Αυτό Είναι το Απόλυτο Βιβλίο Γύρω από το Σεξ, τα Ναρκωτικά και το Rock 'n' Roll
Oι φωτογραφίες του κειμένου περιλαμβάνονται στο βιβλίο Altered States. Παρααχωρήθηκαν από τον εκδότη. 

FYI.

This story is over 5 years old.

Garage

Αυτό Είναι το Απόλυτο Βιβλίο Γύρω από το Σεξ, τα Ναρκωτικά και το Rock 'n' Roll

Από το γκρέιπφρουτ του Keith Richards, μέχρι την κοκαΐνη που προωθούσε ο Freud.
Rachel Tashjian
Κείμενο Rachel Tashjian

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Garage .

Ο αείμνηστος Julio Santo Domingo –επιχειρηματίας, ακαδημαϊκός με ειδίκευση στη γαλλική λογοτεχνία, φανατικός των μπίτνικ και μανιακός συλλέκτης– είχε δώσει έναν εξαιρετικό ορισμό για το τι σημαίνει «cool», σύμφωνα με τον αδερφό του, Andres. «Παντού μπορείς να βρεις κάτι cool, μου έλεγε, αν κοιτάξεις προσεκτικά», γράφει ο Andres. Ευτυχώς, ο Julio κοίταζε προσεκτικά και πολύ συχνά: Οι λέξεις του Andres εμφανίζονται στην αρχή ενός νέου βιβλίου για τη συλλογή του Julio, η οποία αποτελείται από περισσότερα από 50.000 αναμνηστικά γύρω από το τρίπτυχο «sex, drugs and rock ’n’ roll» - το βιβλίοε έχει τίτλο Altered States: The Library of Julio Santo Domingο (εκδ. Anthology Editions) και είναι γραμμένο από τον δημοσιογράφο Peter Watts και πλέον διατίθεται προς πώληση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η συλλογή μιλάει για τον εκθαμβωτικό κύκλο των φίλων του Santo Domingo: υπάρχουν φωτογραφίες του με τον Bono, τον Chuck Berry και τον David Bowie, μια συλλογή από γράμματα θαυμαστών στον Keith Moon και ένα συρρικνωμένο γκρέιπφρουτ που είχε χρησιμοποιήσει σαν «χαρτί περιτυλίγματος» ο φίλος του, Keith Richards, για να ένα δαχτυλίδι που έκανε δώρο στον Ron Wood.

Η βιβλιοθήκη του Julio Santo Domingo στη Γένοβα. Φωτογραφίες: Altered States/ANTHOLOGY EDITIONS.

Το βιβλίο, όμως, αντικατοπτρίζει ταυτόχρονα το βάθος και το εύρος της περιέργειάς του, καθώς και την έμφαση που έδινε στις ψυχοτρόπες ουσίες. «Η συλλογή έχει τεράστιο όγκο και εξερευνά τη χρήση ναρκωτικών, τις επιπτώσεις που είχε αυτή, καθώς και την επιρροή των χρηστών στην κοινωνία τους, με μια έμφαση στην Αμερική και τη Γαλλία του 1800 και 1900», γράφει η Leslie A. Morris στον πρόλογο του βιβλίου (η Morris είναι η επιμελήτρια Μοντέρνων Βιβλίων και Χειρόγραφων της Βιβλιοθήκης Houghton του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, όπου φιλοξενείται τώρα η συλλογή. Τα περισσότερα από τα αντικείμενα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο και το αρχείο, ήταν προηγουμένως στη βιβλιοθήκη του Santo Domingo, στο σπίτι του στη Γενεύη). Στα αντικείμενα αυτά συμπεριλαμβάνεται μια καρτέλα με LSD, διακοσμημένη με ένα ψυχεδελικό πορτρέτο του Timothy Leary, ο εξοπλισμός που χρησιμοποιήθηκε στο εργαστήριο όπου παρασκευάστηκε για πρώτη φορά το MDMA και φιαλίδια κοκαΐνης της Parke, Davis & Co. που χρονολογούνται από τα τέλη του 19ου αιώνα. Το βιβλίο σημειώνει ότι η Parke Davis είχε πληρώσει τον Freud, για να εγκρίνει τη χορήγηση κοκαΐνης το 1885 και διαφήμιζε την ουσία λέγοντας ότι «θα αντικαταστήσει το φαγητό, θα κάνει γενναίο τον δειλό, εύγλωττο τον σιωπηλό και θα καταστήσει τον πάσχοντα μη ευάλωτο στον πόνο».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Morris γράφει: «To εύρος και το μέγεθος της συλλογής είναι απλώς απίστευτο». Ακολουθεί μια επιλογή εικόνων από το υπέροχο βιβλίο.

«Το γκρέιπφρουτ χρησιμοποιήθηκε, αρχικά, για να συσκευάσει ένα δαχτυλίδι, το οποίο ήταν δώρο γενεθλίων από τον Keith Richards στον Ron Wood», γράφει η λεζάντα. «Αντί να χρησιμοποιήσει χαρτί περιτυλίγματος, ο Richards σφήνωσε το δαχτυλίδι μέσα στο φρούτο και έπειτα έγραψε μια γενέθλια ευχή στον Wood πάνω στη φλούδα». Ο Wood πέταξε το φρούτο, όμως ο Julio το ψάρεψε από τα σκουπίδια και μετά από πολλή έρευνα, βρήκε έναν ταριχευτή στην Αυστρία, για να το βαλσαμώσει.

