Η Ιστοσελίδα Γνωριμιών για Δολοφόνους, Βιαστές και Άλλους Εγκληματίες

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Canada.

Ο Dustin Hales σκότωσε τη σύζυγό του.

Μαχαίρωσε θανάσιμα την 27χρονη μητέρα τριών παιδιών σε ένα πάρκο του Dartmouth της Νέας Σκοτίας το 2011, ενώ παρακολουθούσε η ερωτική σύντροφoς και των δύο. Ο Hales σχεδίασε τον φόνο, τον συγκάλυψε και τον ομολόγησε μόνο αφού συνελήφθη.

Ήταν ένα τραγικό τέλος σε ένα ερωτικό τρίγωνο που πήρε άσχημη τροπή.

Αλλά τώρα, λιγότερο από τέσσερα χρόνια μετά την καταδίκη του σε ισόβια κάθειρξη τουλάχιστον 17 ετών, ο Hales έχει άλλη μια ευκαιρία στην αγάπη την ώρα που είναι πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, χάρη σε μια online υπηρεσία αλληλογραφίας που μετατράπηκε σε ιστοσελίδα γνωριμιών για Καναδούς κρατούμενους.

Μίλησα στον 41χρονο τον περασμένο μήνα, ενώ λίγο πριν είχε λάβει τα δύο πρώτα του γράμματα σχεδόν σε ένα χρόνο που βρίσκεται στην ιστοσελίδα. Ο Hales εξεπλάγη ευχάριστα όταν τα πήρε και είπε πως στόχος του για τώρα είναι απλώς να λαμβάνει αλληλογραφία – θα παίρνει τα πράγματα όπως έρχονται.

«Ειλικρινά περίμενα κάποια στιγμή να αρχίσω να λαμβάνω γράμματα μίσους», είπε τηλεφωνικά ο γλυκομίλητος δολοφόνος. «Εξεπλάγην όταν κάποιος μού έγραψε θέλοντας να γίνουμε φίλοι δι' αλληλογραφίας».

Κάποιοι από τους πιο ειδεχθείς εγκληματίες της χώρας εμφανίζονται στις σελίδες του Διαδικτυακού τόπου Canadian Inmates Connect, με τον κατάλογο των εργένηδων να περιλαμβάνει από δολοφόνους και κακοποιούς έως βιαστές και νταβατζήδες.

Ο Christopher Husbands, ο εκτελεστής του Eaton Centre, είναι εκεί.

Το ίδιο και ο βιαστής και δολοφόνος με τη Διαδικτυακή κάμερα του Πανεπιστημίου Γιορκ, Brian Dickson.

Ο δολοφόνος της Jane Creba, ο Jeremiah Valentine είναι κι αυτός εκεί – και λέει ότι ονειρεύεται την ημέρα που θα βγει από τη φυλακή και θα μπορεί να πάει τους δυο γιους του στο πάρκο. «Ψάχνω μια γυναίκα με αυτοπεποίθηση, που την ενδιαφέρει η ουσία κι όχι η εικόνα», έγραψε στην ιστοσελίδα.

Ακόμη ο Brett Jones, ένας πρώην ημιεπαγγελματίας σταρ του χόκεϊ που χτύπησε την κοπέλα του με ένα εργαλείο κηπουρικής το 2009 στο Red Deer, είναι κι αυτός εκεί. «Η προσωπικότητα είναι κάτι που ποτέ δεν μου έλειπε» γράφει απευθυνόμενος στις πιθανές νύφες. «Πάντα ήμουν εξωστρεφής και κοινωνικός. Οι καλοί τρόποι είναι σημαντικοί για μένα. Είναι ένα χαρακτηριστικό που ψάχνω σε μια γυναίκα».

Η ιστοσελίδα Canadian Inmates Connect έγινε πρωτοσέλιδο πέρυσι, όταν ο διαβόητος δολοφόνος Luka Magnotta εμφανίστηκε στην ιστοσελίδα ψάχνοντας για τον «πρίγκιπα του παραμυθιού».

Ο Magnotta δολοφόνησε έναν άνδρα, έπειτα τεμάχισε το σώμα του και ταχυδρόμησε τα κομμάτια σε όλη τη χώρα, πυροδοτώντας ένα διεθνές ανθρωποκυνηγητό. Καταδικασμένος για φόνο πρώτου βαθμού, εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης χωρίς δυνατότητα αναστολής για 25 χρόνια.

