Το ημερολόγιο έλεγε 8 Μαρτίου 1857. Οι γυναίκες που δούλευαν στα εργοστάσια υφαντουργίας και ιματισμού στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ ξεσηκώθηκαν, ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και στο χαμηλό μισθό. Η διαμαρτυρία τους πήρε διαστάσεις, με την αστυνομία να παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και να τις διαλύει.

Αυτή ήταν η αρχή, ώστε αρκετά χρόνια αργότερα να καθιερωθεί η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μια γιορτή που πλέον έχει φύγει από τους δρόμους και έχει πάει στα δωράκια. Όμως επειδή η 8η μέρα του Μάρτη είναι πολλά περισσότερα από λουλούδια και σοκολατάκια, και έχει μια μεγάλη ιστορία, καλό είναι να ξέρουμε όλοι μερικά γεγονότα και πρόσωπα που έκαναν τη διαφορά.

Η Αυστρία, η Δανία, η Γερμανία και η Ελβετία ήταν οι μοναδικές χώρες που γιόρτασαν τη πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στς 19 Μαρτίου 1911.

Το 2007 οι αστυνομικές δυνάμεις του Ιράν επιτέθηκαν, χτύπησαν και συνέλαβαν πολλούς ανθρώπους -άντρες και γυναίκες- που γιόρταζαν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Μάλιστα πολλές διαδηλώτριες απελευθερώθηκαν από τις αρχές μετά από 15 ημέρες κράτησης.

Στις 2 Ιουλίου 1937 η Αμέλια Έρχαρτ εξαφανίστηκε, ενώ προσπαθούσε να κάνει με το αεροπλάνο της τον γύρο του κόσμου. Η Έρχαρτ ήταν η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό, ενώ είχε τιμηθεί και με το Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης.

Αν κι από τις αρχές του 20ου αιώνα, οι γυναίκες ζητούσαν δικαίωμα ψήφου στις διαδηλώσεις τους, έπρεπε να περιμένουν έως το 1920 ώστε να το αποκτήσουν στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά το 1934.

Ειρήνη και ψωμί. Αυτό ήταν το σύνθημα των γυναικών στη Ρωσία, στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το 1917, καθώς περισσότεροι από 2 εκατομμύρια Ρώσοι στρατιώτες είχαν χάσει τη ζωή τους στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και απαιτούσαν ειρήνη.

Σύμφωνα με διάφορες έρευνες του ΟΗΕ σε ορισμένες χώρες όπως η Ζάμπια το 59% των γυναικών θα βιώσουν σωματική βία στη ζωή τους.

«Για το μεγαλύτερο μέρος της Ιστορίας, ο Ανώνυμος είναι συνήθως γυναίκα» έλεγε συχνά η Βιρτζίνια Γουλφ.

Έως το 1972 οι γυναίκες δεν έτρεχαν τη κλασική απόσταση του Μαραθωνίου στην Ελλάδα, καθώς οι διοργανωτές αγώνων θεωρούν ότι δεν έχουν το σθένος για να τα καταφέρουν. Αυτό ήρθε να διαψευσθεί το 1974, όταν η Ζωζώ Χριστοδούλου έγινε η πρώτη Ελληνίδα που κάλυψε αυτή την απόσταση - αφήνοντας πίσω τους τουλάχιστον 200 άντρες.

Στην Ιταλία η παράδοση θέλει τους άντρες να δίνουν στις γυναίκες ένα κίτρινο μιμόζα.

Η Κλάρα Ζέτκιν ήταν αυτή που πρότεινε το 1910 την διοργάνωση της «Παγκόσμιας Ημέρας των Γυναικών» για να τον αγώνα για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών.

Το 1914 η ακτιβίστρια Σύλβια Πανχαρστ συνελήφθει από τις Βρετανικές αρχές, καθώς πήγαινε να μιλήσει στην πλατεία Trafalgar του Λονδίνου, στο πλαίσιο των εορτασμών για την Ημέρα της Γυναίκας.

Το 1884 η Σεβαστή Καλλισπέρη υπέβαλε αίτηση για να δώσει εξετάσεις στη φιλοσοφική σχολή και να γίνει η πρώτη φοιτήτρια στην Ελλάδα. Οι καθηγητές της σχολής το επέτρεψαν, η Σεβαστή πέτυχε στις εξετάσεις, αλλά το το υπουργείο Παιδείας αρνήθηκε να τις επικυρώσει. Η Σεβαστή τελικά θα σπουδάσει Σορβόνη.

To 1925 έγινε η πρώτη γυναίκα κυβερνήτης των ΗΠΑ.

Όταν η Αγγελική Παναγιωτάτου έγινε το 1908 υφυγήτρια της Ιατρικής Αθηνών, οι φοιτητές αντέδρασαν φωνάζοντας στην καθηγήτριά τους «γύρνα στην κουζίνα»!

To 1975 o OHE καθιέρωσε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Η Ελληνίδα δημοσιογράφος ήταν αυτή που στις 8 Μαρτίτου 1887 κυκλοφόρησε το το πρώτο φύλλο της «Εφημερίδος των Κυριών»

Το 1955 αρνήθηκε να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό άνδρα στο λεωφορίο, πηγαίνοντας κόντρα στον φυλετικό διαχωρισμό στις ΗΠΑ.

Το 1919, οι γυναίκες που συμμετείχαν στην απεργία της Νέας Υόρκης δύο χρόνια νωρίτερα, φτιάχνουν την πρώτη γυναικεία Εργατική Ένωση.

Στις 25 Μαρτίου 1911 το κτίριο της βιοτεχνίας Triangle Shirtwaist τυλίγεται στις φλόγες. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσουν τη ζωή τους 146 άνθρωποι - οι 123 ήταν εργάτριες.

«Κάθε γυναίκα έχει την ηλικία που της αξίζει» είχε πει κάποτε η Κοκό Σανέλ. Και απλά είχε δίκιο.

Το 1848 είναι η χρονιά όπου ουσιαστικά «γεννήθηκε» το φεμινιστικό κίνημα. Στη Νέα Υόρκη, μια ομάδα γυναικών πραγματοποίησε το πρώτο συνέδριο του κινήματος, παρουσιάζοντας τη Διακήρυξη Αισθημάτων.

Η Αλίνα Κονοπάτσκα έγινε η πρώτη γυναίκα που πήρε χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες, καθώς το 1928 νίκησε στο άθλημα της δισκοβολίας.

Αυτό ήταν το σύνθημα των γυναικών στη μεγάλη πορεία της Νέας Υόρκης το 1911.

«Στην πολιτική, για οτιδήποτε θέλεις, πες το σε έναν άντρα. Για οτιδήποτε θέλεις να γίνει, πες το σε μια γυναίκα», σύμφωνα με τη Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.