AlexGrymanis_0015
Μουσική

Ο Tony Raw Ξεκίνησε να Γράφει Raps με τη Μορφή Ημερολογίου

Ο Θωμάς θυμάται τα καλοκαίρια στα Γρεβενά, τους χειμώνες στο Γαλάτσι, την «ανατροφή» του μέσα στην παρέα των ΒΠεις και μιλά για τους Επίλεκτους, τη συνεργασία με τον Dani Gambino και το rap game.

Ημέρα Πέμπτη. Λίγο μετά τις 11.30 το πρωί. Σχεδόν μεσημέρι, αναλόγως τι ώρα ξυπνάς. Λίγο πριν χτυπήσω το κουδούνι του Tony Raw, με παίρνει τηλέφωνο για να με ρωτήσει τι καφέ πίνω ώστε να παραγγείλει. «Είμαι από κάτω, άνοιξε», του λέω από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. Ανεβαίνω στο ρετιρέ του και βρίσκομαι στην τεράστια βεράντα του, με θέα τις κεραίες των πολυκατοικιών του Γαλατσίου. Φοράει φόρμα και ένα άσπρο t-shirt. Στρίβει ένα τσιγάρο και μέχρι να έρθουν οι καφέδες απολαμβάνουμε τον «κρύο» ήλιο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο Θωμάς μεγάλωσε σε αυτά τα μέρη, που βλέπω από τη βεράντα του. «Μέχρι τριών ετών ήμουν στη Λάρισα και μετά ήρθα Αθήνα», λέει. «Εδώ μεγάλωσα ουσιαστικά. Πολλές φορές αναπολώ εκείνα τα χρόνια, την ανεμελιά βασικά. Τώρα δεν ξέρω αν είναι έτσι. Έχουν αλλάξει οι εποχές. Υπάρχει η τεχνολογία, για παράδειγμα, σήμερα. Δεν θέλω να ακουστώ ισοπεδωτικός απέναντι στην εξέλιξη. Είναι σούπερ η τεχνολογία, αρκεί να φιλτράρεις τις τόσες πολλές πληροφορίες. Ο κόσμος έχει έρθει πιο κοντά μεν, αλλά ταυτόχρονα έχει αποξενωθεί. Με νευριάζει που δεν ζεις πλέον. Θα πας κάπου για να βγάλεις ένα story και να δείξεις ότι πήγες, όχι για να το ζήσεις και να διασκεδάσεις πραγματικά. Είναι καλά τα social media, αλλά εξαρτάται πώς τα χρησιμοποιείς», συνεχίζει. «Για παράδειγμα έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις περισσότερο κόσμο, γενικά. Βοηθά στην επικοινωνία», λέει ο Θωμάς. Προσθέτω και τη δυνατότητα να μεταφερθείς σε μέρη που δεν έχεις πάει. «Ή να προβάλλεις τη δουλειά σου online», συμπληρώνει εκείνος. «Διευκολύνουν, για παράδειγμα, έναν καλλιτέχνη. Δεν χρειάζεται απαραίτητα το "κονέ" για να φανεί, όπως παλιότερα».

Μιλώντας για social media, μαθαίνω ότι το πρώτο κινητό του τηλέφωνο το πήρε όταν ήταν 18 χρονών. «Μέχρι τότε τριγυρνούσα με μηχανάκια, αράζαμε σε πλατείες, τέτοια πράγματα. Ή πήγαινα το καλοκαίρι, για τρεις μήνες, στο χωριό μου, το Δεσπότι Γρεβενών. Δεν έχει ούτε περίπτερο εκεί», σημειώνει χαμογελώντας. Το Δεσπότι είναι το χωριό όπου έχουν εξοχικό ο παππούς και η γιαγιά του (οι γονείς της μητέρας του). «Η μητέρα μου είναι από τη Λάρισα και ο πατέρας μου ήταν από Έδεσσα», μαθαίνω.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
AlexGrymanis_0013.JPG

