Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Tonic.
Ο 30χρονος Walker Davis αντιμετώπιζε για χρόνια δυσκολίες, λόγω της διόγκωσης του αδένα των μαστών του –μια πάθηση γνωστή ως γυναικομαστία–, μέχρι που αποφάσισε να προχωρήσει σε διορθωτική επέμβαση. Πλέον είναι πανευτυχής και ελπίζει ότι μιλώντας για το πρόβλημά του, θα βοηθήσει και άλλους άνδρες να κάνουν το μεγάλο βήμα.
Videos by VICE
Άρχισε να γίνεται εμφανές όταν ήμουν περίπου οκτώ χρόνων, όμως μόνο αφότου μεγάλωσα συνειδητοποίησα ότι η ψυχολογική μου κατάσταση είχε επηρεαστεί από αυτό. Είχα αρχίσει να βάζω κιλά σε εκείνη την ηλικία. Ήταν η χρονιά που ακολούθησε μετά τον χωρισμό των γονιών μου και στράφηκα στο φαγητό για παρηγοριά. Μέχρι τότε, ήμουν ένα παιδί με φυσιολογικό βάρος και το γεγονός αυτό επέτεινε το πρόβλημα. Το στήθος μου φούσκωνε όλο και πιο πολύ και μετά από λίγο ήταν πλέον ξεκάθαρο ότι δεν ήμουν απλώς ένα παιδί «με παραπανίσια κιλά».
Η αρχική επεξεργασία που έκανα πάνω στο πρόβλημα ήταν ριζωμένη στην ντροπή. Δεν ήθελα να το συζητήσω με κανέναν – ούτε καν με τη μαμά μου ή με άλλους φίλους μου που ήταν βαρύτεροι από εμένα. Μου ήταν αδύνατον να το δω σαν κάτι θετικό. Ήμουν ο περίγελος όλων, με κορόιδευαν και μου έλεγαν ότι είμαι περίεργος. Ένιωθα ένα τέρας. Σκεφτόμουν: «Θα προσπαθήσω να το κρύψω όσο καλύτερα μπορώ και δεν θα το συζητάω με κανέναν». Φρόντισα η στάση του σώματός μου και τα ρούχα μου να είναι τέτοια ώστε να το κρύβουν όσο γίνεται. Είχα διαστρεβλωμένη εικόνα για το σώμα μου για πολύ καιρό.
Χρειάστηκε να παρακολουθήσω το μάθημα της Αγωγής Υγείας στο Γυμνάσιο για να καταλάβω ότι πάσχω από γυναικομαστία.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο είδη γυναικομαστίας – η αδενική και αυτή που προκαλείται από την παχυσαρκία, όπου το στήθος αποτελείται κυρίως από λίπος. Εγώ είχα πολύ σκληρούς αδένες στο στήθος μου όταν ξεκίνησα να κάνω βάρη. Πήρα τον πρώτο μου πάγκο άρσης βαρών όταν ήμουν περίπου 11-12 και προσπάθησα να διορθώσω το πρόβλημα κατά αυτόν τον τρόπο, πράγμα που τελικά το επιδείνωσε. Έσφιγγα τους μυς μου κάτω από το στήθος μου και αυτοί το έκαναν να φουσκώνει ακόμα περισσότερο, χειροτερεύοντας την κατάσταση. Χρειάστηκε να παρακολουθήσω το μάθημα της Αγωγής Υγείας στο Γυμνάσιο για να καταλάβω ότι πάσχω από γυναικομαστία.
Πολλά χρόνια αργότερα, στο πανεπιστήμιο, έχασα τον πατέρα μου. Είχε χωρίσει με τη μαμά μου, οπότε άφησε την κληρονομιά του σε εμένα και την αδερφή μου. Δεν ήταν πλούσιος, όμως ξαφνικά βρεθήκαμε με τη σύνταξη ενός μεσοαστού στους τραπεζικούς μας λογαριασμούς. Εγώ είχα ακούσει για αυτήν την επέμβαση, είχα μόλις χάσει τον πατέρα μου και ο τραπεζικός μου λογαριασμός είχε φουσκώσει.
Βρισκόμουν στο Los Angeles για σπουδές σε μια σχολή κινηματογράφου και τότε έμαθα ότι ο θείος μου είχε κάνει την επέμβαση για μια πολύ πιο ήπια περίπτωση, η οποία είχε προκληθεί από την αγωγή που λάμβανε κατά του HIV. Είχε πολύ μικρότερες, ελαφρώς πρησμένες θηλές και έκανε διορθωτική επέμβαση. Τον ρώτησα σχετικά με αυτό και άρχισα να κάνω έρευνα πάνω στο θέμα. Ασχολούμουν μανιωδώς με αυτό. Καθώς ενηλικιωνόμουν, συνειδητοποίησα ότι αφού είχα χρήματα, μπορούσα να καλέσω έναν γιατρό και να τακτοποιήσω το ζήτημα. Το έψαξα, πήρα τηλέφωνο έναν γιατρό και έκλεισα ραντεβού για την επέμβαση.
Ήταν κάτι που μισούσα πάνω μου για πολύ καιρό.
Η ίδια η επέμβαση ήταν σχετικά απλή. Δεν ήταν καθόλου επώδυνη, αν και είχα κάποιους πόνους στο στήθος μετά. Υποβλήθηκα σε εκτομή του αδενικού ιστού, καθώς και σε λιποαναρρόφηση για να διορθωθεί το σχήμα, πράγμα που μου προκάλεσε λίγο πόνο. Είχα κάτι σωληνάκια αποστράγγισης δίπλα στο στήθος μου και μια σακούλα με αίμα πάνω στο σώμα μου τις πρώτες μέρες. Όταν πέρασε η αρχική φάση και μου έβγαλαν τα σωληνάκια, φορούσα ένα γιλέκο συμπίεσης, το οποίο βοηθάει την επιδερμίδα και τον συνδετικό σου ιστό να επανέλθουν στη φυσιολογική κατάσταση.
