To μνημείο στο σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Φωτογραφία: Αλέξανδρος Μιχαηλίδης/SOOC από άρθρο στο VICE
Το VICE Greece δίνει βήμα σε επιλεγμένες ανθρωπιστικές οργανώσεις και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων με τη δημιουργία της νέας στήλης «Ρισπέκτ», στην οποία κάθε Δευτέρα θα δημοσιεύονται προσωπικές ιστορίες, άρθρα άποψης, φωτογραφίες, ρεπορτάζ ή άλλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία. Στόχος μας είναι να ενημερώσουμε το κοινό και να ανοίξουμε διάλογο για ζητήματα, με τα οποία καταπιάνονται οι συγκεκριμένες οργανώσεις και αξίζουν την προσοχή όλων.
Το συγκεκριμένο άρθρο το υπογράφει η Φωτεινή Κοκκινάκη, μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου .
Η τελευταία φάση στη δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε. Εξήντα οκτώ κατηγορούμενοι, μεταξύ άλλων κατηγοριών για ανθρωποκτονίες αλλά και διεύθυνση κι ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, θα βρεθούν στο εδώλιο. Ή θα επιλέξουν να μη βρεθούν, αλλά να αποστείλουν υπόμνημα. Πρόκειται για την τελευταία φάση στη δίκη, η οποία δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως «η σημαντικότερη των τελευταίων αιώνων στην Ελλάδα» μετά από εκείνη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, τη δίκη μιας καθαρά νεοναζιστικής οργάνωσης. Η συγκυρία είναι κρίσιμη και ίσως κρισιμότερη από ποτέ. Είμαστε, λοιπόν, στην τελική ευθεία.Ας αναρωτηθούμε ποιο είναι το χαρακτηριστικό που κάνει τη διαδικασία των απολογιών τόσο σημαντική. Είναι το κατηγορητήριο; Είναι τα αποτρόπαια εγκλήματα; Είναι ο νεοναζιστικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής; Όλα αυτά μαζί, αλλά και κάτι παραπάνω. Και αυτό το παραπάνω είναι μείζον: Είναι η ίδια η στάση των κατηγορούμενων όλα αυτά τα χρόνια. Η άρνηση και η απαξίωση της δημοκρατίας και των θεσμών. Η αποστροφή τους, για να είμαστε ακριβέστεροι, απέναντι στη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Οι περισσότεροι από τους υπόδικους χρυσαυγίτες, είτε βρίσκονται σε βουλευτικά αξιώματα είτε όχι, δεν πέρασαν ούτε έξω από τη δικαστική αίθουσα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν ένιωσαν την υποχρέωση και την ευθύνη να βρεθούν στο δικαστήριο, σαν να μην τους αφορά το επίδικο. Για την ακρίβεια, σαν να μην τους αφορά η δικαιοσύνη και η απόφαση που θα ληφθεί. Δεν εξεπλάγη κανείς βέβαια, καθώς παρέμειναν με αυτή τους τη στάση πιστοί στην πάγια απαξίωσή τους απέναντι τόσο στη δικαιοσύνη όσο και στη δημοκρατία. Αναμφίβολα η ολοκλήρωση αυτής της δίκης θα σημάνει πολλά. Και πρώτα - πρώτα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook
Οι πρόσφατες εκλογές στην Ευρώπη δεν αφήνουν μεγάλο περιθώριο αισιοδοξίας εντός και εκτός Ελλάδας. Παρατηρούμε αμήχανα ολοένα και περισσότερα την ακροδεξιά ρητορική να κανονικοποιείται σε πολλά από τα κράτη της Ευρώπης. Άλλος ένας λόγος που δικαίως τα βλέμματα στρέφονται ολοένα και περισσότερο στην Ελλάδα και στη δίκη των νεοναζί. Εδώ, τα ποσοστά του νεοναζιστικού μορφώματος και των υπόδικων υποψηφίων του είναι εμφανώς μειωμένα, γεγονός -όμως- που δεν προσφέρεται για