Όντας ένα φιλελεύθερο νησί, ήταν θέμα χρόνου για την Ταϊβάν να συνδυάσει φαγητό και σεξ. Και ιδού, το Funny Sex είναι το πρώτο σεξο-θεματικό εστιατόριο της Ταϊβάν. Άνοιξε στο Khaosiung, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στην περιοχή.

Η είσοδός του δεν μαρτυρά πολλά. Στο εσωτερικό, η διακόσμηση δεν ήταν ακριβώς σχετική με το σεξ. Περίμενα κούνιες του σεξ αντί για καρέκλες και σερβιτόρες να περπατούν φορώντας μεγάλα strap-on. Στην αρχή, δεν μου έμοιαζε και πολύ για ένα σεξο-εστιατόριο.

Το όνομα ενός γηπέδου είναι συνδεδεμένο με την ιστορία του συλλόγου. Θυμίζει τους παιχταράδες του παρελθόντος που έπαιζαν στο «ξερό» γήπεδο για «ψίχουλα». Είναι το μέρος όπου ο παππούς σου έπινε μπύρες στις κερκίδες. Θεωρητικά, οι νέες brand-αρισμένες ονομασίες γηπέδων -Εmirates Stadium- θα πρέπει να θεωρούνται ως βέβηλες.

Λίγοι οπαδοί θα μπορούσαν να καλωσορίσουν το όνομα ενός χορηγού πάνω από τις πύλες του γηπέδου τους. Αλλά, φαίνεται ότι οι περισσότεροι θα πρέπει να το αποδεχθούν, ως ένα μέρος του σύγχρονου ποδοσφαίρου.

Με την ανησυχία ότι θα μπορούσαν να είναι οι επόμενοι στη λίστα των στόχων του καρτέλ ναρκωτικών, που σκότωσε τον πατέρα και τον θείο της στο Μεξικό, η Trey -τότε 13 ετών- και η οικογένειά της κατέφυγαν, το 2004, στο Τορόντο του Καναδά και έκαναν αίτημα ως πρόσφυγες, ελπίζοντας ότι θα έχουν μία ευκαιρία να ξεκινήσουν μια νέα ζωή.

Το αίτημά τους δεν έγινε δεκτό κι έτσι η κυβέρνηση εξέδωσε διαταγή για την απέλασή τους. Καθημερινά, ετοιμάζονταν για το πότε οι συνοριοφύλακες θα έρχονταν να τους χτυπήσουν την πόρτα. Ο φόβος κάποια στιγμή έγινε πραγματικότητα, με αποτέλεσμα η Trey να μεταφερθεί σε ένα κέντρο κράτησης στο Τορόντο.

Για τον Rachel Kronick, ερευνητή στο Κέντρο Εξάρτησης και Ψυχικής Υγείας του Τορόντο, που ειδικεύεται στην παιδοψυχιατρική, η κατάσταση της Trey δεν αποτελεί έκπληξη. Νέα μελέτη του Kronick για τα παιδιά στα καναδική κέντρα κράτησης μεταναστών, που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Orthopsychiatry, έδειξε ότι ακόμη και για πολύ μικρές χρονικές περιόδους και σε σχετικά ασφαλείς συνθήκες, η κράτησή τους είναι επιζήμια για την ψυχική τους υγεία.

Το i-D συνεχίζει να γιορτάζει τα 35α γενέθλιά του και οι λίστες, με 35 πράγματα της pop βιομηχανίας που γουστάρει, συνεχίζουν να γεμίζουν τη μέρα μας. Αυτή τη φορά, την τιμητική του είχε ο κινηματογράφος και τα φιλμ στα οποία θα θέλαμε να ζούμε.

Από το «Back to the Future» και το «Home Alone», μέχρι το «The Great Gatsby» και το « Drive», αυτές είναι οι ταινίες στις οποίες θα θέλαμε να είμαστε πρωταγωνιστές.

Οι περισσότεροι ξένοι μαχητές που έρχονται στην Ταϊλάνδη, ως ενήλικες, έχουν αρχίσει το Muay Thai από την εφηβεία τους, τα 20 τους, ή ακόμη και αργότερα. Συνήθως μένουν στη Ταϊλάνδη για να προπονηθούν, όχι περισσότερο από μερικούς μήνες. Ο Ιταλός Μathias, ωστόσο, μετακόμισε ημι-μόνιμα στην Ταϊλάνδη, με την οικογένειά του, όταν ήταν μόλις 13.

Ήταν μια δύσκολη προσαρμογή. Ήξερε την Ταϊλάνδη ως έναν ωραίο προορισμό διακοπών, αλλά μόλις η οικογένειά του πήρε την απόφαση να μετακομίσει, έγινε το «σπίτι» του.

Η αρχική απομόνωση, λόγω της γλώσσας, ήταν σκληρή. Όλοι μιλούσαν ταϊλανδέζικα στους δρόμους, ενώ στο σχολείο η βασική γλώσσα ήταν τα αγγλικά. Προσπαθούσε να προσαρμοστεί, εν μέσω ζάλης, από το ιταλικό background του, στον ταϊλανδέζικο τρόπο ζωής. «Τους πρώτους μήνες, έκλαιγα κάθε μέρα», λέει με ένα ειρωνικό χαμόγελο. «Δεν είχα φίλους και δεν μπορούσα να καταλάβω τίποτα στο σχολείο. Ήταν κόλαση, για περίπου τρεις μήνες».