Τελικά η Ibiza Έχει Μετατραπεί σε ένα Απέραντο Κωλοχανείο;

Αυτήν την εβδομάδα το MTV ανακοίνωσε πως άναψε το πράσινο φως για τα γυρίσματα του Ibiza Shore, το επόμενο κεφάλαιο της reality σειράς που μας έχει δώσει ήδη τα Jersey Shore, Gandia Shore, Acapulco Shore και φυσικά το Geordie Shore. Η νέα σειρά θα φτιάξει μια ομάδα που θα αποτελείται από συμμετέχοντες στις διάφορες εκδόσεις του συγκεκριμένου reality και όπως είναι φυσικό, οι περιπέτειές τους θα καταγραφούν από τις κάμερες. Το θέμα βέβαια είναι πως ΚΑΙ αυτή η σειρά θα διαιωνίσει τον μύθο που πλέον έχει χτιστεί γύρω από την Ibiza, ότι δηλαδή είναι ένα μέρος όπου κανείς βρίσκει ποτά, σεξουαλικές ατασθαλίες, κάκιστη πίτσα και άτομα που καταρρέουν στα πεζοδρόμια στις 3 τα ξημερώματα.

Αν έπρεπε να παίξουμε ένα παιχνίδι όπου λέω την λέξη Ibiza και μετά πρέπει οι υπόλοιποι να πουν την πρώτη λέξη που συνδέουν με αυτή, είμαι σίγουρος πως τα αποτελέσματα θα είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σίγουρα θα υπήρχε μια μειοψηφία που θα απαντούσε με ένα «Balearic», ένα «Amnesia» ή ένα «Carl Cox», αλλά στη πραγματικότητα οι περισσότεροι θα σου έλεγαν «εμετός», «mankini» και «τύφλα».

Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση σε αυτό το παιχνίδι, αλλά λέει πολλά για την τωρινή κατάσταση της Ibiza, το γεγονός ότι συνδέεται τόσο εύκολα με την κραιπάλη και τα άθλια τατουάζ. Μέρος αυτής της σύνδεσης οφείλεται στις κοσμογονικές αλλαγές που έχει υποστεί το νησί μέσα στις τελευταίες δεκαετίες, αλλά οφείλεται επίσης και στην συνεχιζόμενη μάχη που έχει στηθεί γύρω από την δημόσια εικόνα του νησιού.

Από την δεκαετία του '90 και μετά, μια σειρά από τηλεοπτικές απεικονίσεις τις Ibiza, έχουν προβάλει την «πάρτι» πλευρά του νησιού περισσότερο από την παραδοσιακή του. Αυτό δεν σημαίνει ότι η πλευρά του «πάρτι» δεν υπάρχει, αλλά σίγουρα σημαίνει πως είναι αυτή που έχει «εγκατασταθεί» στα πρωτοσέλιδα.

Μετά την ανακοίνωση του MTV, διάφορες πολιτικές φυσιογνωμίες του νησιού, έσπευσαν να ζητήσουν την απαγόρευση των γυρισμάτων. Το τμήμα των Podemos που υπάρχει στο νησί, μίλησε ανοιχτά εναντίον της σειράς, λέγοντας πως το νησί δεν χρειάζεται μια ακόμα τηλεοπτική σειρά η οποία θα ενισχύσει τα στερεότυπα της «ταπεινωτικής και αγενούς συμπεριφοράς» με τα οποία έχει συνδεθεί. Αυτή βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο reality franchise έχει δεχτεί έντονα πυρά κριτικής. Από την πρώτη του κιόλας έκδοση, αυτή του Jersey Shore, η σειρά αντιμετώπισε την κριτική του τότε κυβερνήτη του New Jersey, Chris Christie, ο οποίος είχε δηλώσει πως η σειρά θα έκανε «κακό στο New Jersey», καθώς κανένας εκ των πρωταγωνιστών δεν ήταν από την περιοχή, προτείνοντας πως η σειρά «παίρνει ένα μάτσο Νεοϋορκέζους, τους ρίχνει στο Jersey Shore και προσπαθεί να πείσει τη Αμερική πως έτσι είναι στην πραγματικότητα το New Jersey», μια τακτική που φαίνεται έτοιμη να αντιγράψει και το Ibiza Shore.

Τα προβλήματα όμως της Ibiza δεν ξεκινούν από εκεί. Από τότε που προβλήθηκε για πρώτη φορά το Ibiza Uncovered το 1997, οι τηλεοπτικές απεικονίσεις του νησιού περιλαμβάνουν πάντα εκείνους του χαρακτήρες που είναι απόλυτα δοσμένοι σε κάθε είδους όργιο και ακολασία. Ο γεωγραφικός μάλιστα χώρος που συμβαίνουν όλα αυτά, είναι απόλυτα συγκεκριμένος: μιλάμε για την Δυτική Πλευρά του νησιού, εκεί που η κεντρική λεωφόρος του San Antonio, είναι το επίκεντρο των φτηνών ποτών και των κακόγουστων κοντομάνικων. Περικυκλωμένο από ξενοδοχεία που δέχονται με χαρά τα group bookings απο τις φτηνές πτήσεις που καταφτάνουν στο νησί, αυτό εδώ το κομμάτι του νησιού είναι αυτό που έχει δώσει στην Ibiza το κακό της όνομα, καθώς και τις εικόνες εκείνες που την φέρνουν κοντά σε προορισμούς όπως η Ζάκυνθος και η Magaluf.

