Οι Επώδυνοι Επικίνδυνοι και Παράνομοι Γλουτοί της Αμερικής

Η κυρία Banks, χορεύτρια στο strip club King of Diamonds, επιδεικνύει τον τεράστιο, παρανόμως διογκωμένο με ενέσεις κώλο της. Όλες οι φωτογραφίες είναι του Ben Rosenzweig

Η φρίκη που βίωσε ο πισινός της Oscarina Busse ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2009. Η 35χρονη από τη Φλόριντα αισθάνθηκε μια ελαφριά, αλλά επίμονη φαγούρα βαθιά μέσα στο κρέας των γλουτών της, μια φαγούρα σε ένα σημείο που της ήταν αδύνατο να ξύσει.

Δεν πέρασε πολύς καιρός προτού η Oscarina παρατηρήσει ότι ο πισινός της άλλαζε χρώματα - αρχικά έγινε μοβ, σαν δάχτυλο τυλιγμένο πολύ σφιχτά με σπάγκο και στη συνέχεια πήρε τη γκρί απόχρωση που έχουν οι πεθαμένοι. Ακολούθως, τα πράγματα έγιναν πολύ χειρότερα. Η σάρκα της άρχισε να σχηματίζει κρούστα και να ξεφλουδίζει οδυνηρά, μεχρι που λίγους μήνες αργότερα, οι γλουτοί της κατέρρευσαν, γεμάτα με ένα δηλητηριώδες, αηδιαστικό πύο. Αυτό που κάποτε ήταν στητό και αφράτο, τώρα ήταν σκληρό και έτσουζε. Ο πισινός της Oscarina είχε αλλάξει τόσο πολύ που πλέον δεν έμοιαζε με κομμάτι ανθρώπινου σώματος. Η πεντάχρονη κόρη της μπέρδεψε τα γεμάτα με υγρό κωλομάγουλα της μητέρας της με λερωμένη πάνα, αποκαλώντας τα «γεμάτα pampers».

Όπως χιλιάδες άλλες γυναίκες σε όλο τον κόσμο -και όλο και περισσότερες στις ΗΠΑ- η Oscarina έπασχε από τις παρενέργειες μιας μαυραγορίτικης ένεσης στον πισινό. Λόγω της παράνομης φύσης της επέμβασης, είναι αδύνατο να μετρηθούν επακριβώς οι άνθρωποι στις ΗΠΑ που φουσκώνουν παράνομα τους πισινούς τους λες και είναι ένα ζευγάρι Reebok. Ο αριθμός αυτός όμως σίγουρα αυξάνεται. Εξαιτίας του πολλαπλασιασμού των περιπτώσεων παραμόρφωσης - όπως αυτή της Oscarina - και ακόμα και θανάτων, οι αξιωματούχοι της επιβολής του νόμου και η Αμερικανική Ένωση Πλαστικών Χειρούργων θεωρούν τις ενέσεις για αύξηση του πισινού που γίνονται στη μαύρη αγορά, ως ξέσπασμα επιδημίας στις ΗΠΑ.

H βάναυση διαδικασία του φουσκώματος συμπεριλαμβάνει την έγχυση μιας υγρής ουσίας, όπως είναι η σιλικόνη ή το ορυκτέλαιο, απευθείας στα μάγουλα του πισινού και τα ισχία του πελάτη, μέσω μιας σύριγγας. Δεν υπάρχει καμία ουσία η οποία να μπορεί με ασφάλεια να εγχυθεί στο σώμα για τη δημιουργία περισσότερου όγκου, ούτε καν η ιατρική σιλικόνη, αλλά αυτοί οι μαυραγορίτες «γιατροί του κώλου», έχουν -σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των θυμάτων- χρησιμοποιήσει για τις επεμβάσεις τους ουσίες όπως σκυρόδεμα και βιομηχανική σιλικόνη, που πωλούνται στα καταστήματα ειδών οικοδομής. Μετά τις ενέσεις, οι εξωτερικές πληγές στη σάρκα μερικές φορές κλείνουν με Super Glue για να εμποδιστεί η διαρροή της τοξικής γέμισης.

Οποιοσδήποτε διαθέτει μια βασική κατανόηση της υγείας και της ιατρικής, γνωρίζει ότι το να γεμίζεις το σώμα με ρευστές ουσίες όπως η σιλικόνη, είναι κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο. Ως εκ τούτου, οι ενέσεις σιλικόνης στο σώμα για λόγους αισθητικής είναι παράνομες από τα τέλη της δεκαετίας του ’60, έτσι αυτές οι επεμβάσεις φουσκώματος του πισινού εκτελούνται συνήθως από τρελούς παράνομους - παρίες με βαλίτσες γεμάτες βρώμικες βελόνες και φλασκιά γεμάτα λάσπη. Αυτές οι διαδικασίες μπορούν να προκαλέσουν  ισχυρές αυτοάνοσες αντιδράσεις, καθώς το σώμα προσπαθεί να αποβάλει την ξένη ουσία, με αποτέλεσμα φλεγμονώδεις αντιδράσεις όπως πολύποδες, φουσκάλες, αποχρωματισμό του δέρματος, ακόμα και νέκρωση της περιοχής. Είναι επίσης γνωστό ότι οι ουσίες αυτές μετακινούνται μέσα στο σώμα και προσκολλώνται στα όργανα ή εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, εξαπλώνοντας λοιμώξεις σε όλο το σώμα και προκαλώντας σηπτικό σοκ - το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε ακρωτηριασμό των μολυσμένων μελών του σώματος ή στη χειρότερη περίπτωση, θάνατο.

Τον Οκτώβριο συνάντησα την Oscarina στο ινστιτούτο αισθητικής που διαθέτει στο Coral Gables στη Φλόριντα, ώστε να κατανοήσω καλύτερα το λόγο που θα έκανε κάποιος μια ένεση με τοξικές χημικές ουσίες στον πισινό του. Φορούσε ένα κοστούμι που κολάκευε το σώμα, τα ψηλά τακούνια της αντηχούσαν στο δάπεδο του ινστιτούτου και ένα άρωμα εσπεριδοειδών διαπερνούσε την αίθουσα ενώ η Oscarina περπατούσε από το ράφι με τα σαμπουάν προς την καρέκλα του κομμωτηρίου. Παραδόξως, ο πισινός της φαινόταν στητός και στρογγυλός. Φαινόταν μια χαρά, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι μόλις πριν από λίγα χρόνια οι γλουτοί της είχαν μεταλλαχθεί σε μια άμορφη μάζα δηλητηριασμένης σάρκας, προκαλώντας της απέραντο πόνο.

