Η Ελληνική Τηλεόραση Δεν Μπορεί - Ούτε οι Άνδρες της, Ούτε οι Γυναίκες της

Το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους στην ελληνική τηλεόραση τα καλοκαιρινά προγράμματα. Εκπομπές και τηλεπαιχνίδια, τα οποία παρουσιάζουν δεύτερα ονόματα του χώρου καλύπτοντας το κενό των που αφήνει η «πρώτη γραμμή» όταν βρίσκεται για διακοπές στη Μύκονο. Μάλιστα, εδώ και κάποια χρόνια η μόδα προστάζει το ένα κανάλι να κλέβει το κόνσεπτ του άλλου, οπότε, στην ουσία καταλήγουμε να βλέπουμε την ίδια ακριβώς εκπομπή με κάποιες παραλλαγές -έτσι, για να κρατιούνται τα προσχήματα. Φέτος το καλοκαίρι όλα δείχνουν πως θα «φορεθεί» πολύ η φάση «δοκιμασίες για ζευγάρια» και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι μέσα σε λίγες μέρες έκαναν πρεμιέρα δύο παρόμοια σόου. Το ένα λέγεται «Το Ταίρι Ξέρει», παίζει στον ΑΝΤ1 και έχει ως παρουσιαστή τον Τόνι Σφήνο και το δεύτερο -που ανακοινώθηκε από τον ΣΚΑΪ λίγες ημέρες μετά- φέρει το όνομα «My Man Can» και το παρουσιάζει ο Γιώργος Λιανός. Κάποια στιγμή έπεσε στην αντίληψή μου το τρέιλερ για το εν λόγω παιχνίδι και μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Αποφάσισα να παρακολουθήσω ένα επεισόδιό του στο Διαδίκτυο με σκοπό να δω τι παίζει. Ο κλήρος έπεσε στην πρεμιέρα. Σε αυτή συμμετείχαν ζευγάρια από το «Survivor» - το δυνατό χαρτί του καναλιού. Είτε άνθρωποι που γνωρίστηκαν μέσω του γνωστού ριάλιτι είτε πρώην συμμετέχοντες με τα ταίρια τους.

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι ο τίτλος του παιχνιδιού είναι ελαφρά σεξιστικός. Ναι, ο άνδρας σου μπορεί, όμως, εν έτει 2018 δεν θα ήταν άσχημο να υπάρξει και ένα σόου που να εστιάζει στη γυναίκα. Βέβαια, κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ο τίτλος αλλάζει σε «My Woman Can», όμως αυτό ακριβώς δείχνει την αστοχία στην ονομασία. Όσον αφορά το διαγωνιστικό κομμάτι, οι συμμετέχοντες καλούνται να περάσουν διάφορες δοκιμασίες. Το άλλο τους μισό πρέπει να ποντάρει πάνω τους λέγοντας σε πόση ώρα θεωρούν πως θα μπορέσει να φέρει εις πέρας την εκάστοτε αποστολή. Το πράγμα πάει εναλλάξ, στον έναν γύρο αγωνίζονται οι άνδρες και στον επόμενο οι γυναίκες. Από τα τέσσερα ζευγάρια, τα δύο περνούν στον τελικό. Κάθε εβδομάδα οι πιο ικανοί -σε εντελώς άχρηστα πράγματα- κερδίζουν ένα αυτοκίνητο. Ωστόσο, αυτήν τη φορά τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά λόγω της περίστασης και έτσι, οι νικητές κέρδισαν ένα ταξίδι πίσω στον Άγιο Δομίνικο. Ναι, δεν τους έφτανε που λιμοκτόνησαν εκεί για κάποιους μήνες, τώρα πρέπει να επιστρέψουν για να τα θυμηθούν.

Πάντως, οφείλω να ομολογήσω πως οι δοκιμασίες είχαν πλάκα. Αν επρόκειτο για παιδική κατασκήνωση δηλαδή. Δεν γίνεται να είσαι μια τηλεοπτική εκπομπή με μπάτζετ, να στήνεις τρία λάστιχα αυτοκινήτου, πέντε μπαλόνια και μερικά ποτήρια και να αυτοαποκαλείσαι τηλεπαιχνίδι. Ειλικρινά, το αυτοσχέδιο «Survivor» της Λάρισας έδειχνε πιο προσεγμένο. Τα προηχογραφημένα χειροκροτήματα κοινού μπορώ να τα δεχτώ -είμαι και μεγάλος fan πολλών sitcom-, όμως το γεγονός ότι επί μιάμιση ώρα αισθανόμουν πως παρακολουθούσα ένα παιδικό πάρτι είναι κάπως άβολο.