Στα μουσικά, ο Tony Raw, λίγο καιρό πριν συναντηθούμε, είχε κυκλοφορήσει το βίντεο-κλιπ του track Alemao, μαζί με τον Dani Gambino, σε παραγωγή του Eversor. «Όταν ετοίμαζα τον δίσκο "1989", ο Dani μού είχε κάνει πρόταση να μπω στον δίσκο του. Με τον Dani γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από όταν ήμουν 19-20. Τελικά, είπαμε να το δούμε αφού κυκλοφορήσουμε τα LP μας. Στο μεσοδιάστημα έτυχε να γνωριστώ με τον Eversor. Μιλώντας με τον Dani για να βάλουμε μπρος το κομμάτι, του είπα για τον Eversor για τον οποίο έχουμε άπειρο respect και οι δύο. Κανείς μας δεν είχε δουλέψει ξανά μαζί του. Έτσι, μας έστειλε το beat και μέσα σε δύο μέρες βγάλαμε το κομμάτι. Σχεδόν αμέσως είπαμε ότι θέλουμε να το κάνουμε κλιπ», λέει ο Θωμάς.

Το κλιπ του Alemao ήταν συνολικά το έκτο στο οποίο συμμετείχε ο Tony Raw, ως solo καλλιτέχνης. Τώρα ετοιμάζει ακόμη δύο βίντεο-κλιπ για νέα κομμάτια που θα κυκλοφορήσουν, κάποια single που μου έβαλε να ακούσω -τα τραγούδησε, επίσης, σαν σε πρώτη αποκλειστική πρεμιέρα- και μία συμμετοχή project που δεν θέλει να αποκαλύψει ακόμα. Σε ό,τι αφορά τις νέες κυκλοφορίες που αναφέρθηκαν, τον Γενάρη θα βγει το πρώτο clip, για ένα κομμάτι σε παραγωγή Th Mark, που γυρίστηκε στην Αθήνα. Και τον Φλεβάρη θα κυκλοφορήσει το δεύτερο clip, σε σκηνοθεσία Kelloggs Pool, για ένα τραγούδι σε παραγωγή του DJ Cron, του οποίου τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στον Παρνασσό, σε ένα μαγικό μέρος. Και τα δύο αυτά clip, όπως και όλα τα υπόλοιπα του Tony Raw, έχει επιμεληθεί η ομάδα Cashmere Films. Αυτοί είναι πίσω από την οπτικοποίηση των project του.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Άλλο παιδί μπορεί να πήγαινε σε ψυχολόγο, εγώ απλώς άρχισα να καταγράφω πράγματα και συναισθήματα σε ένα άτυπο ημερολόγιο».

«Και του χρόνου, να 'μαστε καλά, ετοιμάζω ξανά δίσκο. Αυτήν τη φορά με πιο επιλεγμένα κομμάτια και συγκεκριμένη δομή. Θα δουλέψω με λιγότερους παραγωγούς, ώστε ο δίσκος να έχει ένα συγκεκριμένο mood και μία ενιαία ταυτότητα», επισημαίνει.

Για τον δίσκο 1989, με το όμορφο artwork από τους @Los_ecret και @Jamer_ofk, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2021, ήξερε ότι ήταν κάπως δύσκολο για τον κόσμο ώστε να τον αποδεχτεί. «Επειδή έχει μεγάλα raps, βαριά κιόλας σε αρκετές περιπτώσεις. Είχε πολλή πληροφορία. Ήταν πολύ Θωμάς, όμως. Είχα πράγματα μαζεμένα μέσα μου και ήθελα να τα βγάλω προς τα έξω, να τα αφήσω να ταξιδέψουν στον χρόνο. Τα περισσότερα τα έγραψα μέσα σε ένα εξάμηνο, σε περίοδο lockdown, το 2020. Κάθε εβδομάδα μπορεί να έγραφα δυο-τρία tracks», λέει. Το όνομα του LP αποτελεί μεν τη χρονολογία γέννησής του αλλά δεν έχει να κάνει τόσο με αυτό, όσο με το γεγονός ότι όλα σε αυτόν τον δίσκο έγιναν τόσο ανέμελα, όπως τότε. «Μαζεύτηκαν 20 κομμάτια και αποφάσισα να τα κυκλοφορήσω με τη μορφή δίσκου, σε καινούριο, προσωπικό κανάλι στο YouTube, το οποίο δημιουργήθηκε εξ ολοκλήρου για τον δίσκο», τονίζει. «Αυτό ήταν λίγο ρίσκο, επειδή οι περισσότεροι με ξέρουν από τους Επίλεκτους (ΕΠΛΚΤ). Με τα παιδιά (σ.σ. Επίλεκτοι) είμαστε φίλοι, αλλά το group έχει μια γραμμή, ένα ηχόχρωμα. Έχει διαμορφωθεί έτσι. Κι ο Θοδωρής (Sonqo Pura) είχε την ανάγκη να κάνει μια solo δουλειά, όπως κι έγινε. Γαμώ», συνεχίζει.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
AlexGrymanis_0019.JPG

