Οι Chinese Basement είναι από την Θεσσαλονίκη και ξεκίνησαν παίζοντας μουσική και αυτοσχεδιάζοντας στο υπόγειο του κινέζικου εστιατορίου του πατέρα του Βασίλη (κιθάρα-φωνή). Κάπως έτσι προέκυψε και το όνομα. Τότε, πήγαιναν ακόμα στην πρώτη τάξη του γυμνασίου. Το πρώτο τους live -με την σημερινή τους σύσταση, με την προσθήκη δηλαδή του Ηλία (φανφάρα),- ήταν στον δρόμο - και συγκεκριμένα, στα σκαλιά του Ολύμπιον. Έκτοτε ακολούθησαν πολλά ακόμα live, για την ακρίβεια έπαιζαν παντού. «Όπου υπήρχε η υποψία ότι θα μας βάλουν να παίξουμε, πηγαίναμε…», μου λέει ο Βασίλης, «…χωρίς λεφτά, χωρίς τίποτα, φεύγαμε και πηγαίναμε όπου. Δεν μας ένοιαζε. Το μόνο που θέλαμε ήταν να παίξουμε». «Έχουμε παίξει και σε πολλά αντιφασιστικά φεστιβάλ κ.τ.λ., κάποια στιγμή όμως σταματήσαμε να συμμετέχουμε σε live με πολιτικό περιεχόμενο», συνεχίζει. Το "Litmus" είναι ουσιαστικά ο τρίτος τους δίσκος, είναι όμως ο πρώτος που κυκλοφόρησε κανονικά (το 2011). Πέρσι το καλοκαίρι ξεκίνησαν να ηχογραφούν την "Διαδικασία Ημέρευσης", η οποία αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στις επόμενες πέντε μέρες - από την Melissa Music και σε παραγωγήτου Γιώργου Πεντζίκη.Προσωπικά, δεν πάει πολύς καιρός που τους ανακάλυψα - και ομολογώ ότι ήταν μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη, τόσο για τη μουσική και τους στίχους τους, όσο και για τις live εμφανίσεις τους (στο ΨΧ -στο Ρομάντσο- δεν έπεφτε καρφίτσα την ώρα που έπαιζαν). Πρόκειται για μια πολύ δεμένη μπάντα - αλλά και για τέσσερα παιδιά που, παρόλο που μόλις έκλεισαν ταν 18, είναι προσγειωμένα και, κυρίως, συνειδητοποημένα. Και γι' αυτό που κάνουν και για ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Ίσως γι' αυτό και να το αποτυπώνουν και να το εκφράζουν τόσο ωραία αλλά και τόσο άμεσα.VICE: Εσείς οι ίδιοι πώς θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας;
Chinese Basement: Chinese.Όσον αφορά τώρα τους (ελληνικούς και ιδιαίτερους) στίχους σας, από που αντλείτε έμπνευση συνήθως;
Βασίλης: Αποτυπώνω, απλώς, τα συναισθήματά μου - πράγματα που έχω νιώσει κατά καιρούς. Ξεκινήσαμε παίζοντας αγγλόφωνα κομμάτια, μέχρι που συνειδητοποίησα πόσο πιο άμεσος είναι ο ελληνικός στίχος και πόσο πιο ξεκάθαρος. Γιατί δεν υποδύεται κάτι άλλο, είναι αυτό που είναι. Είναι γυμνός. Ο κόσμος βέβαια έχει συνδυάσει τον ελληνικό στίχο με πολύ συγκεκριμένες ελληνικές ροκ μπάντες, οπότε πολύ σύχνα μας παρομοιάζει είτε με τις Τρύπες, είτε με τα Ξύλινα Σπαθιά. Κάτι που έχει να κάνει με τα κουτάκια στο κεφάλι του. Εννοείται πως πρόκειται για τεράστιες μπάντες, η σύγκριση όμως, η ένταξη σε κατηγορίες είναι κάτι που με ενοχλεί.Για ποιο λόγο γράφετε / παίζετε μουσική; Τι σας προσφέρει η ενασχολήσή σας μ' αυτή; Πέρα από την δυνατότητα της έκφρασης.