Κάποιοι από αυτούς τους τύπους λένε ότι απλώς ψάχνουν φίλους.

Ο John Derek Mills, για παράδειγμα –που εκτίει ποινή για «ένοπλη ληστεία, πυροβολισμούς κατά της αστυνομίας, επικίνδυνη οδήγηση κλπ»– έγραψε ότι χρειάζεται έναν καλό φίλο για να του θυμίζει τι καλό υπάρχει στον κόσμο: «Ελπίζω ότι μπορείς να είσαι αυτός ο φίλος».

Αλλά η πλειοψηφία των κρατουμένων που χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα ψάχνουν ανοιχτά για τον έρωτα – ή τουλάχιστον, επισκέψεις στο τρέιλερ ή όπως είναι επισήμως γνωστές «ιδιωτικές οικογενειακές επισκέψεις».

Η Melissa Fazzina, 39 ετών, ίδρυσε την ιστοσελίδα πριν από έξι χρόνια, αφού διάβασε για μια παρόμοια επιχείρηση στις ΗΠΑ και σκέφτηκε ότι θα ήταν μια υπηρεσία για φίλους δι' αλληλογραφίας που θα μπορούσε να τη βοηθήσει να συμπληρώσει το εισόδημά της.

Όμως, καθώς ο Διαδικτυακός τόπος εξελίχθηκε ηχηρά σε υπηρεσία γνωριμιών, η Fazzina δέχθηκε επικρίσεις από εκείνους που ανησυχούν για τα θύματα και την ασφάλεια της κοινότητας και όλους όσοι προσβάλλονται, επειδή δίνεται σε αυτούς τους τύπους –ιδιαιτέρως σε εκείνους που βαρύνονται με κατηγορίες ενδοοικογενειακής βίας– ξανά η ευκαιρία να κάνουν σχέσεις.

Αντικρούει αυτό το επιχείρημα με απλό τρόπο. Πιστεύει ότι η ιστοσελίδα της υποστηρίζει την αποκατάσταση καθώς βοηθά τους τροφίμους να δημιουργήσουν θετικούς δεσμούς στον έξω κόσμο.

Και εκείνοι που δουλεύουν με κρατουμένους (και πρώην καταδίκους) τείνουν να συμφωνούν μαζί της έστω και με επιφύλαξη.

Ο Garry Glowacki είναι εκτελεστικός διευθυντής του The Bridge Prison Ministry στο Brampton. Ως πρώην εγκληματίας και πρώην χρήστης ηρωίνης, γνωρίζει πώς είναι να εκτίεις ποινή φυλάκισης –και να λαχταράς για συντροφιά στους μοναχικούς τέσσερις τοίχους του κελιού.

Έχει τους ενδοιασμούς του για την ιστοσελίδα, αλλά πιστεύει ακράδαντα στη δύναμη της διασύνδεσης της κοινότητας.

«Σχεδόν οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει μια αίσθηση της κοινότητας και του ανήκειν κατά την αποφυλάκιση ή έστω κι όταν είσαι εκεί μέσα, αυξάνει την πιθανότητα μιας ασφαλούς επανένταξης –γιατί συχνά αυτοί οι τύποι αποφυλακίζονται χωρίς να έχουν τίποτα και κανέναν», είπε.

Αλλά προειδοποιεί τον κόσμο να θυμάται πως μερικές φορές υπάρχει καλός λόγος για αυτό – και για εκείνον, υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα σε ένα πρόγραμμα για φίλους δι' αλληλογραφίας και μια υπηρεσία γνωριμιών.

Προφανώς, υπάρχουν μπερδεμένοι άνθρωποι τόσο μπροστά όσο και πίσω από τα κάγκελα. Αλλά θα έπρεπε να αρνηθεί η κοινωνία στον οποιοδήποτε κάτι τόσο ουσιαστικό όσο η ανθρώπινη αλληλεπίδραση; «Το να λέει κάποιος ότι δεν αξίζουν αυτό ή εκείνο, είναι σα να αναιρεί το γεγονός ότι είναι ανθρώπινα όντα», είπε.