«Ως συγκρότημα δεν το κυνηγήσαμε ιδιαίτερα ποτέ, κυρίως τα live. Αν για κάτι μετανιώνω είναι ότι έχουμε κάνει λίγες συναυλίες. Παλιά αυτό μετρούσε, έτσι ώστε να σε μάθει κι άλλος κόσμος. Εμείς, όμως, δουλεύαμε πάντα και δεν είχαμε τη δυνατότητα να παρατήσουμε τις δουλειές μας. Το "Επίλεκτοι" ήταν ο τρόπος έκφρασης και η διασκέδασή μας. Κάθε Σαββατοκύριακο κλεινόμασταν μέσα και γράφαμε, αλλά όχι με τη λογική να ακουστούν παντού όσα γράφαμε», σημειώνει ο Θωμάς. Για όσους μπορεί να μη γνωρίζουν, οι ΕΠΛΚΤ αποτελούνται από τον Tony Raw, τον Sonqo Pura, τον Jones και τον Manito.

«Άθελά μας ήμασταν λίγο κλειστοί», παραδέχεται. «Ήμασταν πολύ κοντά με τους ΒήταΠεις κυρίως, οι οποίοι μας έδωσαν το βήμα σε συναυλία τους στο Κύτταρο, το 2010, αν θυμάμαι καλά. Τότε ετοιμάζαμε τον δίσκο "Αντίδοτο" και σε εκείνο το live είχαμε πει κάποια raps από τα κομμάτια που ετοιμάζαμε. Έτσι ξεκίνησε όλο. Ήμουν 19-20 ετών τότε», θυμάται. «Για μένα ήταν όλο τόσο καινούριο, αυτό με τους Επίλεκτους. Ο Θοδωρής, για παράδειγμα, έγραφε ήδη επτά χρόνια πριν τον γνωρίσω, ήταν έτοιμος. Εγώ, από την άλλη, ήμουν τόσο αδούλευτος. Βρισκόμουν σε αχαρτογράφητα νερά και με πήρε από το χέρι, κανονικά. Δεν ήξερα πώς να το κάνω», λέει με ειλικρίνεια.

