Μιλήσαμε με τη Φωτογράφο που Βγάζει Selfies Δίπλα σε Πτώματα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Σερβίας.

Το 2008, μία φωτογράφος από τη Σερβία, η Aleksandrija Ajdukovic, άρχισε να δουλεύει πάνω σε ένα project που είχε ως θέμα τους τόπους των εγκλημάτων – και φυσικά το ονόμασε Crime Scene. Όταν η Aleksandrija αποφάσισε να παρουσιάσει σε μια έκθεση το έργο της, η αντίδραση του κόσμου δεν ήταν ιδιαίτερα θετική – λογικό αν σκεφτείς ότι στις περισσότερες φωτογραφίες ήταν η Aleksandrija χαμογελαστή μπροστά από πτώματα.

Επικοινώνησα μαζί της ώστε να μάθω τι ακριβώς σκεφτόταν όταν ξεκίνησε το project.

VICE: Πως κατέληξες να δουλεύεις σε τόπους εγκλημάτων;
Aleksandrija Ajdukovic: Το φωτορεπορτάζ ήταν πάντα η μεγάλη μου αγάπη. Ωστόσο το φωτορεπορτάζ σήμερα δεν θυμίζει σε πολλά αυτό που ήταν παλιά, στις καθημερινές εφημερίδες. Ως φωτορεπόρτερ δεν έχεις πολλές ελευθερίες – οι φωτογραφίες σου καταλήγουν να λένε την ιστορία που σκέφτεται ο κάθε δημοσιογράφος και όχι αυτό που πραγματικά θέλεις εσύ.

Η αλήθεια είναι πως το να φωτογραφίζω τόπους εγκλημάτων δεν ήταν επιλογή μου, αλλά στις εφημερίδες οι φωτογράφοι που δεν έχουν ιδιαίτερα καλό εξοπλισμό καταλήγουν να κάνουν αστυνομικό ρεπορτάζ ή να κυνηγούν διάσημους. Οι διάσημοι δεν με ενδιαφέρουν καθόλου, έτσι βρέθηκα στους τόπους των εγκλημάτων.

Πως προέκυψε το project Crime Scene;
Οι αναγνώστες θέλουν να βλέπουν αίμα και δάκρυα. Οι τίτλοι δίπλα σε φωτογραφίες από κάποιο έγκλημα γράφουν τις περισσότερες φορές «φόβος», «θλίψη» και «δυσπιστία». Ενώ υπάρχει και αυτό που αποκαλώ εγώ «τουρίστες του θανάτου» – άνθρωποι που βγάζουν φωτογραφίες σε μέρη όπου έχει γίνει κάποιο έγκλημα. Έτσι σκέφτηκα να δοκιμάσω να βάλω τον εαυτό μου σε τόπους με εγκλήματα για να δω πως θα αντιδράσει ο κόσμος.

Ο λόγος που με βλέπεις χαρούμενη στις περισσότερες φωτογραφίες, είναι επειδή το να γελάς στα μούτρα του θανάτου είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Πολλοί άνθρωποι χαμογελούν ή γελούν όταν νιώθουν πόνο – είναι μια αντίδραση.

Πως αντέδρασε ο κόσμος; Κατάλαβαν οι περισσότεροι που το πήγαινες;
Οι περισσότεροι συνάδελφοί μου, το κατάλαβαν. Ωστόσο όταν παρουσίασα την έκθεσή μου στην Gallery 73 στο Βελιγράδι, οι περισσότεροι άνθρωποι ένιωσαν αμήχανα. Ο κόσμος ερχόταν και με ρωτούσε «πως δεν ντρέπεσαι για αυτό που κάνεις; Γιατί βγάζεις φωτογραφία δίπλα σε πτώματα;». Και η γκαλερί δέχθηκε σκληρή κριτική που αποφάσισε να παρουσιάσει το project μου. Μάλιστα, τόσο τον διευθυντή της Gallery 73 όσο και εμένα μας αποκάλεσαν «ερασιτέχνες καλλιτέχνες».

Τελικά τι ήθελες να πετύχεις με αυτό το project;
Περισσότερο βλέπω το έργο μου ως ένα ντοκιμαντέρ που μελετάει στο θέαμα του θανάτου στη σύγχρονη κοινωνία από ανθρωπολογική πλευρά.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.