Η εποχή του κρακ τη δεκαετία του ’80 και του ’90, ήταν μια μοναδικά άγρια περίοδος στην αμερικανική ιστορία. Με τη βία των όπλων να αγγίζει επίπεδα ρεκόρ, επικρατούσε το χάος στους δρόμους και οι βαρόνοι ναρκωτικών έσπερναν μια επιδημία θανάτου από τις υπερβολικές δόσεις και την αδίστακτη βία των συμμοριών. Το 1990, οι δολοφονίες στη Νέα Υόρκη κορυφώθηκαν, φτάνοντας στις 2.245 μέσα σε ένα έτος. Εντωμεταξύ, πολλοί πολιτικοί απαιτούσαν μεγαλύτερες ποινές φυλάκισης για τους υπόπτους, ακόμη και εκείνους που δεν εμπλέκονταν σε περιστατικά βίας. Οι Αφροαμερικανοί οδηγούνταν στη φυλακή με έναν πρωτοφανή ρυθμό, εν μέρει λόγω της ανισότητας μεταξύ των καταδίκων για κοκαΐνη και για κρακ, οι οποίες ήταν 100 προς 1.
Μαζί με την επί πολλών ετών σύντροφό του, Erika «Reika» Carter, ο Kevin Chiles, ο ιδρυτής του περιοδικού «Don Diva» και πρώην «αφεντικό» του Χάρλεμ, βρισκόταν στο κέντρο των εξελίξεων. Ο Chiles κατηγορήθηκε για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, όταν ομοσπονδιακοί πράκτορες ισχυρίστηκαν ότι ήταν ο ιθύνων νους οργάνωσης που πούλησε εκατοντάδες κιλά κοκαΐνης από το 1987 έως το 1994. Η Carter τελικά απέφυγε τη φυλακή και ο Chiles έκτοτε παντρεύτηκε άλλη γυναίκα. Όσο ήταν μαζί, όμως, η Carter έζησε τόσο τις εντυπωσιακές εξτραβαγκάντζες όσο και τις καταστροφικές συνέπειες του να εμπλέκεται κανείς στο εμπόριο ναρκωτικών στην Αμερική. Αυτή είναι η ιστορία της.
Videos by VICE
Τo Rooftop ήταν το πιο δημοφιλές παγοδρόμιο στο Χάρλεμ, τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’80. Ήταν στο ίδιο τετράγωνο με το Polo Grounds. Οι άνδρες έρχονταν με τα φανταχτερά τους αυτοκίνητα, κοσμήματα και μοδάτα ρούχα. Παιδιά της πιάτσας από όλη τη Νέα Υόρκη συνέρρεαν στο Rooftop, για να κάνουν επίδειξη και να βρουν κορίτσια. Όταν ήμουν στην εφηβεία, μου άρεσε να κάνω πατινάζ και πήγαινα εκεί κάθε Τετάρτη που είχε ladies’ night.
Όλοι οι θαμώνες ήξεραν καλά εμένα και τις φίλες μου, ιδιαίτερα οι DJ: ο Brucie B, ο DJ Hollywood και ο Lovebug Starski (RIP). Μας φώναζαν «The Go Girls», όσο εμείς κάναμε πατινάζ σαν τρελές στην πίστα. Δεδομένου ότι ήμουν στο επίκεντρο, όταν έκανα πατινάζ, ήταν αναμενόμενο να με τσεκάρουν τα αγόρια. Εκεί, λοιπόν, γνώρισα την πρώτη μου αγάπη, τον Kevin Chiles (KC), το καλοκαίρι του 1984. Ήμουν 15 χρονών.
Ο KC δεν έκανε ποτέ πατινάζ. Ήταν ήσυχος, καθόταν σε μια γωνία και ήταν πολύ παρατηρητικός. Φαινόταν ότι έβγαζε πολλά χρήματα και μια νύχτα, καθώς έβγαινα από την πίστα, με ρώτησε αν ήθελα να με κεράσει ένα Kool Aid. Μου φάνηκε πολύ αστείο και λίγο χαζό, αλλά και γλυκό ταυτόχρονα. Μου άρεσε που ήθελε να με βγάλει από την πίστα, για να μου μιλήσει.