εφησυχασμό. Αντίθετα τώρα, περισσότερο από ποτέ, η προσοχή όλων μας πρέπει να στραφεί στη δίκη. Είναι ένα θέμα που μας αφορά βαθιά. Η παρουσία του κόσμου είναι απαραίτητη καθώς και μία -επιτέλους- επαρκής κάλυψη από τα ΜΜΕ, που την τελευταία τετραετία κατέγραψαν μια συγκλονιστικά αδιάφορη στάση. Η τακτική της μη κάλυψης άλλαξε μόνο σε περιόδους εντάσεων εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας. Μηδέν, λοιπόν, στο πηλίκο της ενημέρωσης. Μετρημένοι στα δάχτυλα οι δημοσιογράφοι που με προσήλωση μετέφεραν όσα καθημερινά συνέβαιναν στο δικαστήριο, στην ίδια τη διαδικασία. Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί και το Golden Dawn Watch, το παρατηρητήριο για τη δίκη που υπήρξε και μία από τις βασικότερες πηγές ενημέρωσης για τα πεπραγμένα.Οι κομβικές στιγμές της δίκης, όπως αυτή της έναρξης των απολογιών, μας θυμίζουν ηχηρά τα λάθη και τις παραλείψεις μας ως κοινωνία. Ενημερώσαμε επαρκώς τους πολίτες αυτής της χώρας πόσο ουσιωδώς τους αφορά αυτή η διαδικασία; Βιώσαμε τα τελευταία χρόνια δεκάδες περιστατικά ρατσιστικής βίας, αποδέκτες των οποίων θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Αυτή η σκέψη ριζώνει βαθιά στην συνείδηση, διότι αύριο μπορεί το στόχαστρο να στραφεί στον οποιονδήποτε. Ο φασισμός δεν εξαφανίζεται με ευχολόγια. Για αυτόν τον λόγο, μεγάλο βάρος πέφτει στη Δικαιοσύνη.Στις αίθουσες του Εφετείου και του Κορυδαλλού γράφεται ιστορία. Κυριολεκτικά. Την προηγούμενη Πέμπτη είδαμε στο δικαστήριο τον δολοφόνο του Παύλου Φύσσα, αλλά και ολόκληρο το τάγμα εφόδου της Νίκαιας. Είναι κομβικό το πως θα σταθεί απέναντι στο δικαστήριο και η ηγεσία της οργάνωσης - αν εμφανιστεί. Οι μάρτυρες υπεράσπισης πάντως υπέπεσαν σε τεράστιες αντιφάσεις και τους εξέθεσαν.Τέλος, στην πορεία των απολογιών, αναμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την τακτική που θα ακολουθήσει ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, και ο στενός πυρήνας του, αλλά και ποια στάση θα κρατήσουν οι βουλευτές που έχουν αποχωρήσει από την οργάνωση, αλλά και αν τα μέλη των ταγμάτων εφόδου θα παραμείνουν πιστά στη γραμμή του Αρχηγού, παρ’ όλο που εκείνος φαίνεται έτοιμος να τους χρεώσει εξ ολοκλήρου την εγκληματική δράση προκειμένου να διασώσει τον εαυτό του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η τελευταία φάση στη δίκη της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε. Εξήντα οκτώ κατηγορούμενοι, μεταξύ άλλων κατηγοριών για ανθρωποκτονίες αλλά και διεύθυνση κι ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, θα βρεθούν στο εδώλιο. Ή θα επιλέξουν να μη βρεθούν, αλλά να αποστείλουν υπόμνημα. Πρόκειται για την τελευταία φάση στη δίκη, η οποία δικαίως έχει χαρακτηριστεί ως «η σημαντικότερη των τελευταίων αιώνων στην Ελλάδα» μετά από εκείνη των πρωταιτίων του πραξικοπήματος, τη δίκη μιας καθαρά νεοναζιστικής οργάνωσης. Η συγκυρία είναι κρίσιμη και ίσως κρισιμότερη από ποτέ. Είμαστε, λοιπόν, στην τελική ευθεία.