Η Oscarina είναι τυχερή. Είναι μία από τις λίγες γυναίκες που αφότου κατάλαβε ότι κάτι πήγαινε πολύ στραβά με το νέο της κώλο, κατάφερε να βρει ένα γιατρό ο οποίος ήταν πρόθυμος να αφαιρέσει χειρουργικά τις ουσίες από το σώμα της και να ανοικοδομήσει τον πισινό της, ενδεχομένως σώζοντας παράλληλα τη ζωή της. Μου είπε ότι η όλη δοκιμασία είναι κάτι για το οποίο αισθάνεται τώρα πολύ ανόητη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι ήταν πολύ τυχερή που είχε ένα καλλίγραμμο δομινικανικό σωματότυπο. Όμως, στη νότια Φλόριντα, όπου γιγάντιοι πισινοί παρελαύνουν σε κάθε πεζόδρομο και κάθε παραλία κάθε λεπτό της ημέρας, το να έχεις απλά έναν «ωραίο πισινό», δεν αρκεί για κάποιους. «Κανείς [εδώ] δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος με το σώμα του», μου είπε συνεσταλμένα η αισθητικός. «Δεν το έκανα γιατί δεν το είχα, απλά ήθελα να γίνει καλύτερο».

Αν και είναι παράνομο να φουλάρεις κάποιον με μυστηριώδεις ουσίες, το να βρει κανείς εξειδικευμένο γιατρό στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι σαν να θέλει να αγοράσει ναρκωτικά. Απλά πρέπει να ξέρει κάποιον που ξέρει κάποιον. Έτσι, με πληροφορίες που μεταφέρονται από στόμα σε στόμα, καθώς και μέσω φόρουμ και ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, «γιατρός» και πελάτης έρχονται σε επαφή. Στο Μαϊάμι, το επίκεντρο της Αμερικής για τις παράνομες επεμβάσεις στον πισινό, είναι τόσο εύκολο [να κάνεις την επέμβαση] όσο το να περπατήσεις σε ένα ινστιτούτο ομορφιάς, όπου εκτός από μασάζ, αρωματοθεραπεία, και σάουνα, οι πελάτες μπορούν -σύμφωνα με ισχυρισμούς- να επιλέξουν [να κάνουν] μερικές παράνομες ενέσεις σιλικόνης από ένα μυστικό μενού.

Αυτό ακριβώς έκανε η Oscarina, παραγγέλνοντας την πρώτη σειρά ενέσεων στις αρχές του καλοκαιριού του 2002 για περίπου $3.000. Δεν μου έλεγε ποιος της είχε κάνει την επέμβαση, αλλά παραδέχτηκε ότι κάποιοι πελάτες της της πρότειναν ένα συγκεκριμένο spa στην περιοχή. Εκείνη το έκανε, με την ελπίδα να αποκτήσει ένα ωραίο σώμα, έτοιμο για εποχή του μπικίνι. Μου περιέγραψε την αίσθηση μιας σύριγγας που διαπέρασε τον πισινό της και την έκκριση 600cc βιομηχανικής σιλικόνης απλά ως «γέμισμα», λες και ο πισινός της ήταν ένα μπαλόνι νερού στερεωμένο στο ακροφύσιο μιας μάνικας ποτίσματος.

 
O Dr. Constantino Mendieta γέρνει πάνω στο McLaren αυτοκίνητό του - ένα από τα πολλά - στο πολυτελές του σπίτι στη Φλόριντα __

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι υπάρχουν νομικές διαδικασίες για τη βελτίωση του πισινού. Ο FDA θεωρεί τόσο τα  εμφυτεύματα όσο και τη μεταφορά λίπους - όπου το λίπος αναρροφάται από περιοχές όπως το στομάχι του ασθενούς και μεταφέρεται στον κώλο του ή της - ασφαλείς διαδικασίες, όταν διεξάγονται από έναν εγκεκριμένο πλαστικό χειρουργό. Ωστόσο, πολλές γυναίκες επιλέγουν να κάνουν τη διαδικασία στη μαύρη αγορά για να εξοικονομήσουν χρήματα. Τα νόμιμα εμφυτεύματα και η μεταφορά λίπους μπορεί να κοστίσουν μέχρι και $10.000 περισσότερο από την παράνομη διδικασία. Για την Oscarina, ωστόσο, έπαιξε περισσότερο ρόλο η μικρότερη περίοδος ανάρρωσης, παρά το χαμηλότερο κόστος. Τα εμφυτεύματα πισινού και η μεταφορά λίπους απαιτούν μερικές εβδομάδες ανάρρωσης, ενώ το τελικό αποτελέσμα είναι εμφανές μετά από μήνες. Οι ενέσεις όμως έχουν ως αποτέλεσμα ένα ολοκαίνουριο πισινό σχεδόν ακαριαία, σαν να βάζεις τον πισινό σου σε ένα φούρνο μικροκυμάτων για κώλους.

«Η ανάρρωση ήταν πολύ εύκολη», μου εξήγησε η Oscarina. «Πήγα κατευθείαν στη δουλειά. Απλά έπρεπε να κάνω ένα μασάζ για να πάρουν τη σωστή θέση.

Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που αποφάσισε να υποβληθεί σε άλλη μια επέμβαση το 2009, σε ένα άλλο spa αυτή τη φορά, όπου όλα πήγαν -κυριολεκτικά- σκατά. «Έκανα τις ενέσεις μου», μου είπε ενώ περνούσε μια χτένα στα κατσαρά μαλλιά ενός έφηβου κοριτσιού «και έξι μήνες αργότερα ο πισινός μου είχε γίνει μωβ. Το προϊόν είχε φάει τους μυες μου και το δέρμα μου ξεφλούδιζε σαν φλούδα κρεμμυδιού».