Ο KC ήταν σχετικά αδύνατος, μέσα στη μόδα και λάτρευε τα κλασικά του Reebok. Ήταν πολύ γλυκομίλητος, δεν έβριζε καθόλου και μου έδειχνε πολύ σεβασμό. Ο KC ήταν γλυκός και ήξερε πώς να μου μιλάει – σίγουρα ήταν τελείως διαφορετικός από τους περισσότερους. Δεν ήταν φωνακλάς, όπως οι άλλοι απατεώνες και έμποροι ναρκωτικών. Απέπνεε μια εμπιστοσύνη στον εαυτό του και μου κέντριζε το ενδιαφέρον, επειδή μου έδινε την αίσθηση ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα.
Μόλις μου αγόρασε το αναψυκτικό, μου είπε: «Θα περάσω να σε πάρω, όταν τελειώσει». Επέστρεψε, αλλά είχα κάποιες δουλείες, οπότε του ξέφυγα. Παρόλα αυτά, ο KC ήταν επίμονος και ερχόταν στο παγοδρόμιο κάθε εβδομάδα, μέχρι που τελικά βγήκα ραντεβού μαζί του.
Δεν πέρασε πολύς καιρός και καταλήξαμε να είμαστε μαζί όλη την ώρα.
Όταν έμεινα για πρώτη φορά με τον KC, του έδειξα πώς να φτιάχνει κρακ, κάτι που είχα μάθει από τον αδερφό μου.
Ερχόταν με πάρει μαζί με τον γιο μου και μας πήγαινε στο εστιατόριο της θείας του, το L & N Deli, κοντά στην οδό Γκαν Χιλ Ρόουντ, στο Μπρονξ. Ο KC ήταν ο υπεύθυνος: πήγαινε στην αγορά, αγόραζε προϊόντα για το κατάστημα και βοηθούσε τους πελάτες. Την πρώτη φορά που βγήκαμε έξω, με πήγε εκεί, δίνοντάς μου την εντύπωση ότι αυτή ήταν η δουλειά του. Αργότερα έμαθα ότι ήταν έμπορος ναρκωτικών και ότι διακινούσε κιλά κοκαΐνης, αλλά ήταν διακριτικός.
Θυμάμαι ότι οδηγούσε ένα χρυσό Quantum. Όλοι είχαν σπορ αυτοκίνητα, αλλά το δικό του ήταν πολύ ξεχωριστό. Ήταν μοναδικό. Η Volkswagen έβγαζε κάποια με κινητήρες Audi εκείνη την εποχή. Είχε χρυσές ζάντες και ήταν τετραγωνισμένο. Δεν υπήρχαν πολλά τέτοια τότε. Ο KC τρελαινόταν να κάνουμε βόλτες με αυτό το αυτοκίνητο. Ήμασταν και οι δύο έφηβοι που ψάχναμε την αγάπη, την επιτυχία και την περιπέτεια.
VICE Video: Οι «Sam Roma» Τραγουδάνε και Αγαπάνε 100% Τσιγγάνικα
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook
Έχω γεννηθεί στο Μπρούκλιν και μεγάλωσα στο Χάρλεμ. Είχα δύσκολα παιδικά χρόνια: Στην ηλικία των 25, η μητέρα μου είχε έναν σύζυγο, έναν εραστή και έναν ακόμη σύντροφο που ίσως να ήταν ο βιολογικός μου πατέρας. Δολοφονήθηκε, όταν ήμουν δύο ετών. Τη βρήκα νεκρή με τον φίλο της στο διαμέρισμά μας. Τα αδέλφια μου και εγώ μετακομίσαμε στο διαμέρισμα της θείας μου στο συγκρότημα Towers Polo Grounds, ακριβώς απέναντι από το πάρκο Ράκερ. Από εκεί που ήμουν η μικρότερη από τέσσερα παιδιά, έγινα η μικρότερη από οκτώ, σε ένα σπίτι όπου ο χώρος και η άνευ όρων αγάπη ήταν δυσεύρετα.