Με τον Sonqo γνωρίστηκε στα 18 του. «Πήγαινα σχολείο στην Γκράβα τότε, απογευματινό, 3-7 μμ. Παράλληλα δούλευα σε ένα μαγαζί που πουλούσε κάποια είδη κατοικίδιων ζώων, στη Νέα Ιωνία. Η δουλειά μου ήταν να φροντίζω τα ζώα. Εκεί δίπλα, λοιπόν, ο Θοδωρής εργαζόταν στο οικογενειακό ξυλουργείο του, οπότε σε ένα διάλειμμα που βγήκα για τσιγάρο με πλησίασε και μου είπε ότι γνωρίζει τον αδερφό μου». Ο αδερφός του Tony Raw είναι ο Rios, beatmaker σε πολύ γνωστά κομμάτια, όπως τα «Δεκαετία», «Συνάντηση 14:15», «Πέστε Κάτω με Στιλ» των ΒΠεις, μεταξύ άλλων, αλλά και το σχετικά πρόσφατο «Πρόποση», από Tony Raw, Smuggler και Hatemost. «Ο Sonqo τότε είχε ένα γκρουπ, τους "Αφανείς Ήρωες". Μου είπε -ή μου έβαλε να ακούσω- κάποια raps και γούσταρα φουλ. Εγώ τότε έγραφα με άλλα δύο παιδιά, τον Πατούλα και τον Armando. Έτσι βρεθήκαμε όλοι μαζί με τον Sonqo, γράψαμε ένα κομμάτι και εγώ έπειτα, έγινα αυτοκόλλητος με τον Θοδωρή».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Πιο μετά, μέσω του αδερφού του, Rios, γνωρίστηκαν με τον Hatemost και τον Φορτσάτο, από τους ΒΠ. «Λόγω του αδερφού μου, το σπίτι μας ήταν χώρος συγκέντρωσης της παρέας. Ακούγαμε μουσικές, καινούριους δίσκους, κάναμε κουβέντες. Ο Φορτσάτος τότε γνώριζε έναν παραγωγό, τον Στέλιο (Manito). Ο Στέλιος ζούσε στη Σκωτία, αλλά εκείνο το καλοκαίρι είχε έρθει Ελλάδα. Έμενε στον Περισσό. Τρομερό ταλέντο. Αν συνέχιζε, θα βρισκόταν πολύ ψηλά σήμερα. Κάπως έτσι, με την προσθήκη του Στέλιου ως παραγωγού, ξεκίνησαν οι Επίλεκτοι». Μάλιστα, το όνομα ήταν ιδέα του Φορτσάτου. «Γενικά, ο Φορτσάτος με έβαλε αρκετά στην "πρίζα" να κάνω rap», λέει ο Θωμάς.

Ο Jones, τότε, δεν είχε μπει ακόμα στο γκρουπ. Ωστόσο γνωρίζονταν με τον Tony Raw από το Γυμνάσιο - πήγαιναν στο ίδιο σχολείο και έκαναν παρέα. «Ο Jones είχε έρθει στο σπίτι μου όταν ετοιμάζαμε το “Αντίδοτο”, είχε ακούσει μερικά κομμάτια και του άρεσε πολύ. Έτσι, είπε ότι θα ξεκινούσε κι αυτός να φτιάχνει παραγωγές. Υπήρξε πολλή τριβή με τον Manito και μολονότι τον υπολογίζαμε να μπει στο επόμενο project μας, το “Επίδραση”, εκείνος κατάφερε να κάνει τέτοια πρόοδο που τελικά τα μισά beats στο “Αντίδοτο” ήταν δικά του», θυμάται ο Tony.

AlexGrymanis_0012.jpg

Λίγο αργότερα, στο Λύκειο, ο Θωμάς έχασε τον πατέρα του από καρκίνο. «Ήμουν 17. Μέχρι να πεθάνει δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι γίνεται. Μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο. Κάθε φορά που έβγαινε, εγώ πίστευα πως ήταν καλά. Έκανε χημειοθεραπείες, όμως», λέει. Η απώλεια του πατέρα του ήταν το δεύτερο σοκ στη ζωή του. Το πρώτο ήταν όταν χώρισαν οι γονείς του. «Ήμουν δακτυλοδεικτούμενος στη γειτονιά εξαιτίας αυτού», λέει. Ξεκίνησε να δουλεύει από τα 15 του, όχι τόσο επειδή είχε ανάγκη τα χρήματα. «Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως ήταν ένας τρόπος φυγής από αυτά που περνούσα. Πήρα ευθύνες από μικρός, έχοντας κι έναν μικρότερο αδερφό». Σχετικά με τον χωρισμό των γονιών του, τονίζει πόσο άσχημο πράγμα είναι να μπαίνει ένα παιδί στη διαδικασία να επιλέξει με ποιον γονιό θα μείνει. «Μπήκα σε τέτοιες διαδικασίες, που με ατσάλωσαν όμως. Άλλο παιδί μπορεί να πήγαινε σε ψυχολόγο, εγώ απλώς άρχισα να καταγράφω πράγματα και συναισθήματα σε ένα άτυπο ημερολόγιο. Έτυχε κι ο αδερφός μου να ακούει rap πριν από μένα, οπότε άκουσα κι εγώ, και κάπως έτσι ξεκίνησε η όλη ενασχόλησή μου με το MCing». 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Με την επιρροή του αδερφού του, ο Θωμάς άρχισε τότε να αναζητά CD ή κάποια σχετικά διαδικτυακά links (κυρίως στο hiphop.gr υπήρχαν τότε). Μετά τον δίσκο «Ρίμα για Χρήμα 1» του Τάκι Τσαν, θυμάται να μπαίνει για τα καλά το μικρόβιο μέσα του.