Η Catherine Latimer, εκτελεστική διευθύντρια της καναδικής ένωσης John Howard Society of Canada, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που δουλεύει με ποινικούς με σκοπό το δίκαιο και ανθρώπινο σωφρονισμό, συμμερίζεται την ίδια άποψη: «το γεγονός ότι κάποιος είναι στη φυλακή συνιστά την τιμωρία, όχι μέσο για άλλες τιμωρίες. Έχουν δικαίωμα να επικοινωνούν με ανθρώπους. Έχουν δικαίωμα να έχουν οικογένειας και φίλους έξω από εκεί», είπε.

Καταλαβαίνει βέβαια ότι μια ιστοσελίδα σαν κι αυτή μπορεί να ενοχλεί μερικούς.

«Είναι κατανοητό ότι τα θύματα θα έχουν μια ισχυρή υποκειμενική αντίδραση σε οτιδήποτε βλέπουν ως παροχή σε κάποιον που έκανε κακό σε έναν δικό τους. Αλλά αυτός είναι ο λόγος που έχουμε σύστημα δικαιοσύνης –για να διασφαλίσουμε ότι η τιμωρία τους είναι αμερόληπτη και αντικειμενική», είπε.

Αλλά ενώ είναι υποστηρικτική στο να λαμβάνουν τα θύματα όλη την υποστήριξη που χρειάζονται για να ξεπεράσουν το τραύμα από τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε βάρος τους ή σε βάρος των αγαπημένων τους, «αυτό δεν θα έπρεπε να θέτει σε κίνδυνο τη δικαιοσύνη και τα δικαιώματα των άλλων».

«Κι αυτό συνοψίζεται στο ότι αυτοί οι τύποι θα βγουν από τη φυλακή» είπε ο Glowacki. «Βγαίνουν έξω. Εάν μπορούν να βγουν με περισσότερη στήριξη και σύνδεση με την κοινότητα, ενισχύεται η πιθανότητα να έχουν επιτυχημένη επανένταξη».

Ο αριθμός των μελών της CIC αυξομειώνεται. Τον Ιούλιο, κάποια στιγμή, ήταν εγγεγραμμένοι 160 άνδρες και μία γυναίκα. Η επικίνδυνη κακοποιός Renee Acoby που εκτίει ποινή για παράνομη κατακράτηση και για εμπόριο κοκαΐνης.

Στα μέσα του μήνα εμφανίστηκε μια άλλη γυναίκα, η Kowtar Rodol, που εκτίει ποινή για βιαιοπραγία και οπλοκατοχή και ψάχνει για «αλληλογραφία με άνδρες, με την ελπίδα να δημιουργήσει νέες φιλίες, γεμάτες θετικότητα και γέλιο».

«Αγαπώ όλα τα ζώα, οπότε μπορείς να στείλεις ακόμα και μια απλή κάρτα με ένα χαριτωμένο κουτάβι, απλά να πεις ένα γεια. Θα ήμουν για πάντα ευγνώμων!» έγραψε. «Εάν θα ήθελες να ξέρεις περισσότερα για μένα και είσαι πρόθυμος να αφιερώσεις χρόνο για να μου γράψεις, θα περιμένω με αγωνία την επιστολή σου. Τίποτα άλλο δεν φωτίζει την ημέρα μου από το να λαμβάνω μια επιστολή. Ανυπομονώ να μάθω νέα σου. Να είσαι καλά και πάντα να βρίσκεις ένα λόγο να χαμογελάς, όπως και εγώ».

Ο αριθμός των προφίλ γνωρίζει διακυμάνσεις, σύμφωνα με την Fazzina.

«Για παράδειγμα, μόλις αφαίρεσα δύο, γιατί είπαν ότι βρήκαν αυτό που έψαχναν».

Ουσιαστικά, 160 άτομα είναι απλώς μια σταγόνα στον ωκεανό του ομοσπονδιακού σωφρονιστικού συστήματος. Μια οποιαδήποτε μέρα, υπάρχουν περίπου 15.000 παραβάτες στα 43 ομοσπονδιακά σωφρονιστικά ιδρύματα του Καναδά. Όταν προσθέτεις και τα επαρχιακά ιδρύματα, αυτός ο αριθμός διογκώνεται σχεδόν στους 140.000.