Ο αδερφός μου είχε ένα κρυφό μέρος όπου φυλούσε τα ναρκωτικά που διακινούσε και με είχε από κοντά του. Παρακολουθούσα και μάθαινα πράγματα που αργότερα αποδείχθηκαν χρήσιμα. Πολύ σύντομα, ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος. Η θεία μου με έδιωξε από το σπίτι. Ήμουν μόνο 14 ετών, όταν γεννήθηκε ο πρώτος μου γιος και ήξερα ότι έπρεπε να τον φροντίσω με κάθε μέσο. Όταν έμεινα για πρώτη φορά με τον KC, του έδειξα πώς να φτιάχνει κρακ, κάτι που είχα μάθει από τον αδερφό μου.
Ο KC δεν ήταν τύπος των πάρτι, δεν τον ενδιέφερε και πολύ να κοινωνικοποιείται. Έκανε εμφανίσεις πού και πού, αν και προτιμούσε να είναι χαμηλών τόνων.
Λίγους μήνες αφότου είχα ξεκινήσει να πουλάω ναρκωτικά με τον KC, γνώρισα τους γονείς του, οι οποίοι μου συμπεριφέρονταν σαν κόρη τους. Μετακόμισα με τον γιο μου μαζί τους στο Ακάντεμι Γκάρντενς στο Σάουντβιου και γίναμε πραγματικά μια οικογένεια. Η μητέρα του πάντα έλεγε ότι εγώ ήμουν η κόρη της και ο KC ο γαμπρός της. Με παρακίνησε να τελειώσω το σχολείο και μου έμαθε τι σημαίνει απεριόριστη αγάπη -ειδικά όταν πρόκειται για την αγάπη στα δικά σου παιδιά- και μου έδειξε πώς να κάνω οικονομίες και να διαχειρίζομαι τα χρήματά μου. Ήταν ευλογία να μένω μαζί τους. Ο KC αργότερα αγόρασε το δικό μας διαμέρισμα.
Ποτέ δεν συμμετείχα σε εγκληματικές δραστηριότητες, αλλά ήξερα τι συνέβαινε στους δρόμους. Προτού γνωρίσω τον KC είχα κάνει σχέσεις με παιδιά του δρόμου. Όταν επέστρεφε σπίτι, ξυπνούσα και τον βοηθούσα να μετρήσει τα λεφτά. Αυτό γινόταν τόσο συχνά, που του ζήτησα να παίρνω 10% για το μέτρημα. Στην αρχή ήταν δεκάδες χιλιάδες, αλλά γρήγορα έγιναν πολύ περισσότερα και σε κάποιες περιόδους άγγιζαν τις εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια.
Τότε δεν είχα καθόλου επιφυλάξεις για τον τρόπο ζωής μας. Δεν ήξερα πώς θα γινόταν η ζωή μου. Ήμουν μικρή και ήταν μια ευκαιρία να ζήσω μια καλύτερη ζωή από αυτήν που είχα προηγουμένως: Έμενα στις εργατικές κατοικίες με τη θεία μου και με άλλα επτά παιδιά, είχα ένα νεογέννητο και προσπαθούσα να φροντίσω το παιδί μου. Τα πάντα ήταν καλύτερα από τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσα τότε. Ο Kevin και οι δικοί του μου έδωσαν την αίσθηση ότι ανήκω και εγώ σε μια οικογένεια και μου έδωσαν μια αγάπη που δεν είχα, αλλά που φυσικά χρειαζόμουν.
