Ο Κόσμος Έχει Ακόμα Εμμονή με τους Φόνους του Charles Manson

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Στις 9 Αυγούστου 1969, η Αστυνομία ανακάλυψε τα πτώματα πέντε ανθρώπων που είχαν δολοφονηθεί άγρια από οπαδούς τους Charles Manson. Έπειτα από 48 χρόνια και αφού ο Αμερικανός κατά συρροή δολοφόνος πέθανε σε ηλικία 83 ετών, ρωτήσαμε ψυχολόγους και βιογράφους του serial killer για ποιον λόγο αυτοί οι φόνοι ασκούν ακόμη κάποια γοητεία στην κουλτούρα μας.

Δύο βράδια. Επτά θάνατοι. 169 μαχαιριές. Επτά πυροβολισμοί με 22άρια. «Pig» και «Helter Skelter» γραμμένα με το αίμα των θυμάτων στα σπίτια τους. Αυτή είναι η κληρονομιά του Charles Manson – που συνεχίζει να επιδρά στην κουλτούρα μας σχεδόν μισό αιώνα μετά.

Τη μέρα εκείνη του 1969, τα σώματα της οκτώ μηνών εγκύου ηθοποιού Sharon Tate, του συγγραφέα Wojciech Frykowski, της κληρονόμου αυτοκρατορίας καφέ Abigail Folger, του κομμωτή των celebrity Jay Sebring και του φίλου τους Steve Parent βρέθηκαν στο σπίτι που η Tate μοιραζόταν με τον άνδρα της, τον σκηνοθέτη Roman Polanski. Ο Manson είχε δώσει εντολή για τις δολοφονίες, ως έναν τρόπο να ξεκινήσει έναν φυλετικό πόλεμο που ονόμαζε Helter Skelter, από το τραγούδι των Beatles. Οι πιστοί ακόλουθοί του, «Tex» Watson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel, Leslie van Houten και Steve «Clem» Grogan, διέπραξαν τους φόνους. H Linda Kasabian κρατούσε τσίλιες. Την επόμενη νύχτα, στις 10 Αυγούστου 1969, η «οικογένεια» του Manson δολοφόνησε τους Leno και Rosemary LaBianca, επίσης μέσα στο σπίτι τους.

«Η Leslie van Houten είπε ότι πάντα τη ρωτάνε, “Πώς γίνεται κάποιος που δεν είναι τρελός, να είναι οπαδός τον Charles Manson;”», λέει ο Jeff Guinn, συγγραφέας της best seller βιογραφίας του 2013 The Life and Times of Charles Manson (εκδ. Simon & Schuster). «Είπε, “Ο Charlie Manson που ξέρει το κοινό δεν ήταν αυτός που βλέπαμε συνέχεια”».

Επαγγελματίες ψυχικής υγείας λένε ότι δεν είναι ασυνήθιστο νέοι, ευεπηρέαστοι άνθρωποι να μαγεύονται από έναν κοινωνιοπαθή που αλλάζει αβίαστα προσωπικότητες, για να είναι πιο χειριστικός – και η ισχύς των ικανοτήτων του κοινωνιοπαθή Manson μαγεύει πολλούς.

«Θα έλεγα ότι ο Manson ακόμη έχει γοητεία, επειδή συχνά είναι δύσκολο για μας που δεν είμαστε κοινωνιοπαθείς να κατανοήσουμε ένα τέτοιο επίπεδο σατανικής συμπεριφοράς», λέει η Gail Saltz, γιατρός και αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πρεσβυτεριανού Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης Weill-Cornel. «Η ανθρώπινη φύση γοητεύεται από το σκοτεινό».

Άλλος ένας λόγος για τη συνεχιζόμενη εμμονή της κουλτούρας μας με τον Manson είναι το ότι οι άγριες επιθέσεις του συνέβησαν σε μια κρίσιμη στιγμή για την Αμερική: καθώς η δεκαετία του ‘60 τελείωνε, οι ΗΠΑ βρίσκονταν σε αναταραχή από τον πόλεμο του Βιετνάμ, την προεδρία του Nixon και τη δολοφονία των Robert F. Kennedy και Martin Luther King Jr. Οι βραδινές ειδήσεις έφερναν εικόνες βίας στα σπίτια των απλών Αμερικάνων.