Η Fazzina δεν κάνει διάκριση μεταξύ των εγκλημάτων ή του ποιος μπορεί ή δεν μπορεί να γίνει μέλος. Από τη στιγμή που κάποιος μπορεί να πληρώσει την ετήσια συνδρομή των 35 δολαρίων (31 ευρώ), μπορεί να γίνει μέλος.

«Δεν επιλέγω, δεν μπορώ», είπε – αν και αναγνώρισε ότι πολλοί από αυτούς τους τύπους είναι στη φυλακή για φρικτά πράγματα. Είπε ότι ήταν κι αυτή αγχωμένη όταν η ιστοσελίδα άρχισε να λειτουργεί με τα πιο ακραία ή υψηλού ποινικού ενδιαφέροντος εγκλήματα. Αλλά ακούγοντας τις ιστορίες των ανθρώπων, έμαθε πως πολλοί από αυτούς τους τύπους προέρχονται από άσχημες καταστάσεις. Τα παιδικά χρόνια τους ήταν τραυματικά. Ήταν προγραμματισμένοι για να αποτύχουν.

«Προσωπικά είχα την ευκαιρία να αντιμετωπίσω πολλούς από αυτούς τους τύπους [σχετικά με τις καταδίκες τους], ώστε να καταλάβω πράγματα. Ακόμα και παιδόφιλους. Είμαι μητέρα, οπότε κάποιες από αυτές τις κατηγορίες δεν μου κάθονται καλά. Αλλά ακούγοντας τις ιστορίες τους –ξανά, όχι ότι αυτό το δικαιολογεί– μου επιτρέπει να καταλαβαίνω λίγο περισσότερο πώς συνέβησαν τα εγκλήματα».

Η Fazzina εξήγησε ότι συνειδητοποιεί πως υπάρχουν θύματα από καθένα από αυτά τα εγκλήματα και έχει πρόβλημα με αυτό. Αλλά όπως ο Glowacki, πιστεύει ότι αυτό που υπηρετεί είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα.

«Τα εγκλήματά τους δεν θα έπρεπε να καθορίζουν το ποιοι είναι. Εάν αφιερώνατε χρόνο για να γνωρίσετε έναν από αυτούς, θα βλέπατε ότι ήταν κάποιοι πριν από αυτό και θα είναι κάποιοι μετά από αυτό».

Η Σωφρονιστική Υπηρεσία Καναδά (CSC) δεν δέχθηκε να δώσει συνέντευξη για αυτό το θέμα. Είπαν ότι θα ήταν «ανάρμοστο να σχολιάσουν μια ιστοσελίδα εκτός φυλακών» και έστειλαν ένα μέιλ όπου περιέγραφαν γενικά την αποστολή τους. Επίσης, τόνισαν ότι οι ομοσπονδιακοί κρατούμενοι δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ή σε ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Οποιαδήποτε ανταλλαγή μηνυμάτων γίνεται με το συμβατικό ταχυδρομείο – επιστολές γραμμένες με μολύβι σε χαρτί που αποστέλλονται από και προς τις φυλακές. Οι κρατούμενοι περιλαμβάνουν τις διευθύνσεις τους στα προφίλ τους.

Η Fazzina είπε ότι ωφελεί τη CSC που λειτουργεί αυτή την ιστοσελίδα.

«Υπάρχουν πολύ επικίνδυνοι άνθρωποι στη φυλακή που τώρα έχουν απλώς ηρεμήσει. Έχουν κάτι να προσμένουν. Πιθανώς έχουν βρει κάποιον με τον οποίο μπορούν να αρχίσουν να βγαίνουν. Κάποιον που τους επισκέπτεται. Και δεν θέλουν να τα σκατώσουν» είπε.

Ο Gord Longhi, δικαστικός επιμελητής για περισσότερα από 25 χρόνια και σήμερα αρχηγός του συνδικάτου, το βλέπει ως βραχυπρόθεσμη λύση. Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, κατά τη γνώμη του.

«Είμαι βέβαιος, όπως για οτιδήποτε, θα βοηθήσει κάποιους από αυτούς τους τύπους. Αλλά από την πλευρά του σωφρονισμού, πραγματικά θα ανησυχούσα εάν έβαζα τις γυναίκες στο δρόμο του κακού», είπε.

«Οι περισσότεροι από αυτούς τους τύπους που είναι εκεί μέσα έχουν μερικά πολύ σοβαρά θέματα να δουλέψουν. Αυτή η ενασχόληση εμένα μου φαίνεται ως περισπασμός».

