Μουσική

Η Άρια Κάνει Ραπ για να Μιλήσει για τα Τραύματά της

«Από μικρή έχω δεχθεί όλες τις μορφές βίας, ακόμα και σωματική».
Aria_ORE08824

Την Άρια την άκουσα για πρώτη φορά στα Dozen Sessions. Της έστειλα μήνυμα και τη συνάντησα ένα απόγευμα στη Ρεματιά Χαλανδρίου, όπου ήρθε παρέα με το σκυλί της. Είναι μόλις 19 χρονών, όμως έρχεται με φόρα να μπει στο rap game, καθώς έχει ήδη βγάλει ένα EP, το οποίο εκφράζει την αλήθεια της και τα σκληρά βιώματα που την σημάδεψαν. «Το ραπ είναι η ψυχοθεραπεία μου, ο τρόπος έκφρασής μου, το όπλο μου. Είναι η απάντησή μου σε όσα συνέβησαν στη ζωή μου, η άποψη και η φωνή μου για όσα διαφωνώ σε κοινωνικό επίπεδο, το μέσο μου να αλλάξω τρόπο σκέψης έστω σε ένα άτομο», λέει.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η μουσική μπήκε στη ζωή της από πολύ μικρή ηλικία, αφού ήδη απ’ όταν ήταν πέντε ετών ξεκίνησε να παίζει πιάνο, ενώ έναν χρόνο αργότερα άρχισε το βιολί. Τα πρώτα ραπ ακούσματά της, σε ηλικία δέκα ετών, ήταν Ψυχόδραμα και Βόρεια Αστέρια. Στην πορεία ασχολήθηκε με το τραγούδι και στα 14 ξεκίνησε να γράφει αυθαίρετα κείμενα, τα οποία άρχισαν να παίρνουν ραπ μορφή. Το ραπ έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ίδια ως ακροάτρια. «Ήταν ψυχολογική στήριξη, ταυτιζόμουν που κάποιος νιώθει αυτά που νιώθω εγώ, έπαιρνα δύναμη διότι έβλεπα ότι δεν είμαι τελείως μόνη μου. Ο ΔΠΘ ήταν ένας ράπερ που μου έχει δώσει αξίες μέσα από το στίχο του, έχω κρατήσει πολλά λόγια αυτού του ανθρώπου».

Aria_ORE08803.jpg

Από τα 16 της έχει δουλέψει σε κτηνιατρείο, ως κομμώτρια, ενώ αυτή την περίοδο εργάζεται στην εστίαση, σε νυχτερινό μαγαζί. Δεν αντιμετωπίζει το ραπ σαν δουλειά, ούτε έχει σκεφτεί ότι θα μπορούσε να βιοποριστεί από αυτό. «Γενικά μπορείς να ζήσεις από τη μουσική, αλλά εξαρτάται από το είδος. Σίγουρα ένας λαϊκός τραγουδιστής ή ένας τράπερ μπορούν. Όμως για μένα η ραπ μουσική -που από τη γέννησή της είναι αντισυστημική και αντιρατσιστική- έχει να κάνει περισσότερο με την κουλτούρα και την ιδεολογία».

Της ζητάω να μου συστήσει την Άρια μέσα από ένα ραπ στίχο. «Τη βία ανέχτηκα, μα ξέρω δεν το ξανακάνω», απαντά αυθόρμητα. Η ίδια επιλέγει να μιλά κοινωνικοπολιτικά και βιωματικά γι’ αυτά που βλέπει, ζει, ακούει, αισθάνεται. Είναι κατά της βίας και των ναρκωτικών και αυτό είναι το μήνυμα που προσπαθεί να περάσει μέσα από τα κομμάτια της. «Δεν πρέπει να ανεχόμαστε καμία μορφή βίας», τονίζει. «Κάτι στο οποίο επικεντρώνομαι συχνά είναι το θέμα των ναρκωτικών. Ακόμα και να έχεις μπει στο λούκι να πίνεις ναρκωτικά ή να είσαι εθισμένος σε κάτι, μπορείς να καταφέρεις να το κόψεις.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Aria_ORE08863.jpg

