Είναι ο Kylo Ren ο Καλύτερος Κακός Όλων των Εποχών στα Star Wars;

Το άρθρo δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US. Αν οι fan είναι δυσαρεστημένοι με το Star Wars: The Last Jedi (Ο Πόλεμος των Άστρων: Οι Τελευταίοι Τζεντάι), ίσως αυτό συμβαίνει επειδή το Star Wars δεν είναι αυτό που ήταν. Το χιούμορ των ηρώων έχει να κάνει με το να μειώνουν τον εαυτό τους, το βασικό καστ δεν αποτελείται πια σχεδόν αποκλειστικά από λευκούς άνδρες και η μανιχαϊστική πάλη φωτός/σκότους που υπήρχε στις αρχικές ταινίες έχει δώσει τη θέση της σε πιο περίπλοκες έννοιες. Το Rogue One μάς παρουσίασε προσχηματικά «καλούς τύπους» που σκοτώνουν δικούς τους και «κακούς» που ήταν λίγο ή πολύ γραφειοκράτες οι οποίοι απλώς τύχαινε να δουλεύουν για τους Ναζί. Στο The Force Awakens (Η Δύναμη Ξυπνά) είδαμε τον πρώτο stormtrooper με συνείδηση, έναν στρατιώτη που αυτομόλησε στην άλλη πλευρά. Το Last Jedi πηγαίνει ακόμη πιο μακριά: ο Luke Skywalker, ο αρχικός μας ήρωας από τα Star Wars, είναι τώρα ένας κατηφής ερημίτης που εύχεται οι Jedi να τελειώσουν, ενώ ο τελευταίος κακός της επικής ιστορίας, ο Kylo Ren, είναι ένας συμπαθητικός ανταγωνιστής του, που οι πράξεις του μοιάζουν σχεδόν λογικές.

Μέχρι αυτήν τη στιγμή, οι βασικοί κακοί του Star Wars, ο Darth Vader, ο Αυτοκράτορας Palpatine, ο Count Dooku, το ασθματικό ανδροειδές General Grievous ήταν old school, από εκείνους τους κακούς που χαίρονταν με τον πόνο του άλλου, μόνο και μόνο επειδή ήταν αμετανόητα καθάρματα. Ο ηθοποιός Ian McDiarmid που υποδυόταν τον Palpatine –ο μόνος που διασκέδασε λιγάκι στα prequels του George Lucas– έπαιξε τον κακό σχεδόν με σαιξπηρικό ενθουσιασμό. Αλλά τίποτα δεν μπορούσε να κρύψει το γεγονός ότι το μοναδικό κίνητρο του Αυτοκράτορα εξακολουθούσε να είναι σταθερά η έμφυτη κακία. Στο μεταξύ, εκείνα τα prequel ήταν μια απόπειρα να εκλογικευθεί ο Darth Vader, δείχνοντας πώς ο αθώος νεαρός Anakin Skywalker μετατράπηκε σε δολοφονικό cyborg, αλλά ο Lucas –μακριά πλέον από το όραμα που είχε, όταν δημιούργησε τα Star Wars το 1977- έκανε τσαπατσούλικα τη μεταμόρφωση.

Ο Kylo Ren, που ξεκίνησε στο The Force Awakens ως ένας emo κλώνος του Vader, αλλά έχει γίνει πιο πολύπλοκος με την τελευταία ταινία του Rian Johnson, δεν είναι απλώς κακός – είναι κάποιος που οδηγείται στο κακό από μια διαταραγμένη ψυχική κατάσταση. Ένας διαταραγμένος, συναισθηματικά τραυματισμένος Adam Driver παίζει τον χαρακτήρα με την πειστικότητα κάποιου που αν δεν πρωταγωνιστούσε σε μια sci-fi εμπορική ταινία μπορεί να ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Β΄ανδρικού ρόλου.

[VICE Video] Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης Παίζει στο Netflix Όμως Κάποτε Είχε για Καμαρίνι Ένα Πορτμπαγκάζ

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Αλλά το κλειδί για τον Kylo, είναι το πώς έχει γραφτεί ο χαρακτήρας: Γεννημένος Ben Solo, γιος ενός από τους πιο διάσημους ήρωες του σινεμά, ο Kylo Ren είναι ένας σπουδαίος κακός των Star Wars, ίσως ο σπουδαιότερος, λόγω του πόσο πιστευτά σκιαγραφείται. Έχουμε μόνο μια αδρή εικόνα της παιδικής ηλικίας του Ben, αλλά είναι αρκετή: δυο απόντες γονείς, ένας κυνικός πατέρας που δεν είχε φοβερή γνώμη για τις δυνάμεις του γιου του («Ο Han το αντιμετώπιζε ως Han», λέει ο Luke στο Last Jedi για την αδιάφορη στάση του Solo απέναντι στην ευαισθησία του Kylo προς τη Δύναμη) και ένας έμπιστος θείος, που παραλίγο να σκοτώσει τον ανιψιό του, ενώ κοιμόταν. Βάλε, ταυτόχρονα, ένα σύνδρομο ανωτερότητας/κατωτερότητας που προκύπτει από το να κατάγεσαι από μια επιφανή οικογένεια, και προκύπτει ένα μπερδεμένο παιδί για το οποίο η κληρονομία ήταν βάρος και το οποίο αναζητά πατρικές φιγούρες, πέρα από τον βιολογικούς γονείς του, καθώς το οδυνηρό παρελθόν του το άφησε μετέωρο σε μια εφηβεία και συχνά ανίκανο να ελέγξει τα συναισθήματά του (επίσης, με εύστοχο τρόπο, προκύπτει ένα άτομο σε ηλικία millennial που νιώθει προδομένο από την προηγούμενη γενιά και έχει το ένστικτο να τα τινάξει όλα στον αέρα και να ξεκινήσει από την αρχή).