Βασίλης: Πέρα από μπάντα, είμαστε -πάνω απ' όλα- φίλοι. Εγώ και ο Φοίβος (ντραμς) γνωριζόμαστε από πάντα, με τον Άρη (μπάσο) γνωριστήκαμε στο δημοτικό και ο Ηλίας (φανφάρα), μπήκε στην παρέα -και στη συνέχεια και στην μπάντα- το φθινόπωρο του 2011 - αμέσως μετά την κυκλοφορία του Litmus. Είναι ωραίο λοιπόν που υπάρχει αυτή η ελευθερία μεταξύ μας, είναι ωραίο που ρέει όλο αυτό. Κι είναι και αυτό που μας κρατάει και μαζί. Από 'κεί και πέρα, εξερευνούμε το κάθε κομμάτι, την ενέργειά του και απολαμβάνουμε την αλληλεπίδραση μας με τα όργανα. Πρόκειται για μια διαδικασία σχεδόν ερωτική. Έχει κάτι ερωτικό. Και φυσικά, δεν συγκρίνεται τίποτα με το αίσθημα που σου προφέρουν τα live και επικοινωνία με τον κόσμο. Με τον κόσμο που δεν σε έχει ζήσει στο στούντιο, στην πρόβα, αλλά παρακολουθεί το τελικό στάδιο αυτής της διαδικασίας και συμμετέχει σ' αυτή χορεύοντας, κουνώντας το κεφάλι του.
Η φωτογραφία είναι της Αίγλης Δράκου.Τι σχόλια ακούτε συνήθως;
Βασίλης: Ακούμε διάφορα, και όμορφα και άσχημα. Μας έχουν συγκρίνει με τους Nirvana, μας έχουν πει "πρεζάκια", καταθλιπτικούς. Εννοείται ότι μας αρέσουν πολύ οι Nirvana, απλώς θεωρώ ότι καλό είναι να μην φιλτράρεσαι μέσω κάποιου άλλου. Tο "καταθλιπτικοί" έχει να κάνει με τους στίχους. Οι στίχοι όμως απλώς αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, οπότε κάποιες φορές -ναι- δεν θα είναι ευχάριστοι. Έχουν πει ακόμα ότι μας έδερναν οι γονείς μας και τέτοια. Πάλι λόγω των στίχων ("Είμαι ένας άχρηστος γιος…" κ.τ.λ.).Υποθέτω ότι τα σχόλια αυτά σας ενοχλούν, ωστόσο όμως δεν σας πτοούν. Σωστά;
Βασίλης: Αν τραγουδούσαμε στα Αγγλικά δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ άμεση και άρα, ενίοτε, και πολύ σκληρή. Απλώς η πλειοψηφία προτιμά την ασφάλεια των Αγγλικών. Όπως, επίσης, σχολιάζει πάντα με αφορμή την πρώτη εντύπωση. Κι αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει γενικότερα με την επόχη, μιας και πρόκειται για την εποχή της εικόνας. Ο κόσμος δεν επεξεργάζεται, δεν παρατηρεί, στέκεται απλώς στην εικόνα. Άσε που όλα γίνοντα μ' ένα κλικ. Θέλεις να δεις γνωρίσεις κόσμο; Θέλεις να δεις τσόντες; Ό,τι θες το κάνεις μ' ένα κλικ. Αβίαστα και άβουλα. Και, δυστυχώς, πλέον έχει γίνει συνήθεια.Η άποψή σας για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Πώς τα χειρίζεστε;
Βασίλης: Εμείς χρησιμοποιούμε το Facebook για την μπάντα - δεν έχει κανείς μας προσωπικό λογαριασμό. Και πάλι όμως, εγώ νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου. Αφου δεν είμαι απ 'έξω, το χρησιμοποιώ - σημασία όμως έχει ο τρόπος με τον οποίο επιλέγεις να χειριστείς τα μέσα, Όλα έχουν ερθει πια πολύ κοντά στα μάτια των ανθρώπων, κι αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι το καταχράσητκαν.