Αυτοί οι παράγοντες έκαναν κάποιους να θεωρήσουν τη βία του Manson ως άλλη μια πολεμική κραυγή της αντικουλτούρας, σύμφωνα με τον εγκληματολόγο Brian Levin, διευθυντή του Center for the Study of Hate & Extremism στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. «Η βία του Manson χτυπούσε κομμάτια της αμερικανικής κοινωνίας με τα οποία οι άνθρωποι δεν ήταν απαραιτήτως εξοικειωμένοι», εξηγεί. «Ήταν η αντικουλτούρα που πήγε στραβά, o φυλετικός πόλεμος, η βία ως μέσο πολιτικής έκφρασης, αλλά χωρίς να στοχεύει παραδοσιακά σύμβολα (όπως τον Πρόεδρο), γεγονός που στη συνέχεια τροφοδότησε την ιδέα ότι η κοινωνία χάνει τον έλεγχο».

«Ακόμη και το 1969, ο Manson εμφανιζόταν διαφορετικός σε διαφορετικές ομάδες», σημειώνει ο Guinn. «Οι νέοι που επαναστατούσαν ενάντια στην κυβέρνηση τον έβλεπαν σαν άλλον Che Guevara. Άλλες πληθυσμιακές ομάδες τον έβλεπαν ως κάποιον που είχε δύσκολα παιδικά χρόνια και τιμωρείται περαιτέρω από το σωφρονιστικό σύστημα».

Άλλος ένας λόγος που ο Manson συνεχίζει να έχει ενδιαφέρον για τόσους ανθρώπους είναι ότι γλίτωσε τη θανατική ποινή που επιβλήθηκε σε κοινωνιοπαθείς δολοφόνους, όπως η Aileen Wuornos (σ.σ. κατά συρροή δολοφόνος που σκότωσε επτά άτομα). Ένας νόμος του 1972 από το Ανώτατο Δικαστήριο της Καλιφόρνια κατάργησε τη θανατική ποινή και αυτόματα μετέτρεψε τη θανατική ποινή του Manson σε ισόβια. Ο Manson χρησιμοποίησε τον χρόνο του στη φυλακή, για να καλλιεργήσει το μυστήριό του με προσεκτικά υπολογισμένα ξεσπάσματα ή καμώματα, όπως ο πρόσφατος σύντομος αρραβώνας του με μια νεαρή ακόλουθο που υποτίθεται ότι ήθελε να εκθέσει το σώμα του σε γυάλινο φέρετρο, μετά τον θάνατό του, ως τουριστική ατραξιόν.

Ο συγγραφέας Daniel Simone, που έχει καταγράψει εκατοντάδες ώρες συζήτησης με τον Manson για το επερχόμενο βιβλίο του The Retrial of Charles Manson ( Η Επανεκδίκαση του Charles Manson), λέει ότι ο Manson κατανοεί πλήρως το πώς να επηρεάζει και άλλο την κουλτούρα, ακόμη και από το κελί του στη φυλακή Κόρκοραν της Καλιφόρνια,. «Πάντα μιλούσαμε χαλαρά», εξηγεί ο Simone. «Αλλά αν του έβαζες μπροστά του μια κάμερα ή ένα μικρόφωνο, έβγαινε ένας άλλος άνθρωπος. Αυτό είναι που τον οδήγησε στην καταδίκη. Του άρεσε πολύ η προσοχή και του άρεσε να δίνει παράσταση».

Η επίδραση του Manson στην ποπ κουλτούρα, που αποδεικνύεται από ένα σωρό πράγματα, από τον Marilyn Manson και την ηχογράφηση από τους Guns n’ Roses του τραγουδιού του Manson «Look at Your Game Girl», μέχρι διάφορες ταινίες και βιβλία που εξερευνούν ή φαντάζονται εκ νέου εκείνον και τους ακόλουθούς του.

