηδες το μόνο που έκαναν ήταν να εκμεταλλεύονται τους λευκούς ανθρώπους εμπαίζοντας το σύστημα, την πρόνοια κλπ. Είπε ότι οι Εβραίοι ελέγχουν το σύστημα και χρησιμοποιούν τους νέγρους για να εκτελούν τις διαβολικές τους πράξεις. Ποτέ κανένας δεν σκέφτηκε τους φτωχούς λευκούς.

Μοιράστηκε μαζί σας οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα της ΚΚΚ;

Είχαμε δυο γκέι μπαρ στην πόλη εκείνη την εποχή και είπε ότι ήθελε να «βομβαρδίσει τα δυο μπαρ των πούστηδων». Αυτό πραγματικά με έβαλε σε εγρήγορση. Μου ζήτησε την περιγραφή μου, οπότε του περιέγραψα έναν συνάδελφο μου, έναν ντετέκτιβ στη δίωξη ναρκωτικών που ήταν στο ύψος και το βάρος μου. Του περιέγραψα ακόμα και θα ήταν ντυμένος επειδή γνώριζα πως ντύνεται αυτός ο αξιωματικός στη δουλειά. Μίλησα στον αξιωματικό-στο βιβλίο μου τον αναφέρω ως Chuckή ως ο λευκός Ron Stallworth.

Αυτή ήταν η πρόκληση που είχαμε να αντιμετωπίσουμε. Οτιδήποτε είχα πει στο τηλέφωνο, ο Chuck έπρεπε να μπορεί να το προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο, σαν να ήταν αυτός που είχε μιλήσει μαζί τους. Από την άλλη, εγώ έπρεπε να προσποιηθώ ότι ήμουν στις κατά πρόσωπο συναντήσεις. Έπρεπε να διατηρούμε αυτή τη ροή στις συζητήσεις όλη την ώρα, έτσι ώστε να πιστεύουν ότι μιλούσαν με ένα και μόνο άτομο. Αυτό ήταν το δύσκολο μέρος του εγχειρήματος μια και ο Chuckείχε εντελώς διαφορετική φωνή από τη δική μου.

Σας υποψιάστηκαν;

Μόνο μία φορά σε διάστημα επτά μηνών έρευνας αμφέβαλλαν με αφορμή τις διαφορετικές φωνές μας. Ο Chuckείχε πάει σε μια συνάντηση που είχα κανονίσει. Αργότερα εκείνη την ημέρα, καθώς σκεφτόμουν κάτι που ειπώθηκε σε εκείνη τη συνάντηση, τηλεφώνησα στον Ken, τον τοπικό υπεύθυνο της οργάνωσης. Άρχισα να μιλάω μαζί του σαν να ήμουν στη συνάντηση, αλλά είπε «Ακούγεσαι διαφορετικός, τι συμβαίνει;». Έβηξαμερικέςφορέςκαιείπαότιείχαρινίτιδα. Εκείνοςείπε«Α, έχω κι εγώ όλη την ώρα. Να τι πρέπει να κάνεις για να γίνεις καλά».

Φοβηθήκατε ποτέ για την ασφάλεια σας;

Η μόνη φορά που ανησύχησα ότι όλο αυτό καταρρέει ήταν στις 10 Ιανουαρίου 1979, όταν ήρθε στην πόλη ο David Duke, ο Μέγας Μάγος. Στο βιβλίο μου την περιγράφω ως "φωτογραφικό σόου". Μιλούσα με τον Duke περιστασιακά στο τηλέφωνο και με έναν κύριο με το όνομα FredWilkens, ο οποίος ήταν ο Μέγας Δράκος, δηλαδή ο ηγέτης της πολιτείας του Κολοράντο. Ο Duke είχε έρθει στην πόλη για να στρατολογήσει κόσμο και επρόκειτο να δώσει συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης. Το πρωινό της άφιξης του, ο αρχηγός της αστυνομίας επικοινώνησε μαζί μου και μου είπε ότι ήθελε να είμαι ο σωματοφύλακας του David Duke κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πόλη. Είχανδιατυπωθείαπειλέςθανάτου.

