Κείμενο: Μελπομένη Μαραγκίδου

Αν δεν έχεις δώσει τη μάχη της αφίσας, δεν έχεις φωνάξει συνθήματα, δεν έχει πανηγυρίσει ή και ξενερώσει με τα αποτελέσματα, δεν έχεις αποκοιμηθεί στη σχολή περιμένοντας την καταμέτρηση, και δεν την έχεις πει στον τύπο από το απέναντι τραπεζάκι, μάλλον είχες μία ήρεμη φοιτητική καριέρα μακριά από τις παρατάξεις και μάλλον όλα αυτά σε αφήνουν αδιάφορο. Αν όμως κάπου σε αυτή την περιγραφή βλέπεις τον εαυτό σου, τότε οι φοιτητικές εκλογές είναι μία εμπειρία που κάθε χρόνο περιμένεις πώς και πώς να ζήσεις. Κι αυτό γιατί όσο σοβαρή κι αν είναι η διαδικασία, έχει σκηνικά γεμάτα τόση καλτίλα, που σου μένουν αξέχαστα στα φοιτητικά σου χρόνια.

Φέτος στις φοιτητικές εκλογές τα σκηνικά ήταν πιο hardcore. Το ότι θα παιχτεί ξύλο και βρισίδια κι ότι θα καεί και καμιά κάλπη έχει καταντήσει πλέον εθιμοτυπική διαδικασία κατά τη διάρκεια των φοιτητικών εκλογών. Όλοι το ξέρουν, όλοι το περιμένουν, όλοι το συζητούν. Αυτή τη φορά όμως, τα πράγματα ξέφυγαν σε σημείο να απειλείται πραγματικά η εκλογική διαδικασία σε πολλές σχολές, σε άλλες να γίνεται με κλειστές πόρτες και σε άλλες να μην ολοκληρώνεται καν.

Οι φοιτητικές παρατάξεις τα τελευταία χρόνια απαξιώνονται γιατί παράλληλα απαξιώνονται και τα κόμματα και η πολιτική στο σύνολό της. Η αποχή που καταγράφεται σχετίζεται και με την αποστροφή προς τις τακτικές που ακολουθούν οι παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ με την κουλτούρα των μπουζουκιών και των σημειώσεων. Αλλά και με την αδυναμία των αριστερών σχημάτων να πείσουν για τη σημασία της συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες και τα συλλογικά ζητήματα μέσα στο Πανεπιστήμιο. Σε αυτό το σκηνικό λοιπόν έρχονται να προστεθούν και εξω-πανεπιστημιακοί παράγοντες από ομάδες που ακούν εκλογές και βγάζουν φλύκταινες και προσπαθούν να παρεμποδίσουν την διαδικασία, καταστέλοντάς τη. Πώς όμως το φοιτητικό κίνημα προστατεύει την εκλογική διαδικασία, ανταπαντά σε εξω-πανεπιστημιακές προκλήσεις και προσαρμόζεται στη νέα περίοδο που οι συσχετισμοί στην κεντρική πολιτική σκηνή έχουν αλλάξει;

Oι φοιτητές χθες σε πολλές σχολές πιάστηκαν στον ύπνο. Με την καταστολή να βγαίνει τελικά η νικήτρια της εκλογικής αναμέτρησης, όσο οι παρατάξεις ακόμα τσακώνονται για το ποιος έχει ανακοινώσει σωστά τα αποτελέσματα. Απ' ό, τι φαίνεται μέχρι στιγμής πρώτη δύναμη στις σχολές βγήκε η ΔΑΠ για μία ακόμα χρονιά, δεύτερη η ΠΚΣ και τρίτα τα ΕΑΑΚ. Ενώ η ΑΡΕΝ που στηρίζεται κι από τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πέμπτη μετά την ΠΑΣΠ.

Οι κάλπες άνοιξαν στις 7 το πρωί της Τετάρτης κι από νωρίς άρχισαν σε διάφορα Πανεπιστήμια της χώρας, οι πρώτες προκλήσεις που είχαν σαν στόχο να παρεμποδίσουν την εκλογική διαδικασία. Και στο Πολυτεχνείο, το σύμβολο του φοιητικού κινήματος, οι εκλογές ξεκίνησαν με εντάσεις όταν γύρω στις 11.00 π.μ. περίπου 12 άτομα με καλυμμένα πρόσωπα προσπάθησαν να μπουν μέσα. Οι φοιτητές έκλεισαν τις πόρτες, κι έτσι η ένταση δεν επεκτάθηκε.

Νωρίς το απόγευμα, μπαίνοντας στο Πολυτεχνείο νιώθω ότι το κλίμα είναι τεταμένο. Φοιτητές έχουν αναλάβει το πόστο του «τσιλιαδόρου» ώστε να ελέγχουν τις εισόδους σε περίπτωση που η ομάδα ξαναπλησιάσει. «Όταν ακούσεις να λέμε ότι μπαίνουμε μέσα στα κτίρια μπες κι εσύ και θα μείνεις όσο χρειαστεί μέχρι να ξαναανοίξουμε», με συμβουλεύει ένας φοιτητής που έχει αναλάβει το ρόλο της περιφρούρησης. Κάνω βόλτες στα διάφορα κτίρια, στα οποία γενικώς τα πράγματα είναι ήρεμα. Όσο είμαι εκεί δεν πετυχαίνω κάποια ένταση μεταξύ των φοιτητών που ανήκουν σε διαφορετικές παρατάξεις πέρα από κάποιες μικρές λεκτικές κόντρες.

