Dating

Ελληνίδες και Έλληνες Διηγούνται Ακραίες Ιστορίες Αποτυχημένων Tinder Dates

Επτά άνθρωποι μοιράζονται με το VICE το χειρότερο ραντεβού που βγήκαν μέσω Tinder.
possessed-photography-EIfbfbi_dj0-unsplash
Φωτογραφια: Unsplash

Ομολογουμένως τα Tinder dates έχουν τη μαγεία τους. Προκύπτει εν πολλοίς από αυτό το τελείως άγνωστο στο οποίο ετοιμάζεσαι να βουτήξεις, πέντε λεπτά πριν την ώρα του προγραμματισμένου ραντεβού με τον πραγματικό άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από το avatar με το οποίο συνομιλούσες.

Πολλές φορές, τα dates μέσω Tinder μπορούν να αποδειχτούν απόλυτα επιτυχημένα. Άλλες (μάλλον τις περισσότερες) υπάρχει μία μετριότητα. Υπάρχουν όμως και οι φορές εκείνες που τα ραντεβού είναι μία σκέτη καταστροφή. Αυτό το πράγμα που ξεφεύγεις από τον άλλον/την άλλη και λυπάσαι τις τρεις ώρες που «έφαγες», λες και σου έπεσε 50ευρο στον δρόμο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Άνθρωποι μοιράστηκαν με το VICE τις πιο ακραίες (ή ντροπιαστικές) ιστορίες που είχαν από Tinder dates σε ένα ξέσπασμα αφηγήσεων πόνου, αμηχανίας και αποτυχίας.

Αυτό με το παιδί της παντρειάς

Είχαμε μία επικοινωνία που κρατούσε περίπου τρεις εβδομάδες. Όλα πήγαιναν πολύ καλά, οπότε αποφασίσαμε να βγούμε. Το πρώτο red flag ήταν ότι με υποδέχτηκε με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο. Πρόβλημα από μόνο του. Ήταν αρκετά γλυκός και ήταν άνθρωπος σε άλλη φάση από εμένα, οπότε είπα ένα ευγενικό “thanks”, το παραπέταξα στο πίσω μέρος του αμαξιού και πήγαμε για ποτό.

Εκεί μου εκμυστηρεύτηκε ότι με θέλει πάρα πολύ, ότι δεν έχει νιώσει έτσι για άλλη γυναίκα και τελικά ότι με αγαπάει. Παρεμπιπτόντως, δεν είχε περάσει μία ώρα από τότε που βρεθήκαμε. Ήπια το ποτό μου γρήγορα-γρήγορα και δεν τον ξαναείδα. Αργότερα, συνάντησα μία γνωστή και μου είπε ότι της είχε πει ακριβώς τα ίδια. 
- Βάσω, 25 ετών

Αυτό με τα ναρκωτικά και το Internet cafe

Είχα μεγάλες προσδοκίες για αυτό το ραντεβού. Οι φωτογραφίες έδειχναν έναν όμορφο, χαλαρό τύπο, με ωραίο στιλ. Ήταν από τα πρώτα Tinder dates που έβγαινα, οπότε δεν είχα μάθει ακόμα ότι αφαιρείς περίπου 40% απ' αυτό που σου παρουσιάζει ο άλλος. Δίνουμε ραντεβού στο μετρό στην Πανόρμου. Φτάνω στην ώρα μου και υπομένω την αγωνία τού να μην ξέρεις από πού θα σου σκάσει.

Ένας τύπος που θυμίζει αμυδρά τον ωραίο γκόμενο στις φωτογραφίες, αλλά σε πολύ ταλαιπωρημένη βερσιόν, έρχεται φουριόζος, με σκουντάει και μου λέει «έλα, πάμε». Ούτε καν μου συστήθηκε. Είδα το «παγόβουνο» να πλησιάζει και με φαντάστηκα να χάνω δύο ώρες απ' τη ζωή μου σε ένα άθλιο ραντεβού. Προσπαθώ να κάνω small talk:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

- Τι κάνεις; Όλα καλά;
- Έλα, πάμε!
- Πού;
- Στο Internet cafe. Έχουν μαζευτεί κάτι φίλοι μου.

Όσο δελεαστικό κι αν είναι το date με έναν άγνωστο στο Internet cafe που μαζεύει 15χρονα μαζί με τους φίλους του, δεν κουνήθηκα από τη θέση μου. Φαινόταν στην τσίτα, τα μάτια του ήταν κόκκινα και μιλούσε ανησυχητικά γρήγορα. Εκείνος συνέχισε απτόητος «Έλα πάμε, έχω πάρει κόκα. Είχα πάρει και χθες».

