Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου Μετά τη "Μικρά Αγγλία" Ετοιμάζεται για το Μεγάλο Hollywood

Όλες οι φωτογραφίες είναι του Mike Rafail (www.tidesandfloors.com)

Το VICE συνάντησε τον Ανδρέα Κωνσταντίνου, πρωταγωνιστή της “Μικράς Αγγλίας” του Παντελή Βούλγαρη και ιθύνοντα νου του Project Bacchae / Εργασία Βάκχες και της καλλιτεχνικής ομάδας θΘ -από την Θεσσαλονίκη- για να μιλήσει μαζί του για τα επόμενα του πλάνα, και όχι μόνο. Ο Ανδρέας είναι απόφοιτος της σχολής του Εθνικού Θεάτρου, κατάγεται από την Κρήτη και έγινε ευρύτερα γνωστός μέσω του ρόλου του Σπύρου Μαλταμπέ (στην ταινία “Μικρά Αγγλία”) – ωστόσο έχει ήδη συμμετάσχει σε αρκετές ταινίες μεγάλου μήκους, όπως η “Ψυχραιμία” και το “Art Therapy” του Νίκου Περάκη, “Ο θάνατος που ονειρεύτηκα” του Παναγιώτη Κράββα κ.ά.. Η πιο πρόσφατη συμμετοχή του όμως είναι στην τελευταία ταινία του Πάνου Κακανεβάτου, με τίτλο ‘‘Οχθες”, η οποία και αναμένεται να βγει στις ελληνικές αίθουσες στις αρχές του 2015.

Videos by VICE

Η “Μικρά Αγγλία”, η οποία απέσπασε έξι βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και τρία βραβεία από το 17ο Διεθνές Φεστιβάλ της Σανγκάης, είναι η επίσημη υποβολή της χώρας μας για το βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας και οι προβλέψεις την θέλουν να κατακτά με ευκολία μια θέση στην τελική πεντάδα. Την τελευταία φορά που κατάφερε κάτι τέτοιο ελληνική συμμετοχή ήταν το 2010, με τον “Κυνόδοντα” του Γιώργου Λάνθιμου – με τον οποίο ο Ανδρέας είχε την τύχη να συνεργαστεί, το 2011, στο θέατρο. Όταν ο Γιώργος Λάνθιμος σκηνοθέτησε τον “Πλατόνοφ” στη Νέα Σκηνή του Εθνικού. Ακολουθεί η συμμετοχή του στην “Άλλη Θάλασσα” του Θόδωρου Αγγελόπουλου, τα γυρίσματα της οποίας δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ λόγω του γνωστού τραγικού συμβάντος – κατά τη διάρκειά τους.

Δώσαμε ραντεβού κάπου στο κέντρο. Ο Ανδρέας βρισκόταν ήδη εκεί (προγραμμάτιζε τις επόμενες παραστάσεις του Project Bacchae / Εργασία Βάκχες – το οποίο, μέχρι στιγμής, έχει παρουσιαστεί μόνο στην Θεσσαλονίκη και την Ελευσίνα, στα πλαίσια των Αισχυλείων, και το οποίο είναι μια εντελώς διαφορετική αφήγηση των Βακχών του Ευρυπίδη). Περπατήσαμε λίγο, είπαμε τα νέα μας, είπαμε και μερικά συνθήματα του ΠΑΟΚ και μετά καθήσαμε κάπου με πολύ θόρυβο για να τα πούμε. Επειδή όμως δεν είχε αρκετό θόρυβο, πήγαμε κάπου αλλού.

VICE: Tι στάθηκε αφορμή για να ασχοληθείς με την υποκριτική;

Ανδρέας Κωνσταντίνου: Αφορμή στάθηκε μια δύσκολη φάση της ζωής μου, η οποία με «ταρακούνησε» σε όλα τα επίπεδα. Σκεφτόμουν ότι ή πρέπει να δουλέψω σε κάτι σχετικό με την Κοινωνική Εργασία που σπούδασα ή να πάω στον Στρατό και τελικά, πολύ αποφασιστικά είπα πως θα σπουδάσω υποκριτική. Και από τότε, ασχολούμαι με αυτό. Έκανα και πριν κάποια πράγματα, απλώς τότε ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο συνειδητά.

Kάποια έντονη ανάμνηση από τα φοιτητικά σου χρόνια;

Τα ταξίδια και οι εκδρομές με τους φίλους μου, όταν ακόμα σπούδαζα Κοινωνική Εργασία στην Κρήτη. Με τη θεατρική ομάδα Omma Studio, φτάσαμε μέχρι την Ινδία και το Ιράν, όπου κερδίσαμε και το πρώτο βραβείο ξενόγλωσσης παράστασης (το 2002). Ανεβάζαμε παραστάσεις μεγάλων κλασσικών συγγραφέων αλλά και ντόπιων, Κρητικών. Επίσης, κάναμε θέατρο δρόμου, με φωτιές, ξυλοπόδαρα κ.τ.λ..

