Ο Gerard Butler Είναι Απλώς Μέτριος

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Με μια καριέρα σχεδόν δύο δεκαετιών, οι ερμηνείες του Gerard Butler ήταν τόσο καθηλωτικές, όσο το να βλέπεις μπογιά να στεγνώνει, χωρίς χάρη ή πνεύμα, ώστε να είναι ανεκτές. Οι κριτικοί διαρκώς τσάκιζαν τις ερμηνείες του, επομένως γιατί οι παραγωγοί ταινιών συνεχίζουν να διοχετεύουν εκατομμύρια σε project που έχουν αποδειχτεί καλλιτεχνικές αποτυχίες και οικονομικά βαρέλι δίχως πάτο;

Η οικονομική αποδοτικότητα των πρωταγωνιστών πάντα ήταν προβλέψιμη και ταυτόχρονα ασταθής. Το Χόλιγουντ χτίστηκε με την εικόνα του Clark Gable και του John Wayne. Και όταν η εμφανής αρρενωπότητα έδωσε τη θέση της στην εξυπνάδα χαμηλών τόνων, ο Montgomery Clift έγινε ο ηθοποιός που επέλεγαν οι παραγωγοί. Καθώς το κοινό ξεκίνησε να ζητάει κάτι λίγο πιο τολμηρό, ο James Dean έκανε μια φευγαλέα, αλλά αξιομνημόνευτη επαναστατική εμφάνιση και ο Marlon Brando έφερε εις πέρας τον σκοπό που ο Dean δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να εξερευνήσει πραγματικά.

Με το πέρασμα των χρόνων, είδαμε διάφορες εκδοχές αυτών των ηθοποιών να αναλαμβάνουν την ευθύνη του πρωταγωνιστικού ρόλου: λευκοί ήρωες σε καλή φυσική κατάσταση. Το να είσαι λευκός πρωταγωνιστής στο Χόλιγουντ σημαίνει ότι υπάρχουν προσδοκίες να έχεις το άγγιγμα του Μίδα – και όμως όλη η καριέρα του Butler είναι ακριβώς το αντίθετο.

Η τελευταία του ταινία, Παγκόσμιος Κίνδυνος: Geostorm, κόστισε περίπου 120 εκατομμύρια δολάρια και σύμφωνα με το The Wrap φαίνεται ότι θα χάσει 100 εκατομμύρια. Σύμφωνα με τον A.O. Scott των New York Times, όσον αφορά την ερμηνεία του Butler, «Η συνέπεια είναι η βασική και ίσως μόνη του αρετή ως ηθοποιού». Πράγματι, αν δεις μια ταινία του Butler τα δύο βασικά στοιχεία θα είναι ότι είναι συνεπώς μέτριος και συνεπώς μη πιστευτός. Θυμάται κανείς την ταινία Οι Θεοί της Αιγύπτου; Πολλές ταινίες έχουν έναν παράγοντα δυσπιστίας που αιωρείται, αλλά το η συγκεκριμένη είχε εντελώς λευκό cast και σώνει και καλά ήθελε τους θεατές να κάτσουν δυο ώρες και να βλέπουν τον Butler να το παίζει Αιγύπτιος θεός. Το budget της ταινίας ήταν 140 εκατομμύρια δολάρια και τελικά με το ζόρι έβγαλε τα λεφτά της, μαζεύοντας 150 εκατομμύρια.

[VICE Video] Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης Παίζει στο Netflix Όμως Κάποτε Είχε για Καμαρίνι Ένα Πορτμπαγκάζ

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το ντεμπούτο του Butler στην οθόνη ήταν ένα βρετανικό δραματικό φιλμ, Η Μεγαλειοτάτη Κυρία Μπράουν, αλλά ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος στη μεγάλη κατηγορία ήταν η ταινία δράσης-θρίλερ Δράκουλας 2000, όπου δεν ήταν τόσο σκανδαλιστικός, όσο ο Brad Pitt στο Θέλμα και Λουίζ, τόσο αμφιλεγόμενος, όσο ο Denzel Washington στο Λευκός Γάμος, Μαύρο Παιδί ή τόσο γοητευτικός, όσο ο Russel Means στον Τελευταίο των Μοϊκανών.

