FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Το να Είσαι Ηλικιωμένος και Διεμφυλικός Είναι Χειρότερο από ό,τι Φαντάζεσαι

Μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας εγκαταλείπεται από τα ιδρύματα, που υποτίθεται ότι είναι εκεί για να τους φροντίσουν.
Chris Godfrey
Κείμενο Chris Godfrey

Tο άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly.

Η συνταξιοδότηση μπορεί συχνά να είναι πηγή μεγάλης ανησυχίας, δυσφορίας και –σε ορισμένες περιπτώσεις– μαρτυρίου για τα ηλικιωμένα διεμφυλικά άτομα. Από τα γηροκομεία και τους φροντιστές σε αυτά, μέχρι τις κλινικές ψυχικής υγείας και το προσωπικό τους, τα διεμφυλικά άτομα τρίτης ηλικίας δεν λαμβάνουν τις υπηρεσίες στις οποίες βασίζονται όλο και περισσότερο καθώς γερνούν. Είτε υπάρχει άγνοια για τις συγκεκριμένες ανάγκες της διεμφυλικής κοινότητας είτε ευθέως υιοθετούν εχθρικές συμπεριφορές προς αυτούς, μια από τις πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας εγκαταλείπεται από τα ιδρύματα που υποτίθεται ότι είναι εκεί για να τη φροντίσουν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece

«Έχουμε συναντήσει περιπτώσεις όπου διεμφυλικοί δεν φροντίζονται όπως πρέπει από τους φροντιστές τους» λέει η Jenny-Anne Bishop, μια διεμφυλική ακτιβίστρια που βοηθάει στην υλοποίηση του The Rainbow Lives Project, ενός φιλανθρωπικού προγράμματος που μεταξύ άλλων προσφέρει εκπαίδευση σχετική με τη διαφορετικότητα σε φροντιστές. «Η κατάστασή τους αρχίζει να επιδεινώνεται μέχρι που μεταφέρονται σ' έναν χώρο όπου τους αποδέχονται με καλύτερο τρόπο».

«Υπάρχουν σίγουρα κάποιοι τομείς πραγματικά κακής πρακτικής», προσθέτει. Η Bishop, σε αυτήν τη φάση, συνεργάζεται σε ένα πρότζεκτ με το κέντρο γηριατρικής στο Πανεπιστήμιο Swansea, κάνοντας συνεντεύξεις και συγκεντρώνοντας στοιχεία για την κατάσταση των ηλικιωμένων διεμφυλικών στην Ουαλία. Λόγω της δουλειάς της, έχει μιλήσει με ηλικιωμένους από όλα τα κοινωνικά στρώματα για τις εμπειρίες τους με διάφορες σχετιζόμενες με την ηλικία κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες. Η Bishop αισθάνεται ότι στους ηλικιωμένους που ζουν στα γηροκομεία παρέχονται «ό,τι να'ναι» υπηρεσίες.

«Ένα άτομο είπε ότι η μέρα που θα έπρεπε να μπουν σε γηροκομείο είναι η μέρα που θα έπρεπε να αρχίσουν να δοκιμάζουν το σχέδιο αυτοκτονίας τους, διότι φοβόταν ότι θα τους κακομεταχειριστούν, θα τους γελοιοποιήσουν» λέει, αντανακλώντας τους πολλούς φόβους που της έχουν εκφράσει οι άνθρωποι για τη φροντίδα των ηλικιωμένων σε αυτούς τους χώρους. Είναι ένα πολύ αληθινό πρόβλημα για τα LGBTQ άτομα στα γηροκομεία. «Σε μία περίπτωση στο Λίβερπουλ, σχετικά πρόσφατα, ένας ηλικιωμένος άνδρας κρεμάστηκε λόγω του χλευασμού που δεχόταν γιατί ήταν γκέι. Οπότε υπάρχουν μερικά πραγματικά προβλήματα κι εδώ επίσης».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Τον περασμένο Οκτώβριο, το Tonic Housing ανακοίνωσε σχέδιο για τη δημιουργία του πρώτου LGBT-friendly γηροκομείου στη Βρετανία, σε μία προσπάθεια αντιμετώπισης των διακρίσεων που δέχονται τα μέλη της LGBT κοινότητας. Ωστόσο τέτοιου τύπου σχέδια θέλουν χρόνο για να υλοποιηθούν. Αλλά και όταν υλοποιηθούν, το γηροκομείο θα έχει διαθεσιμότητα για περίπου 150 ενοίκους. Στο μεταξύ, οι ηλικιωμένοι LGBTQ διαπιστώνουν ότι η μετακόμισή τους σε έναν οίκο ευγηρίας συχνά σημαίνει και επιστροφή στην ντουλάπα –ζουν σαν να είναι αόρατοι ώστε να αποφύγουν την έκθεση στη μισαλλοδοξία των άλλων ενοίκων. Δεν έχουν όλοι αυτή την εναλλακτική.