Η φωτογραφία είναι της Ευτυχίας Βλάχου.Το πιο ωραίο live σας μέχρι στιγμής / το live που απολαύσατε περισσότερο απ' όλα;
Chinese Basement: To πιο ωραίο live ήταν αυτό στην οδό Ναυαρίνου (στις 6 Σεπτεμβρίου) εδώ στην Θεσσαλονίκη - και συγκεκριμένα στο άνοιγμα της Δ.Ε.Θ.. Ήταν σαν να είχε γίνει πόλεμος. Φοβόμασταν ότι θα μας σταματήσουν οι μπάτσοι, κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη ποτέ. Μόλις τελειώσαμε, άρχισε να βρέχει. Επίσης μας άρεσε πολύ στην Αθήνα ρε παιδιά (στο ΨΧ, στο Ρομάντσο).Τα επόμενα σχέδιά σας;
Chinese Basement: Προς το παρόν, αναμένουμε την κυκλοφορία της Διαδικασίας Ημέρευσης. Τα Χριστούγεννα όμως σκεφτόμαστε να κυκλοφορήοσουμε κι ένα σινγκλ. Αρχές Δεκέμβρη θα γίνει μια πρώτη παρουσίαση στην Αθήνα.Όταν δεν παίζετε μουσική, τι κάνετε (συνήθως);
Chinese Basement: Aκούμε. (γέλια) Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και κοιτάζουμε έξω απ' το παράθυρο, κάνουμε βόλτες. (πάλι γέλια)
Κωνσταντίνος ΚυριακόπουλοςΕλληνικές μπάντες (είτε με ελληνικό είτε με αγγλικό στίχο) που σας αρέσουν πολύ;
Chinese Basement: Οι Chupakavlas, οι Home and Dry, η Κρούση, οι Bazooka, οι Βανδαλούπ, οι Deep in the top - οι οποίοι παίζουν blues.(Προς Βασίλη) Σε ρωτάνε για τα μαλλιά σου; Αν τα βάφεις;
Βασίλης: Με ρωτάνε, ναι.Και τι τους απαντάς;
Βασίλης: Ότι είναι δικά μου. Αφού είναι;! (γέλια)Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ.
Chinese Basement: Εμείς ευχαριστούμε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Chinese Basement: Chinese.Όσον αφορά τώρα τους (ελληνικούς και ιδιαίτερους) στίχους σας, από που αντλείτε έμπνευση συνήθως;
Βασίλης: Αποτυπώνω, απλώς, τα συναισθήματά μου - πράγματα που έχω νιώσει κατά καιρούς. Ξεκινήσαμε παίζοντας αγγλόφωνα κομμάτια, μέχρι που συνειδητοποίησα πόσο πιο άμεσος είναι ο ελληνικός στίχος και πόσο πιο ξεκάθαρος. Γιατί δεν υποδύεται κάτι άλλο, είναι αυτό που είναι. Είναι γυμνός. Ο κόσμος βέβαια έχει συνδυάσει τον ελληνικό στίχο με πολύ συγκεκριμένες ελληνικές ροκ μπάντες, οπότε πολύ σύχνα μας παρομοιάζει είτε με τις Τρύπες, είτε με τα Ξύλινα Σπαθιά. Κάτι που έχει να κάνει με τα κουτάκια στο κεφάλι του. Εννοείται πως πρόκειται για τεράστιες μπάντες, η σύγκριση όμως, η ένταξη σε κατηγορίες είναι κάτι που με ενοχλεί.Για ποιο λόγο γράφετε / παίζετε μουσική; Τι σας προσφέρει η ενασχολήσή σας μ' αυτή; Πέρα από την δυνατότητα της έκφρασης.
Βασίλης: Πέρα από μπάντα, είμαστε -πάνω απ' όλα- φίλοι. Εγώ και ο Φοίβος (ντραμς) γνωριζόμαστε από πάντα, με τον Άρη (μπάσο) γνωριστήκαμε στο δημοτικό και ο Ηλίας (φανφάρα), μπήκε στην παρέα -και στη συνέχεια και στην μπάντα- το φθινόπωρο του 2011 - αμέσως μετά την κυκλοφορία του Litmus. Είναι ωραίο λοιπόν που υπάρχει αυτή η ελευθερία μεταξύ μας, είναι ωραίο που ρέει όλο αυτό. Κι είναι και αυτό που μας κρατάει και μαζί. Από 'κεί και πέρα, εξερευνούμε το κάθε κομμάτι, την ενέργειά του και απολαμβάνουμε την αλληλεπίδραση μας με τα όργανα. Πρόκειται για μια διαδικασία σχεδόν ερωτική. Έχει κάτι ερωτικό. Και φυσικά, δεν συγκρίνεται τίποτα με το αίσθημα που σου προφέρουν τα live και επικοινωνία με τον κόσμο. Με τον κόσμο που δεν σε έχει ζήσει στο στούντιο, στην πρόβα, αλλά παρακολουθεί το τελικό στάδιο αυτής της διαδικασίας και συμμετέχει σ' αυτή χορεύοντας, κουνώντας το κεφάλι