Είναι αδύνατον να γνωρίζουμε ποιο θα μπορούσε να ήταν το πρόβλημα που παρουσιάστηκε τη δεύτερη φορά - θα μπορούσε να ήταν μια αντίδραση μεταξύ των νέων ενέσεων και αυτών του πρώτου γύρου ή ίσως οι νέες ενέσεις περιείχαν χαμηλότερης ποιότητας σιλικόνη η οποία προκάλεσε τη λοίμωξη στον κώλο της Oscarina. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι μερικούς μήνες μετά τον δεύτερο γύρο ενέσεων, η Oscarina άρχισε να χάνει τον έλεγχο του σώματός της. Αλλά ακόμα ντρεπόταν να μιλήσει με έναν γιατρό, ακόμη κι αν τον κώλος της έλιωνε και έπεφτε.

Η Oscarina δεν είχε μιλήσει σε κανέναν για την κατάντια της μέχρι τον χειμώνα. Μην μπορώντας να αντέξει την ταλαιπωρία που της προκαλούσε η ταχεία επιδείνωση της παραμόρφωσής της, μου είπε ότι ανοίχτηκε σε μια πελάτισσα του ινστιτούτου της. Σταμάτησε απότομα το χτένισμα και ζήτησε από τη γυναίκα να την ακολουθήσει στο πίσω δωμάτιο για να δει τον γυμνό της κώλο. Λίγα λεπτά αργότερα, κάτω από τα ζεστά φώτα φθορίου, η Oscarina σήκωσε το φόρεμά της. Από το καθρεφτάκι της κοίταξε την έκφραση της πελάτισσάς της όταν αποκαλύφθηκε το οδυνηρό μυστικό της.

«Όταν είδα το πρόσωπό της, ήξερα ότι ήταν φρικτό», μου είπε η Oscarina, κοιτάζοντας μακριά προς την κατεύθυνση του πίσω δωματίου. Εκείνη ήταν η στιγμή που αντιλήφθηκε ότι  τη έπρεπε να καταπιεί την περηφάνεια της και να επιδιώξει να βρει πραγματική βοήθεια.

Λόγω της πρόκλησης που περιλαμβάνει η αντιστροφή μιας τόσο κακότεχνης και ανίερης επέμβασης, και των νομικών ευθυνών που τη συνοδεύουν, πολλοί γιατροί δεν θα βοηθούσαν μια ασθενή όπως την Oscarina. Η σιλικόνη μπορεί να είναι διαβρωτική και να ταξιδέψει σε ολόκληρο το σώμα. Όταν διασπαστεί, κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί σε διάστημα που μπορεί να κυμαίνεται από λίγες ώρες μέχρι αρκετά χρόνια, ο πλήρης εντοπισμός της καθίσταται σχεδόν αδύνατος. Σύμφωνα με την ολοκληρωμένη ιστορία των ενέσεων σιλικόνης στις ΗΠΑ, την οποία επιμελήθηκε ο καθηγητής νομικής του Harvard, Peter Barton Hutt, 555cc σιλικόνης μπορούν να διασπαστούν σε 30 δισεκατομμύρια μικρά σφαιρίδια μόλις εισέλθουν στο εσωτερικό του σώματος και κάθε ένα από αυτά τα 30 δισεκατομμύρια τεμάχια έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μολυσματικές αντιδράσεις. Με άλλα λόγια, το να βάλεις αυτό το πράγμα στον πισινό είναι εύκολο, αλλά η αφαίρεσή του προϋποθέτει να κάτσεις να σε κόψουν σαν γύρο.

«Μετά από διαβουλεύσεις με γιατρούς, συνάντησα αντιδράσεις που με έκαναν να πιστεύω ότι επρόκειτο να πεθάνω», δήλωσε η Oscarina. «Είχα αυτό το οδυνηρό πρόβλημα και κανείς δεν με άγγίζε».

Τελικά, μετά από μια τεράστια αναζήτηση για έναν γιατρό που θα ήταν πρόθυμος να την βοηθήσει να αφαιρέσει τη σιλικόνη από τον πισινό της και αφού εμπιστεύτηκε το πρόβλημά της σε μερικούς ακόμα στενούς φίλους, μια από τις πελάτισσες της Oscarina, η οποία είχε περάσει μία παρόμοια εμπειρία, της σύστησε τον Δρ Constantino Μendieta. Ο γιατρός συμφώνησε να διορθώσει τον κώλο της και -κατά την γνώμη της- της έσωσε τη ζωή.

«Όταν τον είδα», είπε η Oscarina, «είδα το φως το αληθινό».

Οι κώλοι της Seven και της Amore, των χορευτριών του King of Diamonds

Την ίδια εβδομάδα που γνώρισα την Oscarina, επισκέφθηκα τον Δρ Μendieta στο ιατρείο του στην εύπορη γειτονιά του Coconut Grove - ένα κτίριο με πρόσοψη από σοκολατί χρώμα που έφερε την επιγραφή ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ. Ο Δρ Mendieta, ένας από τους κορυφαίους πλαστικούς χειρουργούς στην Αμερική, είνας ένας γλύπτης των γλουτών που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον Michelangelo και του οποίου το βιβλίο με θέμα τους πισινούς: «Η Τέχνη της Γλυπτικής Γλουτών», δημοσιεύθηκε το 2011. Όπως ήταν αναμενόμενο, η βιομηχανία επεξεργασίας κώλων του φέρθηκε πολύ καλά. Στο δρόμο μπροστά από το σπίτι του βρισκόταν παρκαρισμένη η Maserati του, την οποία μου είπε ότι χρησιμοποιεί για τις καθημερινές του μετακινήσεις. Όταν δεν σώζει τους κωλους των ανθρώπων, κυκλοφορεί με μια σπορ McLaren.