«Δεν με ενδιαφέρει αν αυτό που κάνεις το ονομάζεις rap, trap ή drill. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί έχουν να κάνουν κυρίως με τη θεματολογία. Και το 2013 ως ΕΠΛΚΤ κάναμε trap, όμως υπήρχε δική μας θεματολογία».

Πέρα από τον Sonqo Pura, τον Jones και τον Rios, «που με μπουστάρουν συνεχώς», σημαντικό ρόλο στη ζωή του (καλλιτεχνική και όχι μόνο) έπαιξε η γνωριμία με τον Long3 και τον Smuggler. «Με τον Long μάς έφερε κοντά ο Phaser. Ήθελε να κάνει έναν δίσκο με συνεργασίες που δεν είχαν ξαναγίνει και μας φαντάστηκε μαζί. Ο δίσκος αυτός δεν βγήκε τελικά, όμως εγώ με τον Long κυκλοφορήσαμε το "Όλα Ανάποδα".  Με τον Μήτσο είμαστε πολύ καλοί φίλοι. Γνωριζόμαστε μόνο δύο χρόνια, αλλά έχουμε συζητήσει πολλά και σημαντικά πράγματα. Είναι ο άνθρωπος που, πολλές φορές, θα πάρω τηλέφωνο για να νιώσω καλά.

»Μετά γνώρισα τον Smuggler, ο οποίος αρχικά μου έκανε παραγωγή στο κομμάτι "Ίδιοι Δρόμοι". Όταν ηχογράφησα το track στο σπίτι του, το είχα γράψει σε άλλη παραγωγή και τελικά το χτίσαμε όλο από την αρχή. Με βοήθησε να δω κι άλλα πράγματα. Είναι ταλαντούχος, δημιουργικός και βγάζουμε καλά vibes. Παλιότερα δεν ασχολούμουν με τα υπόλοιπα, πέραν του verse μου. Ούτε με το mix, ούτε με το mastering. Πλέον έχω αρχίσει να παίρνω πάνω μου τόσο τον ήχο, όσο και την εικόνα». Πιο πριν θεωρούσε πως είναι χαοτικό να ασχολείται με όλα αυτά. «Δεν είναι όμως», παραδέχεται τελικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
AlexGrymanis_0005.JPG

«Μου αρέσει που πλέον έχει ανοίξει ο κύκλος μου. Στο παρελθόν το έβλεπα πιο εγωιστικά, όμως έχω γκρεμίσει τους φραγμούς μου πλέον. Απλώς όταν κάνω μια συνεργασία με κάποιον, δεν το βλέπω σαν μπίζνα. Δεν το κάνω για τα λεφτά. Δεν είναι αυτοσκοπός. Θέλω να με αποδεχτεί ο κόσμος για αυτό που είμαι χωρίς καμία “συνταγή”». Όπως λέει, αν ήταν ο rapper που κυνηγά την επιτυχία, θα είχε σταματήσει. «Κάθε φορά που γράφω, νιώθω ότι ξαναγεννιέμαι. Υπάρχουν μέρες που νιώθω σαν να μου φταίει κάτι και τελικά, είναι απλώς μέρες που δεν έχω γράψει τίποτα», τονίζει.