Το Δράκουλας 2000 καταβαραθρώθηκε στο box office, δεν κατάφερε να ξεπεράσει το budget των 54 εκατομμυρίων δολαρίων και η αντίδραση των κριτικών στην ερμηνεία του Butler ως Κόμη Δράκουλα προϊδέαζε για τη χλιαρή αντιμετώπιση που θα είχε η υποκριτική του ικανότητα σε όλη την καριέρα του. Γράφοντας για τo Variety, ο Joe Leydon είπε, «ο Δράκουλας του Gerard Butler, φαίνεται περισσότερο σαν ευέξαπτο μοντέλο, αντί για πραγματικός πρίγκιπας του σκότους». Ο Scott Brake στo IGN.com τον αποκάλεσε «εκπληκτικά ατάλαντο Δράκουλα».

Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο Butler πήρε άλλον έναν ρόλο γνωστής βασανισμένης ψυχής, ως το σημαδεμένο φάντασμα που θρηνεί τον έρωτα στην κινηματογραφική μεταφορά του Φαντάσματος της Όπερας του Sir Andrew Lloyd Webber. Η ταινία δέχτηκε επαίνους για τα οπτικά εφέ και τις ερμηνείες (συγκεκριμένα για την ηθοποιό Emmy Rossum), αλλά άλλη μια φορά ο Butler δεν εντυπωσίασε. Γράφοντας για τον Guardian, ο Peter Bradshaw είπε: «Τουλάχιστον, καθώς ήταν κυρίως κρυμμένος πίσω τη μάσκα, ο Butler μπορεί να προσπαθήσει να προσποιηθεί ότι δεν ήταν στην ταινία».

Σε όλη την καριέρα του, ο Butler έχει παραμείνει εν πολλοίς ειδικός σε ταινίες δράσης-περιπέτειας/θρίλερ, κάνοντας ταινίες όπως οι 300, Ο Όλυμπος Έπεσε, Το Βασίλειο της Φωτιάς και Lara Croft Tomb Raider:Το Λίκνο της Ζωής. Η απουσία ουσίας, ανάπτυξης χαρακτήρων και έξυπνων διαλόγων σε αυτές τις ταινίες δεν είχε σημασία, λόγω των κερδών στο box office, που προκύπτουν από την απλή θέαση ενός θεάματος με CGI που δεν απαιτεί μαστοριά εκ μέρους των ηθοποιών. Τις λίγες φορές που ο Butler προσπάθησε να βασιστεί στη γοητεία του –ταινίες μικρότερου budget, όπως τα Παίζοντας με την Αγάπη, Υ.Γ. Σ’ Αγαπώ και Ο Σύμβουλος- πολλοί κριτικοί χαρακτήρισαν τις ερμηνείες του ως ανέμπνευστες, βαρετές ή εντελώς αντιπαθείς. Ειδικά Ο Σύμβουλος, έβγαλε στην εγχώρια αγορά συνολικά 0 δολάρια.

Ο Butler διαρκώς κάνει δουλειές κάτω του μετρίου, που του έχουν εξασφαλίσει έναν βαθμό οικονομικής ασφάλειας και φήμης η οποία προκύπτει από την αδιαπραγμάτευτη ασφάλεια του προνομίου του να είναι λευκός και άνδρας. Κανείς έγχρωμος δεν μπορεί να κάνει μια ταινία που αποτυχαίνει και να ελπίζει ότι θα του προσφέρουν στη συνέχεια θέση σε μια υπερπαραγωγή 100 εκατομμυρίων. Σπάνια δίνεται περιθώριο αποτυχίας στους έγχρωμους καλλιτέχνες, αλλά ο Butler έχει φτιάξει μια ολόκληρη καριέρα όντας συνήθως κακός ή, στην καλύτερη περίπτωση, επαρκής.

Παρόλα αυτά και παρά τις άθλιες επιδόσεις στο box office του Geostorm, ο Butler παίζει σε ακόμη δυο επερχόμενες ταινίες, το Hunter Killer και το Den of Thieves - το τελευταίο θα βγει στις αίθουσες στις αρχές του ’18. Ακόμη κι αν δεν κατακτήσουν τη συμπάθεια των κριτικών και δεν κερδίσουν κανένα βραβείο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο Butler να μην χρειαστεί να παλέψει για τη θέση του στο Χόλιγουντ. Τελικά, οι λευκοί άνδρες μπορούν να αποτύχουν δημόσια και πάλι να εμφανίζονται ως νικητές.

Περισσότερα από το VICE

O Jackie Chan Θέλει Απλώς να Τραγουδάει, να Ρίχνει Ξύλο και να Φέρει Παγκόσμια Ειρήνη

Ένας Πρόσφυγας στη Μόρια Φωτογραφίζει την Καθημερινότητά του για Έναν Μήνα και Πρέπει να τη Δεις

Άυπνη στο Τόκιο