Δεν κάθονταν μαζί της την ώρα του φαγητού, δεν την άφηναν να παίξει μαζί τους, σκόπιμα έκαναν ότι μπορούσαν για να μην την αφήσουν να παρακολουθήσει τις αγαπημένες της σειρές στην τηλεόραση. Στη συνέχεια ο φροντιστής άρχισε να την προσέχει λιγότερο, και κανείς δεν έλεγχε εάν έτρωγε το φαγητό της.

«Ήταν μια άλλη διεμφυλική γυναίκα στην οποία κανένας από τους ενοίκους δεν μιλούσε πλέον» λέει η Bishop. «Δεν κάθονταν μαζί της την ώρα του φαγητού, δεν την άφηναν να παίξει μαζί τους, σκόπιμα έκαναν ότι μπορούσαν για να μην την αφήσουν να παρακολουθήσει τις αγαπημένες της σειρές στην τηλεόραση. Στη συνέχεια ο φροντιστής άρχισε να την προσέχει λιγότερο, και κανείς δεν έλεγχε εάν έτρωγε το φαγητό της. Σήμερα είναι καλά γιατί η ομάδα μας στο Λίβερπουλ έμαθε την περίπτωση και την μετέφερε σε έναν οίκο ευγηρίας όπου δέχονται τη διαφορετικότητα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Julia Barber άρχισε τη μετάβαση φύλου σε ηλικία 60 ετών, αμέσως μετά τη συνταξιοδότησή της. Σήμερα ζει στο Bury St Edmunds του Suffolk στη Βρετανία. Η κωμόπολη (πληθυσμός 69.690 κάτοικοι) δεν είναι γνωστή για τη διεμφυλική κοινότητά της. Όταν ενημέρωσε τον γενικό γιατρό της για την πρόθεσή της να αλλάξει φύλο, η γεμάτη δυσπιστία απάντησή του ήταν «ξέρεις ότι εδώ είναι το Bury St Edmunds;»

Ως κάποια που σήμερα αφιερώνει το χρόνο της στη φροντίδα της συζύγου της και στη μάχη για τις υπηρεσίες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας που πρέπει να απολαμβάνουν οι διεμφυλικοί, γνωρίζει πολύ καλά την έλλειψη κατανόησης που θα αντιμετωπίσουν οι διεμφυλικοί στα γηρατειά τους.

«Με ενοχλεί πάρα πολύ το τι πρόκειται να συμβεί σε ένα διεμφυλικό άτομο, που βρίσκεται σε οίκο ευγηρίας με πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους, σαν να μην τρέχει τίποτα» λέει. «Ένα άτομο μπορεί να φαίνεται απολύτως "φυσιολογικό", αλλά όταν κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα [ότι είναι διεμφυλικοί], η συμπεριφορά των ανθρώπων αλλάζει. Οι άλλοι ένοικοι του γηροκομείου μπορεί να κάνουν τη ζωή πολύ-πολύ άβολη για αυτό το άτομο».