«Ο κώλος είναι σήμερα ό, τι ήταν τα βυζιά στη δεκαετία του 1960», μου είπε ο Δρ Mendieta μέσα στο γραφείο του. Το πρόσωπό του έμοιαζε με μάσκα του Clark Kent, το δέρμα του ήταν τραβηγμένο και φορούσε ένα μπλέ ναυτικό παλτό από μετάξι Valentino, ραμμένο στα μέτρα του. «Μόνο που οι κώλοι είναι καλύτεροι». Αν πρόκειται να διορθώσεις ένα στήθος, θα πρέπει να εξετάσεις και το πρόσωπο. Δεν υπάρχει περιθώριο για φαντασιώσεις. Αλλά όταν γυρίσεις τον ασθενή, δεν υπάρχει πια πρόσωπο. Είσαι ελεύθερος να βάλεις ό, τι πρόσωπο θες σε αυτό το κωλαράκι».

Ακόμη και αν η ερμηνεία του Δρ Mendieta ήταν λίγο ανατριχιαστική, έχει απόλυτο δίκιο για την αύξηση της δημοτικότητας της αυξητικής γλουτού μεταξύ των Αμερικανών. Ο αριθμός των νόμιμων επεμβάσεων βελτίωσης γλουτού στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 176 τοις εκατό μεταξύ του 2000 και του 2012, μετατρέποντας τις σε μια βιομηχανία $26.000.000, μέσα στην οποία ο Δρ Mendieta σερφάρει ευτυχισμένος. Πριν από δέκα χρόνια, οι γλουτοί αποτελούσαν μόλις το 20 τοις εκατό της δουλειάς. Σήμερα έχουν φτάσει το 90 τοις εκατό.

Και ενώ ο Δρ Μendieta θα προτιμούσε να επικεντρωθεί στη γλυπτική εντελώς καινούριων γλουτών, βρίσκει τον εαυτό του να διορθώνει τους γλουτούς των γυναικών που έχουν κάνει ενέσεις στη μαύρη αγορά, όλο και πιο συχνά.

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο ρυθμός με τον οποίο αναλαμβάνω την εκτέλεση αυτών των επανορθωτικών επεμβάσεων αυξάνεται συνεχώς. Μου εξήγησε ότι έχει διορθώσει πάνω από 30 πισινούς που είχαν υποστεί παράνομες ενέσεις κατά τη διάρκεια της καριέρας του, από τις οποίες οι πέντε ήταν μέσα στο 2013. «Έρχονται σε μένα άνθρωποι από όλο τον κόσμο, κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ενδημικό φαινόμενο στη Νότια Αμερική, το Μαϊάμι και τη Νέα Υόρκη και ίσως στο Λος Άντζελες. Αλλά το Μαϊάμι είναι ο μεγαλύτερος κόμβος για τέτοιου είδους πράγματα. Η αίσθησή μου είναι ότι ο αριθμός θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον, γιατί μπορεί να πάρει από πέντε έως δέκα χρόνια για να δράσουν οι ενέσεις».

Οι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου στη Φλόριντα συμφωνούν με τον Δρ Mendieta, ότι οι υποθέσεις όπως αυτή της Oscarina είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα. Ο ντετέκτιβ Bryan Tutler, από το γραφείου του σερίφη της Broward County, ο οποίος το 2012 ηγήθηκε της έρευνας για τον Oneal Ron Morris, ενός από τους πλέον διαβόητους τσαρλατάνους του έθνους, μου είπε πως «αυτά τα πράγματα μόλις ξεκίνησαν. Αν πάτε πίσω τρία ή τέσσερα χρόνια, κανείς δεν είχε ακούσει για αυτό. Αλλά τώρα το πρόβλημα εντείνεται πραγματικά. Αρκετά σύντομα νομίζω ότι καμία υπηρεσία επιβολής του νόμου δεν θα είναι σε θέση να αποφύγει τη διερεύνηση αυτού του είδους εγκλημάτων».

Πράγμα που αφήνει τον Δρ Mendieta ξεκάθαρα στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της παράνομης αλλοίωσης πισινού - μια μάχη που χειροτερεύει. Από όλα τα θύματα των παράνομων ενέσεων στους γλουτούς τα οποία χειρούργησε, είπε ότι η Oscarina ήταν μία από τις πιο σοβαρές περιπτώσεις που είχε δει ποτέ.

«Χρειάστηκε να αφαιρεθεί ένα μεγάλο κομμάτι σάρκας μαζί με την σιλικόνη», είπε, «επειδή είχε εμποτιστεί ο ιστός της. Βγάλαμε έναμιση κιλό από αυτή τη σκληρή σαν πέτρα ουσία - από το κάθε μάγουλο».

Το έργο της αφαίρεσης του κατεστραμμένου ιστού και της ανακατασκευής του κώλου της Oscarina ήταν τόσο περίπλοκο που έπρεπε να χωριστεί σε δύο μέρη. Τα $6000 δολάρια που ξόδεψε για τις ενέσεις στον πισινό της δεν φαίνονται πια και τόσο λίγα - μια που σύμφωνα με τους υπολογισμούς της η ανακατασκευή του πισινού της στοίχισε περίπου $70.000 - και η Oscarina ακόμα δεν έχει υποστεί τη δεύτερη επέμβαση, στην οποία θα πρέπει να αφαιρεθεί το υπόλοιπο του εμποτισμένου ιστού. Τότε είναι που τα μάγουλά της θα υποβληθούν σε περαιτέρω διαδικασίες τελειοποίησης. Αυτό που είναι πραγματικά λυπηρό είναι ότι ακόμα και έτσι, θεωρείται τυχερή. Υπάρχει μόνο ένας Δρ Constantino Mendieta, αλλά ποιος ξέρει πόσες Oscarina υποφέρουν εκεί έξω;

Αυτές οι φωτογραφίες παρασχέθηκαν από τον  Dr. Mendieta και δείχνουν επιπλοκές από παράνομες ενέσεις. __

Η χρήση των ενέσεων σιλικόνης για να αυξήσει κανείς κάποιο προσόν του δεν είναι κάτι καινούργιο. Η πρακτική χρονολογείται από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εκατό χρόνια μετά την επινόηση της συνθετικής ένωσης και μόλις μια δεκαετία αφότου έγινε εμπορικά βιώσιμη η μαζική παραγωγή. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο στρατός των ΗΠΑ χρησιμοποιούσε σιλικόνη για να μονώσει τους ηλεκτρικούς μετασχηματιστές. Στις αποβάθρες του λιμανιού της Yokahama στην Ιαπωνία, οι αποθηκάριοι του αμερικανικού στρατού άρχισαν να παρατηρούν τη σχέση μεταξύ της εξαφάνισης του μονωτικού υγρού και της αύξησης του μεγέθους του στήθους των ντόπιων ιερόδουλων. Παρά το γεγονός ότι η σιλικόνη ήταν ακατέργαστη και σίγουρα ακατάλληλη για ιατρική χρήση, ήταν μια φαινομενικά καλύτερη επιλογή για τις Γιαπωνέζες επαγγελματίες του σεξ, που μέχρι τότε φούσκωναν τα στήθη τους με παραφίνη και βαζελίνη.