Και κοκαρισμένος και Internet cafe μου έπεσε βαρύ. Ήταν απ' τις ελάχιστες φορές που έφυγα απ' την αρχή και δεν υπέμεινα το βασανιστήριο ενός άθλιου ραντεβού. Του είπα χωρίς περιστροφές «εγώ θα πάω από εκεί κι εσύ από ‘δω». Τον άκουσα να ψελλίζει κάτι μεταξύ «περίμενε» και βρισιάς, αλλά δεν έδωσα σημασία. Τον έστειλα πακέτο στο Internet cafe κι έφυγα. 
- Kατερίνα, 28 ετών

Aυτό με τους αεροψεκασμούς

Κάποια στιγμή φέτος γνωρίζω έναν τύπο στο Tinder ο οποίος είναι σχετικά συμπαθής, όπως μου φάνηκε τουλάχιστον. Αρχίζουμε να μιλάμε στο Viber. Μου φάνηκε λίγο creepy στην αρχή γιατί με βρήκε κάπως στο Facebook, αλλά το αφήνω να περάσει. Συναντιόμαστε, λοιπόν, πρωί, γιατί γενικά αυτούς που μου φαίνονται λίγο περίεργοι προτιμώ να τους βλέπω πρωί. 

Καθόμαστε και αρχίζουμε να τα λέμε. Δεν παθαίνω και την πλάκα μου από κοντά. Κάτι δεν μου έβγαζε η αύρα του. Αρχίζουμε να πιάνουμε μία κουβέντα για τον κορονοϊό (ήταν date εν μέσω κορονοϊού). Εκεί μου αρχίζει μία θεωρία συνωμοσίας. «Δεν υπάρχει κορονοϊός. Πάνε οι άλλοι στα νοσοκομείο, πεθαίνει ο άλλος από πνευμονία και τον δηλώνουν ως πεθαμένο από τον κορονοϊό για να αυξήσουν τα νούμερα». Μετά αρχίζει τα «είναι κατασκευασμένα για να μας ελέγχουν» κ.λπ. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Εκεί εγώ χάνω την υπομονή μου και αρχίζω να χτυπάω το πόδι μου νευρικά. Ασυναίσθητα άρχισα να πηγαίνω πιο πέρα, με αυτά που άκουγα. Μετά πιάσαμε κουβέντα και για τα εμβόλια, όπως και για άλλες θεωρίες συνωμοσίας. Ήταν full αρνητής -δεν είναι όλα κρούσματα- και προφανέστατα δεν θα έκανε το εμβόλιο. 

Κάπου εκεί με συνοδεύει μέχρι τον Ηλεκτρικό και αρχίζει να προσπαθεί να με φιλήσει. Εκεί ξέρεις, είναι αυτό το αμήχανο που δεν ξέρεις τι να κάνεις με τον άλλον. Ευτυχώς ήρθε μετά από τρία λεπτά το τρένο, δεν συναναστραφήκαμε πολύ. Φεύγω και ήμουν σε φάση τρέλας ότι θα έχω κολλήσει από αυτόν κορονοϊό. Θυμίζω, ήταν Μάρτιος του 2021.

Δεν ξαναβγήκαμε, δεν ξαναμιλήσαμε, δεν κόλλησα κορονοϊό.
- Άννα, 28 ετών

Αυτό με το πραγματικά creepy γέλιο

Θέλω να τονίσω από την αρχή ότι δεν είμαι τύπος που κρίνει εύκολα το πώς είναι ή πώς συμπεριφέρεται ο άλλος. 

Ένα απόγευμα που είχα βγει για έναν καφέ, απογοητευμένος από την ερωτική μου ζωή, βλέπω μία ειδοποίηση ότι έχω ένα match στο Tinder. Είχα ξεχωρίσει τη συγκεκριμένη κοπέλα, μου άρεσε πολύ εμφανισιακά, οπότε χάρηκα. Άφησα τις απαραίτητες 24 ώρες να περάσουν και της έστειλα στο χαλαρό ένα «γεια». Δεν πέρασαν ούτε πέντε λεπτά και μου απάντησε.

Για καμία εβδομάδα είχαμε καθημερινή επικοινωνία και όλα ήταν πολύ καλά. Της πρότεινα, λοιπόν, μία στιγμή να πάμε για ένα ποτό προκειμένου να τη γνωρίσω από κοντά. Διάλεξα ένα ήσυχο και ρομαντικό μέρος. Έπαιζε ωραία μουσική, είχε χαμηλό φωτισμό και τζάκι (ήταν χειμώνας).

