Φωτογραφίες: Ορέστης Σεφέρογλου
Άραγε, πόσοι είναι οι φίλοι ή γνωστοί μας που κάποια στιγμή μας ανακοίνωσαν ότι θα περάσουν το καλοκαίρι τους δουλεύοντας σεζόν σε κάποιο ελληνικό νησί; Ή πόσοι αποφάσισαν να κάνουν μία στροφή 180 μοιρών στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό και να ασχοληθούν με τα τουριστικά;
Videos by VICE
Φαίνεται ότι σε ένα τοπίο διάλυσης, με την ανεργία στους νέους να αγγίζει πλέον το 49,8%, ο τουριστικός κλάδος διατηρεί μία (έστω και ισχνή) δυνατότητα απορρόφησης εργατικού δυναμικού – ειδικά νεανικού. Οι έρευνες, το λένε εδώ και χρόνια: Το μέλλον της Ελλάδας αναγκαστικά περνάει από τον τουρισμό.
Ζητήσαμε από πέντε νέους που ασχολούνται με τον τουριστικό κλάδο να μας περιγράψουν τη δουλειά τους, να μας εξηγήσουν γιατί την επέλεξαν και ποιες είναι οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στα τουριστικά επαγγέλματα.
Γιώργος Παππάς, 24 Ετών, Μάγειρας
Για να είμαι ειλικρινής, η επιλογή της μαγειρικής ήταν αρχικά τυχαία σε μεγάλο βαθμό. Είχα μόλις βγει από τον στρατό και έψαχνα ένα αντικείμενο να σπουδάσω. Έμαθα για ένα καινούργιο πρόγραμμα μαγειρικής του ΟΑΕΔ και έκανα αίτηση, με δέχτηκαν και κάπως έτσι ξεκίνησα να δουλεύω.
Μου αρέσει το πάθος που υπάρχει στη μαγειρική, θεωρείται μία μορφή τέχνης. Στην ουσία, σου δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσεις κάτι από το μηδέν, να βάλεις ένα μέρος της ψυχής σου σε αυτό που φτιάχνεις.
Πριν από τη Σχολή δεν μαγείρευα πολύ συχνά, αλλά όταν μαγείρευα ασχολούμουν με τις λεπτομέρειες. Δεν σου κρύβω ότι, μέχρι να ξεκινήσω τα μαθήματα, δεν είχα ανακαλύψει την αγάπη μου γι’ αυτό.
Στη Σχολή μπήκα τον Ιανουάριο του ’13, ήταν έξι μήνες πρακτική και έξι μήνες θεωρία, για τρία χρόνια. Επί της ουσίας, έχω κάνει τρεις πρακτικές, ενώ συνολικά έχω δουλέψει σε τρία ξενοδοχεία και ένα εστιατόριο. Τώρα τελείωσα και μέσα στον μήνα δίνω για πιστοποίηση, ενώ παράλληλα ψάχνω για δουλειά. Όσο μπορώ ασχολούμαι, παρακολουθώ σεμινάρια για να μαθαίνω και διαφορετικές κουζίνες.
Όπως όλοι οι κλάδοι, έτσι και ο κλάδος του επισιτισμού έχει πληγεί από την οικονομική ύφεση των τελευταίων χρόνων. Ωστόσο, δύσκολα θα ξεμείνεις από δουλειά. Σίγουρα ο τομέας του τουρισμού έχει μέλλον, επειδή αυτό είναι το προϊόν που εξάγουμε σαν χώρα.
Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι όπως τα βλέπουμε στην τηλεόραση. Η μαγειρική, για παράδειγμα, απαιτεί πολλές ώρες δουλειάς και πολλές φορές θα ακούσεις από ανθρώπους εντολές με τις οποίες δεν συμφωνείς, αλλά θα πρέπει να τις ακολουθήσεις. Είναι σκληρή δουλειά, οι παλιοί μάγειρες, επειδή έχουν δουλέψει με ακόμη πιο απαιτητικούς μάγειρες, είναι σκληραγωγημένοι και οπαδοί της πειθαρχίας.
Στα θετικά της δουλειάς, θα μπορούσα να βάλω τη δυνατότητα που σου δίνει να ταξιδέψεις, να δουλέψεις σε πολλά ελληνικά νησιά. Επίσης, είναι σίγουρο ότι σε σχέση με τα υπόλοιπα επαγγέλματα είναι πολύ πιο εύκολο να βρεις δουλειά, αν έχεις ένα πτυχίο. Στα αρνητικά θα έβαζα τις πολλές ώρες.
