Όταν σε Προδίδει το Tinder: Οδήγησα 1.000 Χιλιόμετρα για Ένα Ραντεβού-Κόλαση

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE Canada.

Με την Alice γνωριστήκαμε στο Tinder. Εγώ ζω στο Γουάιτχορς του Γιούκον, όπου υπάρχει μια ενεργή, αλλά εξαιρετικά μικρή λεσβιακή κοινότητα, η οποία αποτελείται κατά βάση από μεγαλύτερες γυναίκες ή γυναίκες που βρίσκονται ήδη σε σχέση. Το να βγαίνεις ραντεβού είναι δύσκολο εδώ – ειλικρινά, πιο πολλές πιθανότητες έχω να βρω κάποια βγάζοντας το κεφάλι από το παράθυρο και φωνάζοντας «Κορίτσια, ψήνεται καμία για αυτό το κορμί;», παρά προσπαθώντας να βγω ένα ραντεβού κάνοντας μια ουσιαστική συζήτηση με κάποια εδώ πάνω. Αυτός είναι ο λόγος που, παρόλο που η Alice έμενε στο Φέρμπανκς, περίπου 1.000 χιλιόμετρα μακριά, σάρωσα δεξιά στο προφίλ της.

Μόλις είχα περάσει έναν άσχημο χωρισμό, μετά από μια σχέση δύο χρόνων, - μια σχέση που κυριολεκτικά κατέληξε με την κοπέλα μου να ουρλιάζει «Δεν πιάνεται για κεράτωμα από τη στιγμή που σου το είπα» και να μπαίνει σε ένα αεροπλάνο με προορισμό το Περού. Δεν ήθελα κάτι σοβαρό – απλώς κάτι χαλαρό και εύκολο, για να μη σκέφτομαι πόσο πληγώθηκα.

Στην οθόνη, η Alice ήταν η ιδανική υποψήφια – γοητευτική, εύστροφη, ευγενική και σε μια ανοιχτή σχέση εξ αποστάσεως. Της μίλησα ανοιχτά για τη φάση που βρισκόμουν, όμως παρόλο που είπε ότι καταλάβαινε, δεν έδειξε να το πηγαίνει καθόλου χαλαρά. Σύντομα, στέλναμε μηνύματα η μία στην άλλη και μιλούσαμε στο Messenger αρκετές ώρες την ημέρα.

Ακόμη και σε διαφορετική ζώνη ώρας, υπήρχε χημεία μεταξύ μας. Έχω φλερτάρει πολύ στη ζωή μου, όμως ποτέ δεν είχαν φλερτάρει εμένα. Κολακεύτηκα και γοητεύτηκα. Μου έστελνε γλυκά μηνύματα για καλημέρα. Με ενθάρρυνε και έδειχνε ενδιαφέρον για τη δουλειά μου. Μιλούσε για την ποιήτρια Rupi Kaur. Όταν της είπα ότι με προβλημάτιζε το πόσο γρήγορα προχωρούσαν τα πράγματα και ότι δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τόσο έντονο, εκείνη μου παρέθετε αποσπάσματα του Charles Bukowski –«Θέλω όλο τον κόσμο ή τίποτα»–, για να περάσει αποτελεσματικά το μήνυμά της. Θα άξιζε όλο αυτό, έλεγε, αν καταφέρναμε να βρούμε την αγάπη οι δυο μας.

Αργότερα, αποδείχθηκε ότι δεν είχε διαβάσει καθόλου Bukowski – είχε δει απλώς αποσπάσματα από έργα του σε memes του Instagram. Ούτε καν ήξερε ότι ήταν συγγραφέας. Μέχρι και σήμερα, ακόμη είμαι καχύποπτη απέναντι σε άτομα που μου λένε ότι η Kaur είναι η αγαπημένη τους ποιήτρια.

Αυτό συνεχίστηκε για δύο μήνες. Τελικά, με προσκάλεσε να μείνω μαζί της για μια βδομάδα στο σπίτι της στην πόλη.