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ήρθε και μου φάνηκε ακόμη πιο όμορφη σε σχέση με τις φωτογραφίες. Γενικά, χαμογελαστή και ευχάριστη. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που έσκασε το πρώτο αστείο μου που της άρεσε πολύ. Το γέλιο της ήταν πολύ δυνατό και ταυτόχρονα πολύ περίεργο. Άρχισε να ανοίγεται όλο και περισσότερο. Όλο το μαγαζί μάς κοίταγε περίεργα. Από ένα σημείο και μετά ένιωθα πολύ περίεργα. Μη στα πολυλέω, δύο χρόνια μετά, τα έχουμε ακόμα.
- Μάνος, 25 ετών

Αυτό με το φάντασμα

Η σχέση μου με το Tinder είναι μία ψυχαναγκαστική αηδία. Κάθε τρεις μήνες περίπου απελπίζομαι με τα ταλεντάκια που γνωρίζω στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας, ανοίγω την εφαρμογή, ξενυχτάω κάνοντας swipe χωρίς σταματημό, κάνω καμιά δεκαριά match, κανονίζω ραντεβού και λίγο πριν έρθει η ώρα τα ακυρώνω με μια ευγενική δικαιολογία. Κρατήστε το αυτό. Κάνω τον κόπο να πω ένα ψέμα, ότι δουλεύω, ότι έχω πυρετό, ότι έχω αγχώδη διαταραχή, κάτι. Μετά διαγράφω το app, λέω ότι αυτά δεν είναι για μένα και σε τρεις μήνες πάλι τα ίδια. 

Πριν ένα εξάμηνο, λοιπόν, το ανοίγω πάλι και κανονίζω date με έναν 37άρη (σοβαρός, ώριμος - λέω στον εαυτό μου), ο οποίος μάλιστα μου λέει «δεν μπορώ το chat, πάμε για μια μπίρα να τα πούμε». Λέω ναι, αν και δεν είμαι σίγουρη. Εκεί αρχίζει η πίεση των φίλων μου, που μου λένε «Δεν πάει άλλο, πρέπει να πας, δεν μπορείς να γκρινιάζεις άλλο ότι δεν έχεις γκόμενο, δεν πηγαίνεις ποτέ στα dates». Λέω ΟΚ, θα πάω για να μπορώ να γκρινιάζω, θα το περάσω κι αυτό το μαρτύριο. Μιλάω με τον τύπο, κανονίζουμε για Κουκάκι στις 8.30 μμ. Όσο περνάει η ώρα παίρνω τα πάνω μου, σκέφτομαι ότι ίσως δεν θα είναι χάλια, ότι μπορεί να γνωρίσω κάποιον αξιόλογο άνθρωπο ή έστω να κάνω σεξ - σημαντικό και αυτό. Φτάνω Κουκάκι, 8:25. Κυρία. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Βλέπω ότι στο μαγαζί που συμφωνήσαμε να κάτσουμε δεν έχει τραπέζι και κάθομαι στο πιο κοντινό. Του στέλνω μηνυματάκι να τον ενημερώσω και περιμένω. Μου λέει «ΟΚ». Έρχεται η σερβιτόρα, «Είστε μόνη ή περιμένετε παρέα;», «Θα είμαστε δύο» απαντώ με αυτοπεποίθηση, σιγουριά και άγνοια κινδύνου. Η ώρα έχει πάει 8:40, ο δικός μου δεν έχει εμφανιστεί αλλά ΟΚ, Αθήνα, άργησε ο άνθρωπος. Ε, 8:50 αρχίζω και ζορίζομαι, κοιτάω πέρα δώθε σαν περίεργη και λέω θα στείλω. Ανοίγω το Tinder, πουθενά η συνομιλία μας. Refresh, refresh, refresh. Τίποτα. Ο τύπος μου είπε «ΟΚ», με μπλόκαρε και δεν ήρθε ποτέ. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. ΣΟΚ. 