Μαρία Μαστρονικόλα, 24 Ετών, Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων
Ξεκίνησα ως φοιτήτρια Αγγλικής Φιλολογίας, αλλά επειδή δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στον κλάδο της εκπαίδευσης, συνέχισα με μεταπτυχιακό στο Hospitality & Tourism Management. Εδώ και τρία χρόνια, εργάζομαι στον κλάδο της φιλοξενίας, ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων σε έναν μεγάλο ξενοδοχειακό όμιλο.
Ήδη από το Γυμνάσιο, πίστευα ότι ο κλάδος του τουρισμού και της φιλοξενίας θα ήταν ιδανικός για εμένα, επειδή ο ρόλος του ταξιδιώτη μου ταίριαζε πάντα.
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Σταδιακά, συνειδητοποίησα ότι η εξωστρέφεια και άλλα στοιχεία του χαρακτήρα μου, σε συνδυασμό με τις σπουδές μου και την αγάπη μου για τις ξένες γλώσσες, ταίριαζαν απόλυτα με τον τομέα του τουρισμού. Πρόκειται για έναν τομέα με πολλές προκλήσεις, μέσα από τις οποίες ανακαλύπτεις, ανακαλύπτεσαι και εξελίσσεσαι.
Κατά τη διάρκεια του τρίτου έτους φοίτησής μου στην Αγγλική Φιλολογία, έγινε και η πρώτη μου επαφή με τον κλάδο του τουρισμού, στο πλαίσιο εποχικής απασχόλησης. Εργαζόμενη εκεί, συνειδητοποίησα ότι ο κλάδος της φιλοξενίας, ως ιδιαίτερος και ξεχωριστός, ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου. Πρόκειται για έναν απαιτητικό κλάδο και γι’ αυτό τρέφω θαυμασμό για τους συναδέλφους, ενώ υποστηρίζω ότι όποιος μπορεί να εργαστεί στον τουρισμό, μπορεί να εργαστεί παντού.
Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι τόσο ρόδινα όσο φαίνονται, αφού ακόμη και ο κλάδος του τουρισμού έχει πληγεί αρκετά τα τελευταία χρόνια.
Στέλλιος Τερζίδης, 26 Ετών, Μάγειρας
Ξεκίνησα να απασχολούμαι σε τουριστικά επαγγέλματα, δουλεύοντας εποχικά στο σέρβις τοπικών μαγαζιών. Μετά τον στρατό, το 2014, σπούδασα μαγειρική σε μία ιδιωτική σχολή και από τότε εργάζομαι σε μία μεγάλη αλυσίδα εστιατορίων.
Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσε να είμαι στην κουζίνα και να δημιουργώ. Δεν στράφηκα στη μαγειρική, επειδή ήξερα ότι αυτός ο κλάδος έχει δυνατότητες να απορροφά εργαζομένους και καλές απολαβές. Αποφάσισα να γίνω μάγειρας για το καλλιτεχνικό σκέλος: θεωρώ ότι η μαγειρική είναι τέχνη.
Πράγματι, ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα στα τουριστικά επαγγέλματα είναι το μισθολογικό κομμάτι. Είναι επίσης μία δουλειά που δύσκολα σε κάνει να βαριέσαι. Λόγω του τουρισμού στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλά μαγαζιά, ακόμη και στην Αθήνα, στα οποία μπορείς να δουλέψεις.
Παρ’ όλα αυτά, τα τουριστικά -και ειδικά η μαγειρική- είναι από τις δουλειές που απαιτούν πολύ από τον ελεύθερο χρόνο σου και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για πολύ πίεση. Πρέπει να σ’ αρέσει πάρα πολύ, για να παραμείνεις σε αυτή τη δουλειά.
Λευτέρης Σταθάς, 25 Ετών, Φοιτητής σε Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα
Αρχικά πήρα το πτυχίο μου από το Τμήμα Ναυτιλιακών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Αυτήν τη στιγμή είμαι φοιτητής σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα, ενώ παράλληλα ψάχνω για δουλειά, κυρίως στον ξενοδοχειακό κομμάτι.