Έτσι, πήρα το αυτοκίνητο και έκανα 13 ώρες ταξίδι μέχρι το Φέρμπανκς. Έκανε ζέστη και ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος. Ήταν Ιούνιος, κατακαλόκαιρο και εγώ ήμουν καθοδόν να γνωρίσω μια γυναίκα με την οποία είχα ξετρελαθεί και η οποία πίστευα ότι ήταν εξίσου ξετρελαμένη μαζί μου. Ήταν από τα πιο ευτυχισμένα ταξίδια της ζωής μου.

VICE Video: Η Πάολα Συναντά τη Δήμητρ@

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Όμως, να που βρέθηκα εδώ που είμαι. Να ακούω αυτήν την ψευτομπουρζουά τύπισσα να μου διηγείται πώς τρύπωσε στο σπίτι της ανήλικης ερωμένης της από το παράθυρο του υπογείου για να την πηδήξει, μέχρι που ξαφνικά επέστρεψαν οι γονείς της σπίτι. Αναγκάστηκε να κρυφτεί σε μια ντουλάπα και να προσεύχεται να μην την ακούσουν, λες και έπαιζε σε κακή εφηβική κωμωδία. Τώρα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, όμως, λέει. Οι γονείς της έδειξαν μεγάλη κατανόηση, όταν τη βρήκαν, ηρέμησαν και αποφάσισαν να μην καλέσουν την Αστυνομία.

Παύση στη συζήτηση. Βλέπω ότι περιμένει, με εκείνη την παιδική ανυπομονησία του μεθυσμένου εξομολογούμενου, την έγκρισή μου.

Τη ρωτάω πόσο χρονών θα ήταν τώρα αυτό το κορίτσι, θέλοντας ουσιαστικά να μάθω πριν από πόσο καιρό έγιναν όλα αυτά.

«Μμμ», λέει ανέμελα, κάνοντας νόημα στον σερβιτόρο να φέρει άλλη μία γύρα ποτά. «Γύρω στα 30. Στην ηλικία σου, υποθέτω».

Έχω φρικάρει τελείως.

Η Alice αγνοεί την αμηχανία μου, κάνοντας ότι δεν την πρόσεξε. Ο σερβιτόρος έρχεται με τα ποτά μας. Τώρα μιλάει για έναν γκόμενο που είχε πρόσφατα. Υπήρχε αυτή η σεξουαλική χημεία μεταξύ τους. Ο τύπος ήταν παντρεμένος, οπότε δεν ήταν ποτέ ουσιαστικά μαζί, όμως η γυναίκα του είχε πλαδαρέψει λίγο και εκείνος ήθελε κάποια που να γούσταρε τη γυμναστική όσο η Alice.

«Το πουλί του παραήταν τεράστιο», λέει. «Τρομακτικά μεγάλο». Έχει το κινητό στα χέρια της. Μου δείχνει την οθόνη. «Βλέπεις;».

Υπάρχει η φωτογραφία ενός άνδρα στην οθόνη. Ποζάρει μπροστά από έναν καθρέφτη, κρατώντας το κινητό του στο χέρι, βγάζοντας selfie. Είναι ψηλός, φέτες, με ξυρισμένο κεφάλι. Επίσης, έχει ένα πολλά υποσχόμενο γιγάντιο πέος.

Γνέφω ευγενικά και πίνω μια γουλιά από το κρασί μου. Ξαφνικά, αγχώνομαι για τις αυστηρώς ακατάλληλες φωτογραφίες μου που της έχω στείλει.

Όταν επιτέλους τελειώνουμε το φαγητό, η Alice σηκώνεται και πηγαίνει μέσα παραπατώντας, για να πληρώσει τον λογαριασμό. Λείπει μισή ώρα. Δεν μπορώ με τίποτα να σηκωθώ, για να την ψάξω. Ένας σερβιτόρος που περνάει, βλέποντας την ανησυχία μου, μου λέει ότι αν ψάχνω τη συνοδό μου, είναι στο μπαρ και πίνει σφηνάκια.

