Η συγκεκριμένη καρέκλα (στο εξής Καρέκλα) υπάρχει εδώ και δεκαετίες, αλλά περίπου το 2010, μετά την ύφεση αρχίσαμε να τη βλέπουμε παντού: αυτή η καμπυλωτή μεταλλική πλάτη που σου πιέζει τους γοφούς, το σχεδόν τελείως φλατ αφιλόξενο κάθισμα. Καθώς το γυμνό ξύλο και το βίντατζ στιλ βαψίματος σε τούβλα άρχισε να κυριαρχεί, όλα έπρεπε να δείχνουν απολύτως μινιμαλιστικά. Και η καρέκλα, συνήθως σε άβαφο μέταλλο, ολοκλήρωνε την εικόνα.
Αυτές οι καρέκλες μού έχουν προκαλέσει πολύ πόνο. Καθώς άρχισαν να εμφανίζονται παντού σε εστιατόρια, ως μεγαλόσωμη γυναίκα, σκέφτηκα ότι ήμουν πολύ χοντρή για αυτές. Αλλά καθώς υπέφερα σε άλλο ένα δείπνο καθισμένη σε μια από αυτές τις συσκευές μικροβασανιστηρίων, ο πολύ λεπτός φίλος μου άρχισε να «θάβει» την καρέκλα. Από το παραλήρημά του συνειδητοποίησα ότι όλοι έβρισκαν αυτές τις καρέκλες φρικτές: είναι κρύες, σκληρές και δεν μοιάζουν σχεδιασμένες για το ανθρώπινο σώμα (ιδίως αν είναι μεγάλο).
Για να είμαι δίκαιη, είναι πιο δύσκολο απ’ ό,τι μπορείς να φανταστείς, να διαλέξεις καρέκλες για το εστιατόριό σου: είναι ακριβές, χαλάνε και τα εστιατόρια χρειάζονται πάρα πολλές και πρέπει να ταιριάζουν με τον χώρο. Η καρέκλα κατάφερε να βρει τη θέση της: οι φθηνές εκδοχές του αρχικού γαλλικού μοντέλου υπήρχαν σε αφθονία, στοιβάζονταν, δεν είχαν ύφασμα που θα λέκιαζε ή θα σκιζόταν, ούτε ξύλο που θα παραμορφωνόταν. Φαίνονταν να ταίριαζαν σχετικά εύκολα σε διάφορα στιλ εστιατορίων και cafe.
Videos by VICE
Πολλά χρόνια πριν διαδοθεί ευρέως η Καρέκλα, τα εστιατόρια στα οποία δούλευα έκαναν τρίωρες δοκιμές των καινούργιων καρεκλών κάθε τρίμηνο. Όταν τελείωνε το γεύμα, ένιωθα πιασμένη και πονούσα. Για να αλλάζουν οι πελάτες δεν πρέπει να νιώθουν άνετα για πολλή ώρα – μια χρονική περίοδος που διέφερε από εστιατόριο σε εστιατόριο. Με ορισμένες καρέκλες και πάγκους ήταν σαφές πόσο περίμεναν ότι θα διαρκούσε το γεύμα. Έτσι, υποθέτω τώρα πως όσοι βάζουν την Καρέκλα στο μαγαζί τους δεν θέλω να μένω καθόλου – είναι άβολες από το πρώτο λεπτό.
Η Καρέκλα είναι φθηνή – αλλά με τι κόστος; Μερικές φορές μπορεί το κόστος να είναι ένας πελάτης σαν εμένα που αποφεύγει το συγκεκριμένο εστιατόριο ή άλλες φορές αποφεύγει να πάρει επιδόρπιο ή ποτό. Σε ό,τι αφορά τα επιχειρήματα υπέρ της αισθητικής της, πλέον έχουν ακυρωθεί καθώς η χρήση της Καρέκλας καθιστά τα εστιατόρια πανομοιότυπα.
Τα εστιατόρια έχουν προσπαθήσει να κάνουν κάτι για αυτή την ομοιότητα. Από τότε που η Καρέκλα άρχισε να κυριαρχεί στα εστιατόρια, έχει περάσει διάφορες αλλαγές: πρώτα η instagram friendly βαμμένη εκδοχή της σε συνδυασμό με μια παιχνιδιάρικη ταπετσαρία. Έπειτα η εκδοχή σκαμπό, μια εκδοχή «το μη χείρον βέλτιστον». Αλλά το χειρότερο δεν είχε εμφανιστεί ακόμα: τίποτα δεν ήταν πιο άβολο από την ψηλή εκδοχή της Καρέκλας, για μπαρ, που έχει όλα τα μειονεκτήματα της αρχικής και δεν έχεις πού να ακουμπήσεις και πού να βάλεις τα πόδια σου.
Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι εστιάτορες κάθισαν ποτέ μια ώρα στη θέση του πελάτη τους. Προς το παρόν, μπορούμε να ελπίζουμε ότι η εποχή της μινιμαλιστικής τάσης τελειώνει σύντομα και μπορούμε να γυρίσουμε στις πολυτελείς παραφορτωμένες αίθουσες, τα δερμάτινα σκαμπό για μπαρ και τις ξύλινες καρέκλες που έχουν μαλακώσει από τους πολλούς κώλους.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Munchies US.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
«Καθαρίζουμε με Υπευθυνότητα» – H Επιχείρηση στη Θεσσαλονίκη που Απασχολεί Ψυχικά Ασθενείς
Αντώνης Αραβαντινός: Επάγγελμα Δεσμοφύλακας
Όταν το Πρώτο Οne Νight Stand Πάει Εξαιρετικά Στραβά