Οι Αμερικανοί γιατροί άρχισαν να εξετάζουν τη χρήση σιλικόνης ως τρόπου αύξησης του μαστού. Η πρακτική της ενέσιμης σιλικόνης απευθείας στο στήθος εξαπλώθηκε σε όλη την Αμερική κατά τη δεκαετία του 1950, '60 και '70, ως μια επέμβαση που γινόταν από αισθητικούς και πλαστικούς χειρουργούς. Χρησιμοποιούνταν ευρέως από γυναίκες τραγουδίστριες, πόρνες και καθημερινές γυναίκες στις ΗΠΑ - συμπεριλαμβανομένης της Nancy Reagan - και χρειάστηκε να περάσει λίγος καιρός προτού κυκλοφορήσουν στη μεσαία τάξη της Αμερικής οι ιστορίες τρόμου λόγω κακοτεχνιών κατά την επέμβαση. Ενώ περνούσαν τα χρόνια, πολλές από αυτές τις γυναίκες ανέπτυξαν κύστες σιλικόνης, επώδυνα σκληρά στήθη ή βίωσαν απώλεια της θηλής.

Το 1965, η FDA κατέστησε παράνομο για τους γιατρούς να εκτελούν ενέσεις σιλικόνης χωρίς ειδική άδεια για πειράματα - ωστόσο οι πλαστικοί χειρουργοί συνέχιζαν να το κάνουν με την πεποίθηση ότι αν αγόραζαν τη σιλικόνη από την πολιτεία καταγωγής τους, θα λειτουργούσαν εκτός της δικαιοδοσίας του FDA. Αυτό συνεχίστηκε μέχρις ότου αυτή η πρακτική έπαψε να είναι δημοφιλής στα τέλη της δεκαετίας του '60 και του '70, λόγω των αναρίθμητων ιστοριών τρόμου που κυκλοφόρησαν. Η αυστηροποίηση των κανονισμών σε πολιτείες όπως η Νεβάδα και η Καλιφόρνια κατέστησαν παράνομες τις ενέσεις το 1975, ενώ αρκετές ακόμα ακολούθησαν αργότερα το παράδειγμά τους.

Αφότου οι ενέσεις σιλικόνης έγιναν παράνομες, οι πλαστικοί χειρουργοί στράφηκαν προς τα εμφυτεύματα σιλικόνης, τα οποία πιστεύεται ότι είναι ασφαλέστερα, επειδή η σιλικόνη περικλείεται σε ένα αδρανές ελαστομερές κέλυφος. Ωστόσο, λόγω μελετών που συνδέουν τα εμφυτεύματα με σοβαρά προβλήματα υγείας, η FDA έθεσε τους κατασκευαστές εμφυτευμάτων σε εθελοντικό μορατόριουμ το 1992. Το 2006, η FDA ενέκρινε εκ νέου τα εμφυτεύματα σιλικόνης τα οποία έχουν κάνει τεράστιο comeback - το 2012 αποτέλεσαν το 72 τοις εκατό όλων των αυξητικών επεμβάσεων του μαστού στις ΗΠΑ. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες – κατά τις οποίες η χώρα ενεπλάκη σε εθνικό διάλογο σχετικά με τους κινδύνους και τα οφέλη των εμφυτευμάτων - οι επεμβάσεις ενέσιμης σιλικόνης μεταφέρθηκαν σε άθλια υπόγεια.

Πάνω απ 'όλα, η τρανσέξουαλ κοινότητα ήταν αυτή που πρωτοστάτησε πραγματικά στις επεμβάσεις ενέσιμης σιλικόνης στον πισινό, κατά τη δεκαετία του ’80 και του '90. Για έναν άντρα που γινόταν γυναίκα εκείνη την εποχή, θα ήταν γελοίο να σκεφτεί ότι η ασφάλεια θα πλήρωνε τον λογαριασμό για την γενική μετατροπή της εξωτερικής του εμφάνισης. Δεν υπήρχε άλλο μέρος για να απευθυνθεί κανείς από τη μαύρη αγορά, για αυτά τα είδη των επεμβάσεων, μια που ήταν και αρκετά φτηνότερη. Επίσης, κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η μέθοδος μεταφοράς του λίπους δεν είχε ακόμη αναπτυχθεί. Για πολλούς στην τρανσέξουαλ κοινότητα, οι ενέσεις σιλικόνης ήταν ο μόνος τρόπος να αποκτήσουν αυτό που ήθελαν: Στρογγυλά, γυναικεία οπίσθια. Μετά την αλλαγή τους, κάποιες από αυτές τις γυναίκες έγιναν οι ίδιες «γιατροί» , εφαρμόζοντας σε άλλους την τεχνική που πρώτα εφάρμοσαν πρώτα στους ίδιους τους εαυτούς τους.