Ο γιος μας, ο Little Kevin, γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1987. Ο KC ήταν ενθουσιασμένος, αλλά δεν μου είπε ότι είχε και άλλο μωρό, με μια άλλη κοπέλα. Καταρρακώθηκα όταν το έμαθα, αλλά ο KC με έλουσε στα διαμάντια και τα αυτοκίνητα. Ήμουν από τους πρώτους ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες με BMW στέισον βάγκον – ανάμεσα στα πολλά οχήματα που είχα, μιας και έπαιρνα καινούργιο αυτοκίνητο κάθε χρόνο, επί δέκα χρόνια.
Η BMW ήταν μαύρη με χρώμιο. Είχε διπλή ηλιοροφή που άνοιγε από πίσω και από μπροστά. Είχε μαύρα δερμάτινα καθίσματα και επιχρωμιωμένες ζάντες BBS. Παλιά, οδηγούσα στην πόλη σαν να ήμουν αφεντικό, με τα δύο αγόρια μου και άπειρα χρήματα για ξόδεμα. Έκανα ψώνια μέχρι να το ευχαριστηθεί η ψυχή μου, ξοδεύοντας δεκάδες χιλιάδες δολάρια σε ρούχα, έπιπλα και αντικείμενα για το σπίτι.
Είναι αδύνατον να έχεις αυτόν τον τρόπο ζωής χωρίς να υπάρχουν απώλειες, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πόσο μεγάλη θα ήταν η δική μου απώλεια.
Ο KC ζούσε μέσα από εμένα. Δεν ήθελε να βγάζει μάτι, αλλά εγώ ήθελα. Αυτό δεν τον πείραζε, επειδή του επέτρεπε ως γυναίκα του να «μιλάω» για αυτόν. Γούσταρε. Ο KC δεν ήταν τύπος των πάρτι, δεν τον ενδιέφερε και πολύ να κοινωνικοποιείται. Έκανε εμφανίσεις πού και πού, αν και προτιμούσε να είναι χαμηλών τόνων. Πολλοί από τους απατεώνες της Νέας Υόρκης πήγαιναν σε συναυλίες με τα κορίτσια τους, κάτι που κάναμε και εμείς μερικές φορές.
Από εκεί που κάποτε ήμουν μια μικρή κοπέλα από τις εργατικές κατοικίες με ένα μωρό, είχα γίνει η πρώτη κυρία μιας αυτοκρατορίας. Διαχειριζόμασταν τις υποθέσεις μας- νόμιμες και μη – μαζί και φτιάξαμε μια οικογένεια. Ο KC αγαπούσε τη μουσική βιομηχανία και ξεκίνησε τη δική του δισκογραφική εταιρεία, την Big Boss Records. Ήθελε να χαράξει τον δικό του δρόμο. Είχαμε ένα κατάστημα, το Boss Sneakers και αργότερα μεταφερθήκαμε μεταξύ 7ης και 8 ης λεωφόρου, στο νούμερο 125, όπου ανοίξαμε το Boss Emporium. Μέχρι και σήμερα, ο κόσμος μιλάει ακόμη για το κατάστημα που ήταν φτιαγμένο ώστε να μοιάζει με γωνιά του δρόμου και για την BMW που ήταν παρκαρισμένη από έξω. Το κατάστημά μας είχε και τηλέφωνο που λειτουργούσε με κέρματα. Παρόλο που ο KC διακινούσε ναρκωτικά και είχε τις δουλειές του, προσπαθούσαμε να κάνουμε τα πάντα νόμιμα.
Πάντα υπήρχαν γκόμενες γύρω από τον KC, που ήθελαν να πάρουν τη θέση μου. Υπήρχε μία που πήγε με όλους ένα καλοκαίρι. Σε κάποια φάση, είδα και τον KC στο αυτοκίνητο με αυτήν τη γκόμενα. Σταμάτησα το αυτοκίνητό μου στη μέση μιας διασταύρωσης στο Χάρλεμ, πήδηξα έξω -αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή- και πήγα στο αυτοκίνητό του. Ξεκίνησα να ουρλιάζω στη μέση του δρόμου. Ανάγκασα την κοπέλα να βγει από το αυτοκίνητο και όρμησα στον KC στη μέση της κίνησης. Είναι πολύ τυχερή εκείνη η κοπέλα που δεν την τσάκισα.