του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Βασίλης: Ακούμε διάφορα, και όμορφα και άσχημα. Μας έχουν συγκρίνει με τους Nirvana, μας έχουν πει "πρεζάκια", καταθλιπτικούς. Εννοείται ότι μας αρέσουν πολύ οι Nirvana, απλώς θεωρώ ότι καλό είναι να μην φιλτράρεσαι μέσω κάποιου άλλου. Tο "καταθλιπτικοί" έχει να κάνει με τους στίχους. Οι στίχοι όμως απλώς αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, οπότε κάποιες φορές -ναι- δεν θα είναι ευχάριστοι. Έχουν πει ακόμα ότι μας έδερναν οι γονείς μας και τέτοια. Πάλι λόγω των στίχων ("Είμαι ένας άχρηστος γιος…" κ.τ.λ.).Υποθέτω ότι τα σχόλια αυτά σας ενοχλούν, ωστόσο όμως δεν σας πτοούν. Σωστά;
Βασίλης: Αν τραγουδούσαμε στα Αγγλικά δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Η ελληνική γλώσσα είναι πολύ άμεση και άρα, ενίοτε, και πολύ σκληρή. Απλώς η πλειοψηφία προτιμά την ασφάλεια των Αγγλικών. Όπως, επίσης, σχολιάζει πάντα με αφορμή την πρώτη εντύπωση. Κι αυτό είναι κάτι που έχει να κάνει γενικότερα με την επόχη, μιας και πρόκειται για την εποχή της εικόνας. Ο κόσμος δεν επεξεργάζεται, δεν παρατηρεί, στέκεται απλώς στην εικόνα. Άσε που όλα γίνοντα μ' ένα κλικ. Θέλεις να δεις γνωρίσεις κόσμο; Θέλεις να δεις τσόντες; Ό,τι θες το κάνεις μ' ένα κλικ. Αβίαστα και άβουλα. Και, δυστυχώς, πλέον έχει γίνει συνήθεια.Η άποψή σας για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Πώς τα χειρίζεστε;
Βασίλης: Εμείς χρησιμοποιούμε το Facebook για την μπάντα - δεν έχει κανείς μας προσωπικό λογαριασμό. Και πάλι όμως, εγώ νιώθω άσχημα με τον εαυτό μου. Αφου δεν είμαι απ 'έξω, το χρησιμοποιώ - σημασία όμως έχει ο τρόπος με τον οποίο επιλέγεις να χειριστείς τα μέσα, Όλα έχουν ερθει πια πολύ κοντά στα μάτια των ανθρώπων, κι αυτό είναι κάτι που οι άνθρωποι το καταχράσητκαν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Chinese Basement: To πιο ωραίο live ήταν αυτό στην οδό Ναυαρίνου (στις 6 Σεπτεμβρίου) εδώ στην Θεσσαλονίκη - και συγκεκριμένα στο άνοιγμα της Δ.Ε.Θ.. Ήταν σαν να είχε γίνει πόλεμος. Φοβόμασταν ότι θα μας σταματήσουν οι μπάτσοι, κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη ποτέ. Μόλις τελειώσαμε, άρχισε να βρέχει. Επίσης μας άρεσε πολύ στην Αθήνα ρε παιδιά (στο ΨΧ, στο Ρομάντσο).Τα επόμενα σχέδιά σας;
Chinese Basement: Προς το παρόν, αναμένουμε την κυκλοφορία της Διαδικασίας Ημέρευσης. Τα Χριστούγεννα όμως σκεφτόμαστε να κυκλοφορήοσουμε κι ένα σινγκλ. Αρχές Δεκέμβρη θα γίνει μια πρώτη παρουσίαση στην Αθήνα.Όταν δεν παίζετε μουσική, τι κάνετε (συνήθως);
Chinese Basement: Aκούμε. (γέλια) Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι και κοιτάζουμε έξω απ' το παράθυρο, κάνουμε βόλτες. (πάλι γέλια)
Chinese Basement: Οι Chupakavlas, οι Home and Dry, η Κρούση, οι Bazooka, οι Βανδαλούπ, οι Deep in the top - οι οποίοι παίζουν blues.(Προς Βασίλη) Σε ρωτάνε για τα μαλλιά σου; Αν τα βάφεις;
Βασίλης: Με ρωτάνε, ναι.Και τι τους απαντάς;
Βασίλης: Ότι είναι δικά μου. Αφού είναι;! (γέλια)Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ.
Chinese Basement: Εμείς ευχαριστούμε.
Η επόμενη εμφάνιση των Chinese είναι στις 27 Σεπτεμβρίου, στο ΨΧ: Φεστιβάλ Νέας Ψυχεδελικής Μουσικής που θα πραγματοποιηθεί στην συμπρωτεύουσα στo πλαίσιo του event 49ων Δημητρίων.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.