Από τότε, η πρακτική έχει μετακινηθεί από τα περιθώρια προς το mainstream. Ένα από θύματα των φρικτών επεμβάσεων σιλικόνης είναι μια γυναίκα από το Λος Άντζελες που ονομάζεται Apryl Michelle Brown, της οποίας τα πόδια και τα χέρια έχουν ακρωτηριαστεί, καθώς το σώμα της έπαθε σηπτικό σοκ λόγω επιπλοκών από τις ενέσεις σιλικόνης που έλαβε το 2004. Ένα άλλο υψηλού προφίλ θύμα ήταν μια 20χρονη γυναίκα με το όνομα Claudia Seye Aderotimi. Το 2011, ταξίδεψε από το Λονδίνο στη Φιλαδέλφεια για να της κάνει ενέσεις σιλικόνης η Padge Victoria Windslowe, μια γνωστή τρανσέξουαλ, γνωστή σε μερικούς κύκλους ως η «Μαύρη Κυρία». Η Claudia ήταν μια επίδοξη χορεύτρια, που ήθελε να βελτιώσει τη σιλουέτα της ώστε να μπορέσει να τα πετύχει στο χώρο των βίντεοκλιπ της hip-hop. Πέθανε από πνευμονική εμβολή σχεδόν αμέσως, αφού οι ενέσεις με βιομηχανική σιλικόνη εισήλθαν στο αίμα της και ταξίδεψαν στο συκώτι, τους πνεύμονες και τον εγκέφαλό της.

Το φαινόμενο της αυξητικής γλουτών έχει παρεισφρήσει ακόμα και στην ποπ κουλτούρα. Κάθε φορά που η Kim Kardashian ή η Jennifer Lopez φοράνε μαγιό, οι εφημερίδες και τα κουτσομπολίστικα σάιτ διαφωνούν έντονα για το αν οι ζουμεροί κώλοι τους είναι αποτέλεσμα έντονης γυμναστικής ή ενέσεων. Η πρώην stripper και μοντέλο της hip- hop, Vanity Wonder, που διαθέτει πλούσιες καμπύλες, (34-23-45) έγραψε ένα βιβλίο για τον εθισμό της στις παράνομες ενέσεις και τις πάνω από 16 φορές που «φούσκωσε» τον πισινό της. Η Nicki Minaj, η οποία είναι γνωστή για τους τεράστιους γλουτούς της σχεδόν όσο και για τους πλατινένιους δίσκους της, σχολίασε το φαινόμενο των ενέσεων και παραδέχτηκε, έστω και περιπαικτικά, ότι έχει κάνει. Σε ένα στίχο της στο remix του «Dance (A$$)» του Big Sean, η Nicki ραπάρει: «Kiss my ass and my anus, ’cause it’s finally famous / And it’s finally soft, yeah, it’s finally solved! / I don’t know, man, guess them ass shots wore off!»

Mug shots της Oneal Ron Morris, γνωστής και ως Δούκισσα, που απεικονίζουν την μεταμόρφωσή της. Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Γραφείο του Σερίφη του Broward County 

Αν είχατε ακούσει για τις κυρίες που φουσκώνουν τους γλουτούς τους σαν αερόστατα κάνοντας παράνομες ενέσεις, προτού διαβάσετε αυτή την ιστορία, αυτό ίσως συμβαίνει εξαιτίας μια τρανσέξουαλ «γιατρού» που ονομάζεται Oneal Ron Morris, η οποία είναι επίσης γνωστή ως η «Δούκισσα». Το 2011, η γκροτέσκ όψη και οι διαστρεβλωμένες σωματικές αναλογίες της Δούκισσας εμφανίστηκαν σε όλες τις μεγάλες ιστοσελίδες και τις τοπικές εφημερίδες στη Φλόριντα, όταν συνελήφθη στο Miami-Dade για άσκηση ιατρικής χωρίς άδεια και πρόκληση σωματικών βλαβών, ανοίγοντας ένα οδυνηρό παράθυρο στον διεστραμμένο κόσμο των πλαστικών επεμβάσεων της μαύρης αγοράς. Ο πισινός της Δούκισσας ήταν τόσο εξωφρενικά μεγάλος που θύμιζε Koopa Troopa με περούκα.

Όμως πέρα από τη φρικτή εμφάνιση της Δούκισσας, αυτό που τράβηξε την προσοχή του κοινού ήταν ότι σύμφωνα με αναφορές, ενέχυε ουσίες όπως Fix-a-Flat και τσιμέντο στα οπίσθια των πελατών της, προτού τα σφραγίσει με Super Glue. Παρά το γεγονός ότι οι ισχυρισμοί πως η Δούκισσα χρησιμοποιούσε τόσο εξωφρενικά τρομακτικές ουσίες, δεν έχουν επιβεβαιωθεί ποτέ, ξέρουμε ότι πολλοί από τους πελάτες της υπέστησαν ακρωτηριασμούς που σχετίζονται με τις ενέσεις της και τουλάχιστον μία γυναίκα φέρεται να έχασε τη ζωή της.

Η Δούκισσα αυτή τη στιγμή εκτίει ποινή 366 ημερών στη Φλόριντα και αντιμετωπίζει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας για αδικήματα σχετικά με τις ενέσεις - κι έτσι δεν ήταν διαθέσιμη για συνεντεύξεις όταν επισκέφθηκα τη Φλόριντα. Πήρα όμως συνέντευξη από έναν άνδρα που ονομάζεται Corey Eubanks, τον οποίο οι τοπικές αρχές επιβολής του νόμου κατηγόρησαν ως βοηθό της - μια κατηγορία που αυτός εξακολουθεί να αρνείται. Ο Corey τελικά ομολόγησε την ενοχή του σε δύο κατηγορίες για εγκληματική αμέλεια, που απορρέουν από το γεγονός ότι η Δούκισσα εκτέλεσε μια επέμβαση στο σπίτι του, στο Χόλιγουντ της Φλόριντα. Όταν του πήρα συνέντευξη, ήταν ακόμα υπό επιτήρηση.