Σκρολάροντας στα προφίλ των χρηστών, φαίνεται πως μερικοί από αυτούς τους τύπους είναι εξωφρενικά επιλεκτικοί – και το «υποστηρικτική» και το «έξυπνη» δεν είναι πάντα ψηλά στις λίστες με τα χαρακτηριστικά που αναζητούν.

Ο Mark Moore, που υποστηρίζει ότι έχει καταδικαστεί άδικα για τετραπλή ανθρωποκτονία, ψάχνει για τη «Μις Υφήλιο, ηλικίας 22-40, που να είναι σε καλή φόρμα. Η φυλή δεν παίζει ρόλο· ίσως τουρλωτά οπίσθια, αλλά σίγουρα τεράστιο στήθος».

Ο Lee Reynard, που εκτίει ποινή για κατοχή παιδικής πορνογραφίας, διανομή υλικού παιδικής πορνογραφίας και Διαδικτυακό ψάρεμα θυμάτων –κάτι που προκαλεί προφανείς συνειρμούς– ψάχνει για αγάπη. Με ύψος 1,72 μ. διευκρινίζει ότι θα ήθελε μια κυρία πιο κοντή από εκείνον και κατά προτίμηση από 18-35 «για να αναπτύξουν φιλία ή τελικά μια μακροχρόνια σχέση».

Ο Charlie Gagne δεν είναι πλέον στον κατάλογο της ιστοσελίδας.

Μετά από 14 χρόνια στη φυλακή, ο εκτελεστής του Μόντρεαλ έχει τον Σεπτέμβριο δικαίωμα να καταθέσει αίτημα αποφυλάκισης υπό όρους. Η σύζυγός του πέθανε από καρκίνο στη διάρκεια των χρόνων που εκείνος βρισκόταν στη φυλακή, και ο 43χρονος λέει ότι μετά από αυτό βυθίστηκε σε μια μοναξιά που ένιωσε να τον ακρωτηριάζει.

Ο Gagne γράφτηκε από καπρίτσιο στην ιστοσελίδα όπως είπε· και τώρα, καθώς εκτίει το υπόλοιπο της ποινής του σε μια φυλακή ελάχιστης ασφάλειας, παντρεύεται ξανά. Η σύντροφός του –που όπως λέει εκείνος δεν θα ήθελε να δώσει συνέντευξη– άρχισε να του γράφει από περιέργεια και δεν περίμενε ότι θα ερωτευτεί έναν κατάδικο.

Της αποδίδει ότι του έδωσε το κίνητρο να βελτιωθεί.

«Κάθε μέρα ξυπνάω με χαμόγελο και γυμνάζομαι. Δεν είμαι μίζερος όπως παλιά. Είναι σαν να νοιάζομαι» είπε. «Πραγματικά, σκέφτομαι, σου αρέσω; Είμαι ψεύτης, είμαι χειριστικός, έχω σκοτώσει ανθρώπους. Αλλά αυτή η γυναίκα βλέπει πράγματα σε μένα. Και είμαι πρόθυμος να διασχίσω ωκεανούς για εκείνην. Έχει ορισμένες αξίες που είμαι πρόθυμος να σεβαστώ και αυτό είναι το κίνητρό μου για να βελτιώσω τον εαυτό μου.

«Ετοιμάζομαι να αποφυλακιστώ, κάνω αυτό που η κοινωνία περιμένει να κάνω τώρα».

Η Latimer έχει επιφυλάξεις ως προς το γιατί μια ιστοσελίδα αποκλειστικά για κρατούμενους θα προσέλκυε το ενδιαφέρον κάποιου. «Οι κρατούμενοι μπορεί να έχουν πολλές υπέροχες ιδιότητες… αλλά κατά κάποιο τρόπο εντυπωσιάζεσαι γιατί θα ελκυόταν κανείς από εκείνους, γιατί είναι κρατούμενοι».

Η Fazzina παραδέχεται ότι σκεφτόταν το ίδιο πράγμα στην αρχή. Αλλά έχει εντυπωσιαστεί τόσο από τους αποστολείς των επιστολών όσο και από τους κρατουμένους.