Συζητάμε για το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στη rap μουσική. «Παλιά ο rapper είχε άλλη έννοια. Περίμενες να ακούσεις πράγματα από αυτόν. Τώρα μπορεί να λέει τα ίδια που λένε κι άλλοι, απλώς αλλάζει το delivery. Παλιά αν δεν έλεγες κάτι στους στίχους σου, θεωρούσουν wack». Τον ρωτώ αν αυτό έχει σχέση με το γεγονός ότι οι μουσικές παραγωγές, ενδεχομένως, έχουν δυναμώσει. «Όχι», απαντά. «Απλώς παλιά δεν σε ενδιέφερε τόσο ποιος έκανε την παραγωγή, διότι ο main χαρακτήρας ήταν ο rapper, ο frontman.

Αυτό που τον νευριάζει είναι ότι ότι όλοι κάνουν το ίδιο, «όλοι έχουν γίνει “πιστολάδες”, ακόμη και τα "καλά" παιδιά». «Είναι η τάση της εποχής», σημειώνει. «Δυστυχώς, παρατηρώ μια ίδια συνταγή που ακολουθούν οι περισσότεροι», λέει.

«Δεν με ενδιαφέρει αν αυτό που κάνεις το ονομάζεις rap, trap ή drill. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί έχουν να κάνουν κυρίως με τη θεματολογία. Και το 2013 ως ΕΠΛΚΤ κάναμε trap, όμως είχαμε δική μας θεματολογία. Τώρα ακούς πολύ συγκεκριμένα πράγματα - "Ήμουν στον πάτο και ανέβηκα/οι δικοί μου σας γαμάνε” κ.λπ. Ο ήχος της trap ή του drill είναι πιο εύηχος, για να "πιάσει" περισσότερο κόσμο που δεν άκουγε ποτέ rap. Έχει την γκρούβα και σε κουνάει. Το boom bap ήταν πιο δύσκολο. Δεν λέω, ας κουνηθείς στον ρυθμό, αλλά προσωπικά κάνω focus πάντα στους στίχους. Εκεί είναι η διαφορά, πια: στο τι λες. Μπορεί ένα κομμάτι να σε κουνάει και να λέει ταυτόχρονα, όμως, πέντε πράγματα. Δεν λέω απαραίτητα να σου μιλά για κάτι βαρύ ή κοινωνικό, αλλά να πιάσεις τον εαυτό σου να σκέφτεται "τι έγραψε εδώ ο άλλος/η άλλη;"».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Από την άλλη, στέκεται και στη νοοτροπία κάποιων παλιών του χώρου που είναι κατά του -όποιου- νέου ήχου. «Μην κράζεις αυτό που έρχεται. Πάντα θέλουμε φρέσκα πράγματα, είτε είναι beats, είτε ad-libs, ή μελωδικές. Απλώς δούλεψέ το. Εγώ, ας πούμε, βαριέμαι να ακούω αυτά που έγραφα πριν δέκα χρόνια. Εξελισσόμαστε». Θεωρεί δε ότι το rap ήταν ανέκαθεν κάτι εγωιστικό. «Κάθε MC προσπαθεί να δείξει την εξυπνάδα του, τα skills, το flow του. Αυτό είναι το challenge, όμως. Να εκσυγχρονίζεσαι τίμια».