Συναντησα τον Corey έξω από μια κλινική πλαστικής χειρουργικής στο Fort Lauderdale που ονομάζεται «Body Care». Αυτή η ιδιόμορφη τοποθεσία επιλέχθηκε προς διευκολυνση του Corey, μια που ο 42χρονος σχεδιάζει να κάνει λιποαναρρόφηση στο κάτω μέρος της κοιλιάς του αργότερα το απόγευμα. Ο Corey έχει κοτσιδάκια που απλώνονται μέχρι χαμηλά στην πλάτη του, φοράει εντυπωσιακούς φυστικί φακούς επαφής και δεν είναι άσχετος με τις επεμβάσεις αλλοίωσης του σώματος. Εκτός του ότι είναι ένας χαρισματικός καταφερτζής, εργάζεται ως φοροτεχνικός σύμβουλος, personal trainer και στυλίστας. Αποτελεί όμως και κινούμενη διαφήμιση για τις ενέσεις της Δούκισσας, αν και ισχυρίζεται ότι το έχει κάνει μόνο μια φορά. Σύμφωνα με τον Corey, όλα αυτά τα χρόνια, ο φουσκωτός πισινός του έχει εμπνεύσει τουλάχιστον 25 άτομα να προτιμήσουν τη Δούκισσα. (Για την ιστορία, είπε ότι ενώ έχει παραπέμψει κόσμο στη Δούκισσα, ο ίδιος ποτέ δεν έλαβε την πληρωμή για κάτι τέτοιο). Όλοι, προφανώς, θέλουν τον κώλο του.

Όταν αντίκρυσα τον Corey για πρώτη φορά μπροστά από την κλινική, ανάμεσα σε φοίνικες και ιδρωμένους joggers, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν το τι θα συνέβαινε στον Corey αν έπεφτε στον Ατλαντικό Ωκεανό. Θα επέπλεαν τα μπαλόνια που ήταν σφηνωμένα στο παντελόνι του ή θα τον πήγαιναν κατευθείαν στον πάτο του ωκεανού σαν αμόνι; Ο Corey δεν ήταν ντροπαλός με τα στρογγυλά οπίσθιά του. Χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά γνωριμίας για να μου ζητήσει να τα χαϊδέψω.

«Έλα», μου είπε σε τόνο που θύμιζε φωνή μητέρας που προσφέρει μια τυροκροκέτα στο δείπνο, και όχι κάποιον που σου προτείνει να πιάσεις τον κώλο του. Σήκωσε το πίσω μέρος του πουκαμίσου του, τεντώθηκε, έστρεψε το κεφάλι του προς το μέρος μου και με κοίταξε με τα ψεύτικα μάτια του. Κινήθηκα διστακτικά, προτάσσοντας το δείκτη μου σαν να επρόκειτο να παίξω πιάνο. Ενώ πίεσα το δέρμα του, το δάχτυλό μου δεν βυθίστηκε όπως περίμενα. Αντ 'αυτού, λύγισε προς τα πίσω. Ο πισινός του δεν είχε καθόλου ελαστικότητα. Έμοιαζε με  πέτρα τυλιγμένη σε μπάλα ποδοσφαίρου.

Corey είπε ότι έδωσε στην Δούκισσα $1.100 για να διογκώσει τον πισινό του σχεδόν πριν από μια δεκαετία, αλλά η σχέση τους πάει ακόμα πιο πίσω. Τη γνώρισε όταν ακόμα χρησιμοποιούσε το βαφτιστικό της όνομα, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1994 στο -παρακμιακό τώρα- gay club Waterfront. Δεν έκανε ακόμα ενέσεις, μέχρι που άλλαξε φύλο. Τότε ήταν που έγινε γνωστή για τις ενέσεις τις, για τις οποίες χρησιμοποιούσε πιθανότατα την ίδια τεχνική που πρωτοδοκίμασε στον εαυτό της.

Ο Corey δεν μετανιώνει καθόλου για τις παράνομες μετατροπές στο σώμα του.

«Πέντε γνωστοί μου εκείνη την εποχή είχαν δεχτεί ενέσεις από τη Δούκισσα», μου είπε ο Corey. «Ένα από τα κορίτσια ήταν σαν σανίδα. Έκανε τις ενέσεις και απέκτησε ένα εξογκωματάκι εκεί πίσω. Όταν έμαθα από έναν φίλο μου ποιος τους έκανε τις ενέσεις, σκέφτηκα πως θα μπορούσα να κάνω κι εγώ στο πάνω μέρος μου. Ήθελα τους μηρούς μου να φαίνονται πιο χοντροί με σορτς και έναν ωραίο πισινο».

Ο Corey μου είπε ότι η Δούκισσα του έκανε την επέμβαση πριν από σχεδόν μια δεκαετία. Ο κώλος του θεωρείται πραγματικό αριστούργημα σε μια πόλη όπως το Μαϊάμι, όπου ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού μεταξύ των χιλιάδων ανθρώπων που ποτέ δεν θα είναι ευχαριστημένοι με την εμφάνισή τους, τα παρατραβηγμένα αποτελέσματα ανθυγιεινών αποφάσεων ερμηνεύονται ως χαρακτηριστικά της σύγχρονης ομορφιάς. Ο ίδιος ο Corey πιστεύει ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να αποκτήσει αυτό το αριστούργημα στην κορυφή των ποδιών του.

«Ο λόγος που οι άνθρωποι τότε δεν έρχονταν σε ένα μέρος σαν αυτό», είπε, κοιτάζοντας πίσω του το ιατρείο πλαστικής χειρουργικής όπου θα έκανε λιποαναρρόφηση σε μόλις μια ώρα», ήταν ότι δεν γινόταν μεταφορά λίπους. Το μόνο που υπήρχε ήταν ένα μαξιλάρι που έβαζαν στο πισινό σας. Φαινόταν ψεύτικο. Κανείς δεν το ήθελε, σε σύγκριση με τις ενέσεις. Επίσης, δεν είχε κυκλοφορήσει φήμη για κανένα γελοίο περιστατικό ή για κάποιον θάνατο. Εγώ δεν ξέρω κανέναν που να του είχε συμβεί κάτι τέτοιο».

Φυσικά, τα πράγματα αλλάζουν. Όπως μου είχε πει ο Δρ Mendieta, μπορεί να χρειαστούν χρόνια για εμφανιστούν οι τρομακτικές παρενέργειες των ενέσεων. Ο Corey όμως νιώθει τόση αυτοπεποίθηση με τον πισινό του, που αναμφίβολα δεν βλέπει καθαρά. Κάποια μέρα θα μπορούσε να ξυπνήσει με πολύποδες ή βλάβες ή πληγές. Ακόμα, όμως, κι αν αποφύγει τις παρενέργειες στο μέλλον, οι ενέσεις στον πισινό του σχεδόν τον οδήγησαν στη φυλακή.