«Σίγουρα υπάρχουν γυναίκες εκεί έξω που γράφουν γιατί μπορούν να νιώσουν αυτούς τους τύπους, γιατί ο πόνος γιατρεύει τον πόνο, έχουν πολλά κοινά στον τρόπο ζωής τους, τον τρόπο που ανατράφηκαν ή πρόσωπα από την οικογένειά τους μπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες όλη τους τη ζωή».

Αλλά υπάρχουν και θρησκευόμενοι άνθρωποι ή φοιτητές πανεπιστημίου που υλοποιούν ερευνητικά προγράμματα, ακόμα και άνθρωποι που είναι απλά περίεργοι για τη ζωή στη φυλακή. Ακόμα και οι τύποι που δεν περιμένει να λάβουν ποτέ επιστολή, στο τέλος την εκπλήσσουν. «Υπάρχει κάποιος για όλους» είπε.

Η Fazzina εξήγησε πως πολλές από τις γυναίκες που αρχίζουν να γράφουν –όπως η νέα όμορφη ύπαρξη του Gagne– το κάνουν από περιέργεια. Δεν περιμένουν ότι θα ερωτευθούν τον εγκληματία, αλλά στη συνέχεια γνωρίζονται. Ωστόσο, το να περάσεις σε τρίτη ή ακόμα και δεύτερη φάση σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν γίνεται σε μια νύχτα.

Το να πάρει κανείς έγκριση για επισκέψεις –ή ακόμα και τηλεφωνήματα– απαιτεί χρόνο. Υπάρχουν μορφές και διαδικασίες ελέγχου και επίπεδα γραφειοκρατίας για όλα στη φυλακή. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες.

Ρώτησα την Fazzina εάν θα ήταν ανοιχτή να βγει ραντεβού με ένα φυλακισμένο, μετά από χρόνια εμπειρίας στη διευκόλυνση των σχέσεων.

«Πάντα λέω "ποτέ μην λες ποτέ". Γνωρίζεις αυτούς τους ανθρώπους και βλέπεις μια διαφορετική πλευρά τους» είπε. «Αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν σκέφτονται έτσι όταν πρόκειται για μένα. Πολλοί από αυτούς είναι απλά τρομοκρατημένοι [από μένα]. Και δεν θα ήθελαν ποτέ να προτείνουν κάτι».

Αλλά κάποιοι από αυτούς έχουν γίνει φίλοι της.

Όπως ο Dorsey, 55 ετών. Όταν πέθανε ο πατέρας του πριν από μερικά χρόνια, η Fazzina πήγε στην κηδεία –η πρώτη τους προσωπική συνάντηση.

«Κοίταξα τριγύρω στην αίθουσα, και ήταν γεμάτη με ανθρώπους από της νύχτας. Νταβατζήδες, ιερόδουλες, γκάνγκστερ, κλέφτες. Δεν ήταν οι πραγματικοί φίλοι μου. Αυτός είναι ο κόσμος του πεζοδρομίου», είπε. «Η Fazzina μού έδειξε ότι μπορείς να συναντήσεις ανθρώπους που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του φράχτη. Και πως εάν ποτέ αποφυλακιστείς, αυτοί είναι το είδος των ανθρώπων που θα χρειαστείς».

Όμως, παραδέχθηκε ότι ως επικίνδυνος ποινικός έχει ξεμείνει από ευκαιρίες. Είναι πιθανό ότι δεν θα αποφυλακιστεί ποτέ. Το ξέρει αυτό. Αλλά δεν θέλει να εγκαταλείψει την ελπίδα: ότι θα αποφυλακιστεί, ότι θα γίνει καλύτερος, ότι θα γίνει ένας άνθρωπος της αγάπης.

Ίσως ο Gagne το έθεσε καλύτερα από όλους: «Τι μπορώ να πω; Δεν είμαι κανένα μεγάλο κελεπούρι και δεν είμαι ο πρίγκιπας του παραμυθιού. Είμαι απλά αυτός που είμαι».

Περισσότερα από το VICE

Ένα Ριάλιτι στην Αμερική Καταφέρνει να Αναμορφώσει μια Φυλακή

Πριν από 60 χρόνια Σκοτώναμε για Απίστευτους Λόγους στην Ελλάδα

Aυτοί Είναι οι Λόγοι που Γκέι Γερμανοί Ζητούν Αποζημιώσεις για έναν Ομοφοβικό Ναζιστικό Νόμο