AlexGrymanis_0017.JPG

Ο Θωμάς ακούει πολύ rap γενικά. Ελληνικό και ξένο. Αλλά και rock. «Είμαι open στα ακούσματά μου. Θεωρώ ότι παίρνεις στοιχεία από όλα τα είδη μουσικής. Ακόμη και από το κλαρίνο, αρκεί να το προσαρμόσεις σωστά. Γενικά μου αρέσει το ανατολίτικο στοιχείο. Όλα είναι επιρροές. Επίσης γουστάρω να ψάχνω για νέους, upcoming arists, αν και αυτή την περίοδο έχω γυρίσει στα πιο παλιά - Prodigy (Mobb Deep), Sean Price, Raewkon, Pusha T». Ακούει παλιά μουσική, όπως λέει, για να θυμηθεί τι έλεγαν τότε και να συγκρίνει με το σήμερα. Μάλιστα, αυτή την περίοδο έχει «λιώσει» τον νέο δίσκο του Nas (Magic). «Για μένα, από τους κορυφαίους ever είναι ο Nas και ο Eminem. Είχα κόλλημα με τον Eminem παλιά. Όχι μόνο για τη μουσική του και το για το struggle και το γεγονός ότι έκανε τη διαφορά ως λευκός μέσα στη μαύρη rap κοινότητα, αλλά κυρίως επειδή τον αποδέχτηκαν. Έχει περάσει δύσκολα κι όμως τα κατάφερε. Βέβαια, είχε κι έναν Dr Dre δίπλα του. Πάντα παίζει ρόλο ποιος είναι μαζί σου, ειδικά όταν δεν σε πιστεύουν οι άλλοι. Διότι, μπορεί να έχεις ταλέντο αλλά χρειάζεται και σωστή προώθηση. Υπάρχουν αρκετοί που δεν τους δόθηκαν οι ίδιες ευκαιρίες. Μετράει ο κύκλος σου». Θυμάται ακόμη πως όταν είχε δει τον Eminem στο MTV, που πρόβαλλε το "Up in Smoke Tour", ήταν ένα κομβικό σημείο για εκείνον. «Έπαθα σοκ», λέει χαρακτηριστικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η ώρα κοντεύει 3 το μεσημέρι. Βρισκόμαστε στο σαλόνι του Θωμά και ακούμε ακυκλοφόρητα κομμάτια του. Η κουβέντα προχωρά στα κοινωνιολογικά της μουσικής και κατά πόσο η κουλτούρα του show off ή των beef επηρεάζει την κοινωνία. «Είναι γενικό το φαινόμενο, δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τη μουσική ή την rap/trap. Ρίξε μια ματιά στα ριάλιτι ή στις εκπομπές και δες ποιους κάνει πρότυπα η κοινωνία μας. Κι η μουσική είναι καθρέφτης της κοινωνίας, πάντα», λέει. «Ο άνθρωπος διψάει για κουτσομπολιό και ίντριγκα».

Αφήνοντας στην άκρη τις ίντριγκες, μιλάμε για τα πιο «φρέσκα» της rap μουσικής. Ο Θωμάς γουστάρει Vale, Skepta, ASAP Rocky, Kendrick Lamar, Schoolboy Q και Joey Badass. Ανταλλάσουμε απόψεις για skills και flows, και χαζεύουμε στο laptop του κάποια freestyles από ASAP Mob και άλλους rapper, σε σόου του BBC Radio 1 και του Hot97. Βάζει τέτοια σόου για να μου δώσει ιδέες για εκπομπή, λέει. Παράλληλα, χώνει κι ο ίδιος raps. Μετά σηκώνεται, ανοίγει ένα ντουλάπι και μου δίνει ένα CD 1989. Δεν μπορώ να θυμηθώ από πότε έχω να αγγίξω CD. Σε όλη τη διαδρομή με το αυτοκίνητο από το Γαλάτσι μέχρι το σπίτι μου, στον γυρισμό, άκουγα το 1989 στο CD player και αναρωτιόμουν πόσα χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που άκουσα έναν δίσκο μέσω CD. Σίγουρα πολλά.

  • Ακολουθήστε τον Παύλο Τουμπέκη στο Instagram.

Περισσότερα από το VICE

Οι Black Athena Αποτελούν Μέρος της Ζωντανής Ιστορίας του Hip-Hop και της Αθηναϊκής Νύχτας

H Ελισάβετ Αυτοφωτογραφίζει το Σώμα της, Γιατί Μπορεί

Τα Τελετουργικά των Οπαδών τη Μέρα του Ματς: Τότεναμ

Ακολουθήστε το VICE σε FacebookInstagram και Twitter