»Έχω κάποιες λέξεις-κλειδιά στα τραγούδια μου. Όταν μιλάω για τον ουρανό, αναφέρομαι στον πατέρα μου, τον οποίο έχασα όταν ήμουν 15. Η απώλειά του με στιγμάτισε και για έναν χρόνο απέκτησα καταστροφικούς εθισμούς. Έβλεπα ότι με είχαν καταστρέψει. Ευτυχώς τότε υπήρχε ένα πρόσωπο στη ζωή μου που με βοήθησε, λέγοντάς μου ότι αυτά δεν μου κάνουν καλό, δεν είναι για μένα, ότι είμαι ανώτερη από αυτή την κατάσταση. Αυτό ξεκλείδωσε το μυαλό μου. Τα έκοψα μόνη μου, χωρίς να πάω σε κάποιο κέντρο απεξάρτησης. Απλά σηκώθηκα μια μέρα και είπα στον εαυτό μου ότι δεν πρόκειται να ξαναπιώ. Αυτό θέλω να περάσω από τη μουσική μου. Ότι ο καθένας μπορεί να απεγκλωβιστεί από αυτό το μαύρο λούκι.

» Μπήκα στη διαδικασία να γράψω για να μιλήσω για τα τραύματά μου. Αυτά που έχω συζητήσει με ανθρώπους που έχω δίπλα μου. Είμαι υπέρ του να επισκεπτόμαστε ψυχίατρο ή ψυχολόγο, ιδιαίτερα αν έχουμε δεχθεί κάποια μορφή βίας - εγώ αυτό έκανα. Ξέρω άτομα που έχουν διπολική ή οριακή διαταραχή, αλλά το αρνούνται και πιστεύουν πως είναι καλά. Αν δεν πας σε ειδικό, δεν θα μάθεις ποτέ τι έχεις, ούτε θα καταφέρεις να το λύσεις. Όλα από μέσα μας ξεκινάνε και μέσα μας πρέπει να τα λύνουμε, αλλά η βοήθεια είναι σημαντική».

Aria_ORE08836.jpg

Τη ρώτησα πώς κατάφερε να υψώσει τείχη κόντρα σε όλα εκείνα που τη σημάδεψαν και με ποιο τρόπο διαχειρίζεται τα αρνητικά σχόλια. Η απάντησή της σε όλα είναι η μουσική. «Έχω λάβει σεξιστικά ή υποτιμητικά dm. Γελάω και δεν απαντάω ποτέ σε τέτοια μηνύματα. Έχω αποκτήσει ανθεκτικότητα πριν καν ενηλικιωθώ και μπω σε αυτόν τον χώρο. Οπότε σε καμία περίπτωση δεν θα με αγγίξει ένα κακό σχόλιο. Έχω βιώσει πολύ χειρότερες καταστάσεις. Έχω γράψει ένα κομμάτι πολύ πιο καταθλιπτικό από τα υπόλοιπα, το “Νύχτες που γίνονται ξημέρωμα”, για το οποίο έδωσα ψυχή. Έλαβα ένα μήνυμα που έλεγε “δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με βοήθησες με αυτό το κομμάτι, σ’ ευχαριστώ πραγματικά. Αισθάνομαι αυτά που λες γιατί νιώθω και εγώ μοναξιά”. Αυτό με άγγιξε γιατί κάπως βοήθησε έναν άνθρωπο. Και στο κάτω-κάτω αυτός είναι ο λόγος που κάνουμε μουσική».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όπως λέει, αυτό που δεν μπορεί να ανεχτεί, είναι ο διαχωρισμός ανδρών και γυναικών στο ραπ, καθώς και η ίδια έχει υποστεί διαφορετική αντιμετώπιση στον εργασιακό της χώρο λόγω του φύλου της, ενώ έχει τύχει να ακούσει σχόλιο ότι «για γυναίκα ραπάρει καλά». «Θεωρώ αστείο να υπάρχουν διαχωρισμοί και δεν μου αρέσει καθόλου ο όρος γυναικείο ραπ. Δεν υπάρχει ανδρικό και γυναικείο ραπ. Το ραπ υφίσταται ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικότητας και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Άμα ήταν ένας άνδρας και μία γυναίκα πιανίστας, θα ονοματίζονταν με βάση του φύλου τους ή απλά ως πιανίστες; Είναι δύσκολο να ισοπεδωθεί ο σεξισμός τόσο στη μουσική όσο και γενικότερα, αφού ζούμε σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία».