Ήμουν κατενθουσιασμένος που είχα κάνει ένα βήμα προόδου. Ήταν κάτι που μισούσα πάνω μου για πολύ καιρό. Εξακολουθούσα πάντως να μην είμαι απόλυτα ικανοποιημένος με το αρχικό σχήμα. Εκείνη την περίοδο ήμουν ακόμα υπέρβαρος. Ένιωθα ότι ήμουν πιο πρησμένος και πιο στρογγυλός στο στήθος από όσο θα ήθελα. Λίγα χρόνια αργότερα, αφότου έχασα μερικά ακόμα κιλά προσπαθώντας να αδυνατίσω, πήγα σε μια κλινική λιποαναρρόφησης για να αλλάξω το περίγραμμα του στήθους μου και να ξεφορτωθώ κάποια υπολείμματα λίπους.
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Για πρώτη φορά, είδα ότι η γυμναστική με είχε ωφελήσει και συνειδητοποίησα ότι το στήθος μου ήταν μυώδες από κάτω. Συνέχισα να γυμνάζομαι, έχασα κι άλλο βάρος και απέκτησα το σχήμα που ήθελα. Είμαι χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Αφού επουλώθηκαν οι ουλές στο κορμί μου, έπρεπε να βρω έναν τρόπο να επουλωθούν και οι ψυχολογικές μου ουλές. Αυτό ήταν το επόμενο βήμα. Τα χρόνια που είχα ζήσει μέσα στο παλιό μου σώμα, με είχαν κάνει να αναπτύξω διαταραχή σωματικής δυσμορφίας. Έπρεπε να αναπροσαρμόσω τον εγκέφαλό μου για να συμβαδίζει με το κορμί μου.
Σίγουρα συζητάω γι’ αυτό με τους ανθρώπους που είναι στη ζωή μου πλέον. Όταν ήμουν έφηβος, ένιωθα απίστευτα ευάλωτος. Ήμουν πολύ ευαίσθητος πάνω στο θέμα. Μακροπρόθεσμα, όμως, αυτό με έκανε έναν άνθρωπο με έντονη ενσυναίσθηση. Με έκανε καλύτερο φεμινιστή. Ένιωθα πιο ασφαλής με τις γυναίκες ως έφηβος, επειδή αισθανόμουν ότι μπορούσα να ταυτιστώ –στον βαθμό που μπορεί να ταυτιστεί ένας άνδρας– με την ιδέα του να φοβάσαι ότι θα αντιμετωπίσουν το σώμα σου σαν να είναι δημόσια περιουσία, θα σε γελοιοποιήσουν και θα σε κρίνουν. Ο φόβος τού να κάνω έναν νέο φίλο ή να συμπαθήσω ένα άτομο και μετά να το ακούσω να κάνει πλάκα μιλώντας για «τα γυναικεία μαστάρια του Walker» ήταν διαρκής.
Η τάση που είχα να κατακρίνω τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν κάποια επέμβαση, έχει αλλάξει.
Όταν το άφησα πίσω μου όλο αυτό, κατάφερα να συζητάω για το θέμα με μεγαλύτερη ευκολία. Δεν αντιμετωπίζω πλέον αυτό το πρόβλημα, επομένως είμαι σε θέση να εκτιμήσω τις θετικές επιπτώσεις που είχε πάνω μου. Επηρέασε τις σχέσεις μου με τις κοπέλες μου, μου ανέβασε την αυτοπεποίθηση, άλλαξε τη γνώμη που είχα για τη σεξουαλική μου αξία και την ελκυστικότητά μου. Ένιωθα ότι βγαίνω ραντεβού σε hard mode. Τώρα νιώθω ότι υπάρχει πλέον αρκετή απόσταση από όλο αυτό και μπορώ να το συζητήσω.
Όσον αφορά την ενσυναίσθηση, με έκανε να κατανοώ πολύ περισσότερο τους ανθρώπους που επιλέγουν να κάνουν πλαστική χειρουργική. Η επέμβαση που έκανα δεν είχε να κάνει με την υγεία μου, ήταν μια αισθητική χειρουργική επέμβαση που επέλεξα να κάνω επειδή δεν μου άρεσε η εμφάνισή μου. Επέλεξα να το αλλάξω αυτό και είμαι πολύ ευτυχής που το έκανα. Η τάση που είχα να κατακρίνω τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουν κάποια επέμβαση, έχει αλλάξει. Ποιος είμαι εγώ που θα πω σε κάποιον ότι δεν πρέπει να το κάνει, από τη στιγμή που ίσως να νιώσει καλύτερα αν το κάνει;
Περισσότερα από το VICE
«Ξύλο, Πρωινό Φαγητό, Ξύλο, Μεσημεριανό, Ξύλο, Βραδινό, Ξύλο και Ύπνος» – Η Δίκη των Χουντικών
Η Ικαριώτισσα που Αναγκάστηκε να Ζει στο Ίδιο Χωριό με τον Ρουφιάνο που την Κατέδωσε επί Χούντας
Γνωστοί Έλληνες Καλλιτέχνες που «Έφτυσαν» Ρίμες Καλύτερα απ’ ό,τι οι Μισοί Νέοι Ράπερ