O Kylo ειναι ασταθής - ένας χαρακτήρας των άκρων, τρομακτικός και αξιοθρήνητος, γοητευτικός και αποκρουστικός, ανώτερος και μικρός. Προς το τέλος του Last Jedi, έχοντας περάσει μεγάλο μέρος της ταινίας σε μια τηλεπαθητική συζήτηση φορτισμένη σεξουαλικά με την επίσης ικανή να χειριστεί τη Δύναμη, Rey, ο Kylo δολοφονεί παρορμητικά τον δάσκαλό του και έπειτα βγάζει ένα οργισμένο λογύδριο στη Rey, για το πώς πρέπει να σκοτώσουν το παρελθόν, σε μια προσπάθεια να την κερδίσει. «Έρχεσαι από το τίποτα, είσαι τίποτα, αλλά όχι για μένα», λέει ο Kylo στη Rey σε μια από τις πιο όμορφα διεστραμμένες δηλώσεις αγάπης που έχουν ποτέ γίνει σε οικογενειακό blockbuster και ύστερα την ικετεύει σιωπηρά να πάει μαζί του, σαν να είναι το πιο απελπισμένα μοναχικά άτομο στο σύμπαν.

Ο Kylo Ren, σε αντίθεση με τους προηγούμενους κακούς των Star Wars που έμπαιναν στον πειρασμό της Σκοτεινής Πλευράς από μια μη απτή δύναμη την οποία εμείς ως θεατές δυσκολευόμασταν να κατανοήσουμε, είναι κατανοητά κακός, με τρόπους που μάλιστα μπορούμε να ταυτιστούμε. Ο Darth Vader θα είναι πάντα πιο εμβληματικός: είναι ένας μαύρος ιππότης με την απόκοσμη βαρύτονη φωνή του James Earl Jones, το επιβλητικό εκτόπισμα του David Prowse και το ενδυματολογικό στυλ ενός post-punk σαμουράι. Αλλά ο μεγάλος κακός των Star Wars

, που ήταν τόσο αποτελεσματικός στο πλαίσιο μιας άλλης εποχής, δεν θα φαινόταν τόσο αληθινός, αν μας παρουσιαζόταν σήμερα. Δεν έχει πια νόημα για μας το κινηματογραφικό κακό που είναι τόσο ανεξήγητο. Η πραγματικότητά μας είναι περίπλοκη, με γκρίζα χρώματα και όλοι έχουμε ξεπεράσει την παραμυθένια ιδέα ότι στον κόσμο υπάρχει καλό και κακό, επειδή έτσι.

Οι κακοί του σινεμά που είναι απλώς τύποι που κάνουν κακό γελώντας, σήμερα φαίνονται ψεύτικοι. Πολλές φορές, για παράδειγμα, επικρίνουν τη Marvel ότι έχει πρόβλημα με τους κακούς της, επειδή συχνά δεν υπάρχει ξεκάθαρο κίνητρο πίσω από την ανάγκη της ιστορίας για έναν χαρακτήρα που θα αποτελεί απειλή για τους ήρωες. Ο Kylo Ren, από την άλλη, είναι ο τέλειος ανταγωνιστής για τον περίπλοκο κόσμο μας – έναν κόσμο όπου ο κακός του ενός ή ο στρεβλωμένος ήρωας του άλλου, όπου βλέπουμε την ηθική σε ένα φάσμα και όπου όλοι ξέρουμε υπερβολικά καλά τη σχέση αιτίας-αποτελέσματος και πώς οι καλοί άθελά τους δημιουργούν τους δικούς τους εχθρούς, καμιά φορά. Όσον αφορά τους κακούς: όχι, το Star Wars δεν είναι αυτό που ήταν. Είναι καλύτερο.

Περισσότερα από το VICE

Ένα Ζευγάρι Χωρίς Ταμπού Εξηγεί πώς Κόλλησε ο Ένας τον Άλλον ΣΜΝ (για να Μην Κολλήσεις κι Εσύ)

Οι Μέρες και οι Νύχτες μου Κλεισμένος σε μια Ελληνική Φυλακή

Η Μάχη της Τζώρτζια με τη Νόσο του Lyme