Ο διοικητής σας ήθελε να εισχωρήσει στα άδυτα του Duke και για αυτό σας έβαλε να τον φυλάτε, ή για κάποιο άλλο λόγο;

Όχι, ήμουν ο μόνος διαθέσιμος στο τμήμα πληροφοριών. Διαφώνησα με τον αρχηγό λέγοντας του ότι η έρευνα μου βρισκόταν σε εξέλιξη και πως το να με βάλει τόσο κοντά με τον DavidDukeκαι τους υπόλοιπους θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο όλη την αποστολή, μια και θα μπορούσαν να αναγνωρίσουν τη φωνή μου. Είπε ότι ήταν πρόθυμος να το διακινδυνεύσει κι ότι δεν ήθελε να συμβεί τίποτα στον Dukeενώ ήταν στην πόλη.

Έτσι χαιρέτησα και πήγα στην ψησταριά όπου ο Duke έτρωγε μεσημεριανό. Μαζί του ήταν και ο Fred Wilkins, ενώ αργότερα ήρθε κι ένας κύριος που λεγόταν Charles ή Chuck Howarth και ήταν επικεφαλής της ακροδεξιάς οργάνωσης Posse Comitatus. Αυτή η οργάνωση δημιουργούσε πολλά προβλήματα στην αστυνομία του Κολοράντο. Ήταν ο πρόδρομος αυτού που αργότερα έγινε το κίνημα πολιτοφυλακής στην Αμερική. Συστήθηκα στον David Duke, και του είπα ότι ήμουν ντετέκτιβ επιφορτισμένος με την ασφάλεια του επειδή είχαν διατυπωθεί απειλές για τη ζωή του. Του είπα ότι δεν πίστευα στην πολιτική του φιλοσοφία ή ιδεολογία αλλά ήμουν επαγγελματίας και θα έκανα τα πάντα στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μου  για να φύγει ασφαλής από την πόλη μου. Με ευχαρίστησε πολύ εγκάρδια, πολύ ευγενικά. Έσφιξε και το χέρι μου, έκανε τη χειραψία που έκαναν στην ΚΚΚ. Δεν ήξερε ότι το κατάλαβα, αλλά με χαιρέτισε με τη δική τους χειραψία. Ήταν ευχαριστημένος, όπως και ο τοπικός επικεφαλής της οργάνωσης. Κιέπειτατουζήτησαναφωτογραφηθούμε. Είπα «κ. Duke κανείς δεν θα με πιστέψει εάν του πω ότι ήμουν ο σωματοφύλακας σας, θα σας πείραζε να φωτογραφηθείτε μαζί μου;». Είπε «Όχι, καθόλου». Έδωσα τη φωτογραφική μηχανή στον Chuck, τον λευκό RonStallworthκαι στάθηκα ανάμεσα στον David Duke και τον Μέγα Δράκο. Έβαλε το χέρι μου στους ώμους και των δύο. Ο Μέγας Δράκος το βρήκε αστείο, αλλά ο DavidDukeπροσβλήθηκε. Έσπρωξε το χέρι μου μακριά. Είπε «Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να είμαι κατά αυτό τον τρόπο μαζί σου σε φωτογραφία». Είπα στον Chuck, «Όταν με ακούσεις να λέω τρία, τράβα τη φωτογραφία».