[VICE Video] Κάποιοι Άνθρωποι Ισχυρίζονται ότι οι Ζωές τους Παρακολουθούνται Οργανωμένα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

«Δεν αφορά τον ίδιο. Αφορά το άτομο που ανταποκρίνεται σ’ αυτόν, στην προσωπική του ψυχοσύνθεση», λέει η ψυχίατρος Gayani DeSilva. «Οι κοινωνιοπαθείς είναι πολύ καλοί στο να τραβάνε τον κόσμο».

Όσοι μίλησαν γι’ αυτό το άρθρο παρατήρησαν τον αριθμό νέων ανθρώπων που γνωρίζουν και οι οποίοι βρίσκουν τον Manson και τους οπαδούς του γοητευτικούς. Ο Guinn αποφάσισε να γράψει για τον Manson, αφότου οι φοιτητές του έπεσαν πάνω στον Vincent Bugliosi, συγγραφέα του βιβλίου Helter Skelter (εκδ. W.W. Norton & Company), όταν ήρθε ως ομιλητής στη σχολή που δίδασκε ο Guinn.

Ο ηθοποιός Ryan Kiser υποδύθηκε τον Charles Manson στη μικρού μήκους ταινία του 2009 Lie και στην ταινία του 2014 House of Manson. Οι ρόλοι τράβηξαν την προσοχή πάνω του αλλά η ιδέα ότι ο Manson λατρεύεται σαν ήρωας τον αηδιάζει. «Θεωρώ αποθαρρυντικό που τα παιδιά θαυμάζουν τον Manson», λέει. «Αν κάτι μπορώ να τους πω για εκείνον είναι ότι ήταν προβληματικός άνθρωπος. Δεν υπάρχει τίποτα να θαυμάσεις πάνω του».

Η Atkins, που βρέθηκε ένοχη για το φόνο της Sharon Tate και κορόιδευε την ηθοποιό, όταν ικέτευε για τη ζωή του παιδιού της, πέρασε πολλά χρόνια προσπαθώντας να αποτρέψει οπαδούς του Manson να τον λατρεύουν. Πριν από αρκετά χρόνια, ο Brian Levin έλαβε ένα γράμμα της. «Την ενδιέφερε να ξεκινήσει ένα πρόγραμμα ενάντια στο μίσος, μέσα στη φυλακή», θυμάται ο Levin. «Δεν απάντησα. Υπάρχει κάτι στον χαρακτήρα μου, ηθικής ή ψυχολογικής φύσης, που με έκανε να μείνω μακριά της. Δεν παρακολουθούσε απλώς – διέπραξε το πιο φρικτό έγκλημα από όλα τα εγκλήματα του Manson».

«Έχουμε αναπτύξει ένα πολύ δυσλειτουργικό και διεστραμμένο κομμάτι πολιτισμού που εστιάζει στη βία και στους παράφρονες που εκτελούν πράξεις βίας» συνεχίζει ο Levin. «Ο Manson δοξάζεται, αν και θα έπρεπε να είναι στα σκουπίδια της ιστορίας».

Αν και πολλοί συγκρίνουν τον Manson με τον Hitler ή σύγχρονους τρομοκράτες, οι ειδικοί λένε ότι ποτέ δεν είχε τη νοημοσύνη ή τη δύναμη πειθούς να προσηλυτίσει τα πλήθη που χρειαζόταν, για να αλλάξει τον πολιτισμό. «Ο Charlie δεν θα μπορούσε ποτέ να κάνει ένα ολόκληρο έθνος να τον ακολουθήσει», λέει ο Guinn. «Αλλά σίγουρα μπορούσε να κάνει ένα ολόκληρο έθνος να τον προσέξει. Είναι μεγάλη διαφορά».

Περισσότερα από το VICE

To Ξύλο στο Δημοτικό Συμβούλιο της Μάνδρας Εξηγεί την Τραγωδία

Πώς Είναι να Ζεις τα Δεκεμβριανά, τον Εμφύλιο, την ΕΣΣΔ και τη Μεταπολίτευση

Πέντε Καλοί Λόγοι για να Απολύσεις τον Ψυχοθεραπευτή σου