Χωρίς αμφιβολία, το Ibiza Uncovered είναι διασκεδαστικό σαν εκπομπή και όντας ένα ντοκιμαντέρ με την πιο αγνή έννοια του όρου, το σίγουρο είναι πως αυτά που βλέπουμε να γίνονται δεν είναι στημένα. Αυτός ο κόσμος των νεανικών αποδράσεων, των ξέφρενων νεανικών πάρτι, είναι ένα μεγάλο κομμάτι της κουλτούρας του νησιού. Είναι κάτι το οποίο δεν κάνει ευτυχισμένους τους πιο αγνούς, πιο Balearic φίλους της Ibiza που έχουν παρακολουθήσει τα πιο χίπικα θεμέλια της κουλτούρας του νησιού να μεταλλάσσονται από την Βρετανική «εισβολή».

Αυτό που κατάφερε ουσιαστικά το Uncovered και οι εκπομπές αυτού του τύπου, ήταν να πακετάρει αυτήν την γωνία του νησιού και να την σερβίρει στο mainstream, στρεβλώνοντας σημαντικά την αντίληψη του κόσμου για το νησί, ειδικά εκείνων που έμαθαν για το νησί από τέτοιες τηλεοπτικές παραγωγές.

Το Ibiza Uncovered βέβαια δεν «έπαιξε» μόνο του. To Kevin and Perry Go Large, αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα (έστω και αν ήταν απλά μια ταινία και όχι μια αποτύπωση της πραγματικότητας) μιας κινηματογραφικής Ibiza που χαρακτηρίζεται από την υπερβολή και τον ηλίθιο ηδονισμό. Ναι, ήταν μια κωμωδία, οπότε φυσικό είναι να γείρει προς τις καρικατούρες, αλλά επί της ουσίας, η βάση της ταινίας ήταν μια απόλυτα πραγματική κουλτούρα αλκοολικής υπερβολής.

Τα προβλήματα που δημιουργεί το Ibiza Shore έχουν «σερβιριστεί» ήδη από άλλες εκπομπές. Το ITV2 «έτρεξε» το Ibiza Weekender, μια σειρά που στηρίζεται στις ίδιες ουσιαστικά αρχές με αυτές που θα έχει η παραγωγή του MTV, ενώ δεν ξεχνάμε και την συνεχιζόμενη παρουσία του Sun, Sex and Suspicious Parents. Το ζουμί της ιστορίας βρίσκεται στους πρωταγωνιστές αυτών των παραγωγών. Για να θεωρηθούν επιτυχημένες, αυτές οι σειρές πρέπει να είναι βουτηγμένες στο σεξ, την υπερβολή και το μελόδραμα, πράγμα που σημαίνει πως τα άτομα που πρωταγωνιστούν σε αυτές βρίσκονται στην Ibiza για να γίνουν «κομμάτια». Στην περίπτωση του Ibiza Uncovered, η σειρά τουλάχιστον μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα σε τέτοια άτομα και στους ιδιοκτήτες των super-club του νησιού, αλλά οι τωρινές σειρές δεν δείχνουν καμία διάθεση να απεικονίσουν την clubbing κουλτούρα του νησιού. Αυτή η τάση εν τέλει μόνο κακό κάνει, γιατί όχι μόνο δεν απεικονίζεται τίποτα το θετικό, αλλά καταλήγουμε να αντικρίζουμε ξανά και ξανά την χειρότερη πλευρά της Βρετανικής νεανικής κουλτούρας.

Από την άλλη μεριά, υπάρχει το επιχείρημα που λέει πως το πρόβλημα ξεκινάει από πολύ πιο παλιά, από τους αυθεντικούς Balearic πιονέρους, οι οποίοι ουσιαστικά ήταν αυτοί που έβαλαν τα θεμέλια της πολιτιστικής διάλυσης αυτού του Ισπανικού ειδυλλιακού παραδείσου.

Αν όμως πάρουμε την Ibiza ως έναν clubbing προορισμό, τότε μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως η συνεχιζόμενη δυναμική του νησιού ως έδρα του παγκόσμιου clubbing δεν περνάει προς τα έξω ως πρέπει. Αν παίρνεις το clubbing σοβαρά, αν δηλαδή ξέρεις να το χαίρεσαι, τότε θα ξέρεις πως η Ibiza δεν είναι κάποιο κωλοχανείο, αλλά για τους ανθρώπους που περιμένουν να μάθουν για την Ibiza από τα reality της τηλεόρασης και τα σκανδαλοθηρικά περιοδικά, η συνεχής διάβρωση της εικόνας αυτού του πανέμορφου τόπου μόνο κακό μπορεί να κάνει.

Η Ibiza σίγουρα δεν είναι ένας παράδεισος και σαφώς πρέπει να κριτικάρεται, να αποτυπώνεται, να συζητιέται και να αναλύεται, όπως άλλωστε και κάθε δημοφιλής προορισμός. Δυστυχώς όμως η απεικόνιση του νησιού έχει γείρει πλέον κατά πολύ προς μια κατεύθυνση. Το ζήτημα τώρα είναι αν είναι δυνατόν να μάθει κάποιος ότι το νησί προσφέρει clubbing εμπειρίες ενός άλλου επιπέδου, ότι δηλαδή είναι ένας τόπος που μπορείς να βιώσεις την dance μουσική με έναν πραγματικά μαγικό και υπέροχο τρόπο και όχι με το να πιείς απίστευτες ποσότητες αλκοόλ. Αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει, τότε ίσως η Ibiza να έχει ακόμα ελπίδες να γίνει περισσότερο κάτι που θυμίζει Padilla και λιγότερο κάτι που θυμίζει Pauly D.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.