Ένα κουτί με γενέθλιες κάρτες και κάρτες Αγίου Βαλεντίνου στάλθηκε στον ντράμερ των Who, Keith Moon. Το βιβλίο σημειώνει: «Οι κάρτες, οι οποίες φαίνεται να είναι όλες από γυναίκες, είναι απίστευτα γλυκά και αθώα γράμματα από έφηβες (αυτό φαίνεται και από χαρακτηριστικές αφιερώσεις, όπως “Στον ντράμερ που ‘τα σπάει”)».

«O Julio έγραψε το 2006 ότι είχε αποκτήσει “μια μπομπίνα διάρκειας 12 ωρών, με απίστευτο, ακυκλοφόρητο υλικό που κατέγραψε ο ψυχολόγος του [Jack Kerouac], το οποίο τελειώνει με το τελευταίο δεκάλεπτο της κηδείας του, στο Λόουελ της Μασαχουσέτης”», γράφει η λεζάντα. «Ο Kerouac μιλάει για την jazz και τους μπίτνικ, τραγουδάει το “On Top of Old Smokey” και ραπάρει μεθυσμένος με τη γυναίκα του».

Αριστερά: Ένα γυάλινο μπουκάλι υδροχλωρικής κοκαΐνης, του 1910. Δεξιά: «Ένα μικρό κουτί με έξι φιαλίδια κατασκευασμένα από την Parke, Davis & Co., στα οποία συμπεριλαμβάνονται διαλύματα υδροχλωρικής κοκαΐνης, οματροπίνη και κοκαΐνη. Η εταιρεία πωλούσε κοκαΐνη σε πολλές μορφές, καθώς και ένα σετ με τη δική του βελόνα. Η Parke Davis προωθούσε έντονα την κοκαΐνη, διαφημίζοντάς τη ως μια ουσία που “θα αντικαταστήσει το φαγητό, θα κάνει γενναίο τον δειλό, εύγλωττο τον σιωπηλό και θα καταστήσει τον πάσχοντα μη ευάλωτο στον πόνο.” Είχαν πληρώσει μάλιστα και τον Freud, για να στηρίξει την Parke Davis Cocaine, το 1885».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Επιλογή από διακόσμηση καρτέλας LSD, η οποία δεν είχε εμποτιστεί ακόμη με την ουσία». Το χαρτί στα δεξιά έχει ένα πορτρέτο του Timothy Leary.

«Ο Carl Williams, ο οποίος δούλευε για τον Julio στη Βιβλιοθήκη LSD για τρία χρόνια, τη δεκαετία του 2000, χρονολόγησε το αυτοσχέδιο σετ με σύνεργα για χρήστες κοκαΐνης γύρω στο 1974, συγκρίνοντας κάποια από τα αντικείμενα, με καταλόγους της εποχής που περιείχαν σύνεργα ναρκωτικών. Είναι κατασκευασμένο από μαύρο δέρμα, είναι απροσδόκητα εύθραυστο και περιέχει 38 σύνεργα, όπως καρφίτσες, λεπίδες ξυραφιού, πίπα για χασίς, τζιβάνες, καλαμάκια, γιούφια και ένα κουτάλι για κοκαΐνη. Το σετ δίνει την αίσθηση ότι έχει χρησιμοποιηθεί αρκετά, κάτι που, όπως σημειώνει ο Williams, απέχει πολύ από την εξιδανικευμένη εικόνα της κοκαΐνης που προωθούνταν ως το ναρκωτικό της επιλογής των rock star και των ηθοποιών του Χόλιγουντ τη δεκαετία του 1970. Το σετ αυτό είναι πιθανότερο να ανήκε στους ήρωες του Ξένοιαστου Καβαλάρη, της ταινίας τους 1969 για δύο χίπηδες μοτοσικλετιστές που διακινούσαν κοκαΐνη και έκαναν μόδα το ναρκωτικό στους Αμερικανούς που αναζητούσαν συγκινήσεις».

«Εργαστηριακός εξοπλισμός από το εργαστήρι του Alexander Shulgin στην Καλιφόρνια, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή του MDMA και άλλων ψυχοτρόπων χημικών ουσιών. Το 1976, ο Shulgin ανακάλυψε μια νέα μέθοδο σύνθεσης του MDMA, διαδίδοντας αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως ecstasy. Με βάση την κλίμακα αξιολόγησης ναρκωτικών που δημιούργησε ο ίδιος ο Shulgin, χαρακτήρισε το MDMA σαν “μαρτίνι, με λιγότερες θερμίδες”».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Διάφορες φωτογραφίες του Julio Santo Domingo με φίλους, συμπεριλαμβανομένου του Bono (πάνω αριστερά), του Chuck Berry (κάτω αριστερά) και του David Bowie (κάτω δεξιά).

Περισσότερα από το VICE

Αυτά Ήταν τα πιο Άβολα Τηλεοπτικά Σκηνικά που Ζήσαμε (και) Φέτος

Είναι το Bitcoin Πεταμένα Λεφτά;

Στην Εντατική των Ζώων στη Θεσσαλονίκη Έχουν Περιθάλψει από Πολική Αρκούδα Mέχρι Καμήλες

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.