Φωτογραφία του χρήστη του Flickr, joeannenah

Εκτός από την έλλειψη αποδοχής μέσα στους οίκους ευγηρίας, η Barber ανησυχεί επίσης για τις ικανότητες του γενικού γιατρού της να κατανοήσει τις ανάγκες ενός ηλικιωμένου διεμφυλικοί ατόμου. «Ο ενδοκρινολόγος μου είναι από τους παλιούς», λέει. «Θα είμαι σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) για την υπόλοιπη ζωή μου και έτσι πρέπει κάθε χρόνο να κάνω εξέταση αίματος», λέει. «Σήμερα, οι γενικοί γιατροί σε αυτή την περιοχή δεν το γνωρίζουν αυτό και πρέπει κάθε φορά να τους το υπενθυμίζω. "Δεν είναι ο καιρός να κάνω την εξέταση αίματος;", τους λέω. Οι συνέπειες των θρόμβων του αίματος στην HRT είναι τεράστιες. Εναπόκειται σε εμάς να τους κυνηγάμε για αυτά τα ζητήματα και καθώς μεγαλώνω ίσως θα ξεχνάω να τους κυνηγάω».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η άγνοια και η μισαλλοδοξία σε βάρος των διεμφυλικών ατόμων –νέων και ηλικιωμένων– είναι παρούσα και στις μονάδες ψυχικής υγείας όπου οι ασθενείς είναι ακόμα πιο ευάλωτοι.

«Έχω ακούσει να απευθύνονται σε άτομα τόσο με τα ονόματά τους, τα ονόματα που προτιμούν και τα βαφτιστικά τους ονόματα – είναι εντελώς ανάρμοστο» λέει η Claire* που εργάζεται σε κλινική δευτεροβάθμιας ψυχικής υγείας και έχει ζητήσει να παραμείνει ανώνυμη. Έχει επίσης ακούσει προσωπικό να απευθύνεται σε ασθενείς ως «αυτός-αυτή» και «αυτό», προσθέτοντας πως «είναι εντελώς λάθος».

Η Claire έχει επίσης δει προσωπικό να αντιδρά αρνητικά προς διεμφυλικούς ασθενείς που επιλέγουν να ντυθούν σύμφωνα με την ταυτότητα του φύλου τους.

«Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που απλώς φορούν τα αντίθετα από το βιολογικό τους φύλο ρούχα (crossdress). Κανένα πρόβλημα, εάν αυτό είναι που τους ταιριάζει» λέει. «Όλοι αξίζουν σεβασμό. Δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν τέτοια πράγματα και να τους λένε "Α, δεν μπορείς να φορέσεις ανδρικά ρούχα". Και αυτό συμβαίνει στις κλινικές. Χρησιμοποιείς το όνομα που προτιμούν, τους αφήνεις να ντυθούν κατάλληλα και δεν γράφεις στα ιατρικά αρχεία τους "αυτό". Πολλοί άνθρωποι έχουν προβλήματα ψυχικής υγείας λόγω του τρόπου που τους συμπεριφέρονται επειδή είναι διεμφυλικοί».

Οι εμπειρίες της Claire είναι ενδεικτικές του τρόπου που πολλοί από εκείνους που εργάζονται σε οίκους ευγηρίας και κλινικές αποτυγχάνουν να δουν πέρα από τη δυαδικότητα του φύλου – μια παράλειψη που προκαλεί σύγχυση και χλευασμό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από ταυτότητες που εμφανίζουν οι άνθρωποι» λέει η Jenny-Anne Bishop. «Το σώμα τους μπορεί να μην ταιριάζει με την παρουσίαση του φύλου τους. Εάν κάποιος χρειάζεται βοήθεια με το ντύσιμο, το ξεντύσιμο και το πλύσιμο, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ο φροντιστής να εκπλαγεί ή απλά να τους κοροϊδέψει ή να είναι υποτιμητικός».