Με γρήγορες κινήσεις και διακριτικά, παίρνω τηλέφωνο κολλητούλα και λέω «Έλα γρήγορα Κουκάκι, έχω πει στη σερβιτόρα ότι θα είμαστε δύο και ο γκόμενος δεν ήρθε, θα γίνω ρεζίλι». Τελικά, όλα καλά, ήπια μπίρα με την φιλενάδα μου, αλλά σε ρωτάω, γιατί ρε τυχαίε Tinder γκόμενε, γιατί ψυχή μου δεν είπες και συ ένα ψέμα ότι έσπασε η γιαγιά σου το πόδι της και μετά να μου κάνεις ένα όμορφο ghosting; Έπρεπε να με αφήσεις να πάω μέχρι το Κουκάκι, να αναρωτιέμαι που έκανα το λάθος και να βάλω και άδικα το καλό μου βρακί; Δεν ήταν σωστό, καθόλου σωστό. Κάπου θα σε πετύχω. 
- Μαρία 29 ετών

Αυτό με την παράλληλη ζωή

Η δική μου ιστορία με το Tinder ξεκίνησε περισσότερο για πλάκα. Διατηρούσα λογαριασμό στη συγκεκριμένη εφαρμογή και κατά περιόδους την αξιοποιούσα είτε για one night stands, είτε για sexting. Έχω γνωρίσει αρκετά διαφορετικούς ανθρώπους, ένας εκ των οποίων υπήρξε κι ο Νίκος.

Είχε όσα με ελκύουν και πολύ γρήγορα ξεκινήσαμε να βγαίνουμε. Περνούσαμε χρόνο μαζί, συζητούσαμε και κάναμε τρομερό σεξ, απ’ αυτά που θυμάσαι την επόμενη μέρα και γελάς κρυφά στο γραφείο. Όσο οι εβδομάδες περνούσαν δεν είχε υπάρξει κάποια κουβέντα για το μεταξύ μας, ούτως η άλλως δεν ήθελα κάτι παραπάνω. Μέχρι το βράδυ που έκανα το λάθος να μιλήσω στις κολλητές μου γι’ αυτόν και να μοιραστώ μια φωτογραφία του μαζί τους.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Εκεί η κουρτίνα έπεσε και ενημερώθηκα ότι ο κατά τ’ άλλα συμπαθέστατος νέος, ήταν σε σχέση εδώ και αρκετά χρόνια -με κοινή γνωστή μου- φάση συζούσαν, οριακά πήγαιναν για γάμο.

Εννοείται πως δεν παραδέχτηκε τίποτα ποτέ και επίσης εννοείται ότι δεν επικοινώνησα ποτέ ξανά μαζί του.
- Ντίνα, 30

Aυτό που απλά ήταν κάποιος άλλος

Ήταν αρκετά όμορφος και γενικά στο στιλ μου. Μία εκδοχή του Jason Statham, ας πούμε. Οι φωτογραφίες ήταν μία χαρά. Κάποιες στις οποίες ήταν μόνος, κάποιες άλλες με φίλους και φίλες. Σε κάθε περίπτωση έμοιαζε ένας φυσιολογικός άνθρωπος, οπότε είπα γιατί να μην το δοκιμάσω;

Φτάνω λοιπόν σε ένα cafe στην Δανία όπου και ζούσα τότε και με περίμενε σε ένα τραπέζι. Μόνο που δεν με περίμενε ο τύπος που είχα δει στις φωτογραφίες αλλά ένας άλλος. Οκ, μοιράζονταν κάποια κοινά χαρακτηριστικά αλλά ήταν η εκδοχή του ανθρώπου των φωτογραφιών στο πιο άσχημο. Όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία δηλαδή. Και στο πιο όμορφο να ήταν, ήταν τόσο creepy αυτό που έκανε που προφανώς το date είχε ήδη καταστραφεί.

Εγώ προφανώς φρίκαρα αλλά έκατσα να πιω έναν καφέ γιατί φοβόμουν να του πάω κόντρα. Το πιο αστείο, όταν το σκέφτομαι τώρα, είναι ότι ο τύπος παρίστανε ότι όλα ήταν φυσιολογικά. Είχε βάλει και γυαλιά ηλίου δήθεν για να μην τον αναγνωρίσω. 

Ήπια τον καφέ μου γρήγορα-γρήγορα, τον αποχαιρέτησα ευγενικά και ευτυχώς δεν τον ξαναείδα ποτέ μου.
- Βάνα, 33 ετών

Περισσότερα από το VICE

«Θα μας Πυροβολούσαν με την Παραμικρή Κίνηση» - Μαρτυρία από το Ελληνικό Κονβόι Διαφυγής από τη Μαριούπολη

Απόκοσμες Φωτογραφίες από Ερημωμένες Ντίσκο

Την Αστρολογία μου Μέσα

Ακολουθήστε το VICE σε FacebookInstagram και Twitter.