Είπα ένα, δυο και στο τρία έβαλα το χέρι μου ξανά στον ώμο του David Duke. Ο Chuck τράβηξε τη φωτογραφία. Εκείνη τη στιγμή ο DavidDukeέτρεξε μακριά και προσπάθησε να αρπάξει τη φωτογραφική μηχανή από το χέρι του Chuck. Ήμουν λίγο πιο γρήγορος από τον Duke, και όταν ήρθε για να αρπάξει τη μηχανή από το χέρι μου, τον κοίταξα και είπα «Εάν με ακουμπήσεις θα σε συλλάβω για επίθεση σε αστυνομικό. Μηντοκάνεις». Ο Dukeσταμάτησε και κοιταχτήκαμε έντονα. Η κουστωδία που τον ακολουθούσε σταμάτησε να χαμογελάει και άρχισαν να με κοιτάνε. Φάνηκε σα να πέρασε ένας αιώνας, αλλά είχαν περάσει μόνο 3-5 δευτερόλεπτα  που κοιτάγαμε ο ένας τον άλλον. Ωστόσο εκείνη τη στιγμή, ο Μέγας Μάγος της Κου Κλουξ Κλαν ήξερε τι σημαίνει ένας μαύρος να τον ελέγχει επειδή ήταν δικός μου-ήμουν ο εφιάλτης του: ήμουν ένας αράπης με σήμα, ήλεγχα τη μοίρα του και το ήξερε.

Ποια είναι η αίσθηση σας για τη θέση της ΚΚΚ σήμερα;

Η Κου Κλουξ Κλαν δεν πέθανε ποτέ στην Αμερική. Έχεις σκαμπανεβάσματα, αλλά ποτέ δεν πεθαίνει πραγματικά. Δεν είναι πια τόσο δυνατή όσο ήταν στις δεκαετίες του ’20, του ΄50 και του ΄60, στο ζενίθ του κινήματος ατομικών δικαιωμάτων. Αν και δεν πιστεύω ότι θα ξαναγίνει ποτέ τόσο δυνατή ξανά, αφού η κοινωνία έχει αλλάξει πάρα πολύ, το γεγονός ότι εξακολουθεί να υπάρχει πρέπει να ανησυχεί την Αμερική. Πρέπει πάντα να είμαστε σε επαγρύπνηση, να έχουμε υπόψη μας το γεγονός  και να είμαστε έτοιμοι να την καταπολεμήσουμε σε οποιαδήποτε μορφή κι αν υπάρχει.

Υπήρξε κάποιο από τα μέλη της ΚΚΚ για το οποίο τρέφατε φιλικά συναισθήματα;

Όχι, όλοι ήταν μαλάκες. Δεν υπήρχε καμία απολύτως συμπάθεια. Το μόνο που με στεναχωρούσε ήταν ότι δεν μπορούσα να αποκαλύψω ποιος ήμουν και τι έκανα, έτσι για να τους φέρω σε δύσκολη θέση και να τους δείξω πόσο ηλίθιοι ήταν. Έπρεπε να παραμείνει μυστική η ταυτότητα μου. Η ικανοποίηση μου ήταν ότι τους κορόιδευα και δεν ήξεραν ότι τους κορόιδευα όταν συνέβαινε αυτό. Έπαιρνα ικανοποίηση από αυτό το διπλό ρόλο. Ήταν ένα μάτσο ηλίθιοι ρατσιστές.

Η ανταπόκριση που είχε το βιβλίο σας εξέπληξε;

Με εξέπληξε λίγο. Ξέρω ότι η ιστορία μου εντυπωσιάζει πολλούς ανθρώπους όταν με ακούνε. Ο μαύρος που εξαπάτησε τον Μέγα Μάγο της ΚΚΚ και τους οπαδούς του. Όταν ακούω ότι διαδίδεται σε όλο τον κόσμο… σήμερα το πρωί έδωσα συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό στο Δουβλίνο, στην Ιρλανδία. Έχω μια ανιψιά που είναι δασκάλα στην Ιαπωνία και λέει ότι είδε την ιστορία σε περιοδικά και εφημερίδες εκεί, σε ξένες γλώσσες που δεν μπορεί να καταλάβει. Αυτό είναι που με έχει εντυπωσιάσει περισσότερο.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.