Όταν ρωτήσαμε τι γίνεται για να διασφαλιστεί πως στα γηροκομεία δεν υποτιμούνται οι διαφυλικοί ένοικοί τους, η National Care Association ανέφερε ότι «κάθε άτομο που αποκτά το δικαίωμα μιας υπηρεσίας φροντίδας θα έχει εξατομικευμένο πρόγραμμα φροντίδας, φτιαγμένο ειδικά για αυτούς. Αυτό θα περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες για την υποστήριξή τους ώστε να συνεχίσουν να ζουν με τον τρόπο που επιλέγουν. Προσδοκώ ότι όταν όλα αυτά είναι καταγεγραμμένα, σε συνδυασμό με το άτομο και τους αγαπημένους του, καταγράφονται και τηρούνται όλες οι ανάγκες τους».

Οι άνθρωποι το βρίσκουν πολύ πιο δύσκολο να το ξεπεράσουν. Δεν πιστεύω ότι το να γίνονται μερικές εκπαιδευτικές συνεδρίες σε γηροκομεία είναι η ολοκληρωμένη απάντηση – είναι μέρος της απάντησης. Χρειάζεται να σκεφτούμε για πράγματα που είναι πολύ ευρύτερα

Κι ενώ η διάκριση που βιώνουν οι ηλικιωμένοι διεμφυλικοί μπορεί να αυξάνεται λόγω της τρανσφοβίας, είναι επίσης προϊον της άγνοιας που υπάρχει όσον αφορά τις λεπτές διαφορές και τις ανάγκες της διεμφυλικής κοινότητας. Αυτό σημαίνει πως όσο η εκπαίδευση γύρω από την ισότητα θεωρείται επουσιώδης, επαγγελματίες της υγείας και φροντιστές θα παραμένουν ανενημέρωτοι για τις ανάγκες των διεμφυλικών ατόμων. Είτε είναι βοηθητικό να μάθουν να λένε τις σωστές αντωνυμίες, να κατανοούν τις διαφορετικές ταυτότητες που έχουν οι άνθρωποι, είτε απλά το πώς θα αποφεύγουν τις κακές πρακτικές που πλήττουν αυτές τις κοινωνικές υπηρεσίες, η εκπαίδευση σε θέματα ισότητας είναι ένα απαραίτητο πρώτο βήμα προς την αποδοχή.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

«Πρόκειται για μια πολιτισμική δυσκολία. Κάποιος που μπορεί να νιώθει τρανσφοβικός, δεν προέρχεται απαραιτήτως από περιβάλλον έντονης μισαλλοδοξίας» λέει η Chryssy Hunter, η οποία μαζί με την Bishop βοηθάει σε έρευνα για τις πρόσθετες επιπλοκές που βιώνουν οι διεμφυλικοί όταν έχουν άνοια.

«Έχουμε συνηθίσει στην ιδέα ότι οι άνθρωποι έχουν διαφορετική σεξουαλικότητα αλλά η ιδέα ότι είναι διαφορετικοί, ευέλικτοι ή ότι αλλάζουν φύλα είναι κάτι που είναι πολύ καινούριο» συνεχίζει. «Οι άνθρωποι το βρίσκουν πολύ πιο δύσκολο να το ξεπεράσουν. Δεν πιστεύω ότι το να γίνονται μερικές εκπαιδευτικές συνεδρίες σε γηροκομεία είναι η ολοκληρωμένη απάντηση – είναι μέρος της απάντησης. Χρειάζεται να σκεφτούμε για πράγματα που είναι πολύ ευρύτερα».

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίες που Μπορεί να σου Αλλάξουν την Άποψη για τους Άντρες με Μούσια

Έτσι Είναι οι Άνθρωποι των Νεκροταφείων

Μαύρη η Ώρα που σε Γνώρισα: Τρομακτικές Ιστορίες με Πρώην Συντρόφους

ΑΚΟΛΟΥΘΉΣΤΕ ΤΟ VICE ΣΤΟ TWITTER, FACEBOOK ΚΑΙ INSTAGRAM.