Στην πρώτη δοκιμασία οι άνδρες έπρεπε να φυσήξουν ένα ποτήρι γεμάτο μαγειρική σόδα με σκοπό να πεταχτεί έξω από αυτό ένα μπαλάκι του πινγκ πονγκ που ήταν θαμμένο μέσα. Κάθε λίγα δευτερόλεπτα, έπρεπε να γυρίζουν σε έναν τροχό και να βάζουν στην αρχή του ένα εύθραυστο αντικείμενο πριν πέσει κάτω. Σε μια άλλοι, οι γυναίκες έπαιζαν «τυφλόμυγα» με τα προαναφερθέντα μπαλόνια, ενώ είδαμε και τους άνδρες με δωδεκάποντα τακούνια να προσπαθούν να ξεπεράσουν κάποια εμπόδια. Ωστόσο, τα γυάλινα κουτιά στα οποία μπαίνουν οι παίκτες πριν διαγωνιστούν, με ενθουσίασαν. Αρχικά, επειδή δίνουν τη δυνατότητα στον παρουσιαστή να κλείνει τον ήχο ώστε να μην ακούνε οι παίκτες τι λέγεται απ' έξω και στη συνέχεια, επειδή με το πάτημα ενός κουμπιού χάνεται η ορατότητα, σαν να κατεβαίνει μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου μια μικρή στρώση αλουμινίου. Το γύρισα πίσω δυο-τρεις φορές για να καταλάβω αν είναι μοντάζ ή αν όντως οι υπεύθυνοι της εκπομπής έχουν πρόσβαση σε κάποια εξωγήινη τεχνολογία. Κατέληξα στο δεύτερο.

Ο Γιώργος Λιανός, πάντως, έχει αποδειχθεί σε έναν από τους πιο ταλαντούχους παρουσιαστές της ελληνικής τηλεόρασης. Ο άνθρωπος έχει κάνει τα πάντα, από συμπαρουσιαστής σε πρωινές εκπομπές όπως ο «Πρωινός Καφές» και διαφημίσεις, μέχρι τεράστιες παραγωγές όπως το «X-Factor» και φυσικά, το «Survivor». Αν σκεφτεί κανείς ότι ξεκίνησε ως διαγωνιζόμενος στο αδιάφορο «Fame Story 3», όπου τερμάτισε δεύτερος, θα καταλάβει ότι πρόκειται για μια πραγματικά σπάνια περίπτωση στον χώρο. Φαίνεται ωραίος τύπος και αυτό είναι πάντα ένα έξτρα.

Η τελική γεύση που σου αφήνει το εν λόγω σόου είναι πραγματικά αδιάφορη. Οι δοκιμασίες είναι σαν μίζερα «Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα» και ενώ καταφέρνουν να σου τραβήξουν την προσοχή, τελικά το χάνουν επειδή διαρκούν πάρα πολλή ώρα. Καταλαβαίνω ότι η τηλεόραση είναι πολύ διαφορετική από το Διαδίκτυο, όμως κάποια στιγμή θα πρέπει να το ανταγωνιστεί στα ίσια και καλώς ή κακώς θα πρέπει οι άνθρωποι της να συνειδητοποιήσουν, ότι αν θέλουν να προσεγγίσουν ένα πιο νεανικό κοινό θα πρέπει να προσαρμοστούν στη μειωμένη προσοχή που μπορεί να δώσει αυτό σε τέτοιου είδους θεάματα και στο γεγονός ότι εφόσον έχουμε πλέον πρόσβαση -και μάλιστα φτηνή- στα πάντα, θα πρέπει να αρχίσουν να προσπαθούν λίγο περισσότερο. Όπως έλεγε και ένας σοφός γέροντας σε μια παλιά διαφήμιση: «Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο».

Περισσότερα από το VICE

Οι Άνθρωποι που Μαζεύουν Μηχανάκια (και Νιπτήρες) από τον Βυθό των Ελληνικών Θαλασσών

Ο Μάκης Παπαδημητρίου Θέλει να Πει ένα Σεξιστικό Ανέκδοτο

Κύριε Νικολαΐδη, πώς Είναι να Σώζεις Χιλιάδες Μωρά Κάθε Μέρα;