Όταν επιστρέφει η Alice, σχεδόν παραπαίει. Μου χαμογελάει. Πέτυχε έναν φίλο, λέει.

Γυρίζουμε σπίτι της και πηγαίνουμε στο κρεβάτι. Βάζει μια ταινία και λιποθυμάει, φορώντας τα ρούχα, ακόμη και τις κάλτσες της. Ροχαλίζει απίστευτα. Μένω ξαπλωμένη, κοιτώντας το ταβάνι, με τη ρομαντική μου φαντασίωση να έχει καταρρεύσει.

Το πρωί, το πρόβλημα –ή μέρος του προβλήματος– αποκαλύπτεται. Η υποτιθέμενη ανοιχτή σχέση που είχε, δεν είναι τελικά και τόσο ανοιχτή και η σύντροφός της δεν χαίρεται καθόλου που βρίσκομαι εκεί. Η Alice είναι γεμάτη ενοχές. Δεν το αντέχει, λέει. Η σύντροφός της, τής στέλνει συνεχώς μηνύματα.

Δεν βγάζει πουθενά αυτό, λέει και μου ζητάει ψυχρά να φύγω.

Μπαίνω στο αυτοκίνητό μου και οδηγώ 1.000 χιλιόμετρα και πάλι, σχεδόν χωρίς καμία στάση. Η τραγική ειρωνεία; Ο ήλιος έχει εξαφανιστεί. Ο ουρανός είναι γκρίζος, κάνει κρύο και βρέχει ασταμάτητα. Κλαίω όλη τη μέρα και τα βάζω με τον εαυτό μου. Νιώθω ότι όλα είναι δικό μου λάθος. Είμαι τόσο χαζή. Είμαι τόσο προβληματική που αυτή η γυναίκα αναγκάστηκε να γίνει λιώμα, απλώς για να με ανεχτεί; Είμαι τόσο ό,τι να ’ναι που μόνο τέτοιες γυναίκες μπορούν να με ελκύσουν;

Όταν φτάνω σπίτι, όμως, ο πόνος και η απογοήτευσή μου έχουν μετατραπεί σε οργή. Περισσότερη ώρα πέρασα ταξιδεύοντας, παρά μαζί της στο Φέρμπανκς, όπου υποτίθεται ότι θα ήταν η ρομαντική μας απόδραση. Είμαι εξοργισμένη.

Σηκώνω το ακουστικό, τηλεφωνώ στην Alice και της τα χώνω - πώς διάολο μπορεί να είναι κάποιος τόσο μαλάκας απέναντι σε κάποιον άλλον; Πώς μπορεί κάποιος να φερθεί σε έναν άνθρωπο έτσι; Νόμιζα ότι νοιαζόσουν για εμένα. Νόμιζα ότι ήσουν φοβερό άτομο.

«Είμαι φοβερό άτομο», λέει ήρεμα η Alice. «Δεν είχα πρόθεση για τίποτα από όλα αυτά. Αυτά που κάνω δεν σημαίνουν τίποτα».

Αποσβολωμένη, κλείνω το τηλέφωνο. Βάζω ένα ουίσκι και κάθομαι στο κρεβάτι.

Ξεκινάω να γελάω. Είναι λες και έφυγε ένα τεράστιο βάρος από πάνω μου. Πίνω μια γουλιά από το ποτό μου. Έχω βουητό στα αυτιά. Είναι αυτό το «τσακ», στο οποίο τη γλίτωσα.

Περισσότερα από το VICE

Ήρθε η Ώρα να Μιλήσουμε Σοβαρά για το «Μακελειό»

Η Κληρονομιά του Θρυλικού Φαρσέρ Φουσέκη στην Ελληνική Pop Κουλτούρα

«Άβυζη», «Χοντρή», «Σημαδεμένη» - Γυναίκες στην Ελλάδα Φωτογραφίζονται Μιλώντας για το Body Shaming