Η ομάδα; Πώς δημιουργήθηκε;

Την ομάδα την δημιούργησα εγώ και, απλώς προτίμησα να απαρτίζεται από φίλους και άτομα που ασχολούνται (και) με άλλες τέχνες και δεν είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένοι με το θέατρο.

Πόση ώρα σου παίρνει να ετοιμαστείς για την παράσταση (βλ. Εργασία Βάκχες);

Μία ώρα.

Και πόση ώρα σου παίρνει να ξεβαφτείς κι όλα αυτά;

Μετά από ένα ντους και τρεις μέρες, φεύγει. (γέλια)

Υποθέτω πως ευρύτερα γνωστός έγινες μέσω της συμμετοχής σου στη “Μικρά Αγγλία”.

Ναι, τα friend requests στο facebook έδωσαν και πήραν. (γέλια) Η αλήθεια είνα πως ακολούθησαν αρκέτες προτάσεις για δουλειές, ότι άκουσα πολύ καλά λόγια, όλα αυτά.

Έχεις νιώσει ποτέ να το χάνεις, να την “ψωνίζεις” ρε παιδί μου;

Όχι, ποτέ. Κάποιοι ίσως να το έχουν θεωρήσει αυτό για ‘μένα, ωστόσο σίγουρα πρόκειται για άτομα που δεν με ξέρουν.

Σε αναγνωρίζουν στον δρόμο;

Με έχουν αναγνωρίσει.

Και τι σου λένε συνήθως;

«Μπράβο», «Έπαιξες πολύ ωραία…», τους αρέσει η ταινία.

Αγαπημένοι σου Έλληνες (θεατρικοί) σκηνοθέτες;

Μου αρέσει ο Μαρμαρινός, καταλαβαίνω την δουλειά του και την γουστάρω, μου αρέσει ο Χάρης Φραγκούλης, μου αρέσει ο Ακύλας Καραζήσης, μου αρέσει ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, ο Γιώργος Λάνθιμος φυσικά.

Πώς ήταν αλήθεια η συνεργασία σας;

Θεωρώ πως ήταν άψογη. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πολύ καλά τι θέλει, το λέει με πολύ απλό τρόπο και επιμένει στην πρακτική δουλειά επί του θέματος.

Αγαπημένοι σου Έλληνες ηθοποιοί;

Πάλι τους ίδιους θα σου πω, Μιχαήλ Μαρμαρινό, Χάρη Φραγκούλη, Ακύλα Καραζήση, Κίμωνα Κουρή, Αργύρη Πανταζάρα, Μιχάλη Τιτόπουλο, Άρη Σερβετάλη. Και από γυναίκες, μου αρέσει η Σοφία η Κόκκαλη, η Ηρώ-Ελένη Μπέζου, η Μαρία Σκουλά, η Μαρία Κεχαγιόγλου, η Μαρία Πρωτόπαππα, οι Μαρίες γενικώς μου αρέσουν. (γέλια) Τέλοσπάντων, είμαι βέβαιος ότι κάποιον παραλείπω τώρα. Επίσης, εννοείται ότι υπάρχουν και άλλοι εξίσου αξιόλογοι ηθοποιοί. Αναφέρω, απλώς κάποιους που αρέσουν πολύ και που τελοσπάντων μου έρχονται τώρα.

Κάποια πρόσωπα που έχουν αποτελέσει για ‘σένα έμπνευση;

Ο Bill Hicks, έχει αποτελέσει για ‘μένα έμπνευση. Όταν ήμουν μικρός μου αρέσε και ο Cobain, αλλά και σε ποιον δεν άρεσε.

Τι θαυμάζεις πιο πολύ σε έναν άνθρωπο;

Θαυμάζω κυρίως πράγματα τα οποία δεν έχω εγώ. Την αυτοπειθαρχία ας πούμε. Όχι αυτή που προέρχεται από ένα πλαίσιο, όχι την στρατιωτική πειθαρχία. Τον αυτοέλεγχο. Τον θαυμάζω. Τον θαυμάζω… περίεργη λέξη… τον εκτιμώ.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου δέκα χρόνια από τώρα; Ή πώς θέλεις να τον φαντάζεσαι;

Πλήρη, γεμάτο, καλύτερο άνθρωπο. Να μοιράζομαι, να αγαπάω, να δημιουργώ.

Ανδρέα ευχαριστώ.

Εγώ ευχαριστώ.

Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου και η ομάδα θΘ θα παρουσιάσουν το Project Bacchae / Εργασία Βάκχες και στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στο θέατρο Θησείον (στις 8, 9 Οκτωβρίου -ώρα 21:00- και 10,11 Οκτωβρίου -ώρα 19:00-).