Ας αναρωτηθούμε ποιο είναι το χαρακτηριστικό που κάνει τη διαδικασία των απολογιών τόσο σημαντική. Είναι το κατηγορητήριο; Είναι τα αποτρόπαια εγκλήματα; Είναι ο νεοναζιστικός χαρακτήρας της Χρυσής Αυγής; Όλα αυτά μαζί, αλλά και κάτι παραπάνω. Και αυτό το παραπάνω είναι μείζον: Είναι η ίδια η στάση των κατηγορούμενων όλα αυτά τα χρόνια. Η άρνηση και η απαξίωση της δημοκρατίας και των θεσμών. Η αποστροφή τους, για να είμαστε ακριβέστεροι, απέναντι στη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Οι περισσότεροι από τους υπόδικους χρυσαυγίτες, είτε βρίσκονται σε βουλευτικά αξιώματα είτε όχι, δεν πέρασαν ούτε έξω από τη δικαστική αίθουσα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν ένιωσαν την υποχρέωση και την ευθύνη να βρεθούν στο δικαστήριο, σαν να μην τους αφορά το επίδικο. Για την ακρίβεια, σαν να μην τους αφορά η δικαιοσύνη και η απόφαση που θα ληφθεί. Δεν εξεπλάγη κανείς βέβαια, καθώς παρέμειναν με αυτή τους τη στάση πιστοί στην πάγια απαξίωσή τους απέναντι τόσο στη δικαιοσύνη όσο και στη δημοκρατία. Αναμφίβολα η ολοκλήρωση αυτής της δίκης θα σημάνει πολλά. Και πρώτα - πρώτα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι πρόσφατες εκλογές στην Ευρώπη δεν αφήνουν μεγάλο περιθώριο αισιοδοξίας εντός και εκτός Ελλάδας. Παρατηρούμε αμήχανα ολοένα και περισσότερα την ακροδεξιά ρητορική να κανονικοποιείται σε πολλά από τα κράτη της Ευρώπης. Άλλος ένας λόγος που δικαίως τα βλέμματα στρέφονται ολοένα και περισσότερο στην Ελλάδα και στη δίκη των νεοναζί. Εδώ, τα ποσοστά του νεοναζιστικού μορφώματος και των υπόδικων υποψηφίων του είναι εμφανώς μειωμένα, γεγονός -όμως- που δεν προσφέρεται για εφησυχασμό. Αντίθετα τώρα, περισσότερο από ποτέ, η προσοχή όλων μας πρέπει να στραφεί στη δίκη. Είναι ένα θέμα που μας αφορά βαθιά. Η παρουσία του κόσμου είναι απαραίτητη καθώς και μία -επιτέλους- επαρκής κάλυψη από τα ΜΜΕ, που την τελευταία τετραετία κατέγραψαν μια συγκλονιστικά αδιάφορη στάση. Η τακτική της μη κάλυψης άλλαξε μόνο σε περιόδους εντάσεων εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας. Μηδέν, λοιπόν, στο πηλίκο της ενημέρωσης. Μετρημένοι στα δάχτυλα οι δημοσιογράφοι που με προσήλωση μετέφεραν όσα καθημερινά συνέβαιναν στο δικαστήριο, στην ίδια τη διαδικασία. Φωτεινή εξαίρεση αποτελεί και το Golden Dawn Watch, το παρατηρητήριο για τη δίκη που υπήρξε και μία από τις βασικότερες πηγές ενημέρωσης για τα πεπραγμένα.Οι κομβικές στιγμές της δίκης, όπως αυτή της έναρξης των απολογιών, μας θυμίζουν ηχηρά τα λάθη και τις παραλείψεις μας ως κοινωνία. Ενημερώσαμε επαρκώς τους πολίτες αυτής της χώρας πόσο ουσιωδώς τους αφορά αυτή η διαδικασία; Βιώσαμε τα τελευταία χρόνια δεκάδες περιστατικά ρατσιστικής βίας, αποδέκτες των οποίων θα μπορούσαμε να είμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Αυτή η σκέψη ριζώνει βαθιά στην συνείδηση, διότι αύριο μπορεί το στόχαστρο να στραφεί στον οποιονδήποτε. Ο φασισμός δεν εξαφανίζεται με ευχολόγια. Για αυτόν τον λόγο, μεγάλο βάρος πέφτει στη Δικαιοσύνη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα από το VICEΟι Εργαζόμενοι στη Σεζόν Είναι οι Εγκλωβισμένοι Αυτών των ΕκλογώνAirbnb Vs Κάτοικοι: Η Βραχυχρόνια Μίσθωση Διχάζει την ΑθήναΟι Τύποι Ανθρώπων που Βλέπουν τα Story σου στο InstagramΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.