Aria_ORE08815.jpg

Παρά το γεγονός ότι η ίδια ανήκει σε μία γενιά που καθορίζεται από είναι στο προσκήνιο το political correct και υπάρχει περισσότερη πρόσβαση στην πληροφορία, βλέπει ότι τα πατριαρχικά κατάλοιπα είναι ακόμη έντονα, ενώ τα παιδιά επηρεάζονται και από διάφορα ερεθίσματα, που έχουν να κάνουν με τα ακούσματα και τις εικόνες που πλασάρονται. «Θυμάμαι από παιδί έξι-επτά χρονών, να ακούω 50cent και να βλέπω έναν τύπο με δέκα γκόμενες τριγύρω να κάνουν twerk. Αυτές ήταν οι εικόνες που ανέκαθεν είχαμε για τις γυναίκες. Ακόμα και οι λαϊκές τραγουδίστριες έχουν χορεύτριες, όχι χορευτές. Κάποια στιγμή θέλω να κάνω ένα βίντεο κλιπ, στο οποίο θα πλαισιώνομαι από άνδρες, που θα είναι σχεδόν γυμνοί, σε ρόλο διακοσμητικό. Θα είναι τρολ, αλλά θέλω πολύ να το κάνω για να περάσω ένα μήνυμα, διότι συνήθως βλέπουμε τις γυναίκες σε τέτοιο ρόλο».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Θεωρεί πως οι καλλιτέχνες έχουν ευθύνη γι’ αυτά που γράφουν και όχι το κοινό γι’ αυτά που καταναλώνει. «Εγώ σαν Άρια μπορεί να ακούσω τραπ, επειδή ξέρω ότι είμαι σε ηλικία που δεν θα επηρεαστώ απ’ αυτό. Θα βάλω επιλεκτικά δέκα κομμάτια που μου αρέσουν, γιατί έχουν ωραίο ρυθμό και είναι ιδανικά για να παρτάρεις. Αλλά συνολικά πιστεύω ότι η τραπ είναι κακή μουσική επιρροή. Την ακούνε παιδιά από 7 μέχρι 15 χρονών και σε αυτές τις ηλικίες τα επηρεάζει υποσυνείδητα, χωρίς να το καταλαβαίνουν, όπως εμένα με επηρέασε η ραπ. Όταν έχει τέτοια πληροφορία, ένα ανήλικο θα θεωρήσει πως είναι φυσιολογικό να πίνει ή να σπρώχνει ναρκωτικά. Άμα παρατηρήσεις, πλέον όλες οι ηλικίες από 16 χρονών πίνουν φουλ ναρκωτικά, ενώ αυτό δεν συνέβαινε τόσο τα τελευταία χρόνια.

Aria_ORE08794.jpg

» Είναι διαφορετικό να είσαι 30 χρονών και να έχεις επιλέξει να το κάνεις συνειδητά και διαφορετικό να είσαι 17 και να το κάνεις επειδή το κάνουν όλοι. Νομίζουν ότι είναι νορμάλ να πίνουν κόκες και χάπια. Βλέπεις τα ανήλικα αγόρια με τα παπάκια και το Arnette γυαλί και τα κοριτσάκια που πάνε στα κλαμπ για να ακούσουν τραπ και να πιουν ναρκωτικά. Έχει διαμορφωθεί μια τέτοια κουλτούρα και αυτό είναι πολύ προβληματικό. Παίζει ρόλο και η πανδημία βέβαια, γιατί όταν είσαι τόσο καιρό έγκλειστος, μετά θες να το ζήσεις όσο πιο χάι μπορείς.