Στην αρχή, δεν με ενθουσίαζε ιδιαίτερα το αντικείμενο. Είχα κάνει κάποιες δουλειές που σχετίζονταν με τον τουρισμό, αλλά όχι στη βαριά βιομηχανία. Ωστόσο, αποφάσισα να συνεχίσω τις σπουδές μου πάνω σε αυτό το αντικείμενο, επειδή θεωρούσα ότι, συγκριτικά τουλάχιστον με άλλους κλάδους, θα είχε μεγαλύτερη απορρόφηση. Ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, ανοίγουν διάφορες δουλειές στον κλάδο, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι οι εργασιακές συνθήκες είναι ιδανικές.
Κατά τη διάρκεια του μεταπτυχιακού, άρχισα να ταυτίζομαι με το αντικείμενο και αποφάσισα οριστικά ότι θα ασχοληθώ με αυτό.
Ανδρέας Μόγκριτζ, 36 Ετών, Ξεναγός
Ξεκίνησα να σπουδάζω στην Ελλάδα σε μια σχολή αθλητικής δημοσιογραφίας. Δεν μου άρεσε ιδιαίτερα ο χώρος, οπότε συνέχισα τις σπουδές μου σε ένα πανεπιστήμιο της Αγγλίας, πάνω στη διοίκηση επιχειρήσεων.
Με τον κλάδο του τουρισμού ασχολούμαι πολλά χρόνια, αλλά πιο εντατικά τα τελευταία τρία. Έχω περάσει από διάφορες δουλειές που σχετίζονται με τον κλάδο: έχω δουλέψει ως οδηγός, έχω συνοδεύσει ένα αμερικάνικο σχολείο στην Ελλάδα, έχω εργαστεί σε ξενοδοχεία, ακόμη και σε κότερα. Αλλά όλες αυτές ο δουλειές ήταν προσωρινές, άλλοτε κρατούσαν κάποιους μήνες και άλλοτε λίγες μόνο ημέρες.
Πλέον, δουλεύω ως freelancer σε μια εταιρεία που κάνει εναλλακτικού τύπου ξεναγήσεις με διάφορες θεματολογίες. Εγώ κάνω τρεις από αυτές: food tour, city tour/neighborhood walk και bar crawling/night tour. Γνωρίζοντας καλά την Αθήνα και εκτιμώντας κάθε φορά την ηλικιακή και κοινωνική σύνθεση του γκρουπ, αποφασίζω πού θα τους πάω, έτσι ώστε να περάσουν όσο το δυνατόν καλύτερα.
Αποφάσισα να ασχοληθώ με τον τουρισμό για διάφορους λόγους. Κατ’ αρχάς, λόγω του ότι είμαι δίγλωσσος -η μητέρα μου είναι Ελληνίδα και ο πατέρας μου Άγγλος- ήταν αρκετά πιο εύκολο να ασχοληθώ με αυτόν τον κλάδο. Επίσης, ένα πράγμα που με γοητεύει πολύ σε αυτόν τον τομέα, είναι ότι έχει το στοιχείο της κοινωνικής συναναστροφής. Πολύ περισσότερο, συναναστρέφεσαι ανθρώπους στην περίοδο των διακοπών τους, το οποίο σημαίνει ότι τις περισσότερες φορές είναι σε πολύ καλή ψυχολογική κατάσταση και έχουν πολλή όρεξη να μιλήσουν, να δουν πράγματα και να γνωρίσουν καινούργιους ανθρώπους. Άλλωστε, είναι πολύ ικανοποιητικό να βλέπεις άμεσα στον άλλον το χαμόγελο ή την ευχαρίστηση.
Το γεγονός πως η Ελλάδα, ό,τι και να γίνει, δεν θα σταματήσει να είναι μια χώρα με πολύ ήλιο, όμορφα νησιά και αρχαιολογικούς χώρους, σημαίνει ότι τα τουριστικά επαγγέλματα μάλλον είναι μια ασφαλής επαγγελματική επιλογή.
Βέβαια, πρόκειται για ένα επάγγελμα πολύ κουραστικό, επειδή δίνεις ένα μεγάλο μέρος από τον εαυτό σου. Ειδικά τους θερινούς μήνες, είναι μία δουλειά που δεν έχει προκαθορισμένο ωράριο, ενώ πολλές φορές πρέπει να διαχειριστείς ανθρώπους που είναι δύσκολοι και στριφνοί. Ωστόσο, αν σου αρέσει, είναι αποθεωτικό.
Περισσότερα από το VICE
Φωτογραφίες από τον Διαγωνισμό Ομορφιάς «Μις Καμήλα 2017»
Τελικά Υπάρχουν Άνθρωποι που Ψάχνουν στα Σκουπίδια στην Αθήνα (και) το 2017