«Είναι χάλια όταν τα πράγματα για κάποιον δεν πάνε καλά», είπε ο Corey όταν τον ρώτησα για τα νομικά προβήματα που αντιμετώπισε ο ίδιος και η Δούκισσα. «Αλλά τι θα γινόταν αν πήγαιναν καλά; Τι θα ήταν τότε η Δούκισσα; Θεός»;

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, μια ξανθιά γυναίκα με στολή χειρουργείου έβγαλε το κεφάλι της από την μπροστινή πόρτα του Body Care για να φωνάξει τον Corey. Ήταν ώρα για τη λιποαναρρόφησή του, μια διαδικασία που θα απαιτούσε ξεκούραση για μέρες, ένα κοκτέιλ φαρμάκων, και να φορέσει ζώνη, ώστε να μην διαρρεύσουν από τις πληγές τα στομαχικά υγρά του. Προτού μπει, τον ρώτησα αν όπως η Δούκισσα, ήταν και αυτός εθισμένος στην αλλοίωση του σώματος.

Ο εθισμός δεν αποτέλεσε ποτέ ζήτημα για μένα», είπε. «Αυτή είναι η τελευταία φορά». Μετά από αυτό θα τρέφομαι σωστά και θα γυμνάζομαι.

H Seven είναι υπερήφανη για τις ενέσεις της

Σε μια από τις τελευταίες νύχτες μου στο Μαϊάμι, επισκέφθηκα το διαβόητο στριπτιτζάδικο King of Diamonds. Χάρη στη διαφήμιση από ράπερ όπως ο Rick Ross, ο Lil Wayne και ο Drake, το κλαμπ έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό για τους γιγάντιους κώλους των χορευτριών του. Αφότου είδα τις συνέπειες των ενέσεων στην Oscarina και έμαθα από τον Corey για τα προβλήματα της διαδικασίας αυτής εκ των έσω, ήθελα να δω το πραγματικό προϊόν σε δράση.

Μέσα στο club περιπλανήθηκα σε μια βροχή από πράσινα χαρτονομίσματα που κατευθύνονταν προς τα τεράστια μπούτια ενός γλυκού, μελαχρινού κοριτσιού που οι θαμώνες φωνάζουν Seven - ενώ αυτή σπαρταρούσε πάνω σε ένα στύλο που έμοιαζε να φτάνει μέχρι τον ουρανό. Έπαιζε το τραγούδι του Rick Ross, «Uoeno», και η σάρκα του κώλου της τρεμούλιαζε από το μπάσο, σαν εκείνο το ποτήρι με το νερό στο Jurassic Park. Και το τελειωτικό χτύπημα, κατά τη διάρκεια των τελευταίων στιγμών του χορού της, η Seven τύλιξε τα λαδωμένα κωλομάγουλά της γύρω από αυτή τη φασολιά από χρώμιο και γλίστρησε στο πάτωμα σαν μελάσα που στάζει από το πηρούνι. Και ενώ ο κράχτης φώναζε μια άλλη κυρία στη σκηνή, ένα παιδί με παπιγιόν έσπευσε να μαζέψει τα δολάρια που έπεσαν από τη Seven σε ένα ποτηράκι που ήταν ήδη γεμάτο με βρώμικο χρήμα.

Σε οποιοδήποτε άλλο στριπτιζάδικο, σε οποιαδήποτε άλλη πόλη, ο πισινός της Seven θα είχε ονομαστεί ως το όγδοο θαύμα του κόσμου. Θα είχαν φέρει το Σώμα Μηχανικών του Στρατού να μελετήσει τη δομή αυτού του πισινού και να εξετάσει το πώς αυτός βρέθηκε σε ένα τόσο μικρό σώμα. Αλλά στο Μαϊάμι, στο King of Diamonds, ήταν απλά μια σταγόνα σε έναν ωκεανό από κώλους. Το μυστικό για τον πισινό της δεν ήταν καθόλου μυστικό. Όπως τόσα άλλα κορίτσια στο Μαϊάμι και σε ολόκληρη την Αμερική, είχε κάνει μια συμφωνία τύπου Φάουστ με την ομορφιά, εδώ και ενάμιση χρόνο.

Μετά τον ερεθιστικό χωρό της, γνώρισα τη Seven σε ένα κακόγουστο γραφείο στο πίσω μέρος του club, διακοσμημένο σαν κάτι που είχε βγεί από μια blaxploitation προσαρμογή του Scarface. Ήταν πρόθυμη να μου μιλήσει για τις παράνομες ενέσεις της και το πώς είχαν αλλάξει τη ζωή της. Την άκουσα να το λέει: Το γεγονός ότι φούσκωσε τον πισινό της, ήταν μια από τις καλύτερες αποφάσεις που είχε πάρει στη ζωη της.

«Έφτιαξα τον πισινό μου μια Τρίτη», είπε. «Γύρισα στη δουλειά την Παρασκευή και πήρα τα τριπλάσια λεφτά από αυτά που πλήρωσα, μέσα σε μια μόλις νύχτα. Τα λεφτά μου πήγαν από αυτά που έπαιρνε μια κανονική stripper, στην αμοιβή μιας ανώτερης stripper».

Τη ρώτησα αν μπορούσα ρίξω μια κοντινή ματιά. Αμέσως γύρισε, έσκυψε, άνοιξε τα μάγουλά της και κούνησε τον κώλο της προς το πάτωμα. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα παραληρώντας ότι ίσως ο κώλος της να ήταν μια γιγάντια αλληγορία για το Μαϊάμι - ίσως ακόμη και για όλη την Αμερική, ίσως ακόμη και για την ίδια την ανθρώπινη ψυχή. Ο καλλίγραμμος πισινός της Seven ήταν πανέμορφος και γοητευτικός στην επιφάνεια, αλλά από κάτω κρυβόταν κάτι σκοτεινό και επιβλαβές.

Οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν όταν σηκώθηκε και με άφησε να τον ζουλήξω. Έμοιαζε παραδεισένιος στην όψη, αλλά στην αφή έμοιαζε με ταφόπλακα.