Ήμουν τόσο θυμωμένη μαζί του, που έβγαλα ολόκληρο το χρηματοκιβώτιό του από το σπίτι. Το χρηματοκιβώτιο ήταν στον πάνω όροφο – το έσπρωξα από τις σκάλες και έσπασα όλα τα πλακάκια στο πάτωμα. Κατάφερα να το βάλω στο αυτοκίνητο, αλλά μου πιάστηκε η μέση και έφυγα για δύο ημέρες, μέχρι να γίνει καλά η μέση μου, κρατώντας το χρηματοκιβώτιο ως όμηρο. Μπορείς να φανταστείς την οργή που ένιωσε; Μέχρι και σήμερα γελάμε με αυτό.
Τα παιδιά μου δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς καταλήξαμε σε ένα τόσο μικρό διαμέρισμα. Για τα επόμενα δέκα χρόνια, έπρεπε να επισκέπτονται τον πατέρα τους στη φυλακή.
Στη ζωή συνήθως εξισορροπούνται τα πάνω με τα κάτω. Είναι αδύνατον να έχεις αυτόν τον τρόπο ζωής χωρίς να υπάρχουν απώλειες, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν πόσο μεγάλη θα ήταν η δική μου απώλεια. Το 1989, η μητέρα του KC δολοφονήθηκε. Αυτό με κατέστρεψε. Ένιωσα σαν να χάνω τη μητέρα μου ξανά. Ο Little Kevin ήταν μόνο δύο ετών τότε, ενώ δεν θα προλάβαινε ποτέ να γνωρίσει τη μονάκριβη εγγονή της.
Ένα βράδυ το 1994, ο KC συνελήφθη με την κατηγορία ότι ήταν μεγαλέμπορος ναρκωτικών. Είχε μαθευτεί, αλλά κανείς δεν με πήρε τηλέφωνο να μου το πει. Τα χαράματα της επόμενης μέρας, χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν το FBI. Τους το έκλεισα. Νόμιζα ότι ήταν φάρσα, αλλά ήταν όντως το FBI. Μου είπαν, «Το σπίτι σας είναι περικυκλωμένο. Μην επιχειρήσετε να πετάξετε κάτι στην τουαλέτα. Έχουμε κόψει την παροχή του νερού».
Όταν άνοιξα την πόρτα, με τύφλωσαν με τους φακούς τους. Μπούκαραν μέσα με το όπλο στο χέρι. Θυμάμαι να φωνάζω, «Τα παιδιά μου, τα παιδιά μου». Ο Little Kevin είχε φτάσει μέχρι τα κάγκελα της σκάλας και τον πήραν. Συνέλαβαν επίσης και τη θεία και τα ξαδέρφια του KC. Μου είπαν να τηλεφωνήσω σε κάποιον για να έρθει να πάρει τα παιδιά μου και απείλησαν να φέρουν την Πρόνοια. Ήταν πολύ δύσκολη στιγμή.
Τόσο ο KC όσο και εγώ, πηγαίναμε συνεχώς στο δικαστήριο. Εκείνος είχε κριθεί προφυλακιστέος, αλλά εγώ είχα βγει με εγγύηση. Κατά τη διάρκεια της δίκης, ένας πληροφοριοδότης κατέθεσε εναντίον μου, δείχνοντάς με στην αίθουσα του δικαστηρίου. Δήλωσε ότι υπήρχαν κρυφά ντουλάπια στα αυτοκίνητά μου, που περιείχαν όπλα που μου ανήκαν.