» Υπάρχει πολλή δηθενιά στη ραπ. Υπάρχουν ράπερ που λένε πράγματα που δεν ισχύουν και δεν έχουν βιώσει ποτέ, όπως υπάρχουν ράπερ διάσημοι και φτασμένοι που έχουν βγάλει σεξιστικά κομμάτια ή χρησιμοποιούν σεξιστικά λόγια. Κάποιοι το έχουν σταματήσει, κάποιοι όχι. Όταν άκουγα στα 12 μου, κομμάτι που έλεγε “βάζουν πάκια στο μουνί κι όμως δεν την ακούνε”, δεν ήξερα τι εννοεί. Όταν κατάλαβα ότι μιλάνε για τριπάκια, συνειδητοποίησα πόσο χυδαίο είναι. Δεν θα συνεργαζόμουν ποτέ με άτομο της ραπ σκηνής που έχει σεξιστικά στοιχεία και δεν έχει κοινωνικοπολιτικό στίχο. Από την άλλη, θα ήθελα να κάνω ένα κομμάτι με τον Θανάσιμο που ήδη συνεργαζόμαστε μουσικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Aria_ORE08830.jpg

Όταν έχει νεύρα, θα ακούσει «την Ψυχή των Ψυχό», από Ψυχόδραμα, γιατί την κάνει να εκτονώνεται, ενώ παλιότερα άκουγε ελληνική και ξένη punk. Όταν νιώθει down, θα βάλει ανεβαστική μουσική, από Cardi B μέχρι Nicki Minaj. Πέρα από τη μουσική, η μεγάλη της αγάπη είναι τα ζώα της -έχει τρία σκυλιά και δύο γάτες- και στο μέλλον θα ήθελε να ασχοληθεί με grooming για κατοικίδια.

Αυτή η περίοδος είναι άκρως δημιουργική για εκείνη, καθώς περιμένει να κάνει ένα βίντεο κλιπ ώστε να βγει το EP της και στο YouTube -έχει ήδη κυκλοφορήσει στο Spotify- ενώ ετοιμάζει κάποια singles -δύο drill και ένα boom bap κομμάτι- που θα βγουν αμέσως μετά το EP. «Μετά έχω σκοπό να βγάζω κομμάτι ανά δύο εβδομάδες. Επειδή δουλεύω σε βραδινή δουλειά, δεν έχω τόσο χρόνο, αλλά πιστεύω θα το βρω. Έχω καθυστερήσει πολύ λόγω δουλειάς αν και έχω πολλά έτοιμα πράγματα. Θα βγει και ένα EP ή δίσκος, που θα έχει διαφορετικό ήχο από ό,τι έχω γράψει μέχρι τώρα -πιο dancehall και trap- και θα περιλαμβάνει ερωτικά κομμάτια για μία συγκεκριμένη κατάσταση που έχω βιώσει, αλλά δεν είναι ελαφρύς ο στίχος».

Aria_ORE08915.jpg
Aria_ORE08810.jpg

Ακολουθήστε την Άντυ στο instagram.

Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.

Περισσότερα από το VICE

Ο Αγώνας Δρόμου του Παναγιώτη από την Ηρωίνη στον Μαραθώνιο

«Δούλεψα σε Studio με Μεξικανούς Gangster» - Ο Joza Είναι Νομάς Tattoo Artist

Γιατί Αποκαλούμε «Μαϊμού» τις Απομιμήσεις Γνωστών Προϊόντων;

Ακολουθήστε το VICE σε FacebookInstagram και Twitter.