Παντού αφίσες, φυλλάδια, αυτοκόλλητα. Το Πολυτεχνείο έχει φορέσει την εκλογική του ενδυμασία. Στις αίθουσες έχουν στηθεί αυτοσχέδια παραβάν με θρανία, στους διαδρόμους υπάρχουν κάτι τεράστιοι πυροσβεστήρες για παν ενδεχόμενο, οι κάλπες γεμίζουν σταδιακά με ψηφοδέλτια και οι σακούλες σκουπιδιών με μπύρες, αποτσίγαρα και καφέδες, απαραίτητα για να την βγάλεις όλη μέρα στη σχολή. Κάποιοι έχουν αποκοιμηθεί πάνω στα τραπέζια, ενώ άλλοι είναι πιο οργανωμένοι και έχουν φέρει και μαξιλάρια.

Λίγο πριν τις 7.00 μ.μ., μία ομάδα επιστρέφει στο Πολυτεχνείο με σκοπό να επιτεθεί και οι φοιτητές κλείνουν αμέσως τις πόρτες. Όσοι βρισκόμαστε ήδη μέσα στα κτίρια δεν μπορούμε να δούμε τι γίνεται έξω, αλλά μετά από λίγο οι πόρτες ανοίγουν. Μετά τις 7.00 μ.μ., οι κάλπες κλείνουν και η διαδικασία της καταμέτρησης ξεκινά.

Χώνομαι σε μία αίθουσα και παρακολουθώ τη διαδικασία. Μπροστά κάθονται εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, μέλη της εφορευτικής επιτροπής και βγάζουν ένα-ένα τα ψηφοδέλτια από την κάλπη. Κάποιος έχει αναλάβει να σημειώνει με κιμωλία στον μαυροπίνακα τα αποτελέσματα. Οι παρατάξεις έχουν χωριστεί σε πηγαδάκια, σε κάθε ψήφο χειροκρατούν, χτυπούν παλούκια ρυθμικά στα έδρανα, κοντράρονται και φωνάζουν δυνατά συνθήματα. Τα συνθήματα δεν αφήνουν κανέναν ασχολίαστο. Από τον Ανδρέα και τον Μπακογιάννη μέχρι τον Μάο και τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας που είναι και στην επικαιρότητα.

Μπαινοβγαίνω και στις υπόλοιπες αίθουσες και το κλίμα είναι ανάλογο. Οι φοιτητές κοντράρονται κατά την καταμέτρηση των ψήφων, η αγωνία είναι μεγάλη, ενώ τελικά τα περισσότερα τμήματα βάφονται «κόκκινα», δηλαδή βγαίνει πρώτη δύναμη στα περισσότερα τα ΕΑΑΚ με τους φοιτητές να πανηγυρίζουν.

Λίγο μετά της 11.00 μία ομάδα που θέλει να επιτεθεί ξανά στην εκλογική διαδικασία επιστρέφει στο Πολυτεχνείο με τους φοιτητές να ξανακλείνουν τις πόρτες. Κάποιοι φοιτητές έχουν φορέσει κράνη, έχουν βάλει μπροστά θρανία, ενώ ένας φοιτητής έχει πάρει και σαν ασπίδα ένα σκαμπό. Οι φοιτητές σταδιακά φυγαδεύονται από το χώρο του Πολυτεχνείου και κάπως έτσι βγαίνουμε κι εμείς έξω.

Αυτό που συνηθίζεται είναι η διαδικασία της καταμέτρησης να κρατά μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, με τις σχολές και τους γύρω δρόμους να σφύζουν από ζωή. Προχωρώντας προς το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) η Πατησίων είναι άδεια. Ο φύλακας μας πληροφορεί ότι η διαδικασία σταμάτησε από νωρίς, αφού άγνωστοι είχαν επιτεθεί και είχαν κάψει κάλπες. Η ΑΣΟΕΕ είναι άδεια και αποφασίζουμε να περάσουμε από το Χημείο. Τα σπασμένα τζάμια στις πόρτες και τα παράθυρα μας κάνει να φανταστούμε τι είχε προηγηθεί. Μέσα στο κτίριο πλέον δεν υπήρχε κανείς.

Συνεχίζουμε προς τη Νομική. Μία παρέα φουσκωτών που πίνει αναψυκτικά και τρώει σουβλάκια κάθεται απ' έξω. Η εικόνα με τους μπράβους έξω από τα Πανεπιστήμια κατά τη διάρκεια των εκλογών δεν είναι άγνωστη, ούτε πρωτόγνωρη. Είναι όμως τραγική. Η Νομική έχει κατεβάσει παντζούρια και η διαδικασία της καταμέτρησης γίνεται κεκλεισμένων των θυρών, με τις εφορευτικές επιτροπές μόνο να βρίσκονται μέσα. Η είσοδος και η έξοδος απαγορεύονται κι έτσι μετά από λίγο αποχωρούμε.

Μία από τις πιο ζωντανές ημέρες του φοιτητικού κινήματος έχει μετατραπεί σε μία κατατρεγμένη διαδικασία πίσω από κλειστές πόρτες, κατεβασμένα παντζούρια και φοιτητές που φυγαδεύονται μέσα από τις σχολές, με τη ΔΑΠ να βγαίνει πρώτη, την αριστερά συνολικά να ξεπερνάει κάθε προηγούμενο στα ποσοστά της, και την ΠΑΣΠ να εξαφανίζεται σταδιακά από τον φοιτητικό χάρτη.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.