Ο KC ήθελε να με βγάλει από την υπόθεση. Είχε πει στους δικηγόρους του να φροντίσουν να γίνει η καλύτερη συμφωνία για εμένα. Έτσι, με απομάκρυναν. Δέχτηκα τον συμβιβασμό. Αρχικά, ήθελαν να με καταδικάσουν για κακούργημα, αλλά τελικά μετατράπηκε σε πταίσμα. Ο Kevin δεν ήθελε να έχω ένα κακούργημα στο ποινικό μου μητρώο.
Τα παιδιά μας έχουν μεγαλώσει τώρα – είναι 28, 31 και 34 ετών. Πλέον, έχουμε αποκτήσει εγγόνια και o δεσμός που υπάρχει μεταξύ μας είναι άρρηκτος.
Ο KC είχε δύο κακοδικίες, αλλά ο δικηγόρος του, του είπε ότι η κυβέρνηση είχε ξοδέψει πάρα πολλά χρήματα για την εκδίκαση της υπόθεσή του, για να τον αφήσει να φύγει. Θα συνέχιζαν να τον δικάζουν, μέχρι να έβγαινε μια καταδικαστική απόφαση, η οποία θα επέφερε τη μέγιστη ποινή: Στην περίπτωσή του, αυτό σήμαινε ισόβια. Ο KC ζύγισε τις επιλογές του και συμβιβάστηκε στα δέκα χρόνια.
Οι ομοσπονδιακοί κατέσχεσαν τα πάντα και η οικογένεια του KC πήρε ό,τι είχε απομείνει. Πήραν τα κοσμήματά μου, τα έπιπλα και τα ρούχα μου. Ήμουν αγανακτισμένη. Πήρα τα παιδιά μου και έφυγα από εκεί. Μετακόμισα στο Μπρονξ, σε ένα σπίτι με ένα υπνοδωμάτιο. Τα παιδιά κοιμούνταν στο κρεβάτι και εγώ στο πάτωμα, σε ένα στρώμα. Μετά από δύο εβδομάδες, μπήκαν κλέφτες στο σπίτι και μου πήραν κυρίως χρήματα και ηλεκτρονικές συσκευές.
Τα παιδιά μου δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς καταλήξαμε σε ένα τόσο μικρό διαμέρισμα. Για τα επόμενα δέκα χρόνια, έπρεπε να επισκέπτονται τον πατέρα τους στη φυλακή. Η ζωή μας άλλαξε εντελώς. Ο Θεός μού τα πήρε όλα και έπρεπε να ξεκινήσω ξανά από την αρχή. Σαφώς δεν είχαν μείνει πολλά, αλλά ακόμη και από τη φυλακή, μας έστελνε χρήματα.
Μέσα στα χρόνια, είχα αρκετές δυσκολίες στη ζωή μου. Αναγκαζόμουν να μετακομίζω συχνά με τα παιδιά μου. Απέκτησαν ψυχολογικά τραύματα και αργότερα μου έγινε μια ξαφνική διάγνωση για καρκίνο. Παρόλα αυτά, όταν βγήκε από τη φυλακή ο
KC, είχα όλα όσα μου είχε δώσει και του τα επέστρεψα.
Παρόλο που το μόνο που είχαμε ήταν τα παιδιά μας, ο KC και εγώ μείναμε πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Ήμουν η καλύτερή του φίλη και η μητέρα των παιδιών του. Τα παιδιά μας έχουν μεγαλώσει τώρα – είναι 28, 31 και 34 ετών. Πλέον, έχουμε αποκτήσει εγγόνια και o δεσμός που υπάρχει μεταξύ μας είναι άρρηκτος.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Οι Γυναίκες Παραγωγοί και DJ της Psychedelic Trance στην Ελλάδα
Το Κράτος της Μυκόνου Δίνει 350.000 Ευρώ στους Δημόσιους Υπαλλήλους του
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, μια Πυρηνική Επίθεση και το Τέλος του Κόσμου σε Κόμικς